ΠΟΣΟΙ τυφλοί αποτελούν μια τυφλότητα;
ΤΟ πιο πάνω ερώτημα έθεσε στο βιβλίο του «Περί τυφλότητας», ο ευρηματικός (και βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας) Πορτογάλος συγγραφέας, Ζοζέ Σαραμάγκου.
ΤΟ βιβλίο -που αποτέλεσε και το σενάριο μιας (πετυχημένης) κινηματογραφικής ταινίας- γράφτηκε από τον υμνητή της Λισαβόνας 15 χρόνια πριν η επιδημική νόσος της τύφλωσης χτυπήσει τη… Ζάκυνθο.
Ο Σαραμάγκου είχε την ατυχία να πεθάνει πριν δύο χρόνια, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα να δει να πραγματοποιούνται τα όσα με την αχαλίνωτη φαντασία του περιέγραφε.
ΑΝ ζούσε, όχι μόνο θα είχε απαντήσει στο ρητορικό ερώτημα που έθετε, αλλά, ενδεχομένως, να διαπίστωνε ότι μια κοινωνία θα μπορούσε (και τυφλή) να… ευημερήσει.
ΔΕΝ ξέρω αν οι οργανωτές της… μαζικής τύφλωσης της Ζακύνθου εμπνεύστηκαν από το βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου (που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Καστανιώτη, πριν αρκετά χρόνια), αλλά η σύμπτωση είναι διαβολική.
ΣΕ περισσότερα από 700 άτομα είχε χορηγήσει πιστοποιητικά τύφλωσης ο… ανοιχτομάτης γιατρός της Ζακύνθου μέχρι να αποκαλυφθεί η πρωτοφανής αυτή απάτη.
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, βέβαια, τίποτα να μην είχε συμβεί, αν ο γιατρός, οι συνεργάτες του και οι… 700 τυφλοί, δεν είχαν πειστεί για την παντελή τυφλότητα του ελληνικού Δημοσίου.
ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ότι μεγάλος αριθμός «τυφλών» της Ζακύνθου οδηγούσαν και ταξί!
ΚΑΙ επειδή, ως συνήθως, ενός κακού μύρια έπονται, η επιδημία έκανε μετάσταση από τα μάτια στο μυαλό, με αποτέλεσμα η συνειδησιακή τυφλότητα να πλήξει ολόκληρη σχεδόν την κοινωνία του νησιού.
ΕΚΤΟΣ των «τυφλών» λειτουργούσαν και άλλα (παράνομα) κυκλώματα με πλούσια δράση.
ΠΑΡΤΕ για παράδειγμα τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που δεν πλήρωναν ούτε ευρώ στη ΔΕΗ, γιατί κάποιοι είχαν φροντίσει να τις… αφαιρέσουν (εντελώς) από τη λίστα της εταιρίας!
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, λειτουργούσε πολύ αποτελεσματικά το κύκλωμα των εμπρηστών (που «δημιουργούσε» οικόπεδα!) το κύκλωμα των διακινητών ναρκωτικών ουσιών και άλλα «συνδικάτα» που δραστηριοποιούνταν σε διάφορες δραστηριότητες… κοινωνικής αλληλεγγύης.
ΟΛΑ αυτά βέβαια και πολλά άλλα, σίγουρα θα ήταν γνωστά στη μικρή κοινωνία του νησιού, αλλά η ομερτά της κονόμας κρατούσε τα στόματα κλειστά.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ κανείς τις διαστάσεις που έχει πάρει η διαφθορά, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της πατρίδας μας, μπαίνει εύκολα στον πειρασμό να συμπεράνει, ότι ίσως στη Ζάκυνθο, εφαρμοζόταν ένα πιλοτικό σχέδιο, που στη συνέχεια θα υιοθετούσε ολόκληρη η χώρα.
ΗΤΑΝ ένα προγραμματισμένο σχέδιο «fast track» που καταργούσε τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, προκειμένου να αναβαθμιστεί η ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα της Ελλάδας και να χαρεί η Μέρκελ και η τρόικα.
ΑΝ κοντά στα πιο πάνω λάβει κανείς υπόψη του ότι όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που η χώρα διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 60 χρόνων, μπορεί να συμπεράνει ότι η κοινωνική κρίση είναι πολύ μεγαλύτερη (και απείρως πιο χειρότερη) από την οικονομική.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, η κατάρρευση της οικονομίας, είναι ένα από τα συμπτώματα της κρίσης που διέρχεται η ελληνική κοινωνία.
