Την Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου, έγινε η Ετήσια Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας.
Άκρως ενημερωτική η αναφορά του προέδρου, Βασίλη Παπαστεργιάδη, για τα πεπραγμένα του 2011, και πολιτισμένο το κλίμα στο οποίο έγιναν οι ερωτήσεις από τα μέλη, και δόθηκαν οι απαντήσεις από την έδρα.
Ομολογουμένως, ο αριθμός των παρόντων μελών θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος, ιδιαίτερα των νέων σε ηλικία, δεδομένου ότι τα 17 από τα 19 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είναι παιδιά της δεύτερης μεταναστευτικής γενιάς.
Μπορεί, όπως γράφει ο Σωτήρης Χατζημανώλης («Ν.Κ.», 15/12/2011), μεταφέροντας απόψεις παραγόντων της Κοινότητας, οι Γενικές Συνελεύσεις να μην είναι πλέον ο καθρέφτης της Κοινότητας, και οι νέοι να προτιμούν άλλες δραστηριότητες, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, τα σεμεινάρια, τις διαλέξεις κ.λπ.
Εδώ να προσθέσω και το Φεστιβάλ «Αντίποδες», το οποίο έχει εμπλουτισθεί με διάφορες πολιτισμικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Γενικές Συνελεύσεις έχουν και συναισθηματικό χαρακτήρα. Δίνουν την ευκαιρία στα μέλη της Κοινότητας, νέα και παλαιότερα, να βρίσκονται στον ίδιο χώρο, να διατρανώνουν από κοινού την πίστη τους στον κοινοτικό θεσμό, να κάνουν σχέδια για το μέλλον, και να βλέπουν πώς τα σχέδια του παρελθόντος παίρνουν σάρκα και οστά, όπως το Alphington Grammar, και πιο πρόσφατα οι νέες αίθουσες διδασκαλίας, και η υπέροχη αίθουσα εκδηλώσεων «Andrianakos Centre» του Κολεγίου, όπου για πρώτη φορά η ΕΓΣ έγινε σε κοινοτικό χώρο.
Το γεγονός αυτό έπρεπε να αποτελέσει λόγο αθρόας προσέλευσης των νέων, για να δουν τι μπορεί να επιτευχθεί όταν υπάρχουν οράματα, και η καλή θέληση και ομόνοια για να μετατρέπονται σε έργα.
Δεν έχω αμφιβολία πως το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας θα εξετάσει το θέμα αυτό, και πως θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των νέων για τη μέθεξη, αλλά και προσφορά τους, σε ένα ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων της Κοινότητας.
Εξάλλου, αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός για την ανέγερση του Πολιτιστικού Κέντρου στο ιστορικό για την παροικία μας Lonsdale St. Για να προσελκυσθεί το ενδιαφέρον των νέων θα πρέπει το «θέλγητρο» να ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά τους. Πολλά, λοιπόν, θα εξαρτηθούν από το βαθμό που το Πολιτιστικό Κέντρο θα ανταποκριθεί στις ανάγκες, αλλά και προσδοκίες, των νέων.
Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τις πληροφορίες για το ημερήσιο σχολείο της Κοινότητας Alphington Grammar που έδωσε ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητας, κ. Γιώργος Φουντάς, σε επιστολή του στον Νέο Κόσμο (15/12/11) με τίτλο «Ο φιλόλογος Μάκης Κασαπίδης».
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο κ. Φουντάς αναφέρθηκε στη σύσταση της Εκπαιδευτικής Επιτροπής, στην οποία συμμετείχε ο Μάκης Κασαπίδης, στόχος της οποίας ήταν η οικονομική ενίσχυση του νεοαποκτηθέντος Κολεγίου, και η έναρξη λειτουργίας του το 1989, υπερνικώντας κάποιες αντιδράσεις από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας επί του θέματος αυτού.
