Γιορτάζοντας σήμερα την Ημέρα της Αυστραλίας, μπορούμε να την συγκρίνουμε με την ελληνική 25η Μαρτίου. Η δική μας είναι ημέρα κατάκτησης της ελευθερίας μας, ενώ η πρώτη είναι κατάκτηση μιας χώρας και η αρχή ενός νέου έθνους. Οι Αβοριγίνες την χαρακτηρίζουν «Ημέρα Εισβολής».
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η «Ημέρα της Αυστραλίας» είναι η δύσκολη απαρχή ενός νέου λευκού έθνους μέσα στην ασιατική περιοχή. Γνωρίζοντας τα ιστορικά γεγονότα με ακρίβεια, οι γνώσεις αυτές μας κάνουν να τοποθετούμε το νέο έθνος στη σωστή του βάση.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Επειδή οι πόλεις της Αγγλίας -λόγω της βιομηχανικής επανάστασης- «μεγάλωσαν» γρήγορα, η εγκληματικότητα αυξήθηκε κατακόρυφα. Μεταξύ 1717 και 1776, 40.000 κατάδικοι στάλθηκαν στην Αμερική. Μετά την αμερικανική επανάσταση το 1776, η νέα χώρα των ΗΠΑ αρνήθηκε να δέχεται κατάδικους από την Αγγλία. Οι Άγγλοι έπρεπε να βρουν ένα άλλο μέρος όπου θα «πετούσαν» τους κατάδικούς τους (dumping of convicts).
Δυστυχώς, το κλίμα της Αφρικής και η έλλειψη πόσιμου νερού την έκαναν ακατάλληλη. Η Νέα Νότια Ουαλία -αν και πολύ μακριά- κρίθηκε ο καταλληλότερος τόπος να φιλοξενήσει τους κατάδικους. Οι Αβοριγίνες ήταν λίγοι και όχι φιλοπόλεμοι και ο καπετάνιος Κουκ είχε υποστηρίξει το 1770, ότι η γη ήταν κατάλληλη να καλλιεργηθεί και να θρέψει τους κατάδικους. Ταυτόχρονα, όμως, η Αγγλία θα είχε πολλά ευεργετήματα από τη νέα αποικία και οι Άγγλοι θα ήταν οι πρώτοι να κατακτήσουν τη νέα ήπειρο και όχι οι αντίπαλοι Γάλλοι.
Έτσι πάρθηκαν οι σοβαρές αποφάσεις για τη Ν. Ν. Ουαλία.
Ο ΑΡΘΟΥΡ ΦΙΛΙΠ
Να ιδρύσεις και να οργανώσεις μία νέα αποικία και μάλιστα με κατάδικους ως φυλακή, δεν ήταν καθόλου εύκολο πράγμα. Ο πρώτος κυβερνήτης, Arthur Phillip, δεν ήταν αρχηγός ελεύθερων πολιτών, αλλά ένας κυβερνήτης των αγγλικών φυλακών. Ο Πρώτος Στόλος έφτασε στο Sydney Cove στις 26 Ιανουαρίου 1788 μετά από σχεδόν εννεάμηνο ταξίδι. Οι κατάδικοι ήταν 579 άντρες και 192 γυναίκες. Άλλοι τόσοι ήταν οι φύλακες, οι ελεύθεροι άποικοι και οι αρχηγοί.
Η άκρως επιτυχής τούτη αποστολή είχε οργανωθεί πλήρως από τον Άρθουρ Φίλιπ, ο οποίος έμεινε εδώ για τέσσερα χρόνια μέχρι ο 1792. Ενθάρρυνε τους κατάδικους να παντρευτούν, αλλά αρνήθηκε να πάρει άλλες γυναίκες από τα νησιά του Ειρηνικού. Ζήτησε όμως αποσταλούν περισσότερες γυναίκες κατάδικοι από την Αγγλία. Προσπάθησε τα μέγιστα να έχει καλές σχέσεις με τους Αβοριγίνες και τιμωρούσε αυστηρά όσους τους μεταχειρίζονταν άσχημα. Ήταν όμως ένα δύσκολο έργο γιατί οι Αβοριγίνες θεώρησαν την αποίκηση από την αρχή ως εισβολή.
Οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν το έργο του Άρθουρ Φίλιπ πολύ σημαντικό. Ο Α.Φ. γεννήθηκε στην Αγγλία το 1738 και ήταν γιος ναύτη. Εργάστηκε στη βιομηχανία φαλαινών και στο εμπόριο. Υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό της Αγγλίας στη Μεσόγειο και στις Δ. Ινδίες. Έζησε στη Γαλλία όπου έμαθε τη γλώσσα. Ήταν κυβερνήτης της «ποινικής αποικίας» (penal colony) της Ν.Ν.Ουαλία από το 1788 μέχρι και το 1792. Πέθανε στην Αγγλία το 1814.
ΕΙΣΒΟΛΗ Ή ΙΔΡΥΣΗ ΝΕΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;
Ως Έλληνες την 25η Μαρτίου, κάθε χρόνο, αναφερόμαστε στον ηρωισμό και τα κατορθώματα των επαναστατών. Ως Αυστραλοί την 26η Ιανουαρίου, προσπαθούμε να απαντήσουμε την παραπάνω ερώτηση. Θέλουμε, δεν θέλουμε, πρέπει να δώσουμε μία απάντηση. Είμαστε ένα ευρωπαϊκό κράτος χτισμένο πάνω στη γη των Αβοριγίνων. Μπορούμε σήμερα να τα χωρίσουμε τα δύο;
Ο ιστορικός Πολύβιος έχει πει ότι «από την ιστορία μαθαίνουμε ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία, αλλά όλα έχουν τις αιτίες τους». Για το δικό μας θέμα ήδη αναφέραμε τις αιτίες του: οι κατάδικοι έφτασαν εδώ για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί οι φυλακές της Αγγλίας ήταν υπερπλήρεις και, δεύτερον -αυτό το κακό- η Αγγλία το έκανε πλεονέκτημά της. Με το να ιδρύσει αποικίες στη Νότια Γη καλυτέρευσε τη δική της κατάσταση κι έτσι έγινε η ισχυρότερη δύναμη στον τότε κόσμο.
Εξάλλου, ο νεότερος πρωθυπουργός της, Ουίνστον Τσώρτσιλ (1874-1965), το συνόψισε στα λόγια του: «Ολόκληρη η ιστορία του κόσμου μπορεί να συνοψιστεί στο γεγονός ότι όταν ένα έθνος είναι δυνατό δεν είναι δίκαιο, και όταν θέλει να είναι δίκαιο, δεν είναι δυνατό».
Έτσι γινόταν πάντοτε: οι δυνατότεροι κυβερνούν τους πιο αδύναμους. Και αυτό -όπως το συνόψισε ο Τσώρτσιλ- είναι η ιστορία του κόσμου: «Το δίκαιο του δυνατότερου». Με το να έρθουμε εμείς στην Αυστραλία, πλευρίσαμε με τους δυνατότερους και δεν είχαμε ιδέα ότι οι Αβοριγίνες θα μάς αποκαλούσαν εισβολείς.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΑΒΟΡΙΓΙΝΩΝ;
Την ιστορία του παρελθόντος δεν μπορούμε να την αλλάξουμε. Μπορούμε, όμως, να βρούμε τρόπους συμφιλίωσης για την εθνική ένωση όλων, η οποία φέρνει την ισχύ. Και όταν είσαι ισχυρός έχεις το δίκαιο. Αυτό είναι το μέλλον μας.
