«Μόνο από αριθμούς καταλαβαίνουν αυτοί» είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε εδώ και καιρό ο κ. Θεοδόσης Νομικός και αυτό τα λέει όλα.

Από την πολύχρονη πείρα του ως πολίτης μιας πολυεθνικής χώρας, αλλά και ως πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων Μελβούρνης και Βικτωρίας, γνωρίζει πολύ καλά πώς δουλεύει το κρατικό σύστημα: «Απλώς, μετρούν κεφάλια. Αν είμαστε μετρημένοι, δεν μετράμε. Πώς αλλιώς να το πω;» Όχι, παρακαλώ, μη μπείτε στον κόπο. Το ρήμα ‘μετρώ’ και όλα τα παράγωγα που βγήκαν ορμητικά από τον πρόεδρο σε δυο σύντομες προτάσεις… με μετρημένες λέξεις, τα λένε όλα. Ό,τι και να πούμε μετά, πάλι εκεί, θα γυρίσουμε.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΡΙΣΙΜΗ 

Έτσι χαρακτηρίζεται στο δελτίο Τύπου που λάβαμε από τον οργανισμό, η συγκέντρωση που προγραμματίζεται για την ερχόμενη Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου, στο κτίριο του συνδικάτου AMWU στις 10π.μ.

Βρίσκεται στον 1ο όροφο, 251 Queensberry St., Carlton South, κοντά στην μαρκέτα της Μελβούρνης (Victoria Market).
Στη συγκέντρωση αυτή καλούνται να παρευρεθούν οργανισμοί όλοι οι ομογενειακοί «προκειμένου να δώσουμε δυναμικό παρών».
Αξιοσημείωτο, δε, ότι καλείται σε συνεργασία με την επιτροπή Fair Go For Pensioners, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Ένωσης και σήμερα έχει παναυστραλιανή εμβέλεια. Μέλος της τριμελούς γραμματείας της είναι και ο πρόεδρος της Ένωσης, κ. Θεοδόσης Νομικός.
Υπάρχει ένα γενικό σύνθημα το οποίο έχει εκφραστεί και στο παρελθόν, χωρίς βέβαια να πέσει σε ευήκοα ώτα. Δεν πειράζει όμως. «Ο επιμένων νικά και εμείς δεν μπορούμε παρά να επιμένουμε» θα πει με έμφαση ο κ. Νομικός.

«Απαιτούμε από την πολιτειακή κυβέρνηση να φροντίσει για τα αιτήματά μας άμεσα».
Τα κοιτάζω και βρίσκω ότι έχουν διατυπωθεί, όπως είναι και στο παρελθόν. «Κοιτάξτε, αυτά δεν αλλάζουν. Εφόσον παραμένουν απραγματοποίητα, δεν γίνεται αλλιώς παρά να τα επαναλαμβάνουμε και να επιμένουμε μέχρι να επιτύχουμε να μας ακούσουν και να μας πάρουν στα σοβαρά. Για να συμβεί, όμως, αυτό, η φωνή μας πρέπει να είναι πολύ δυνατή και να βγαίνει από πάρα πολλούς. Αν είμαστε 200 άτομα, στη συγκέντρωση, ξεχάστε το. Δεν βγαίνει τίποτε».
Δεν είναι ώρα για το παιχνίδι της κολοκυθιάς, αλλά δε μπορώ να μη ρωτήσω ‘και πόσοι να είμαστε;»

«Από 108 συλλόγους που εκπροσωπούμε με 22.000 μέλη, περιμένει κανείς πολλά. Υπήρξαν συγκεντρώσεις που είχαμε και 2.000 άτομα. Εξάλλου, ας μη μας διαφεύγει, ότι τα σημερινά αιτήματά μας δεν είναι μόνο για τώρα, αλλά και για αύριο. Επομένως, αφορούνε ολόκληρη την παροικία. Δεν συμφωνείτε;»
Δεν το συζητώ.

