ΑΠΟ όποια πλευρά και να το δει κανείς το θέμα, στο ίδιο συμπέρασμα θα καταλήξει αν το ψάξει πιο βαθιά.
ΕΙΜΑΣΤΕ πληθωρικοί άνθρωποι με πολλά θετικά και αρνητικά και ανάμεικτες προθέσεις τις περισσότερες φορές.
ΑΝ μας διακρίνει κάτι, είναι η περιέργειά μας (ακόμα και για πράγματα που δεν μας αφορούν καθόλου) η έμφυτη τάση μας στο κουτσομπολιό, στη δραματοποίηση, την υπερβολή και κάθε είδους συνωμοσία.
ΕΤΣΙ και περάσει μια ιστορία από τον έναν στο άλλο, αλλοιώνεται σε τέτοιο βαθμό που δεν την αναγνωρίζουν στο τέλος ούτε οι πρωταγωνιστές της.
Ο καθένας που την μεταφέρει, προσθέτει για λόγους εντυπωσιασμού και τις δικές του αυθαίρετες ερμηνείες, τους δικούς του αριθμούς και τα δικά του συμπεράσματα.
ΔΕΝ το έχουμε σε τίποτα, ρε παιδί μου, να προσθέσουμε ένα και δύο μηδενικά πίσω από έναν αριθμό για να εντυπωσιάσουμε το συνομιλητή μας. Το θεωρούμε, μάλιστα, φυσιολογικό.
ΑΝ δεν πούμε και εμείς τα «δικά μας», τι νόημα έχει να ασχοληθούμε με οποιαδήποτε ιστορία.
ΤΟ «ζουμί» είναι να αφήσει η ιστορία στο συνομιλητή μας τις εντυπώσεις που εμείς θέλουμε να αφήσει. Άλλωστε, γι’ αυτό, κυρίως, την μεταφέρουμε. Για να ενσωματώσουμε και τη δική μας άποψη.
ΙΣΤΟΡΙΑ χωρίς «δράμα» δεν είναι ιστορία. Σπάνια συζητάμε μεταξύ μας ιστορίες καλές με αίσιο τέλος.
ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρεται (για παράδειγμα) να ακούσει την ιστορία ενός ευτυχισμένου γάμου.
ΟΛΟΙ συζητάμε (κουτσομπολεύοντας) τους «αποτυχημένους γάμους και ιδιαίτερα αν η αποτυχία τους σχετίζεται με τη σεξουαλική συμπεριφορά του ζευγαριού.
ΚΑΠΩΣ έτσι συμπεριφέρονται και τα Μέσα Ενημέρωσης. Τις «κακές» και «τραγικές» ιστορίες προβάλουν και αυτά, γιατί αυτές, συνήθως, διαβάζουν οι αναγνώστες ή βλέπουν οι τηλεθεατές τους.
ΑΥΤΟ συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά σε εμάς έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης δεν έχουν (όπως και ο λαός) το θεό τους.
ΠΑΡΤΕ ως παράδειγμα την ιστορία των συμπατριωτών μας που έχουν έλθει στην Αυστραλία τα δύο τελευταία χρόνια και στην οποία αναφέρθηκε η αθηναϊκή εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» την περασμένη Κυριακή.
Η ίδια ιστορία και, ιδιαίτερα, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται οι Έλληνες επιχειρηματίες στους νεοφερμένους συμπατριώτες μας, κυκλοφορεί στην παροικία μας το τελευταίο τρίμηνο.
ΛΕΓΕ ο ένας, λέγε ο άλλος η ιστορία παραμορφώθηκε, οι αριθμοί αυξήθηκαν, οι συμπάροικοι επιχειρηματίες δαιμονοποιήθηκαν και το «κακό» γενικεύτηκε.
ΣΤΗΝ ίδια ιστορία είχαμε αναφερθεί από αυτή τη στήλη πριν ένα τρίμηνο, τονίζοντας ότι όλα αυτά που λέγονται φαίνονται απίστευτα.
ΣΗΜΕΙΩΝΑΜΕ, μάλιστα, ότι είναι λάθος να γενικεύουμε και άδικο να βάζουμε όλους τους επιχειρηματίες στο ίδιο τσουβάλι, επειδή κάποιοι (ελάχιστοι σε σχέση με το σύνολο) συμπεριφέρθηκαν άσχημα σε νεοφερμένους συμπατριώτες μας.
