Ο,ΤΙ και αν πούμε, ένα πρέπει να παραδεχτούμε: η πατρίδα κάνει ό,τι της περνά από το χέρι να μην πλήξουμε.
ΜΙΛΑΜΕ για αστείρευτη πηγή ανατροπών, εκπλήξεων και καινοτομιών, που κρατά σε εγρήγορση, όχι μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.
Η μόνη χώρα στο πλανητικό πάνθεον που οι πολίτες της πάνε για ύπνο το βράδυ χωρίς να ξέουν τι τους επιφυλάσσει η επόμενη μέρα.
ΤΗ στιγμή που όλοι οι άλλοι μιλούν για νέα ελληνική τραγωδία, εμείς την έχουμε αφήσει πίσω και διασκεδάζουμε με επιθεωρήσεις.
ΜΙΑ τέτοια (ευρηματική) επιθεώρηση, με όλα τα κωμικά στοιχεία που απαιτούν τα αριστουργήματα του είδους, ήταν οι τελευταίες εκλογές και (κυρίως) τα όσα ακολούθησαν.
ΠΡΙΝ μπούμε στο θέμα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πατρίς έχει μια μοναδική ικανότητα να πετυχαίνει (πάντα) τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει.
ΔΕΝ ξέρω πώς καταφέρνουμε να πετυχαίνουμε αυτό που όλοι απεύχονται, αλλά τελικά το κατορθώνουμε και, μάλιστα, χωρίς πολύ κόπο.
ΠΑΡΤΕ ως παράδειγμα τις τελευταίες εκλογές. Το ζητούμενο ήταν να εκλεγεί μια ισχυρή κυβέρνηση και να αποφευχθεί η ακυβερνησία στις κρίσιμες ώρες που διέρχεται το (σπάταλο) Έθνος.
ΑΥΤΟ επεδίωκαν όλοι. Και ο («σοφός») λαός και οι πολιτικοί που εκπροσωπούν τη… σοφία του στο Κοινοβούλιο και τα μικρά παιδιά ακόμα.
ΠΡΟΣ αυτή την κατεύθυνση συνέβαλαν και οι «αγορές» και ο Σόιμπλε και όποιος, τέλος πάντων, διέθετε φωνή στην Ευρώπη.
ΚΑΙ η (καταναλωτική) κοινή λογική προς τα εκεί έδειχνε, μην αφήνοντας περιθώρια για κάτι το διαφορετικό.
ΤΟ αποτέλεσμα, όμως, των εκλογών πέτυχαν τους ακριβώς αντίθετους στόχους απ’ αυτούς που επιδιώκονταν.
ΑΝΤΙ ισχυρής κυβέρνησης πρόεκυψε κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων και ακυβερνησία. Ό,τι, δηλαδή, δεν θέλαμε.
ΟΠΩΣ, για παράδειγμα, θέλοντας να παραμείνουμε στη Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ ψηφίσαμε κατά του… Μνημονίου!
ΚΑΙ αφού έτσι έχουν τα πράγματα, προτείνω στις επόμενες εκλογές (που θα γίνουν σε λίγες βδομάδες) να θέσουμε ως στόχο, την αποχώρησή μας από την ευρωζώνη, τον περαιτέρω κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και την πλήρη ακυβερνησία, μήπως και καταφέρουμε να εκλέξουμε κυβέρνηση και να παραμείνουμε στο ευρώ.
ΝΑ θέσουμε, ρε παιδί μου, σε δοκιμασία και το περίφημο δόγμα της reverse psychology, εκτός και αν επινοήσουμε κάτι πιο συνταρακτικό και καινούργιο.
ΑΜΕΣΩΣ μετά τις εκλογές και προκειμένου να μην αφήσουν καμιά αμφιβολία να πλανάται πάνω στην αγωνιούσα Ευρώπη, οι κομματάρχες μας δήλωσαν (με μια φωνή!) ότι κατανόησαν το μήνυμα των ψηφοφόρων και θα συνεργαστούν ώστε να αποκτήσει η χώρα κυβέρνηση.
ΤΕΛΙΚΑ, μετά από δέκα μέρες διαβουλεύσεων, συζητήσεων και συσκέψεων, κατάφεραν και αυτοί να μιμηθούν τους ψηφοφόρους και να πετύχουν το (λογικά) αντίθετο: να μη σχηματίσουν κυβέρνηση.
ΞΕΝΥΧΤΗΣΑ προχθές το βράδυ για ν’ ακούσω (από το ραδιόφωνο) τις ομιλίες όλων των πολιτικών αρχηγών οι οποίοι και δήλωσαν ότι από την πλευρά τους έκαναν ότι μπορούσαν να σχηματιστεί κυβέρνηση, αλλά αυτό (όπως διευκρίνισαν) προσέκρουσε στην αδιαλλαξία και αλαζονεία των υπολοίπων.
ΤΟ πώς ακριβώς έγινε να θέλουν όλοι (διακαώς) το ίδιο πράγμα και να πετύχουν το ακριβώς αντίθετο, μόνο στην πατρίδα μας μπορεί να γίνει.
ΕΙΜΑΣΤΕ ανίκανοι να συνεννοηθούμε ακόμα και για πράγματα στα οποία όλοι συμφωνούμε.
ΦΤΑΣΑΜΕ στο σημείο να μιλάμε την ίδια γλώσσα και να μην καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο.
ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ στην πολυλογία χωρίς νόημα και η μόνη μας έννοια είναι να βγει αλώβητο το εγώ μας.