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

Ας δούμε, όμως, τα αιτήματα, όπως διατυπώνονται σήμερα και ας σημειώσουμε ότι στη δημόσια συγκέντρωση την Τρίτη, «θα υπάρχει χώρος και για προσθήκες. Όχι αλλαγές, δεδομένου ότι πρόκειται για πάγια αιτήματα, νέες ιδέες και απόψεις όμως, σίγουρα μπορούν να εκφραστούν».
Τα αιτήματα είναι εννέα συνολικά. Tα τρία πρώτα απευθύνονται στην πολιτειακή κυβέρνηση και τα άλλα έξι στην κοινοπολιτειακή.
Το πρώτο αναφέρεται στο γνωστό θέμα της περαιτέρω μείωσης των δημαρχιακών τελών, στους συνταξιούχους. Το επιχείρημα που προβάλλουν είναι ότι «η αξία των σπιτιών μπορεί, με την πάροδο του χρόνου, να αυξάνεται και τα τέλη ν’ ακολουθούν κι αυτά την ίδια πορεία, η πραγματικότητα όμως είναι ότι το εισόδημά μας παραμένει το ίδιο. Το σπίτι που μένουμε δεν μας αποφέρει εισόδημα. Ας το καταλάβουν επιτέλους».

Το δεύτερο, στη σειρά, αίτημα είναι «επαναφορά της έκπτωσης στα τέλη οδικής κυκλοφορίας». Πριν ήταν δωρεά, ενώ τώρα ο συνταξιούχος υποχρεώνεται να πληρώνει $26 για το car registration.
Το τρίτο αίτημα προς την πολιτειακή κυβέρνηση είναι: βελτίωση της ασφάλειας των δημοσίων συγκοινωνιών και παροχή δωρεάν συγκοινωνίας στους ηλικιωμένους σε ώρες που δεν είναι αιχμής.

Για το αίτημα αυτό, ο κ. Νομικός θα πει ότι «δεν υπάρχει ασφάλεια. Ακόμη και οι νέοι φοβούνται να ταξιδέψουν με τα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας, πόσο μάλλον τώρα οι ηλικιωμένοι. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό».
Από την κοινοπολιτειακή κυβέρνηση οι συνταξιούχοι ζητούν:
– Tην αύξηση των συντάξεων από το 25% του μέσου βασικού μισθού, στο 37%.
– To Medicare να καλύπτει, επίσης, την οδοντιατρική, την οπτική και την ακουστική φροντίδα.
– Να αυξήσει όλα τα κονδύλια παροχής γηριατρικής φροντίδας στους ηλικιωμένους.
– Να διευκολύνει τους συνταξιούχους που επιθυμούν να επισκεφτούν την ιδιαίτερη πατρίδα τους.
– Κρατική προστασία για τους ηλικιωμένους που επιθυμούν να πάρουν κάποιο δάνειο από τις τράπεζες και πέφτουν θύματα σκληρής εκμετάλλευσης.
– Τέλος, επανεξέταση του συστήματος GST και του συστήματος αξιολόγησης περιουσιακών στοιχείων για τη σύνταξη, ώστε να είναι πιο δίκαιη για τους συνταξιούχους.
«Η Ένωση Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων απευθύνει έκκληση προς όλους τους ομογενειακούς φορείς και σε ολόκληρη την ελληνική παροικία, να στηρίξουν την προσπάθειά της προς την υλοποίηση των δίκαιων αιτημάτων της» θα πει ο κ. Νομικός, προσθέτοντας ότι «τα πράγματα ποτέ πριν δεν ήταν πιο δύσκολα».

