Το δηλώνει ευθέως, ξεδιπλώνοντας, την ίδια στιγμή, τις επιλογές των πολιτικών: «Οι πολιτικοί ή θα πρέπει να σταθούν στο ύψος τους και να υποστηρίξουν τους εργαζόμενους ή να γονατίσουν στα πόδια των πολυεκατομμυριούχων, οι οποίοι παρουσιάζουν το ατομικό τους συμφέρον, ως ‘εθνικό καλό’».
Ο θησαυροφύλακας, Γουέιν Σουάν, εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση κατά των μεγιστάνων της Αυστραλίας «οι οποίοι, ενώ εκπροσωπούν μόνο το 0,1% του πληθυσμού αυτής της χώρας, απειλούν τη δημοκρατία και το πνεύμα δικαιοσύνης (fair go) που διέπει τους Αυστραλούς γενικότερα».
Ένας από τους αυστηρότερους κριτές των ασύδοτων πλουσίων της χώρας, ο κ. Σουάν, θα πει ότι η Τζίνα Ρέινχαρτ, ο Κλάιβ Πάλμερ και ο Άντριου Φόρεστ, χρησιμοποιούν τα πλούτη τους προκειμένου να μπλοκάρουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές που στοχεύουν στο όφελος της πλειονότητας.
Και οι τρεις προαναφερόμενοι είναι, να σημειωθεί, οι μεγαλύτεροι και σκληρότεροι πολέμιοι του φόρου του άνθρακα.
ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
«Οφείλουμε, εμείς οι πολιτικοί, να πολεμήσουμε σκληρά κατά της επιρροής των μεγάλων συμφερόντων που επιδιώκουν να διαμορφώσουν τη δημόσια πολιτική προς το δικό της υπερμέγεθες, προσωπικό συμφέρον και σε βάρος της μεσαίας τάξης της κοινωνίας μας».
«Το δηλητήριο αυτό», θα συνεχίσει ο θησαυροφύλακας, «έχει μολύνει τον πολιτικό χώρο και τώρα προχωρεί στον οικονομικό. Οι πολιτικοί, έχουν απλώς δύο επιλογές. Να σταθούν όρθιοι και να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων ή να γονατίσουν μπροστά στα πόδια των πολυεκατομμυριούχων οι οποίοι παρουσιάζουν τα δικά τους ατομικά συμφέροντα ως το συμφέρον του έθνους».
Ο θησαυροφύλακας θα πει ότι «ο κ. Φόρεστ, για παράδειγμα, διαμαρτύρεται για τους υψηλούς φόρους που πρέπει να πληρώνουν οι εταιρίες, παραδέχεται, όμως, ότι ο ίδιος δεν πληρώνει απολύτως τίποτε».
Τα πυρά του εξαπολύει ο κ. Σουάν και κατά της ζάμπλουτης, Τζίνα Ρέιχαρτ, η οποία αγόρασε μέρος της Fairfax Media και το κανάλι 10 «προκειμένου να έχει μεγαλύτερη επιρροή στην κοινή γνώμη και να επεκτείνει τα οικονομικά της συμφέροντα».
Με φανερή ανησυχία εκφράζεται ο ίδιος για «την ανερχομένη δύναμη των μεγάλων συμφερόντων που υποσκάπτει την ισότητα και απειλεί τη δημοκρατία».
«Το βλέπουμε αυτό ξεκάθαρα στη σκληρή και εντελώς παραπλανητική εκστρατεία των τελευταίων χρόνων όσον αφορά τη φορολογία του υπερβολικού κέρδους και του φόρου του άνθρακα. Το πρώτο ειδικά είναι αδιανόητο να είχε συμβεί στην Αυστραλία που μεγάλωσα εγώ. Και όμως σήμερα γίνεται από πολλούς αποδεκτό».
Ωστόσο, δεν είναι όλα μαύρα στα μάτια του θησαυροφύλακα. Με ικανοποίηση θα πει ότι «οι περισσότεροι επιχειρηματίες της Αυστραλίας επιδιώκουν το καλύτερο για τη χώρα και, παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση, πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μην προβούν σε απολύσεις του προσωπικού τους».