ΟΛΟΣ ο κόσμος είναι η πάρτη μας και αν δεν γίνει το δικό μας (και, μάλιστα, όπως εμείς το έχουμε συλλάβει) συμπεριφερόμαστε όπως τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο που τους παίρνουν το παιχνίδι.
ΤΑ μισά να είναι αλήθεια, απ’ όσα ο ένας αρχηγός καταλόγιζε στους υπόλοιπους, αντιλαμβάνεστε και τους λόγους που μας οδήγησαν εδώ.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ μόνο τούτο το απλό: οι πολιτικοί, που δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν (για κάτι που όλοι συμφωνούσαν!) και άφησαν τη χώρα ακυβέρνητη, καλούν για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, ένα λαό που τελεί σε (πλήρη) σύγχυση να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
ΚΑΙ τα παράδοξα δεν εξαντλούνται στα όρια των ελληνικών συνόρων. Περίεργη και άκρως αντιφατική είναι και η στάση των εταίρων μας.
ΑΠΟ τη μια, διαλαλούν όλοι μαζί ότι είμαστε ελεύθεροι να ψηφίσουμε ό,τι θέλουμε και, από την άλλη, μας μηνύουν (με μια φωνή) ότι έτσι και δεν ψηφίσουμε υπέρ του Μνημονίου «μαύρο φίδι που μας έφαγε».
ΚΑΙ εμείς, ενδεχομένως, να αποφασίσουμε τελικά «να μας φάει το μαύρο φίδι» παρά οι τόκοι που θα πληρώνουμε στους (τοκογλύφους) δανειστές μας.
ΤΟ τελικό χτύπημα, που θα στείλει τους Γερμανούς και την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ελίτ στο ψυχιατρείο (και το ευρώ στα Τάρταρα) θα είναι να προκύψει ένα παρόμοιο εκλογικό αποτέλεσμα και στις επόμενες εκλογές και να μην μπορέσουν να τα βρουν και πάλι μεταξύ τους οι ηγέτες μας.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ πλάκα που θα πάθουν, έτσι και αποτύχει και η δεύτερη προσπάθεια και, μιας και θα μας έχει βρει και ο Ιούλιος να φύγει μαζικά ο λαός για τις διακοπές του και να πάει για τρίτη φορά στις κάλπες τον Σεπτέμβριο!
ΜΠΟΡΕΙ η πιο πάνω πιθανότητα να μοιάζει με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά γνωρίζοντας κανείς τις (απρόβλεπτες) δυνατότητες του ελληνικού λαού, είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο.
Η πατρίδα μας είναι μια χώρα, που ακόμα και το πιο τρελό σενάριο να κάνεις, δεν θα σε διαψεύσει…
ΚΑΙ για όσους αναρωτιούνται τι θα γίνει από εδώ και πέρα, τους διαβεβαιώνω ότι θα γίνει ό,τι γίνεται πάντα: τελικά, θα τα καταφέρουμε!
ΑΠΛΩΣ, θα εξαντλήσουμε κάθε χρονικό περιθώριο και θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο την τελευταία στιγμή.
ΘΑ κάνουμε, δηλαδή, για άλλη μια φορά, αυτό που κάνουμε (με επιτυχία!) πάντα. Να είστε βέβαιοι γι’ αυτό.
Η ιστορία μας είναι γεμάτη από (σωτήρια) παραδείγματα της «τελευταίας στιγμής».
ΕΚΤΟΣ και αν την… τελευταία στιγμή αλλάξουμε και πάλι εντελώς ρώτα και υπερψηφίσουμε τα κόμματα που καταψηφίσαμε με πάθος πριν τέσσερις μόλις εβδομάδες.
ΣΙΓΑ τα δύσκολα. Για όλα είμαστε ικανοί. Μέχρι να βγάλουμε πρώτο κόμμα το… ΠΑΣΟΚ!
ΣΤΟ μεταξύ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι ακόμα δεν έχουμε χρησιμοποιήσει τη μεγάλη μας εφεδρεία.
ΤΟΝ άσο που έχουμε, για τέτοιες δύσκολες ώρες, στο μανίκι. Και ο άσος αυτός είναι το ΚΚΕ.
ΤΟ μόνο κόμμα σε ολόκληρο τον πλανήτη που διατηρεί την ίδια πολιτική γραμμή τα τελευταία 80 χρόνια!
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά τι θα κάνουν οι εταίροι μας σε περίπτωση που το ΚουΚουέ γίνει κυβέρνηση και η Ελλάδα κλείσει τα σύνορά της και μετατραπεί σε Βόρεια Κορέα της Ευρώπης;
ΕΤΣΙ μάλιστα και η Αλέκα κάνει και καμιά δήλωση ότι η Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατία, είναι έτοιμη να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, τότε να δείτε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος.
ΘΑ έλθει η μέρα σας λέω που θα μας παρακαλούν να μας δώσουν χρήματα να ξοδεύουμε.
ΚΑΙ μη μου πει κανείς ότι κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, γιατί πέρα κάθε λογικής ήταν πριν λίγο καιρό και τα όσα συμβαίνουν σήμερα.
ΠΟΙΟΣ θα μπορούσε να πιστέψει πριν τρία χρόνια, ότι η… ισχυρή Ελλάς (του Σημίτη) θα έβγαινε από το ευρωπαϊκό σαλόνι και θα καταντούσε (άστεγη) στα παγκάκια του Πεδίου Άρεως.
ΕΝ αναμονή των (απρόβλεπτων) εξελίξεων σας χαιρετώ και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