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

«Όλα ακριβαίνουν, φαγώσιμα, καύσιμα, υπηρεσίες, ενώ οι συντάξεις μένουν οι ίδιες. Μέχρι πού θα πάει αυτό; Ψωνίζετε, φαντάζομαι, και βλέπετε τι συμβαίνει. Ο κόσμος πεινάει, πιστέψτε με. Βλέπω ηλικιωμένους στην αγορά να ψωνίζουν δύο μικρά ψαράκια για δυο άτομα, 200 γραμμάρια κρέας και  πιστέψτε με θλίβομαι. Είναι οδυνηρό, άνθρωποι που δούλεψαν σκληρά σε όλη τους τη ζωή, να στερούνται και τα απολύτως απαραίτητα. Να μην ανάβουν το φως, να μην μπορούν να έχουν τις βασικές ανέσεις, όπως ένα δροσερό σπίτι το καλοκαίρι και ένα ζεστό περιβάλλον το χειμώνα. Να πηγαίνουν οι άνθρωποι στο κρεβάτι, πριν καλά–καλά σκοτεινιάσει για να χωθούν κάτω από τις κουβέρτες και να μην τουρτουρίζουν. Αυτά τα έχουμε πει πολλές φορές και όμως τίποτε δεν έχει αλλάξει.
Γι’ αυτό καλούμε τα μέλη μας, αλλά και ολόκληρη την ομογένεια, να σταθεί δίπλα μας σ’ αυτόν τον αγώνα που κάνουμε. Δουλεύουμε, πιστέψτε με, σκληρά για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των συνταξιούχων. Αυτό, όμως, δεν φτάνει, για το λόγο, ότι εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις μετράνε μόνο οι αριθμοί. Μια μέρα είναι, ας κάνουν αυτή την προσπάθεια να σταθούνε δίπλα μας. Να ακουστεί η φωνή μας, όσο γίνεται πιο δυνατή. Ακόμη και εκείνοι που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, οι ίδιοι, θα πρέπει να έλθουν για να υποστηρίξουν τους φίλους, τους γνωστούς, τους συμπάροικους, τους συνανθρώπους τους γενικά που είναι σε δύσκολη θέση» θα καταλήξει ο κ. Νομικός.

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ

Αναπόφευκτα, η συζήτηση έρχεται ή, μάλλον τη φέρνω, και στους συνταξιούχους που γυρίζουν από την Ελλάδα, πίσω στην Αυστραλία, χωρίς να το είχαν προγραμματίσει.
Η Ένωση θα σταθεί δίπλα τους; ρωτώ.

«Αυτό να λέγεται. Γνωρίζω ότι η Κοινότητα Μελβούρνης κάνει κάποια κίνηση για να συντονίσει τις ομογενειακές δυνάμεις, ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικά οι συμπατριώτες μας που έρχονται στην Αυστραλία. Εμείς θα είμαστε εκεί. Θα κάνουμε, στο βαθμό που μπορούμε, ό,τι είναι δυνατόν. Αυτό να λέγεται. Ο Έλληνας όταν θέλει μπορεί να κάνει θαύματα. Είναι φιλότιμος, δυναμικός, φιλεύσπλαχνος. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι και εμείς, κάποτε, πριν κάποια χρόνια, είμαστε νεοφερμένοι. Επομένως, γνωρίζουμε πολύ καλά τι εστί να είσαι αναγκασμένος να μεταναστεύσεις.

Τα είδαμε, τα ζήσαμε, τα γνωρίζουμε, από πρώτο χέρι. Κάνει καλό να τα θυμηθούμε. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι εστί να έρχεσαι ξεκάρφωτος σε μια ξένη γη».
Ας συνοψίσουμε, λοιπόν, λέγοντας ότι η παροικία καλείται να δείξει ομοψυχία και ομαδικότητα σε δύο πολύ σπουδαίες συγκεντρώσεις. Την επόμενη Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου, στο 241 Queensberry street, Carlton South 10π.μ. και την μεθεπόμενη, ώρα 6.30μμ., στο οίκημα της Κοινότητας Μελβούρνης, στον 3ο όροφο.
Να μην πούμε ξανά ότι η παρουσία σας είναι απαραίτητη. Το έχουμε ήδη κάνει.