Οι θεατρικοί συγγραφείς, Θανάσης Ρέππας και Μιχάλης Παπαθανασίου, λένε για την επίκαιρη αυτή κωμωδία: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Η φράση αυτή του Χαριλάου Τρικούπη γίνεται σήμερα (μετά την είσοδο της χώρας μας σε διεθνή οικονομική επιτήρηση) ιλαροτραγικά επίκαιρη.
Το πάρτι που ξεκίνησε η γενιά μας στις διαδηλώσεις της μεταπολίτευσης και το κορύφωσε στις παραλίες της Μυκόνου και στα μαγαζιά της παραλιακής, τελείωσε με ένα φέσι τεραστίων διαστάσεων. Ένα φέσι που όλοι παριστάνουμε ότι τώρα μόλις το ανακαλύψαμε και πρώτοι απ’ όλους οι πολιτικοί μας που απεκδύονται πάσης ευθύνης. Ξαφνικά διαπιστώσαμε ότι καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε.
Και τώρα τι κάνουμε; Οι αντιδράσεις ποικίλουν. Εμείς αποφασίσαμε να γράψουμε και να ανεβάσουμε την κωμωδία «Ράους». Το «Ράους» έχει να κάνει με αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα. Τι μας έφερε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής; Είναι μόνο οι διεθνείς συγκυρίες και οι επιθέσεις των κερδοσκόπων; Φταίει το πολιτικό μας σύστημα; Τα ερωτήματα είναι άπειρα.
Στην προσπάθειά μας να τα οριοθετήσουμε κάπως χρησιμοποιούμε οκτώ ετερόκλητους χαρακτήρες που συναντιούνται σε ένα οίκο ανοχής. Τυχαίο άραγε; Οκτώ νεοέλληνες, που από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη του έργου μιλάνε για λεφτά. Οκτώ διπλανούς μας που έχουν μόνο ένα μέτρο. Τα λεφτά. Δεν αισθάνονται ούτε συναισθάνονται. Μόνο μετράνε. Οκτώ εκπροσώπους μιας κοινωνίας που έχει για θεό το χρήμα και για εκκλησίες τις βιτρίνες των κεντρικών καταστημάτων. Οκτώ μονοδιάστατους ανθρώπους που δεν σκέφτονται παρά μόνο υπολογίζουν.
ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ
Από την πλευρά του, ο θιασάρχης, Θανάσης Μακρυγιώργος, θα πει:
Το «Ράους», ή «Ουστ από δω», είναι η έκτη κωμωδία που μου εμπιστεύονται οι εκλεκτοί θεατρικοί συγγραφείς, Μ. Ρέππας και Θ. Παπαθανασίου. Παίζεται στην Αθήνα για δεύτερο χρόνο, με τεράστια επιτυχία, όπως άλλωστε και πολλά από τα προηγούμενα έργα τους που παίζονται για χρόνια και χρόνια. Να φέρω παράδειγμα οι «Συμπεθέροι από τα Τίρανα» για τέταρτη χρονιά, «Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός», το «Μπαμπάδες με ρούμι» και άλλα.
Ο «Θίασος Παροικία», εγώ προσωπικά και οι εκλεκτοί μου συνεργάτες, είμαστε πανευτυχείς γιατί έχουμε την αποκλειστικότητα και την τιμή να παρουσιάζουμε αυτά τα έργα στην Αυστραλία, με επίσης μεγάλη επιτυχία.
Εγώ θα σταθώ στην άλλη πλευρά του έργου όπως το ζω με τους συνεργάτες μου. Έχουμε στα χέρια μας μια επίκαιρη κωμωδία με αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα και πώς καταλήξαμε εκεί. ‘Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά’ είπε ο ευτραφής κ. Πάγκαλος. Και κάπου είχε ένα μεγάλο δίκιο.
Στις προηγούμενες κωμωδίες μας «Ό,τι φάνε ό,τι πιούνε….», «Ου μπλέξεις», τα φάγανε υπουργοί, βουλευτές τα σόγια τους…. Εδώ σε αυτό το έργο βλέπουμε να τα τρώνε όλοι όσοι μπορούσαν να φάνε. Γιατροί και νοσοκόμες ακόμα φακελάκια. Φαρμακοποιοί συνταγές ακόμα και ορμονοθεραπείας σε άνδρες. Διπλώματα οδήγησης για νταλίκα σε γέρους με καταρράχτη, ακόμα και σχεδόν τυφλούς. Υπάλληλος στην Αθήνα δηλώνει ότι έχει και 300 γίδια στο χωριό του την Κάτω Μαγούλα για να τσεπώνει τις επιδοτήσεις – αχ! αυτές οι επιδοτήσεις.
Εδώ στο έργο μας -μια πραγματικά τρελή κωμωδία- οι πρωταγωνιστές μας έχουν οίκο ανοχής στην Αθήνα και παίρνουν 300.000 ευρώ επιχορήγηση ότι είναι πολιτιστικός σύλλογος, και άλλα τρελά που όλοι έχουμε δει και ακούσει στην Ελλάδα. Τώρα έρχονται οι Γερμανοί και με το γνωστό Ράους που μας φοβερίζανε στην κατοχή ζητάνε τα λεφτά πίσω. Είναι για γέλια ή για κλάματα;
Οι συνάδελφοί μου ηθοποιοί και εγώ σας υποσχόμαστε τόσα γέλια που θα σας έρθουν κλάματα. Πότε και πού;
Πρεμιέρα το Σάββατο, 3 Μαρτίου όλο το Μάρτη, Σαββατοκύριακα. Στο γνωστό μας στέκι στο θέατρο του Kew.