ΟΛΑ τα έχει το ποδόσφαιρο της Αυστραλίας, οι “κοκορομαχίες” επώνυμων του έλειπαν.
Ο λόγος για την άγρια κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα σε δύο βετεράνους παίκτης της εθνικής ομάδας, που σήμερα κάνουν καριέρα ως τηλεοπτικοί σχολιαστές-παρουσιαστές.
Πρόκειται για τον Γκρεγκ Φόστερ “αναλυτή” της τηλεόρασης της SBS και τον Ρόμπι Σλάϊτερ, επίσης “αναλυτή”-σχολιαστή, στα ποδοσφαιρικά προγράμματα της συνδρομητικής τηλεόρασης του Φόξτελ.
 
Ο “καυγάς” ξεκίνησε όταν ο Φόστερ… τόλμησε να γράψει ένα αρνητικό ρεπορτάζ για την επιλογή του Τζιμ Ματζίλτον στη θέση της τεχνικής ηγεσίας της Βίκτορι, χαρακτηρίζοντας την σαν οπισθοδρομικό βήμα!
Γνώμη του και με γεια του με χαρά του…
 
Ο Σλάϊτερ, όμως, φίλος από τα παλιά του νέου τεχνικού της Βίκτορι ανέλαβε ρόλο… δικηγόρου του Βορειοϊρλανδού και με δικό του ρεπορτάζ, χαρακτήρισε ρατσιστικά τα όσα έγραψε ο Φόστερ για τον Ματζίλτον.
Γνώμη του και με γεια του με χαρά του…
 
ΕΚΕΙ που “χόντρυνε” πολύ η κόντρα των δύο ανδρών, ήταν όταν ο Σλάϊτερ αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που συνέβη 12 περίπου χρόνια πριν στην Ταχίτη όπου οι Σοκκερούς βρέθηκαν για αγώνα με την εθνική της χώρας.
Λίγοι γνώριζαν ότι ο Φόστερ είχε συλληφθεί τότε από την αστυνομία της χώρας για παράπτωμα του (το ξέρω, αλλά δεν αφορά κανέναν, πέρα από τον ίδιο και το γεγονός ότι το βράδυ εκείνο της προσωρινής σύλληψης του, γράφτηκε και το τέλος της καριέρας του στην εθνική ομάδα).
 
ΤΟ “πρόβλημα” με τον Φόστερ είχε κλείσει τότε και έμεινε το καλά φυλαγμένο μυστικό που ήξεραν μόνον οι συμπαίκτες του, το τιμ των τεχνικών και οι συνοδοί της εθνικής μας.
Ήταν μια σιωπηρή συμφωνία ανδρών να μην βγει στην δημοσιότητα, έως ότου ο Σλάϊτερ σε μια προσπάθεια του να υπερασπιστεί τον Μπατζίλτον, το χρησιμοποίησε σαν “όπλο” κατά του Φόστερ.
 
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ πέρα για πέρα ο Σλάϊτερ που με χτύπημα κάτω από την μέση, προσπαθεί να κερδίσει μία κόντρα, χρησιμοποιώντας “αντιαθλητικές μεθόδους”.
Ο Γκρεγκ Φόστερ είχε κάθε δικαίωμα να εκφράσει την γνώμη του για τον νέο τεχνικό της Βίκτορι.
Και ο ίδιος ο Σλαϊτερ είχε επίσης κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τον φίλο του, αλλά με επιχειρήματα και όχι με αναφορά σε κάτι προσωπικό, που αφορά έναν πρώην συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα και συνάδελφό του σήμερα.
Κάτι, το οποίο για χρόνια τώρα σεβάστηκε ολόκληρη η ποδοσφαιρική οικογένεια της χώρας.
 
ΚΟΚΚΙΝΗ κάρτα, λοιπόν, στον Σλάϊτερ, κατακόκκινη, γιατί νομίζω, ότι και αυτός αλλά και κάποιοι συνάδελφοι του σχολιαστές-“αναλυτές” (;;) του Φόξτελ, έχουν καβαλήσει ένα πελώριο καλάμι και μας το παίζουν ποδοσφαιρικές ιδιοφυίες.
Έλεος γιατί ο κόσμος που σας βλέπει και σας ακούει αρχίζει να χάνει την υπομονή του…
(Εγώ προσωπικά την έχω χάσει από καιρό και όπως ξανάγραψα, όταν βλέπω αγώνα του εθνικού πρωταθλήματος στην τηλεόραση, κλείνω την φωνή, ακούω τραγούδια και το… διασκεδάζω! Να το κάνετε και εσείς, το συστήνω…).
 
