Ο επιχειρηματικός κόσμος της Αυστραλίας συντάσσεται με τους οργανισμούς παροχής κοινωνικών υπηρεσιών στη συντονισμένη εκστρατεία για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, αλλά με όρους.
Στελέχη κορυφαίων επιχειρήσεων σχολιάζουν, ότι τα $35 ημερήσιο επίδομα ανεργίας που λαμβάνουν οι άνεργοι της χώρας δεν καλύπτει μήτε τις βασικές ανάγκες τους και προτείνουν την αύξησή του και προτείνουν την αύξησή του με την προϋπόθεση ότι το κράτος θα σκληρύνει τις προϋποθέσεις παροχής σύνταξης αναπηρίας.
Το τελευταίο ηχηρό όνομα που προστέθηκε στον ονομαστικό κατάλογο των υποστηρικτών της αύξησης του επιδόματος ανεργίας είναι η απερχόμενη διευθύντρια του Australian Industry Group, κ. Heather Ridout, η οποία αναλαμβάνει σύντομα καθήκοντα μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας.
Η κ. Ridout που ήταν και μέλος της επιτροπής αναθεώρησης του φορολογικού συστήματος της χώρας (Henry Tax Reform Panel) –που πρότεινε την αύξηση του επιδόματος ανεργίας για άγαμους πολίτες και αύξηση του φοιτητικού επιδόματος– δηλώνει, ότι υπάρχουν «συστημικά» προβλήματα τα οποία πρέπει να λυθούν, ώστε να μειωθεί η χρηματική διαφορά των $100, που υφίσταται μεταξύ του επιδόματος ανεργίας και της σύνταξης αναπηρίας.
«Τα τελευταία χρόνια μεγάλος αριθμός πολιτών κυνηγούν επίμονα τη σύνταξη αναπηρίας, διότι είναι υψηλότερη από το επίδομα ανεργίας. Οφείλουμε να διορθώσουμε αυτή την ανομοιογένεια στο σύστημα παροχής κοινωνικών επιδομάτων. Να αυξήσουμε το επίδομα ανεργίας, λαμβάνοντας, ταυτόχρονα, σκληρές αποφάσεις όπου κρίνεται αναγκαίο» δηλώνει η κ. Ridout.
Ο John Denton, στέλεχος του Συμβουλίου Επιχειρήσεων Αυστραλίας, συμφωνεί με την κ. Ridout, ότι «το σύστημα επικεντρώνει στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες που προσπαθούν να επιβιώσουν με $35 την ημέρα. Ως επιχειρήσεις, πρέπει να επικεντρώσουμε στα προβλήματα αυτών των ανθρώπων, διότι δεν πρόκειται να γίνουμε ανταγωνιστική χώρα, αν ο πολίτης δεν είναι βέβαιος ότι θα τον ευνοήσουν οι αλλαγές».
Τέλος, ο διευθυντής του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Αυστραλίας, Peter Anderson, διαφωνεί με την προτεινόμενη αύξηση του επιδόματος ανεργίας, αλλά προτείνει αναθεώρηση του συστήματος με έμφαση στην αλληλεπίδραση εισοδήματος και κοινωνικών παροχών, γνωστής ως οριακής φορολογίας, καθώς η αύξηση του εισοδήματος μειώνει τις κοινωνικές παροχές.
