ΜΕ την τέλεση του τελικού έπεσε την περασμένη Κυριακή η αυλαία και του φετινού, 7ου στη σειρά, εθνικού πρωταθλήματος και όπως αναμένονταν, η ομάδα του Μπρίσμπαν στέφθηκε πρωταθλήτρια!
 
ΠΟΛΥ θα ήθελα να γράψω ότι π α ν ά ξ ι α  στέφθηκε πρωταθλήτρια, αλλά δεν θα το κάνω, γιατί:
– Υπάρχει εκείνη η… μοιραία (για την Πέρθη) φάση του 97′.
– Υπάρχει το πέναλτι-“μαϊμού”…
– Και υπάρχει και όλη εκείνη η “φιλολογία” που επακολούθησε, με κορυφαίους βετεράνους μας να εκτίθενται δηλώνοντας κάθετα και χωρίς ενδοιασμό ότι “η απόφαση του Τζάρετ Γκίλεττ, να κατακυρώσει την εσχάτη των ποινών σε βάρος της Γκλόρι, ήταν πέρα για πέρα δίκαια”!
 
ΔΕΝ ήταν όμως και δεν το λέω εγώ.
Το είπε ο ίδιος ο Μπερσάτ Μπερίσα (αν και την επομένη του τελικού –Δευτέρα – ανασκεύασε – σε αντιπάλους στη διάρκεια των δραματικών λεπτών στο φινάλε του τελικού.
Και το λένε και απλές γνώσεις κανονισμών και ποδοσφαίρου, αφού σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε τόσο δυνατή “επαφή” του Λίαμ Μίλλερ με τον Αλβανό, ικανή να τον ξαπλώσει φαρδύ – πλατύ στο έδαφος.
 
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, όμως, όλα αυτά από τον στιγμή που ο ίδιος ο Μπερίσα ομολόγησε μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα του Φόξτελ ότι “ναι, υπήρξε “επαφή”, αλλά όχι τόσο δυνατή, ε συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο” ξεκαθαρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς “ότι το όλο θεατρικό του πέσιμο ξεγέλασε τον 25χρονο ρέφερι της συνάντησης”.
 
ΜΕΤΑ από όλα αυτά ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω που είδαν το πέναλτι οι πολύ-πολύ έμπειροι Ρόμπι Σλάητερ και Πολ Γουάϊντ, με τον πρώτο να δηλώνει ότι “ήταν κλασική περίπτωση πέναλτι” και τον δεύτερο ότι “ο Γκίλεττ σωστά έδειξε το σημείο του πέναλτι”.
Εκείνο που θα ήθελα πολύ να ξέρω είναι αν θα ήταν τόσο απόλυτοι, στην περίπτωση που βρισκόταν σαν εν ενεργεία ποδοσφαιριστές στο στρατόπεδο της Πέρθης…
 
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά θα τονίσω κάτι:
Ο 25χρονος ρέφερι που είναι και κάτοικος Βρισβάνης (!!) έ κ λ ε ψ ε την περασμένη Κυριακή ΚΑΤΙ από την ομάδα της Πέρθης.
Όχι, όχι δεν της έ κ λ ε ψ ε τον τίτλο…
 
ΠΟΛΥ απλά της έ κ λ ε ψ ε ένα 30λεπτο ποδοσφαίρου.
Χρονικό διάστημα τεράστιο για έναν τελικό και για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα γενικά.
Σίγουρα το Μπρίσμπαν ήταν καλύτερη (γενικά) ομάδα (στο β’ μέρος, με το πρώτο της σουτ προς την εστία του Βούκοβιτς να καταγράφεται γύρω στο 40’) και στον τελικό (κατοχή μπάλας 62% υπέρ της, με 38% στο β’ ημίχρονο), αλλά και σε ολόκληρη την χρονιά.
Πολύ πιθανόν είναι στο διάστημα της παράτασης να πετύχαινε και περισσότερα γκολ…
 
ΠΙΘΑΝΟ και… υποθετικό, αφού ποτέ δεν ξέρεις.
Γι΄ αυτό θα επιμένω να λέω ότι ο άπειρος ρέφερι έ κ λ ε ψ ε από την Πέρθη το δικαίωμα να τελειώσει κανονικά τον τελικό, όπως δηλαδή ορίζουν οι κανονισμοί και όχι όπως τον τελείωσε το θέατρο του Αλβανού και η απειρία του ρέφερι, αλλά και του επόπτη που κάλυπτε την συγκεκριμένη πλευρά.
 
ΕΠΕΙΔΗ το ανύπαρκτο πέναλτι θα συνεχίσει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ  για αρκετό διάστημα να πούμε και κάτι εντυπωσιακό που αναφέρει στην δευτεριάτικη έκδοσή της η αγγλόφωνη εφημερίδα «The Age»:
“Ο Τζάρετ Γκίλεττ ρέφερι του τελικού και υπεύθυνος για τον καταλογισμό του πέναλτι, “βγαίνει” με νεαρά που εργάζεται στο τμήμα ΜΜΕ του Μπρίσμπαν”.
Λέτε να φτάσαμε έως εκεί;
 
Ο 7ος τελικός, όμως, είχε και παρατράγουδα εκτός αγωνιστικού χώρου:
Έτσι, με χαρά και ικανοποίηση πληροφορηθήκαμε από τον Σάϊμον Χιλ, παρουσιαστή της τελετής για την απονομή των μεταλλίων (μετά τον τελικό) ότι ο γερμανός Τόμας Μπρόϊτς των πρωταθλητών ήταν νικητής και του μεταλλίου “Μάρστον” που απονέμεται στον καλύτερο παίκτη του τελικού.
 