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ με την κόντρα των δύο τηλεοπτικών αστέρων (;) να πω ότι “κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια” που λέει και η Χαρούλα, γιατί ο Φόστερ δεν πάει και πολύ τον τεχνικό των Μάρινερς Γκρέϊαμ Άρνολντ, ο οποίος… συμπτωματικά είναι “κολλητός” του Σλαϊτερ.
“Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος”, ο κόσμος του ποδοσφαίρου μας.
 
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά, θεωρώ εαυτόν πολύ τυχερό που δεν διαβάζει “Νέο Κόσμο” ο Ρόμπι Σλάϊτερ, γιατί αν έβλεπε αυτά που έγραψα την περασμένη Πέμπτη για τον νέο τεχνικό της Βίκτορι, σίγουρα θα τα έβαζε και μαζί μου και θα έβγαζε στη φόρα και τα δικά μου… άπλυτα.
Πολύ τυχερός…
 
ΣΤΑ σοβαρά τώρα, εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το τι ακριβώς επιδιώκει ο Σλάϊτερ, υπερασπιζόμενος τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο, Τζιμ Ματζίλτον;
Και βέβαια είναι βήμα οπισθοδρομικό, για να χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό του Γκρεγκ Φόστερ, η ανάθεση της τεχνικής ηγεσίας, της πιο μεγάλης (σε ποδοσφαιρικό μέγεθος) ομάδας της χώρας, σε κάποιον άγνωστο και χωρίς πιστοποιητικά, τεχνικό.
Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό, ο Σλάϊτερ που υπήρξε και πολύ καλός ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να το δει και να κάνει το κορόιδο;
Δεν καταλαβαίνει ότι εκτίθεται;
 
ΝΑ πάμε όμως και στα θετικά του νέου τεχνικού της Βίκτορι, γιατί έχει και τέτοια και να σας πω την αλήθεια;, δημιουργούν ένα όμορφο και γραφικό κλίμα σε ένα πρωτάθλημα που έχει γεμίσει από άσχετους παράγοντες και σούπερ-σχετικούς (;;) τηλεοπτικούς σχολιαστές-αναλυτές.
 
ΠΑΝΗΓΥΡΙ στήθηκε λοιπόν στον πάγκο της Βίκτορι όταν ο Τόμσον άνοιξε το σκορ υπέρ της ομάδας του στο πρόσφατο 1-1 με την Αδελαΐδα.
Ο Ματζίλτον χοροπηδώντας από χαρά, αφού αγκάλιασε πρώτα τον συνεργάτη του Στιβ Μουτόνε, έπεσε στην αγκαλιά του Μάσκατ, φιλώντας από ενθουσιασμό και το φαλακρό κεφάλι του βοηθού του.
Ωραία όλα αυτά, δημιουργούν όσο να’ ναι μια χαρούμενη ατμόσφαιρα…
 
ΟΧΙ σαν τον πάγκο της Αδελαΐδας όπου ο Τζον Κοσμίνα επιμένει να μην ξεκολάει από την καρέκλα του απολαμβάνοντας (βρέχει-χιονίζει) το ένα μετά το άλλο, τα καφε-λάττε του.
Αλήθεια καφέ πίνει πράγματι, ή το “νοθεύει” με τίποτε άλλο;
Το λέω γιατί πριν πολλά-πολλά χρόνια Έλληνας διεθνής παικταράς (είχε φορέσει και την φανέλα του “Πανελλήνιου” του Σίδνεϊ σαν γκεστ), έπινε το πρωινό του γαλατάκι (ιδιαίτερα πριν από αγώνες)…. “ενισχυμένο” με Johnny Walcer!!
Ονόματα δεν λέμε…
 
ΕΙΧΕ όμως και μια άλλη πρωτοτυπία ο πάγκος της Βίκτορι στο 1-1 με την Αδελαΐδα.
Ο Τζιμ Ματζίλτον έστειλε γραπτό μήνυμα στον Χάρι Κιούελ, με τον Κάρλος Σολορζάνο, όταν ο τελευταίος μπήκε σαν αλλαγή στον αγώνα.
Το πήρε ο Χάρι το μήνυμα, το διάβασε, και στη συνέχεια το έκανε κομματάκια και το πέταξε στον αγωνιστικό χώρο!
Τι έγραφε;
Δεν ξέρω και ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ.
 
ΥΠΟΘΕΤΩ πάντως ότι με τα αγγλικά του Σολορζάνο να είναι φτωχά, προτιμήθηκε η λύση του γραπτού μηνύματος, προκειμένου να μην μπερδευτεί ο Χάρι που μέχρι τότε τα πήγαινε πολύ καλά.
Ίσως πάλι να είχε τηλεφωνήσει η κυρία Κιούελ και να παρακάλεσε να μεταφέρουν ένα μήνυμα στον σύζυγό της.
Κάτι σαν… “Χάρι μου, μην ξεχάσεις να φέρεις γάλα και ψωμί το βράδυ”!
 
