Τον Απρίλιο του 2010 το Wikileaks ανήρτησε στην ιστοσελίδα του βίντεο από ένα περιστατικό στη Βαγδάτη το 2007, όταν άμαχοι Ιρακινοί πολίτες σκοτώθηκαν σχεδόν εν ψυχρώ από Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονταν σε ελικόπτερο. Ήταν η πρώτη φορά που όλος ο κόσμος έμαθε για την ύπαρξη της αποκαλυπτικής ιστοσελίδας η οποία λειτουργούσε ήδη από το 2006 και μέσα σε ένα χρόνο η βάση δεδομένων της περιελάμβανε περισσότερα από 1,2 εκατ. έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές. Έκτοτε, αυτός ο διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΜΜΕ, ιδρυτής του οποίου είναι ο Αυστραλός δημοσιογράφος, Τζούλιαν Ασάνζ, συνέχισε να δημοσιοποιεί αρχεία και πληροφορίες που προκάλεσαν πολιτικούς σεισμούς.
Τον Ιούλιο του 2010 το Wikileaks δημοσιοποίησε το λεγόμενο «Ημερολόγιο του Πολέμου στο Αφγανιστάν», μια συλλογή περισσότερων από 76.900 εγγράφων σχετικά με τις δραστηριότητες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στον πόλεμο στο Αφγανιστάν ενώ τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου δημοσιοποιήθηκαν περίπου 400.000 απόρρητα έγγραφα για τον πόλεμο του Ιράκ. Στα τέλη Νοεμβρίου έδωσε στη δημοσιότητα, σε συνεργασία με μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, 250.000 αμερικανικά απόρρητα διπλωματικά έγγραφα που αφορούσαν σχεδόν όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών βρέθηκε σε δεινή θέση προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις διαπιστώσεις και τους συχνά απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς των διπλωματικών του υπαλλήλων για ξένους ηγέτες και διεθνείς συμφωνίες. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, χαρακτήρισε τη δημοσιοποίηση των εγγράφων ως «επίθεση στα συμφέροντα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής».
Περίπου την ίδια εποχή εκδόθηκε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης του ιδρυτή του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, τον οποίο καταζητούσε η σουηδική αστυνομία στο πλαίσιο έρευνας για σεξουαλική επίθεση. Ο Ασάνζ παραδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2010 σε αστυνομικό τμήμα στην Αγγλία, συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού και κρατείται με εγγύηση σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ενώ ο ίδιος επαναλαμβάνει ότι η δίωξή του είναι πολιτική λόγω των αποκαλύψεων του Wikileaks, τα βρετανικά δικαστήρια αποφάσισαν την έκδοσή του στη Σουηδία ενώ μέσα στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται η τελική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βρετανίας, όπου προσέφυγε.
Όλο αυτό τον καιρό η ιστοσελίδα δεν έχει σταματήσει τις αποκαλύψεις της, με πιο πρόσφατες αυτές που αφορούν τη Stratfor. Η επιβίωσή της, όμως, βρίσκεται σε κίνδυνο καθώς κορυφαία αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και εταιρίες όπως η VISA, η Mastercard, η PayPal, η Western Union και η Bank of America ανακοίνωσαν τον Δεκέμβριο του 2010 ότι δεν δέχονται πλέον δωρεές υπέρ του ιστοτόπου. «Το οικονομικό εμπάργκο ενός καρτέλ που ελέγχει το παγκόσμιο σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών ελέγχει, ουσιαστικά, τις δραστηριότητες ατόμων από όλο τον κόσμο καθώς τους εμποδίζει να δωρίζουν χρήματα σε μια οργάνωση που εκείνοι επιλέγουν», αναφέρει η καταγγελία του Wikileaks και τονίζει ότι αυτή ήταν η κύρια πηγή χρηματοδότησής του (σε ποσοστό έως και 95%) μια και δεν δέχεται δωρεές ούτε από κυβερνήσεις ούτε από ιδρύματα.
ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησαν οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας, η πλειοψηφία των δωρητών στο Wikileaks προέρχεται από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ελβετία και την Αυστραλία. Η μέση δωρεά είναι περίπου 25 δολάρια και ο πλέον συνήθης τρόπος είναι οι πιστωτικές κάρτες.
Εκτός από το λειτουργικό κόστος του, το Wikileaks είναι αντιμέτωπο επίσης με πρόστιμα ύψους 1,2 εκατ. δολαρίων. Ο Τζούλιαν Ασάνζ έχει αναλάβει νομική δράση κατά της απαγόρευσης των πληρωμών στην Ισλανδία, τη Δανία, τη Βρετανία, τις Βρυξέλλες, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, τονίζοντας ότι «δεν μπορεί να επιτραπεί σ’ έναν μικρό αριθμό αμερικανικών εταιρειών να αποφασίζουν πώς θα ψηφίζει ο κόσμος με την τσέπη του».
Η υπηρεσία εναντίον των τραστ της Ε.Ε. αναμένεται να ανακοινώσει σύντομα εάν θα ξεκινήσει έρευνα για τη δράση αυτών των εταιρειών για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
