ΝΑΜΑΣΤΕ και πάλι…
Ένα χρόνο μετά, παρέα στη μακροβιότερη αθλητική στήλη της Αυστραλίας.
Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό, αλλά μακροβιότερη είναι αφού πλησιάζει (ίσως και να κλείνει) τέσσερις δεκαετίες ζωής.
Να τα εκατοστήσει; Δεν νομίζω, αλλά νάμαστε και πάλι εδώ να τα λέμε…
 
ΚΑΛΗ χρονιά, λοιπόν, με ΥΓΕΙΑ πάνω απ’ όλα, καλό ποδόσφαιρο, ωραία γκολ και καλές διαιτησίες, ιδιαίτερα εδώ στην Αυστραλία, γιατί παρακολουθώντας αγώνες του εθνικού μας πρωταθλήματος, διαπιστώνεις με λύπη ότι ο κάθε ρέφερι ξεχωριστά μαθαίνει και εκτελεί τους κανονισμούς σωστής διαιτησίας, από διαφορετικά βιβλία και διαφορετικούς δασκάλους.
 
ΓΙΑ συγκεκριμένη παράβαση για παράδειγμα, άλλος “χρεώνει” το “δράστη” με κόκκινη κάρτα, άλλος με κίτρινη, άλλος “πέρα βρέχει”, με αποτέλεσμα να έχουμε μπερδευτεί και να μην ξέρουμε ποιος “άρχοντας” έχει δίκαιο και ποιος άδικο…
 
ΓΙ’ ΑΥΤΟ, συγχρονιστείτε παιδιά, συγχρονιστείτε.
Στο 2012 μπήκαμε αισίως…
Το “καλό” με τους αδαείς και ανάξιους ρέφερι είναι ότι δεν ασχολούνται μαζί τους τα αγγλόφωνα ΜΜΕ, ίσως άνωθεν εντολής (βλέπε FFA), για να μην χαλάει και το ίματζ του λιγκ.
 
ΚΑΛΟ όμως είναι να γνωρίζουν (οι ρέφερι) και οι κύριοι της ομοσπονδίας, ότι όταν εξαντληθεί η υπομονή των φιλάθλων με τις “χοντράδες” των ρέφερι θα αρχίσουν να πέφτουν βροχή τα μπουκάλια και οι αναπτήρες στον αγωνιστικό χώρο, οπότε καλό είναι να το δει κάποιος πιο προσεκτικά το πρόβλημα.
 
ΣΧΕΤΙΚΟ βέβαια το “να το δει”, αφού αν δεν το γνωρίζετε, υπεύθυνος για τη διαιτησία στο εθνικό μας λιγκ, είναι ο αξιότιμος κ. Μαρκ Σιλντ.
Βετεράνος πλέον, παρά το νεαρό της ηλικίας και από τους πιο μέτριους της περασμένης γενιάς διαιτητών.
Οπότε…
 
ΕΠΕΙΔΗ από το 2011 που έφυγε, αφήνοντας πίσω του γενικά συντρίμμια, μέχρι σήμερα 5 του νέου έτους 2012, δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα, εγώ θα συνεχίσω να τα λέω.
Να τα λέω όπως διστάζουν ή έχουν εντολή να μην τα λένε οι συνάδελφοι των αγγλόφωνων ΜΜΕ.
 
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ αφιερωμένο σ΄ αυτούς λοιπόν το παρακάτω σχόλιο:
Παραμονές Πρωτοχρονιάς, η Βίκτορι έχασε πανηγυρικά στο Μπρίσμπαν από την πρωταθλήτρια.
Με ανύπαρκτο κέντρο, με τρύπια άμυνα και άλλες πλείστες όσες ελλείψεις η ομάδα της Μελβούρνης υποτάχθηκε με ψηλά τα χέρια στην ανωτερότητα της “Μπαρτσελόνα” της Αυστραλίας, αλλά η είδηση για τα αγγλόφωνα ΜΜΕ, ήταν ότι έβαλε γκολ ο Χάρι Κιούελ!
 
ΝΑ οι πελώριες φωτογραφίες, να τα πανηγυρικά ρεπορτάζ, ναααααααα για μια ακόμη η υπερβολή.
Λεπτομέρεια βέβαια το γεγονός ότι το γκολ που πέτυχε ο διεθνής μεσοεπιθετικός είναι μόλις το δεύτερο μετά από 12 αγώνες!
Και, βέβαια, λεπτομέρεια θεωρήθηκε από τους αγγλόφωνους ρεπόρτερ το γεγονός ότι οι πρωταθλητές μετά από ένα σερί πέντε χαμένων αγώνων, έπαιξαν φανταστικό ποδόσφαιρο για το τελικό 3-1 επί της Βίκτορι.
 