ΠΗΡΕ το μετάλλιο  του ο Τόμας, ευχαρίστησε τις 50.000 και πλέον των θεατών, αλλά λίγο αργότερα με έκπληξη του πληροφορήθηκε ότι έπρεπε να επιστρέψει το μετάλλιο, γιατί καλύτερος παίκτης του τελικού ήταν ο αρχηγός της Πέρθης Τζάκομπ Μπαρνς και όχι ο ίδιος!
 
ΤΟ μετάλλιο επεστράφη, νέα απονομή έγινε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με σωστό αποδέκτη αυτή τη φορά τον Μπαρνς και στην ομοσπονδία ψάχνουν ακόμη να βρουν τον υπεύθυνο της μεγάλης γκάφας!
Αναφέρθηκε κάπου ότι υπήρξε μπέρδεμα μεταξύ αυτών που ψήφισαν για το “μετάλλιο Μάρστον” και του παρουσιαστή Σάϊμον Χιλ, αλλά εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να γελάμε και να δικαιωνόμαστε…
 
ΝΑ δικαιωνόμαστε που επιμένουμε να φωνάζουμε ότι οι “ουρανοκατέβατοι” παράγοντες της νέας γενιάς, ξέρουν τόσο από ποδόσφαιρο, όσο εγώ από… αεροναυπηγική!
 
ΤΟ ωραίο είναι ότι βγήκαν στο αθλητικό δελτίο του Φόξτελ και δύο παλικάρια, σχολιαστές ράγμπι και φούτι του καναλιού και μίλησαν πολύ ωραία και ρεαλιστικά.
Τι είπαν;
Ότι με τις μ…. κίες που γίνονται στο ποδόσφαιρο, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ Νο1 σπορ στην Αυστραλία.
 
ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ βέβαια στο πολυσυζητημένο “πέναλτι”, αλλά και στο “μπέρδεμα” με τον καλύτερο παίκτη του τελικού…
 
Ο Τζον βαντ Σιπ, πρώην τεχνικός της “Χαρτ” “εγκατέλειψε” την “ερυθρόλευκη” ομάδα και την Μελβούρνη, γιατί ήθελε να επιστρέψει στην πατρίδα του Ολλανδία και στην οικογένεια του.
Πολύ ωραίο και ευαίσθητο από μέρους του…
 
ΟΠΟΙΑ η έκπληξη όμως, όταν διάβασα στα αθλητικά δελτία  ειδήσεων ότι ο Τζον βαντ Σιπ θα είναι ο νέος τεχνικός της Chivas Guadalajara.
Αν δεν είστε καλοί στην Γεωγραφία, η Γκουανταλαχάρα είναι πόλη του Μεξικού και η Chivas μια από τις πιο γνωστές ομάδες της χώρας.
 
ΚΑΙ όχι, το Μεξικό δεν είναι κοντά στην Ολλανδία, οπότε αποδεικνύεται ότι ο κ. Βαντ Σιπ, ψιλοδούλεψε την διοίκηση της “Χαρτ”.
 
ΠΩΣ δικαιολόγησε ο ίδιος την απόφαση του να εγκαταλείψει για μια ακόμη φορά την πατρίδα του και την οικογένεια του;
Τον πίεσε ο καλός του φίλος Γιόχαν Κρόϊφ, ο οποίος είχε αναλάβει να βρει νέο προπονητή για λογαριασμό της Μεξικανικής ομάδας μετά την αποχώρηση του Ιγκνάσιο Αμπρίζ…
 
ΕΙΔΑΤΕ πόσο χρησιμεύουν οι (καλές) γνωριμίες;
Τα “κονέ” που λέμε σε απλά ελληνικά…

ΕΙΝΑΙ πολύ καλός πορτιέρο, είναι σπουδαίο παιδί και την περασμένη Κυριακή πανηγύρισε με ξεχωριστό ενθουσιασμό την κατάκτηση του 4ου προσωπικού πρωταθλήματος.
Είναι ο Σεραφείμ (Μάκης) Θεόκλητος.
Όπως θα θυμάστε, δύο φορές υπεράσπισε με επιτυχία την εστία του με την φανέλα της Βίκτορι σε αντίστοιχους νικηφόρους τελικούς και άλλες δύο με τα χρώματα του Μπρίσμπαν.

ΑΥΤΟ το χαμογελαστό και ωραίο πρόσωπο του Σεραφείμ θα πρέπει σίγουρα να είναι το Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο του εθνικού λιγκ στη νέα περίοδο.
Αρκετά με τους παράγοντες και τους ιδιοκτήτες, καιρός είναι να ασχοληθούν στην ομοσπονδία και με τους αληθινούς πρωταγωνιστές.
Και ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο Μάκης Θεόκλητος, κάτοχος τεσσάρων μεταλλίων για αντίστοιχα πρωταθλήματα!