Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση εξακολουθούν να παίζουν εν ου παικτοίς. Εξακολουθούν να παίζουν μικροπολιτικά παιχνίδια με το ευαίσθητο θέμα των προσφύγων, προκαλώντας τη νοημοσύνη του αυστραλιανού λαού και τον οίκτο της διεθνούς κοινότητας.
Η κυβέρνηση γνώριζε εκ των προτέρων, ότι η νομοθετική προσπάθειά της να προσπεράσει την απόρριψη της συμφωνίας με τη Μαλαισία από το Ανώτατο Δικαστήριο, ήταν καταδικασμένη μετά τη συμφωνηθείσα σύμπραξη στη Γερουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τους Πράσινους για να καταψηφιστούν οι τροπολογίες του Νόμου περί Μετανάστευσης (Migration Act).
Γνώριζε εκ των προτέρων η κυβέρνηση την τύχη των προτάσεών της –ακόμη και αν ο βουλευτής του Νάσιοναλ Πάρτι Δυτικής Αυστραλίας, Tony Crook, έστεργε να τις στηρίξει– αλλά επέμεινε σε φρούδες διαπραγματεύσεις για ένα και μοναδικό λόγο: Να υποχρεώσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αλλάξει ρότα και να στηρίξει την κυβέρνηση.
Η κυβερνητική στρατηγική θεμελιώθηκε στο γεγονός, ότι η αντιπολίτευση συμφωνεί με την κυβερνητική πολιτική μεταφοράς και εγκατάστασης των προσφύγων εκτός των συνόρων της Αυστραλίας, όσο διαρκεί η διαδικασία διεκπεραίωσης των αιτήσεών τους για πολιτικό άσυλο.
Μόνο, που η αντιπολίτευση έχει συγκεκριμένη προτίμηση, το κέντρο κράτησης προσφύγων στο νησί Ναουρού που χρησιμοποίησαν οι πρώην κυβερνήσεις Χάουαρντ, προτίμηση που η κυβέρνηση αγνόησε και προέβη στη σύναψη συμφωνίας ανταλλαγής προσφύγων με τη Μαλαισία.
Η πρωθυπουργός δηλώνει, ότι η επιλογή της Μαλαισίας –παρ’ ότι η γειτονική χώρα δεν έχει υπογράψει τη συμφωνία χωρών-μελών του ΟΗΕ για προστασία των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων– είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, που στοχεύει την εξάρθρωση των κυκλωμάτων διακίνησης προσφύγων – υπολογίζεται ότι το 85% των προσφύγων που καταφθάνουν στην Αυστραλία προέρχονται από τη Μαλαισία. Εξ ου και η απόρριψη του Ναουρού ως εναλλακτικής λύσης.
Στην αντίπερα όχθη η αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνεί απόλυτα με την κυβέρνηση, ότι δεν πρέπει να πατά αυστραλιανό έδαφος προσφυγικό πόδι. Διαφωνεί με την επιλογή της Μαλαισίας, παρά τις διαβεβαιώσεις της πρωθυπουργού, ότι έχει αποσπάσει ρητές δεσμεύσεις της μαλαισιανής κυβέρνησης για «ανθρώπινη» μεταχείριση των προσφύγων, που θα διαμετακομίζονται «πακέτο» από την Αυστραλία.
Η εμμονή του κ. Άμποτ στο Ναουρού είναι προσχηματική και χρησιμοποιείται για να βλάψει την κυβέρνηση πολιτικά, όχι για να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες για τους πρόσφυγες.
Γνωρίζει η αντιπολίτευση, ότι η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου αποκλείει και το Ναουρού, ως τόπο κράτησης προσφύγων. Επιμένει, όμως, για να βρίσκεται σε κουβέντα. Για να φθείρει την κυβέρνηση με το διάτρητο επιχείρημα, ότι η κυβέρνηση προτιμά να στέλνει τους πρόσφυγες στους «απάνθρωπους» μαλαισιανούς.
Κανένα κέντρο κράτησης προσφύγων δεν είναι παράδεισος. Είναι όλα κολαστήρια, που τραυματίζουν –σε αρκετές περιπτώσεις αθεράπευτα– τους έγκλειστους, άμοιρους πρόσφυγες. Τα παθήματά τους τεκμηριώνονται από τα στατιστικά δεδομένα για τους αυτοτραυματισμούς, τις αυτοχειρίες, τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η πλησιέστερη «ανθρώπινη» χώρα που θα μπορούσαν να επιλέξουν τα κόμματα εξουσίας είναι η Νέα Ζηλανδία. Όμως, το κόστος είναι δυσθεώρητο και γι’ αυτό η «αδελφή» χώρα απορρίπτεται ως λύση.
Η αντιπολίτευση, ιδιαίτερα, δεν αντιλαμβάνεται, ή αντιλαμβάνεται και σιωπά διότι τη βολεύει, ότι αυτοπαγιδεύεται αρνούμενη να στηρίξει τη συμφωνία με τη Μαλαισία. Γιατί; Διότι, αν κερδίσει τις επόμενες εθνικές εκλογές, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η κυβέρνηση. Θα υποστεί τις συνέπειες της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Λαθεύει ο κ. Άμποτ, αν υπολογίζει σε απόλυτη πλειοψηφία στην επόμενη βουλή, που θα του δώσει τη δυνατότητα να περάσει από βουλή και γερουσία «παρακαμπτήριες» τροπολογίες του Νόμου περί Μετανάστευσης, που μποϋκοτάρει σήμερα. Στα χαρτιά ο Συνασπισμός εξασφαλίζει σήμερα πλειοψηφία, αλλά ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί στα επόμενα δύο χρόνια.
Υπάρχει επιλογή; Ναι, υπάρχει και είναι φθηνότερη από τις επιλογές της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι η εγκατάσταση των προσφύγων στην Αυστραλία, που αναγκαστικά δέχεται η κυβέρνηση. Η επιλογή αυτή συμφέρει οικονομικά και πολιτικά την κυβέρνηση. Οικονομικά, διότι κοστίζει λιγότερο και, πολιτικά, διότι μηδενίζει τις ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις, επανασυνδέει την κυβέρνηση Γκίλαρντ και το Εργατικό Κόμμα με τη βάση του, που αντιδρά έντονα στην μεταφορά προσφύγων εκτός Αυστραλίας.
Διακινδυνεύω την εκτίμηση, ότι η στάση της αντιπολίτευσης θα ευνοήσει πολιτικά την κυβέρνηση κι ας λέει ο κ. Άμποτ, ότι η κυβέρνηση κάνει μεταναστευτική πολιτική στο γόνατο.
Οι εξελίξεις της περασμένης Πέμπτης πιστοποιούν, δυστυχώς, ότι ούτε η κυβέρνηση μήτε η αντιπολίτευση κάνουν πολιτική ουσίας. Ψυχοθεραπεία κάνουν στο λαό με συνθήματα του είδους –λύση η Μαλαισία ή λύση το Ναουρού– που υπηρετούν τις κομματικές ανάγκες τους σε βάρος των αναγκών του λαού και της χώρας.