Ελπίζω το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας θα λάβει υπόψη του την πρόταση του κ. Φουντά για την ονομασία μιας αίθουσας διδασκαλίας του εν λόγω Κολεγίου «Αίθουσα Μάκη Κασαπίδη», εις αναγνώριση της συμβολής του πρόσφατα εκλιπόντος εκπαιδευτικού στην εδραίωση του Alphington Grammar.
ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ Η ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΑΦΙΧΘΕΝΤΕΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ
Άξιο συγχαρητηρίων είναι το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας και για τη συμπαράσταση στους συμπατριώτες μας από την Ελλάδα, που λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την πατρίδα μεταναστεύουν, ή επιδιώκουν να μεταναστεύσουν, στην Αυστραλία.
Γνωστές είναι οι παροτρύνσεις της Κοινότητας στις Αυστραλιανές αρχές για την προώθηση των σχετικών αιτημάτων για μετανάστευση.
Όμως η συμπαράσταση της Κοινότητας δεν σταματάει εδώ. Πληροφορούμαι πως για οικογένειες με παιδιά σχολικής ηλικίας η Κοινότητα ανοίγει τις πόρτες του Alphington Grammar για δωρεάν παρακολούθηση μαθημάτων κατά τη διάρκεια του 2012.
Τα οφέλη από την απόφαση αυτή της Κοινότητας δεν θα είναι μόνο για τα παιδιά και τις οικογένειες των νεοαφιχθέντων συμπατριωτών μας. Θα επεκταθούν και στην ευρύτερη σχολική κοινότητα, αφού οι αυστραλογεννημένοι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να βελτιώνουν τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και έξω από την τάξη, με την επικοινωνία τους με τους νέους συμμαθητές τους.
Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΕΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ
Πριν από τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης ο κ. Γιώργος Ζάγκαλης, μέλος της Κοινότητας, υπέβαλε γραπτή πρόταση στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας. Η πρόταση του κ. Ζάγκαλη απαρτίζεται από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος ζητείται από την Κοινότητα να εισηγηθεί στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο για τον Πολυπολιτισμό, παρόμοιο με το νομοσχέδιο της Πολιτειακής Κυβέρνησης Βικτωρίας που έχει γίνει νόμος. Παράλληλα, η πρόταση του κ. Ζάγκαλη προβλέπει η Κοινότητα να εισηγηθεί όπως ο πολυπολιτισμός αναγνωρισθεί από το Αυστραλιανό Σύνταγμα.
Στο δεύτερο μέρος της πρότασής του, ο κ. Ζάγκαλης εισηγείται όπως η Κοινότητα της Μελβούρνης, σε συνεργασία με τις Κοινότητες Σίδνεϊ και Αδελαΐδας, ζητήσουν συνάντηση με την πρωθυπουργό, και τις ηγεσίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του κόμματος των Πράσινων, αναφορικά με το θέμα του Πολυπολιτισμού, αλλά και της επαρκούς χρηματοδότησης για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και άλλων γλωσσών.
Η πρόταση του Γιώργου Ζάγκαλη δευτερώθηκε, και ως εκ τούτου εναπόκειται στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας να την προωθήσει.
Η Ελληνική Κοινότητα, ως ο αρχαιότερος συλλογικός φορέας της ελληνικής παροικίας της Μελβούρνης, έχοντας αποβεί ο πυρήνας του Ελληνισμού κατά την προπολεμική και μεταπολεμική περίοδο του 20ου αιώνα, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των αναγκών της ομογένειας, όπως αυτές διαμορφώνονται στην δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα.