ΜΕ λίγες κουβέντες, η ιστορία, έτσι όπως την ακούγαμε (και από αυτούς που την ακούγαμε), δεν έμοιαζε πιστευτή, τουλάχιστον στο σύνολό της.
Ο,ΤΙ, όμως, ακούγαμε και δεν γράφαμε εμείς, τα άκουσε και τα έγραψε το «Πρώτο Θέμα», δίνοντας μάλιστα και «ανατριχιαστικές» λεπτομέρειες για την «κόλαση» των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα οποία καταλήγουν πολλοί νεοφερμένοι συμπατριώτες μας.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Το «Πρώτο Θέμα», μια από τις πιο… κιτρινιάρες και άθλιες εφημερίδες της πατρίδας μας, ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια, ως καρπός συνεργασίας, δύο… μεγαλοδημοσιογράφων (του Μάκη Τριανταφυλόπουλου και του Θέμου Αναστασιάδη), γνωστών για τον συστηματικό τρόπο κακοποίησης (και γελοιοποίησης) κάθε δημοσιογραφικής έννοιας. Μετά από λίγο καιρό, ο ένας συνέταιρος άρχισε να κατηγορεί τον άλλο, ο Μάκης πούλησε το μερίδιό του και αποχώρησε. Το ίδιο έκανε και ο Θέμος, ο οποίος, όμως, επέστρεψε για να συνεχίσει το έργο που άρχισε με τον Μάκη… Κλείνει η παρένθεση.
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ στο θέμα, προσθέτοντας ότι η πιο πάνω ιστορία (των νεοφερμένων συμπατριωτών μας) είχε από τα γεννοφάσκια της το σπόρο της υπερβολής.
ΚΑΠΟΙΟΙ από την Κοινότητα Μελβούρνης πρόσθεταν στον αριθμό των email που έφταναν στο γραφείο της, ένα ή δύο αριθμούς, για να εντυπωσιάσουν και να δώσουν έμφαση στην άσχημη κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα.
ΑΝ, για παράδειγμα, λάμβαναν 20 email την εβδομάδα πρόσθεταν ένα ή δύο μηδενικά, ανάλογα με την περίπτωση του συνομιλητή τους και τη προσωπική τους διάθεση, και έτσι τα 20 email γίνονταν 200 ή 2000.
ΤΟ ίδιο έκαναν και από την πλευρά τους οι νεοφερμένοι. Για να προκαλέσουν και αυτοί το ενδιαφέρον και τον οίκτο των συνομιλητών τους, δραματοποιούσαν και «φούσκωναν» τις διάφορες ιστορίες για τα… παθήματά τους.
ΓΙΑ παράδειγμα, ο κ. Κώστας Παπακώστας (ένας από τους νεοφερμένους που μίλησε στο «Πρώτο Θέμα») μπορεί να μίλησε με πέντε ή δέκα «παθόντες», αλλά στην εφημερίδα εμφανίστηκαν… 780!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ και, μάλιστα, «από πρώτο χέρι», όλα τα πιο πάνω «στοιχεία», η αθηναϊκή εφημερίδα έβαλε και αυτή τη σχετική «σάλτσα» για να κάνει πιο τραγικό και γαργαλιστικό το θέμα και βγήκε η απίστευτη ιστορία που διαβάσαμε και η οποία εκθέτει (έως ένα βαθμό) ολόκληρη την παροικία μας.
ΚΑΠΩΣ έτσι δημιουργούνται πολλές ιστορίες που διαβάζουμε στις εφημερίδες ή βλέπουμε στην τηλεόραση και μας σηκώνεται η τρίχα.
ΚΑΙ ευτυχώς που ακόμα δεν έχει χτιστεί και ο Πύργος στο Lonsdale Street, γιατί έτσι και είχε χτιστεί (και υπήρχε αρκετός χώρος) δεν αποκλείεται να κοιμόντουσαν εκεί καμιά δεκαριά χιλιάδες νεοφερμένοι!