ΕΚΕΙΝΟΣ που είδε με ξεχωριστή ποδοσφαιρική ευαισθησία την ήττα του 3-1 ήταν -προς τιμήν του- ο τεχνικός της Βίκτορι, Μέχμετ Ντουράκοβιτς, που παραδέχτηκε ιπποτικά ότι το Μπρίσμπαν ήταν καλύτερο, ότι παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο και ότι άξιζε το 3-1.
Και το παράξενο είναι ότι ο Μέχμετ, ούτε καν αναφέρθηκε στο γκολ του Κιούελ…
 
ΜΠΟΡΕΙ λόγω οικονομικής κρίσης, να ήταν λίγοι οι επισκέπτες στα πολυμάγαζα τις ημέρες των εορτών που πέρασαν, δεν φαίνεσαι όμως να ισχύει το ίδιο και για τα γήπεδα.
Για τους ποδοσφαιρόφιλους για την ακρίβεια, που τίμησαν με την έντονη παρουσία τους τα παιχνίδια που παίχτηκαν την τελευταία εβδομάδα του 2011.
– Στην εκτός έδρας νίκη (0-4) της εκπληκτικής “Χαρτ” επί της Σίδνεϊ Φ.Κ., πήγαν 16.007 θεατές.
– Το 3-1 του Μπρίσμπαν επί της Βίκτορι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς παρακολούθησαν 14.852 φίλαθλοι.
– Ο ίδιος περίπου αριθμός (14.838) είδαν το 0-0 των “Μάρινερς” με το Γκολντ Κόουστ.
– Ικανοποιητικός και ο αριθμός των 10.439 που πήγαν στο ματς του Νιούκαστλ με την Πέρθη.
– Το μοναδικό παιχνίδι που δεν κατάφερε να προσελκύσει περισσότερους από δέκα χιλιάδες φιλάθλους ήταν αυτό της Αδελαΐδας με τον Φοίνικα, όπου πήγαν… μόνον 9.739.
Αριθμός που αναμένεται να ανέβει κατακόρυφα, γιατί οι “κόκκινοι” με τον Κοσμίνα στον πάγκο επανήλθαν στις νίκες και έδειξαν ότι όταν θέλουν μπορούν να παίξουν καλό ποδόσφαιρο.
 
ΜΕ τα περισσότερα πρωταθλήματα ανά τον κόσμο, να πηγαίνουν… διακοπές αυτές τις ημέρες λόγω των εορτών, εκτός από εμάς εδώ στην Αυστραλία, Χριστουγεννιάτικο και Πρωτοχρονιάτικο ποδόσφαιρο, έπαιξαν και στην Αγγλία.
Και όπως συνηθίζεται, έγινε το “έλα να δεις”.
 
ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ στο σπίτι μετά το Πρωτοχρονιάτικο δείπνο κατ’ ευθείαν στην τηλεόραση για το ματς της Μάντσεστερ Γιουν. με την ουραγό Μπλάκμπερν που είχε ήδη ξεκινήσει.
Σκορ 0-2 υπέρ των ουραγών και “μάλλον για λάθος θα πρόκειται” σκέφθηκα, “ή δεν τα βλέπω σωστά λόγω του οίνου που είχε προηγηθεί”.
Τελικά έχασε η Μαν. Γιουν. με 2-3 και ήταν και τα γενέθλια του Σερ Άλεξ…
 
ΧΑΡΕΣ στη συμπολίτισσα Μαν. Σίτι που λίγες ώρες αργότερα έπαιζε εκτός έδρας με την Σάντερλαντ.
Αποτέλεσμα;
Νίκη στις καθυστερήσεις για την Σάντερλαντ και “θρήνος” στο στρατόπεδο των “Πολιτών”!
 
Η ομορφιά του ποδοσφαίρου και της αγγλικής πρέμιερ λιγκ στα ύψη.
Και το γενεθλιακό δώρο στον Σερ Άλεξ, με καθυστέρηση και από εκεί που δεν το περίμενε…
 
ΠΟΣΟ σωστό είναι και το φιλοσοφημένο email που μου έστειλε ο καλός φίλος Γιάννης:
“Στη ζωή δεν είναι σημαντικές οι στιγμές που αναπνέεις κανονικά, αλλά αυτές που σου κόβουν την ανάσα!”
Ωραιότατο και να το κάνετε τρόπο ζωής…
 
ΚΑΛΗ σας ΧΡΟΝΙΑ!
Γεμάτη υγεία και χαμόγελα…