ΠΟΙΟΣ είπε ότι το Αυστραλιανό ποδόσφαιρο είναι φτωχό;
Διαβάζω αυτές τις μέρες αγγλόφωνα ρεπορτάζ γύρω από την ομοσπονδία, το εθνικό λιγκ και όλα τα σχετικά με τις εξελίξεις στο Νιούκαστλ και έχω φρικάρει στην κυριολεξία.
Αφήστε που αισθάνομαι και πλούσιος…
 
ΣΥΜΦΩΝΑ με τα αγγλόφωνα δημοσιεύματα λοιπόν:
– Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αυστραλίας διεκδικεί ποσό $100 εκ. από τον Νάϊθαν Τίνκλερ για διαφυγόντα κέρδη, μετά την απόφαση του να επιστρέψει την άδεια συμμετοχής των “Τζετς” στο εθνικό πρωτάθλημα.
(Κάποιοι άλλοι, πιο… συντηρητικοί μειώνουν το ζητούμενο ποσό της αποζημίωσης στα $60 εκ.-λεπτομέρεια…).
– Οι ομάδες του εθνικού λιγκ αναμένεται να χάσουν στο φετινό 7ο εθνικό πρωτάθλημα ποσό $27 εκ.
– Ο ιδιοκτήτης της φιναλίστριας Γκλόρι, Τόνι Σαϊτζ, επένδυσε τα τελευταία χρόνια $17 εκ. στην ομάδα της Πέρθης.
– Ποσό $40 εκ. διεκδικεί η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία από το συνδρομητικό κανάλι του Φόξτελ για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του εθνικού λιγκ.
– Πριν αποχωρήσει από το ποδοσφαιρικό Νιούκαστλ, ο Νάϊθαν Τίνκλερ είχε επενδύσει στους “Τζετς” ποσό $12 εκ.
 
ΑΝ σ΄ αυτά προστεθούν τα $45 εκ. που χάθηκαν στην αποτυχημένη προσπάθεια μας να φιλοξενήσουμε Μουντιάλ.
– Τα $150 εκ. που σύμφωνα με την εφημερίδα The Australian έχει διαθέσει τα τελευταία χρόνια για το ποδόσφαιρο η κυβέρνηση της Καμπέρα.
– Τα $8 εκ. που διέθεσε η κ. Τζούλια Γκίλαρντ για την δημιουργία της νέας ομάδας στο Δυτικό Σίδνεϊ.
– Τα εκατομμύρια που έχασε ο Κλάϊφ Πάλμερ στο Γκολντ Κόουστ.
– Άλλα περίπου $12 εκ. που στοίχισε στον συμπατριώτη μας Κον Κονσταντάϊν η ανάμειξη του στο Νιούκαστλ, μιλάμε στην κυριολεξία για “χορό εκατομμυρίων” για να χρησιμοποιήσω την κλισέ αυτή έκφραση.
 
ΚΑΙ όμως με τέτοιο “πήγαινε-έλα” εκατομμυρίων, κανείς δεν φαίνεται να είναι ικανοποιημένος στην ευρύτερη ποδοσφαιρική μας οικογένεια.
– Ούτε οι ομάδες.
– Ούτε και η ομοσπονδία που θέλει να τα κάνει όλα η ίδια, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, με αποτέλεσμα να τρέχει και να μην προλαβαίνει να κλείνει “πληγές”.
 
ΕΤΣΙ και πριν κοπάσει ο θόρυβος από την κόντρα με τον Κλάϊφ Πάλμερ που οδήγησε σε “αφανισμό” την ομάδα του Γκολντ Κόουστ, μας προέκυψε νέα κόντρα με έναν άλλο πολυεκατομμυριούχο στην “αντίπερα όχθη”.
 
ΜΙΛΑΩ για την κόντρα με τον Νάϊθαν Τίνκλερ, από τον οποίο, όπως αναφέρω πιο πάνω, το FFA ζητάει αποζημίωση $100 εκ., κατ’ ‘άλλους $60 εκ., για αθέτηση του δεκαετούς συμβολαίου που υπέγραψε με την ομοσπονδία για την άδεια του ποδοσφαιρικού Νιούκαστλ.
Στην κατά Τίνκλερ μήνυση της η ομοσπονδία περιλαμβάνει και την ομάδα ράγκμπι  του πάμπλουτου επιχειρηματία.
Γιατί;
Υποψιάζομαι ότι είναι στρατηγική κίνηση…
 
ΑΝ, θα σκέφθηκαν, οι σοφοί μας ποδοσφαιροπαράγοντες, κηρυχθεί σε πτώχευση το ποδοσφαιρικό Νιούκαστλ, να έχουμε να παίρνουμε από το ραγκμπικό συνώνυμό του…
 
ΤΟ δυσάρεστο, το πολύ δυσάρεστο, σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι οι δικαστικές διαμάχες μιας ολόκληρης ομοσπονδίας με έναν δισεκατομμυριούχο, δεν είναι υπόθεση μιας μέρας και μερικών χιλιάδων δολαρίων.
 
ΔΕΝ… έβρεξε κατά λάθος τον κήπο μου ο γείτονας για να τον καταγγείλω…
Εδώ μιλάμε για σοβαρή υπόθεση, για εκατομμύρια, για υπολήψεις  επώνυμων πολιτών που έχουν την δύναμη να ρίξουν και κυβερνήσεις, αν το θεωρήσουν σωστό (το σωστό είναι και παραμένει “αντικείμενο” καθαρά προσωπικής κρίσης).
 