ΚΑΙ ενώ την κάθε αποκάλυψη διαφοράς, διαδέχεται μια άλλη, ακόμα πιο αποκαλυπτική για το βάθος της κοινωνικής σήψης, οι ασχολούμενοι με τα κοινά (πολιτικοί, συνδικαλιστές, Μέσα Ενημέρωσης, κοινωνικοί φορείς, διανοούμενοι και άλλοι), έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στη… Δημοκρατία, τις εκλογές και το «αλάθητο κριτήριο» του ελληνικού λαού.
ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ σας λέω όταν ακούω όλους τους πιο πάνω (και όχι μόνο) να μιλούν για τον «περήφανο» ελληνικό λαό και να διαλαλούν προς πάσα κατεύθυνση ότι στη… Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
ΜΑ αν ήταν έτσι, η Δημοκρατία από μόνη της θα ήταν αρκετή για να διορθώσει όλα τα κακά, ιδιαίτερα όταν η τύχη της βρίσκεται στα χέρα ενός… περήφανου λαού με αλάθητο κριτήριο!
ΚΑΙ εδώ δύο πράγματα (μόνο) μπορεί να συμβαίνουν: ή όλοι οι πιο πάνω ψεύδονται (ασύστολα) εν γνώσει τους, ή ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν και αναφέρονται σε ένα λαό που ζει στη φαντασία τους.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ από τα δύο είναι το δεύτερο, αφού, όπως έχουμε ξαναγράψει, οι ηλίθιοι είναι πιο επικίνδυνοι και από τους πιο αδίστακτους απατεώνες.
Ο κακοποιός ή ο απατεώνας, σε κλέβει ή σε εξαπατά αποκομίζοντας κάποιο κέρδος, ενώ ο ηλίθιος μπορεί να σου προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά, ζημιώνοντας ταυτόχρονα και τον ίδιο.
ΑΣ επιστρέψουμε, όμως, στην… ιερή αγελάδα. Το «λαό» που, για πολλοστή φορά (και λόγω κρίσης), υμνείται με περίσσιο σεβασμό και θαυμασμό από τους κόλακες θηρευτές του μέλλοντός του.
ΚΑΙ ερωτώ τους υμνητές των… αρετών του ελληνικού λαού: σε ποιον, αλήθεια, λαό αναφέρεστε κύριοι;
ΓΙΑΤΙ ο ελληνικός λαός που εγώ γνωρίζω, ουδεμία σχέση έχει με το λαό που εσείς διαχρονικά δοξάζετε και κλείνετε το γόνυ.
ΚΑΙ πριν παρεξηγηθώ, από τους… προλετάριους και όλους εσάς που πίνετε νερό στο όνομα του μεγαλείου του ηρωικού λαού μας, σπεύδω να διευκρινίσω ότι βεβαίως υπάρχουν και εξαιρέσεις.
ΠΛΗΝ όμως, το βηματισμό στη χώρα και τον τόνο στην κοινωνία, δεν τον έδωσαν οι ανήκοντες στην εξαίρεση, αλλά η μάζα που ανήκει στον κανόνα.
ΚΑΙ ερωτώ εν πλήρη οργή: δεν ανήκουν στο λαό οι δεκάδες χιλιάδες «νεκροί» που εισέπρατταν μέχρι πρόσφατα διάφορα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας;
ΔΕΝ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του λαού οι 40.000 χιλιάδες «ανάπηροι» που λάμβαναν επιδόματα αναπηρίας, εργαζόμενοι προφανώς και κάπου αλλού ορισμένοι από αυτούς;
ΜΗΠΩΣ δεν συγκαταλέγονται στις τάξεις του… περήφανου λαού μας, οι 700 «τυφλοί» της Ζακύνθου, οι νεφροπαθείς του Ηρακλείου Κρήτης που μαζί με μια σπείρα ταξιτζήδων, χρέωναν το δημόσιο νοσοκομείο με ανύπαρκτα αγώγια;
Η σπείρα της Θεσσαλονίκης από «ευυπόληπτους» πολίτες αποτελείτο, όπως και η σπείρα των δημοσιών υπαλλήλων του ΙΚΑ Καλλιθέας και τόσες άλλες λαϊκές συμμορίες που εδρεύουν σε πολλές εφορίες και πολεοδομικές υπηρεσίες της χώρας.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ έκλεβαν (και συνεχίζουν να κλέβουν!) τα απορρυπαντικά των νοσοκομείων, να βάζουν στη τσέπη τους τα μεταφορικά των Ελληνικών Σιδηροδρόμων.
ΜΕΡΟΣ του… περήφανου λαού μας είναι οι χιλιάδες των γιατρών που παίρνουν φακελάκια και οι εκατοντάδες χιλιάδες των ασθενών που τους δωροδοκούν για να κάνουν τη δουλειά τους και να αποφύγουν τις «ουρές».