ΤΙ να πω ρε παιδιά, δεν ξέρω.
Εκείνο που δεν μου άρεσε εμένα είναι ότι ο Χάρι έσκισε το μήνυμα και το πέταξε στον αγωνιστικό χώρο!
Επιπόλαιο, πολύ επιπόλαιο…
Αν έπεφτε στα χέρια του Κοσμίνα;
Τόσα και τόσα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Ας το έτρωγες το ρημάδι, ή τουλάχιστον να το έκαιγες!
 
ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΩΝ συνέχεια στο εθνικό μας πρωτάθλημα.
Αυτή τη φορά στον πάγκο του Γκολντ Κόουστ, όπου ο τεχνικός της ομάδας της “χρυσής ακτής”, Μίρον Μπλέϊμπεργκ, ήταν καλωδιωμένος με το τιμ παρουσιαστών του Φόξτελ και στη διάρκεια του αγώνα εξηγούσε το σύστημα της ομάδας του, τις αλλαγές που έκανε και τι περίμενε από αυτές…
Άλλο πάλι κι’ αυτό…
 
Ε, λογικό δεν ήταν να χάσει το Γκολντ Κόουστ;
 
ΤΙ ήταν πάλι κι αυτό με τον εκτός εαυτού Μπερσάτ Μπερίσα, που ήθελε σώνει και καλά να ξεκαθαρίσει τις διαφορές του με τον Ολλανδό αντίπαλο της Σίδνεϊ Φ.Κ., Πασκάλ Μποσκάρτ, με τρόπο… βαλκανικό;
Φαντάζομαι ότι θα είδατε εικόνες με τον έξαλλο Αλβανό ξεγυμνωμένο από την μέση και πάνω να (προσ)καλεί τον αντίπαλο του σε αγώνα κατς, μετά το τέλος του δραματικού 2-1 των πρωταθλητών επί της Σίδνεϊ Φ.Κ., το περασμένο Σάββατο.
 
ΑΝ υπάρχουν εξελίξεις και νεότερα στο θέμα αυτό, που στ’ αλήθεια αμαύρωσε την αγωνιστική που πέρασε, θα τα βρείτε σε άλλη στήλη.
Χαρακτηριστική πάντως είναι η δήλωση του Άγγελου Ποστέκογλου που ρωτήθηκε σχετικά μετά το τέλος του αγώνα-θρίλερ:
“Κάνουμε πολλά πράγματα στην ομάδα μας και τα κάνουμε καλά, αλλά οι καυγάδες δεν είναι ένα από αυτά. Αυτά πρέπει να τα αφήνουμε για άλλα σπορ”.
 
ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ για τον συμπαίκτη του ήταν ο Μάσσιμο Μουρντόκα:
“Είναι ασυνήθιστο… Νομίζω ότι ο Μπερσάτ θα πρέπει να κοντρολάρει τον εαυτό του καλύτερα”.
Και βέβαια συμφωνώ με τον ταλαντούχο μέσο.
Καλό όμως είναι να μάθουμε και το τι προκάλεσε τον “αφηνιασμό” του Αλβανού, μια και στη διάρκεια των αγώνων λέγονται πολλά και ανεπίτρεπτα.
Και λέγονται σε στιγμές που μυαλό και σώμα είναι “κουρασμένα” και οι αντιδράσεις καθόλου, μα καθόλου, λογικές.
 
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά να θυμίσουμε ότι ο Μπερίσα με δέκα (10) γκολ είναι ο πρώτος σκόρερ στο εθνικό μας πρωτάθλημα και το γκολ που πέτυχε στο 95′ κατά της Σίδνεϊ Φ.Κ., γκολ που χάρισε στην ομάδα του ένα απίστευτο τρίποντο, ήταν σπουδαίο, είχε την σφραγίδα ποδοσφαιρικής διάνοιας και ήταν στιγμή “μαγική”, σαν σκέψη, και σαν εκτέλεση.
 
ΤΟ “μαγική” το τονίζω γιατί ήταν στ’ αλήθεια για τα δικά μας δεδομένα.
Έχω τις ενστάσεις μου όμως για το πόσο “μαγική” ήταν η απόδοση του Χάρι Κιούελ στο 1-1 με την Αδελαΐδα.
Πολύ καλή ναι.
Η καλύτερη από τότε που φόρεσε την φανέλα της Βίκτορι ναι.
“Μαγική” όμως, όπως την είδαν τα αγγλόφωνα ΜΜΕ, όχι, σε καμία περίπτωση.
 
Ε, κάτι ξέρουμε κι εμείς από μπάλα…