Με πρόεδρο τον οραματιστή Βασίλη Παπαστεργιάδη και το δυναμικό της Διοικητικό Συμβούλιο, η Κοινότητα έχει όλα τα εχέγγυα όχι μόνο για τη συνέχιση του ιστορικού της ρόλου, αλλά και για τη σταδιακή συσπείρωση των ομογενειακών οργανισμών, ούτως ώστε από κοινού να αντιμετωπισθούν οι προκλήσεις, αλλά και να αξιοποιηθούν οι ευκαιρίες, που θα παρουσιασθούν στο μέλλον.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την ετοιμότητα των άλλων συλλογικών φορέων, πολλοί από τους οποίους ολοκλήρωσαν τον βιολογικό τους κύκλο ως αυτόνομοι οργανισμοί, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της Κοινότητας για συνένωση των δυνάμεών τους.
Και να μην ξεχνάμε πως τα αιτήματά μας για τη διδασκαλία της γλώσσας μας σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, και για τη θετική στάση των αυστραλιανών Αρχών στα εκάστοτε εθνικά μας θέματα, θα έχουν ευνοϊκότερη ανταπόκριση, όταν προβάλλονται από έναν φορέα, η παρουσία του οποίου στην Μελβούρνη θα είναι αισθητή, ο δυναμισμός του εγνωσμένος, και η διαπραγματευτική του ικανότητα δεδομένη.
Είμαι της γνώμης πως το Πολιτιστικό Κέντρο, που σύντομα θα κοσμεί την βορειοανατολική γωνία της Lonsdale Street, θα αποτελεί το οριακό σημείο στην ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας. Σκεφτείτε πόσο πιο αποτελεσματικά θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της παροικίας μας, αν κάποιοι συλλογικοί φορείς συμβάλλουν οικονομικά στην ανέγερσή του, ούτως ώστε να περιορισθεί ο αριθμός των ορόφων που θα ενοικιάζονται για εισοδηματικούς λόγους.
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ
Η εκδήλωση της 21ης Δεκεμβρίου στο κοινοτικό κτίριο για την απονομή των βραβείων σε μαθητές που αρίστευσαν στα ελληνικά για το 2011 αποτελεί μια πρόγευση των εκδηλώσεων που θα διοργανώνονται όταν το νέο κτίριο θα αποτελεί πραγματικότητα.
Το να ακούς νέους και νέες της τρίτης, και ίσως και τέταρτης γενιάς, να ομιλούν με άνεση την ελληνική γλώσσα έρχεται ως διαβεβαίωση πως το έργο που επιτελείται αποφέρει καρπούς.
Εξίσου σημαντικό, και συμβολικό θα έλεγα, ήταν το γεγονός ότι μεταξύ των βραβευμένων ήταν και μαθητές και μαθήτριες από μη-κοινοτικά σχολεία.
Τώρα το βλέμμα όλων μας είναι στραμμένο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κοινότητας και του Πανεπιστημίου La Trobe για τη συνέχιση λειτουργίας του Προγράμματος Ελληνικών, το οποίο κινδυνεύει να καταστεί το τελευταίο θύμα της πολιτικής των πανεπιστημίων να κλείνουν τα προγράμματα ανθρωπιστικών σπουδών, για να κάνουν χώρο για προγράμματα που έχουν ζήτηση από Ασιάτες φοιτητές, οι οποίοι πληρώνουν αδρά για τις σπουδές τους στην Αυστραλία.
Είναι και αυτός ένας άλλος λόγος που χρειαζόμαστε έναν δυναμικό κοινοτικό φορέα, με ηγέτες, όπως οι σημερινοί, με αναγνωρισμένες ικανότητες, έτσι που να διαπραγματεύονται με τις αυστραλιανές αρχές επί ίσοις όροις.
Το 2012 που ανατέλλει σε λίγες ημέρες ας μας βρει όλους στρατευμένους για την πραγματοποίηση των οραμάτων της Κοινότητας, του πρώτου, και σημαντικότερου, συλλογικού μας φορέα. Το μέλλον της παροικίας μας θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, από την πορεία που θα ακολουθήσει η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας στα επόμενα χρόνια. Ας γίνουμε, λοιπόν, όλοι μας συμπαραστάτες της και συνοδοιπόροι.