ΣΤΟΝ… ηρωικό ελληνικό λαό ανήκουν οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας που έχτισαν αυθαίρετα (ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια ο αριθμός των αυθαίρετων κτισμάτων!), οι ορκοπάτες δημόσιοι υπάλληλοι, οι χιλιάδες διπλοθεσίτες και πολυθεσίτες που εισέπρατταν έναν ή και περισσότερους μισθούς χωρίς να κάνουν τίποτα.
ΤΕΛΙΚΑ, στον ίδιο λαό ανήκουν και από τα σπλάχνα του έχουν βγει όλοι οι πιο πάνω (και πολλοί ακόμα) που ο καθένας με τον τρόπο του συνέβαλε στο να φτάσει η χώρα σιγά-σιγά εδώ που έφτασε.
ΑΘΩΟΙ δεν υπάρχουν. Λίγο-πολύ όλοι έβλεπαν τι συμβαίνει και ότι τίποτα δεν λειτουργεί, αλλά κανείς δεν μιλούσε όσο βολεύονταν ο ίδιος ή η οικογένειά του.
ΣΧΕΔΟΝ το 80% του «ακέραιου» λαού ψήφιζε τα δύο μεγάλα κόμματα που οδήγησαν για 35 χρόνια την ξέφρενη κούρσα της διαφθοράς που ρήμαξε και οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και την ολική κατάρρευση.
ΟΛΟΙ (πλην ελαχίστων) είναι ένοχοι για ό,τι συνέβηκε και θα συμβεί στο μέλλον. Και θα συμβούν πολλά, γιατί όχι μόνο τον πάτο του βαρελιού δεν έχει κανείς δει, αλλά ούτε το ίδιο το βαρέλι.
ΟΙ εκλογές ποτέ δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα στη χώρα, ούτε πρόκειται να λύσουν, αφού το ίδιο καζάνι ανακάτεψαν και έβγαλαν και τρία-τέσσερα κόμματα παραπάνω!
ΜΕ δυο κουβέντες: οι ίδιοι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν τους ίδιους ανθρώπους για να βγάλουν τη χώρα από τη κρίση.
ΚΑΙ είμαι σίγουρος ότι ο… ηρωικός και περήφανος ελληνικός λαός, που έχει εθιστεί στον εύκολο δρόμο του παραμυθιού και της αερολογίας, θα παραμυθιαστεί (εν γνώση του!) και πάλι γιατί υποσυνείδητα αντιλαμβάνεται ότι ο αντίθετος δρόμος απαιτεί αρετή και τόλμη.
ΜΕΤΑ από όσα συνέβησαν τα δυόμισι τελευταία χρόνια, ειλικρινά αδυνατώ να πιστέψω ότι θα επαναλάμβαναν (με κάποια δόση οργής, οι πολίτες και μετάνοιας οι πολιτευόμενοι) τα ίδια!
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη ούτε στο «αλάθητο κριτήριο» του… ηρωικού και περήφανου λαού μας, ούτε στις «νέες» υποσχέσεις των ταγών του.
Η πατρίδα μας επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά, χωρίς να αφήσει αμφιβολίες σε κανένα πια, ότι οι λαοί είναι άξιοι των ηγετών τους.
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι της χώρας δεν έφτασαν απρόσκλητοι από τον Άρη για να κυβερνήσουν την Ελλάδα. Από τα σπλάχνα του λαού προέρχονται. Είναι όλοι παιδιά του.
ΠΡΙΝ έναν περίπου χρόνο πίστευα ότι η κοινωνική καθίζηση που υπέστη η χώρα θα συνέβαλε στο να προχωρήσει (επιτέλους!) στην αυτογνωσία της.
ΔΕΝ το πιστεύω πια. Για άλλη μια φορά, προσπαθούμε να λύσουμε τα ίδια προβλήματα με τις δοκιμασμένες (και αποτυχημένες) συνταγές. Λέγοντας ψέματα στους εαυτούς μας και παρομοιαζόμενοι από τους βερμπαλισμούς και τις (αιώνιες) μεγαλοστομίες μας.
ΣΥΓΝΩΜΗ που θα το πω, αλλά δεν βαστώ. Ένας από τους χειρότερους βαλκάνιους λαούς είμαστε που τα ελαττώματά μας ξεπερνούν κατά πολύ το μπόι μας.
ΚΑΜΙΑ σχέση με τους αρχαίους Έλληνες. Όσοι θέλουν να πιστεύουν ότι είμαστε απόγονοί τους, δικαίωμά τους. Άλλωστε, τα παραμύθια είναι πιο εύπεπτα.
ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε όλοι καλά και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