ΚΑΙ άντε κερδίσαμε τον δικαστικό αγώνα και πλήρωσε τα διαφυγόντα κέρδη μας ο κ. Νάϊθαν.
Σκέφθηκε κανείς τι θα γίνει αν – δεν το εύχομαι – χάσουμε;
Έχει η ομοσπονδία χρήματα να πληρώσει;
Και δεν μιλάμε για “ψίχουλα” αφού σε δικαστικές “μάχες” σαν αυτή του FFA εναντίον Νάϊθαν Τίνκλερ, “μονομάχοι” είναι ότι καλύτερο διαθέτει το νομικό σύστημα της χώρας.
Έχουμε να πληρώσουμε αν – δεν το εύχομαι – χάσουμε;
Ξαναρώτησα, αλλά απάντηση δεν πήρα…
 
ΚΑΙ πώς να πάρω αφού η επίσημη ποδοσφαιρική ομοσπονδία, μας έχει γράψει στα μαύρα της βιβλία.
Φανταστείτε ότι ούτε στη βραδιά βραβείων με τα κόκκινα χαλιά που έγινε την περασμένη εβδομάδα στο Σίδνεϊ, μας κάλεσαν.
Μικρό το κακό βέβαια, αλλά είναι και ενοχλητικό την ίδια ώρα, να βλέπεις να παρελαύνουν στα κόκκινα χαλιά οι “αλεξιπτωτιστές” της νέας – ποδοσφαιρικής – τάξης πραγμάτων και να αγνοούνται αυτοί που για δεκαετίες αγκάλιασαν το ποδόσφαιρο και το στήριξαν και στις καλές, αλλά και στις κακές του μέρες.
 
ΚΑΙ με ενοχλεί προσωπικά και κάτι ακόμη.
Ότι ένας της “παλιάς φρουράς”, ο φίλος Τζακ Ράϊλι που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά μέσα από έθνικ ποδοσφαιρικές διαδρομές,  είναι σήμερα από τους κορυφαίους παράγοντες, και δεξί χέρι του Φρανκ Λόουϊ, αλλά δεν δείχνει να συγκινείται από την απουσία της – ας πούμε – έθνικ ποδοσφαιρικής οικογένειας από τα δρώμενα στο ποδόσφαιρο μας.
 
ΔΕΝ πειράζει, με την κακία τους θα μείνουν, αφού ότι και να γίνει εμείς θα λέμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα και όχι όπως θέλουν αυτοί να τα λέμε!
 
ΚΑΙ κάτι ακόμη για των λόγων μου το αληθές:
Η Ομοσπονδία αποφάσισε να… ψάξει και να βρει ποιος είναι ο κορυφαίος Αυστραλός διεθνής ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ποια η κορυφαία (ιδανική) εθνική ομάδα, ο κορυφαίος τεχνικός των Σοκκερούς, η κορυφαία ποδοσφαιρίστρια, κ.λπ.
 
ΟΡΙΣΕ λοιπόν μια επιτροπή που ρόλος της θα είναι να βρει τους καλύτερους, που απαρτίζεται από τους ακόλουθους: Τζακ Ράϊλι, Άντι Χάρπερ, Γκρεγκ Φόστερ, Μελίσσα Μπαρμπιέρι, Λες Μάρεϊ, Τζέϊμι Γουόρρεν, Μόγια Ντοτ, Άνθονι Λα Πάγκλια (ναι, ο ηθοποιός), Τζορτζ Νίγκας, Μάϊκλ Κόκκεριλ και Ντέηβιντ Νταβούτοβιτς.
Παρόντες στην επιτροπή, το Φόξτελ και τα μεγάλα αγγλόφωνα ΜΜΕ.
Απόντες τα έθνικ ΜΜΕ, που έζησαν από κοντά μεγάλες ομάδες, μεγάλους παικταράδες και μεγάλους προπονητές του παρελθόντος.
 
ΑΠΟΝΤΕΣ αυτοί που έζησαν το μεγαλείο όλων αυτών, τη στιγμή που κάποιοι της   επιτροπής δεν είχαν γεννηθεί ακόμη…
Και άντε σκασίλα μας με τα έθνικ ΜΜΕ.
Δεν είναι “αμάρτημα” όμως να απουσιάζουν από μια τέτοια επιτροπή ποδοσφαιράνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους ολόκληρη για να μπορούν σήμερα κάποιοι «εκλεκτοί» αλεξιπτωτιστές να απολαμβάνουν τους πλούσιους «καρπούς» των κόπων τους στα δύσκολα χρόνια που το ποδόσφαιρο ήταν σχεδόν… παράνομο;
 
ΤΙ περιμένεις όμως όταν από τους υποψήφιους για τον τίτλο του καλύτερου παίκτη απουσιάζει το όνομα του Μίκι Πίτερσεν;
Δεν αντιλέγω ότι στα 100 χρόνια ποδοσφαίρου στην Αυστραλία, αγωνίστηκαν πολλοί σπουδαίοι και καλοί παίκτες, παικταράδες θα έλεγα.
Πόσοι όμως από αυτούς ήταν καλύτεροι από τον “Μίκι.Π”;
 
ΚΑΙ για πόσους από αυτούς ο μεγάλος Μάρκος φαν Μπάστεν είχε πει: “Είναι  απώλεια για το Ολλανδικό ποδόσφαιρο και για τον Άγιαξ, η επιστροφή του στην Αυστραλία” αναφερόμενος στον Πίτερσεν;