«Μακάρι να είχα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο «A History of Greek Cinema», όταν πριν 30 χρόνια περίπου, μου είχαν ζητήσει από διεθνές περιοδικό να τους γράψω άρθρο για το ελληνικό σινεμά. Το έργο μου θα ήταν πολύ ευκολότερο».
Με αυτά, και άλλα, άκρως επαινετικά λόγια, ο David Stratton αναφέρθηκε στο πόνημα του επίκουρου καθηγητή, Βρασίδα Καραλή, το οποίο ο γνωστός Αυστραλός κριτικός κινηματογράφου παρουσίασε την προηγούμενη εβδομάδα στο πλαίσιο του 30ού Ελληνικού Φεστιβάλ Σίδνεϊ.
Με σύντομη και περιεκτική προσλαλιά, ο κ. Stratton στάθηκε πρώτα στις δικές του εμπειρίες από τον ελληνικό κινηματογράφο, μέχρις ότου καταλήξει στην προτροπή του προς το παριστάμενο κοινό να διαβάσει και μελετήσει τον 344 σελίδων τόμο του Δρ. Καραλή (εκδόσεις Continuum).
«Ήμουν 17 ετών όταν είδα την “Στέλλα” του Κακογιάννη. Ερωτεύτηκα την Μελίνα. Ο κόσμος μου άλλαξε. Είκοσι χρόνια μετά την γνώρισα με τον Ντασέν. Την μόνη ελληνική λέξη που μου έμαθε ήταν Ελευθερία» είπε ο κ. Stratton για την πρώτη του επαφή με τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και τη γνωριμία του με τη Μερκούρη.
«Μετά είδα και άλλα ελληνικά έργα. Ανάμεσά τους ήταν και ο “Ζορμπάς”, πάλι του Κακογιάννη. Ίσως θα έπρεπε το βασικό ρόλο να υποδυθεί Έλληνας ηθοποιός. Ωστόσο, και ο Αμερικανο-Μεξικανός (σ.σ. ο Άνθονι Κουήν) ήταν εξαιρετικός» σημείωσε ο Αυστραλός κριτικός, και συνέχισε:
«Το 1970 είδα την “Αναπαράσταση” του Αγγελόπουλου. Ταινία πρωτοποριακή. Σου άνοιγε τα μάτια σε κάτι μοναδικό. Το 1975 πήγα στο Φεστιβάλ του τότε Δυτικού Βερολίνου. Όπως παρακολουθούσα τον “Θίασο”, άκουγα στα ακουστικά τον διερμηνέα που μετέφραζε από τους γερμανικούς υπότιτλους. Δεν είναι ο ιδανικός τρόπος για να βλέπεις ταινίες, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να καταλάβω και να εκτιμήσω και αυτό έργο του Αγγελόπουλου, όπως και τους “Κυνηγούς” το 1977 και τόσα άλλα που ακολούθησαν».
Ο κ. Stratton από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 έως και τα τέλη αυτής του ’70, διετέλεσε διευθυντής του Sydney Film Festival. «Όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούσα ελληνικές ταινίες, προσπαθούσα να τις φέρνω στο Φεστιβάλ, και μάλιστα είχα επισκεφθεί επανειλημμένως την Ελλάδα, για επαφές με Έλληνες παραγωγούς (Κούνδουρος, Φέρρης, Βούλγαρης και άλλοι) και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου» είπε ο Αυστραλός κριτικός, αφήνοντας αιχμές για το διάδοχό του στην διευθυντική θέση, ο οποίος «δεν έδειξε το ίδιο ενδιαφέρον για το ελληνικό σινεμά και ειδικά για τον Αγγελόπουλο».
Ο κ. Stratton, προτού ολοκληρώσει, εξέφρασε την οδύνη του για τον αδόκητο χαμό του Θόδωρου Αγγελόπουλου, νωρίτερα φέτος, τονίζοντας ότι «είμαι ευτυχής που τον γνώρισα, αγαπώ τις ταινίες του, ο θάνατός του είναι μεγάλη απώλεια για τον πολιτισμό». Και συμπλήρωσε με έμφαση: «We won’t see his like. One of the greatest» (σε ελεύθερη μετάφραση: «Δεν θα δούμε κάποιον ισάξιό του. Ένας από τους μεγίστους»).
Με περισσή ευγένεια, τελείωσε την προσφώνησή του, επανερχόμενος στο βιβλίο του Δρ. Καραλή, για να το χαρακτηρίσει «εξαιρετικό, καλογραμμένο, ευανάγνωστο και με καλή επιστημονική έρευνα».
Από την πλευρά του, ο συγγραφέας αναφέρθηκε στα κεφάλαια που αναπτύσσονται στο βιβλίο του για την όλη διαδρομή της ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας, ενώ στάθηκε, με συγκινητικό αλλά και κριτικό λόγο, στις δικές του εμπειρίες με το σινεμά της Ελλάδας από τα παιδικά του χρόνια στην ελληνική επαρχία μέχρι και σήμερα. Ευχαρίστησε, δε, θερμά, τον κ. Stratton, τον οποίο χαρακτήρισε ως τον «πλέον εξέχοντα κριτικό κινηματογράφου στην Αυστραλία – the most prominent film critic in Australia».
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε ενώπιον πυκνού ακροατηρίου, στο Customs House του Circular Quay, στο κέντρο του Σίδνεϊ. Παρέστησαν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Ν.Ν.Ουαλίας, Χάρης Δανάλης, η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Ελληνικού Φεστιβάλ, Ουρανία Καρτέρη, ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Σίδνεϊ, Βασίλειος Τόλιος, ο συντονιστής του ΣΑΕ Ωκεανίας, Γιώργος Αγγελόπουλος, ομογενείς πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι, εκπρόσωποι ομογενειακών οργανισμών και άλλοι παράγοντες.