Καλά ο Λένιν, η Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Τσε, ο Γκορμπατσώφ, ο Elvis, το Woodstock, ο Μάης του 1968, η άνοιξη της Πράγας, και, άλλοι «πρωταγωνιστές», άτομα και γεγονότα, της ιστορίας… Έγιναν κονκάρδες, έγιναν μπλουζάκια, έγιναν βότκες, έγιναν σουβενίρ…Άλλα και το «Occupy Wall Street»; Σε χρόνο dt;
«Αλίευσα» προχθές στο προοδευτικό αμερικανικό περιοδικό «The Nation» και «μοιράζομαι» μαζί σας σήμερα, σχετικό άρθρο της δημοσιογράφου Allison Kilkenny…
Με το που «εμφανίστηκαν» στο Liberty Park οι Αμερικανοί διαδηλωτές και διαδηλώτριες, με το που άρχισαν να γράφουν και να μιλάνε τα αμερικανικά ΜΜΕ για εξεγέρσεις τύπου Τυνησίας, ή για επαναστάσεις των γιασεμιών και των ρόδων, πρωτοεμφανίστηκαν στο Liberty Park και οι πρώτοι μικροπωλητές πουλώντας σχετικά μπλουζάκια, καπέλα του baseball κ.λπ…
Αμέσως μετά, τα παραπάνω μικροπροϊόντα, μπλουζάκια, καπέλα κ.λπ., άρχισαν να τα πουλάνε, για την ενίσχυση του αγώνα τους, διάφορες οργανώσεις πολιτών, αλλά και διάφοροι «άσχετοι»…
Στο τρίτο στάδιο, το MTV, ιδιοκτησίας μεγάλης εταιρείας, που είναι μια από τις εταιρείες εναντίον της οποίας στρέφονται οι διαδηλωτές των ΗΠΑ, αποφάσισε να βραβεύσει διαδηλωτή καλλιτέχνη, τον κιθαρίστα, Tom Morello, ενώ την ίδια ώρα άρχισε να διαφημίζει ένα σχεδιαζόμενο πρόγραμμα με τίτλο «Real Life», όπου διαδηλωτές και διαδηλώτριες θα μιλούν για τα κίνητρα που τους οδήγησαν στο «Occupy Wall Street»…
Είμαι σίγουρη, γράφει η Allison Kilkenny, πως υπάρχουν μερικοί που υποστηρίζουν ότι αυτή η δημοσιότητα κάνει καλό στο κίνημα, το κάνει γνωστό σε περισσότερο κόσμο και στις νέες γενιές. Το πιο πιθανό όμως, γράφει, είναι πως η νεολαία θα «καταναλώσει» αυτή τη δυναμική και αυτό το γεγονός, όπως «καταναλώνει» κάθε άλλη μορφή «διασκέδασης»…
Γιατί…
Όπως οι Αμερικανοί δεν τρέχουν να εγγραφούν σε τάξεις εκμάθησης χορού, μετά την παρακολούθηση του «Dancing with the Stars» και τρέφουν την ανάγκη τους για τέχνη και κουλτούρα βλέποντας άλλους να πρωταγωνιστούν, έτσι και όσοι παρακολουθούν με ενδιαφέρον το κίνημα «Occupy Wall Street» και τα παράγωγά του, από το διαδίκτυο ή από τα ΜΜΕ, αυτή η μορφή άμεσης κινητοποίησης πολιτών στο Liberty Park και αλλού, κινδυνεύει, με την εμπορευματοποίησή της, να εξαντλήσει την όποια ευρύτερη δυναμική της, σε μια ψεύτικη αίσθηση συμμετοχής.
Το παραπάνω άρθρο της M. Kilkenny δεν μας λέει κάτι καινούργιο…
Απλά, μας υπενθυμίζει την ευκολία με την οποία αγκαλιάζει, εκμεταλλεύεται αλλά και ενσωματώνει ο καπιταλισμός την κοινωνική διαμαρτυρία.
Μας προσγειώνει σε πιο «μινιμαλιστικούς» κινηματικούς στόχους και…
Μας υπενθυμίζει και κάτι άλλο… Το πόσο εύκολα, το πόσο άκριτα, αγκαλιάστηκαν από τα ΜΜΕ στην Ελλάδα οι αγανακτισμένοι των δικών μας πλατειών, των δικών μας παρελάσεων, των δικών μας γηπέδων…
Ο ετερόδοξος
http://endeaneos.blogspot.com