ΠΑΙΔΙΑ, εντάξει, είπαμε να βάζουμε λίγη «σάλτσα» για να γίνεται η ιστορία πιο νόστιμη και ενδιαφέρουσα, αλλά να μη το παρακάνουμε για να μπορούμε να συνεννοούμαστε και μεταξύ μας. Πάμε πιο κάτω.
ΕΠΕΙΔΗ έχω αρκετούς φίλους δικηγόρους, οι οποίοι και ποτέ δεν με έχουν χρεώσει για τις υπηρεσίες που μου έχουν προσφέρει, είπα, για να τους φανώ και εγώ χρήσιμος μια φορά και να τους δώσω μια «συμβουλή» που ενδεχομένως να τους βοηθήσει να αυξήσουν τον κύκλο των εργασιών τους.
ΛΟΙΠΟΝ όποιος από εσάς προλάβει και ειδικευτεί στην έκδοση διαζυγίων για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, θα κάνει την προσεχή δεκαετία χρυσές δουλειές.
ΑΝ όλα πάνε… αριστερά, είναι πλέον θέμα χρόνου μέχρι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Κουίνσλαντ και οι υπόλοιπες Πολιτείες και να ταχθούν υπέρ της αναγνώρισης του πολιτικού γάμου των γκέι.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι και οι γκέι, που μέχρι τώρα ήταν ελεύθεροι και ωραίοι, θα μπουν στο ίδιο λούκι που βρίσκονται για αιώνες τώρα και όλοι οι ετερόφυλοι γάμοι.
ΔΗΛΑΔΗ, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα θα αρχίσουν και αυτοί να τρέχουν (με διπλάσια ταχύτητα) στους δικηγόρους για διαζύγιο.
ΣΥΝΕΠΩΣ, όποιοι δικηγόροι έχουν ειδικευτεί στα διαζύγια των γκέι θα οικονομήσουν όσα θέλουν. Όποιοι γελάσουν (με την πιο πάνω πρόταση) σημαίνει ότι δεν έχουν εμβαθύνει στο θέμα.
ΚΑΙ λέω ότι δεν έχουν εμβαθύνει, γιατί έτσι όπως πάνε τα πράγματα (με τους γάμους των ετερόφυλων να μειώνονται συνεχώς) σε λίγα χρόνια μόνο οι γκέι θα παντρεύονται και θα κάνουν οικογένειες.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ είμαι υπέρ του γάμου των γκέι. Καιρός είναι να καταλάβουν και αυτοί τι τραβάμε και εμείς οι παντρεμένοι και μετά τα ξαναλέμε. Συνεχίζουμε…
ΔΕΝ πιστεύουν στα μάτια τους με αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας οι υπεύθυνοι της τρόικας και οι διάφοροι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες που βρίσκονται στην Ελλάδα.
ΛΟΙΠΟΝ, οι απεργιακές κινητοποιήσεις στην πατρίδα μας, που έχουν πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας τους τελευταίους μήνες, έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ό,τι οι απεργίες στις υπόλοιπες χώρες.
ΕΝΩ στον υπόλοιπο κόσμο όταν γίνονται απεργίες μειώνεται η παραγωγικότητα και τα έσοδα του κράτους στην Ελλάδα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο!
ΟΙ απεργίες στην πατρίδα μας βοήθησαν και στην αύξηση της παραγωγικότητας και, κατά συνέπεια, των εσόδων και στη μείωση των δαπανών!
ΤΡΕΛΑΘΗΑΚΑΝ σας λέω οι άνθρωποι όταν είδαν τις στατιστικές του τελευταίου τριμήνου και άρχισαν να σκίζουν τα πτυχία τους.
ΠΟΥ να καταλάβουν ότι οι απεργίες συνέβαλαν στο να λειτουργούν οι διάφορες υπηρεσίες πιο ομαλά, μιας και απουσίαζαν οι εργαζόμενοι οι οποίοι, δουλεύοντας, προκαλούν μεγαλύτερη σύγχυση και καθυστερήσεις.
ΕΤΣΙ μάλιστα και σταματήσουν να εργάζονται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι η χώρα θα λειτουργεί ρολόι και σύντομα θα έχει και πλεόνασμα.
ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε πάντα καλά και τα λέμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
