«Γιατί, ρε, δεν μου έδωσες πάσα;».
Μ’ αυτή τη φράση ο Τάκης Λουκανίδης έριξε χαστούκι σ΄ ένα συμπαίκτη του μέσα σε κατάμεστο από θεατές γήπεδο του Σίδνεϊ.
Ο Λουκανίδης αγωνιζόταν τότε με τον «Πανελλήνιο» την ομάδα-θρύλο του Σίδνεϊ.
Το περιστατικό περιγράφεται μέσα στο νέο βιβλίου του ομογενή συγγραφέα, Βασίλη Βασίλα, που θα παρουσιαστεί σε λίγες μέρες.
Ο Βασίλης Βασίλας είναι συγγραφέας δυο βιβλίων με θέμα την ιστορία των Λεσβίων της Αυστραλίας.
Το τρίτο του βιβλίο -και αυτό στην αγγλική- έχει θέμα του τον «Πανελλήνιο» που σήμερα συνεχίζει ως «Σίδνεϊ Ολύμπικ» και που έχει τροφοδοτήσει με αρκετούς παίκτες και το ελληνικό ποδόσφαιρο (Κρις Καλατζής, Τζιμ Πατίκας, Πίτερ Καθόλος κ.ά.).
Τίτλος του βιβλίου «Ένας γίγαντας που δεν ξύπνησε ποτέ».
Καθώς έφταναν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στην Αυστραλία στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 δημιουργούσαν και τα δικά τους ποδοσφαιρικά σωματεία. «Ελλάδα Μελβούρνης», «Ελλάδα Αδελαΐδας» και πολλές άλλες, που φιλοξένησαν και μεγάλα αστέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως Νεστορίδη, Παπαϊωάννου, Παπαεμμανουήλ, Λουκανίδη, Πομώνη κ.ά.
Ο Πανελλήνιος, η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα των Ελλήνων μεταναστών του Σίδνεϊ, έγινε θρύλος τη δεκαετία του ’50. Και μολονότι στην εικοσάχρονη ιστορία του δεν κέρδισε ποτέ το Κύπελλο, άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μνήμη της ελληνικής παροικίας στο Σίδνεϊ.
Όπως γράφει ο Βασίλης Βασίλας ο «Πανελλήνιος» δεν ήταν απλώς ένα ποδοσφαιρικό σωματείο.
Ήταν «θρησκεία» που ένωνε όλο τον ελληνισμό κάθε Κυριακή. Στο βιβλίο του καταγράφει την ιστορία της ομάδας αλλά και πολλά εύθυμα περιστατικά.
Για παράδειγμα, το 1960 ο ομογενής Πίτερ Βαρβαρέσος, εμφανίστηκε στο γήπεδο συνοδευόμενος από μια γυναίκα ντυμένη νύφη, ενώ η παρέα τους συμπληρωνόταν από μερικές παρανύφους: το ζευγάρι είχε μόλις ενωθεί με τα δεσμά του γάμου και έφτασε τρέχοντας στο γήπεδο, αφού ο γαμπρός δεν ήταν διατεθειμένος να χάσει για οποιονδήποτε λόγο έναν σημαντικό αγώνα της αγαπημένης του ομάδας…
Τέτοια ήταν η απήχηση του σωματείου στον Εελληνισμό του Σίδνεϊ που έναν αγώνα του Πανελληνίου τον παρακολούθησε και ο τότε αρχιεπίσκοπος Ιεζεκιήλ.
Μια χρονιά, μάλιστα, που η ομάδα απειλούνταν με υποβιβασμό κάλεσαν έναν ιερέα που έκανε αγιασμό και στον τελευταίο αγώνα έκατσε στο πάγκο του προπονητή. Η ομάδα κέρδισε και σώθηκε.
Και, βεβαίως, γινόταν και επεισόδια..
Ημέρα εθνικής αργίας στην Αυστραλία και στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα. Ήταν το έτος 1965. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κι ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά, οι ομογενείς θεώρησαν ότι η ομάδα τους αδικείται από τη διαιτησία. Και ξαφνικά… απολύτως συντεταγμένα εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο! Κλωτσιές, μπουνιές, ρίψη αντικειμένων και κυνηγητό. Ο Τζίμι Κόντος, γνωστός οπαδός του Πανελληνίου, αστοχεί στο κροσέ του κι αντί για τον διαιτητή ρίχνει νοκ άουτ έναν παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Οι ντόπιες εφημερίδες την επόμενη ημέρα αφιέρωσαν με γενναιοδωρία τα πρωτοσέλιδά τους στο «μακελειό», ενώ η κοινή γνώμη έκπληκτη από την πρωτόγνωρη -για τα δεδομένα της χώρας- αντίδραση των Ελλήνων συζητούσε για τη «σφαγή» του ANZAC – όπως ονομάζεται η αργία.
Εκείνη τη φορά η ελληνική ομάδα θα τη γλίτωνε χωρίς ποινές και κυρώσεις. Μόνος χαμένος αποδείχτηκε ο Τζίμι Κόντος, ο οποίος έκτοτε δεν ξανακάταφερε να μπει στο γήπεδο παρά μόνο μεταμφιεσμένος και ινκόγκνιτο. Η δεύτερη φορά, όμως, ήταν και η φαρμακερή. Το 1972 η εισβολή των φιλάθλων δεν χαρίστηκε στον Πανελλήνιο και από την ομάδα αφαιρέθηκαν 8 πόντοι. Στο πεδίο των ένθερμων εκδηλώσεων ακολουθούσαν επάξια οι Ιταλοί, ενώ διέπρεπαν, επίσης, οι Σέρβοι. Κάθε φορά που οι παίκτες έμπαιναν στο γήπεδο, οι νότες του Χατζηδάκι έκαναν τους ξενιτεμένους Έλληνες να ανατριχιάζουν από συγκίνηση. Επίσημος ύμνος της ομάδας ήταν τα «Παιδιά του Πειραιά», καθώς ο ιδρυτής της, ο μετανάστης Χρήστος Γιαννακούλιας, είχε καταγωγή από τα Καμίνια. Το τραγούδι έφερνε στον νου σκληρές αναμνήσεις, μα και νοσταλγία. Όλα όμως ξεχνιούνταν με το πρώτο γκολ…
Η ιστορία του Πανελληνίου είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, με αλλαγές κατηγορίας, μεγάλες μεταγραφές, συμμετοχή σε ημιτελικούς, θυελλώδεις συνελεύσεις των μετόχων που έληγαν με… αστυνομική παρέμβαση, αλλαγή φρουράς αλλά και νοοτροπίας στα ηνία της ομάδας, μέχρι τη διάσπαση της παροικίας, λόγω της δημιουργίας μιας άλλης ελληνικής ομάδας, αυτής του Μάρικβιλ, και τη χρεοκοπία του Πανελληνίου, ο οποίος τελικά αντικαταστάθηκε από τη Σίδνεϊ Ολύμπικ…
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Τρίτη 24 Απριλίου στο Hellenic Club του Σίδνεϊ.
Κύριος ομιλητής θα είναι ο ομογενής πρόεδρος της ομάδας Ράγμπι Ράμπιτοχ (ανήκει στον ηθοποιό Ράσελ Κρόου) Νίκολας Πάπας, του οποίου ο πατέρας ήταν γραμματέας του «Πανελληνίου», και παρουσιαστής ο Τζον Μάγγος, εκφωνητής ειδήσεων αυστραλιανού καναλιού.