ΣΤΑ “ερυθρόλευκα” είναι ντυμένη από την Τετάρτη το βράδυ η μεγάλη ελληνική παροικία της Αυστραλίας.
Μετά από τρεις και πλέον δεκαετίες, η πιο δοξασμένη ομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου, η ομάδα των Ανδριανοπουλαίων, η ομάδα του Μουράτη και του Μπέμπτη, του Σιδέρη και του Στεφανάκου, το καμάρι του μεγάλου λιμανιού της χώρας, με πιστούς φίλους και οπαδούς σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είναι και πάλι κοντά μας, ανάμεσά μας, και το ερχόμενο Σάββατο θα έχουμε την ευτυχή ευκαιρία να την χειροκροτήσουμε, να την αποθεώσουμε, να την ευχαριστήσουμε για την τιμή που μας έκανε να “διαβεί” χιλιάδες χιλιόμετρα για να μοιραστεί μαζί μας την ευτυχία της κατάκτησης ενός ακόμη πρωταθλήματος, ενός ακόμη κυπέλλου!
ΚΑΙ, βέβαια, για τον Ολυμπιακό ο λόγος, που από την Τετάρτη το βράδυ έχει… αράξει στο… λιμάνι της καρδιάς μας.
Καρδιά, καρδιές καλύτερα, που από την Τετάρτη χτυπούν σε ρυθμό Πειραιώτικο, Πασαλιμανιότικο, στον τρελό ρυθμό του Μιραλά και του Τζιμπούρ.
Στο ρυθμό του Τοροσίδη και του «Αυστραλού» Αβραάμ Παπαδόπουλου.
Στο ρυθμό του Μέλμπεργκ και του Χολέβα, του Μανιάτη και του Φετφατζίδη.
ΩΣ την Κυριακή, οπότε και η αποστολή θα επιστρέψει στην Αθήνα, θα κρατήσει το όμορφο «ερυθρόλευκο» πανηγύρι.
Ας κάνουμε, λοιπόν, ό,τι περνάει από το χέρι μας να είναι το πανηγύρι αυτό αξέχαστο και για εμάς, τους οικοδεσπότες, αλλά και για τους επισκέπτες, τους καλεσμένους μας.
Και να μην ξεχνάμε, ότι ντυμένο στα «ερυθρόλευκα» ήρθε στην Αυστραλία ένα μεγάλο κομμάτι Ελλάδας.
ΗΡΘΑΝ ποδοσφαιριστές που σε λίγες ημέρες θα ντυθούν στα χρώματα της γαλανόλευκης για να εκπροσωπήσουν την πατρίδα που αναστενάζει, σε ένα ακόμη ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Και είμαι σίγουρος ότι μπορούν να τα καταφέρουν και πάλι.
Να τους το πούμε και εμείς εδώ, με το χειροκρότημα, με την αγάπη μας, με τη ζεστασιά μας…
ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ του Ολυμπιακού στο παιχνίδι του ερχόμενου Σαββάτου θα είναι ένας ακόμη δικός μας, ο τεχνικός της Βίκτορι, Άγγελος Ποστέκογλου, ο οποίος δεν πρέπει να είναι και πολύ χαρούμενος με όσα διαβάζει τον τελευταίο καιρό στα αγγλόφωνα ΜΜΕ.
Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, θα πρέπει να τα έχει πάρει στο κρανίο ο Άγγελος, με κάποιες δηλώσεις του Άρτσι Τόμσον σε αγγλόφωνη εφημερίδα, όπου, αφού πρώτα μας πληροφορεί ότι κάτι άλλαξε στην Βίκτορι προς το καλύτερο, λέει ξεκάθαρα ότι «τα πρώτα δείγματα γραφής του Άγγελου, του θυμίζουν τις καλές μέρες με τον Έρνι Μέρικ, αφού οι τακτικές του Άγγελου είναι ίδιες με του Έρνι»…
ΤΟ μόνο που δεν είπε ο διεθνής επιθετικός της Βίκτορι, είναι ότι ο Ποστέκογλου… αντιγράφει τον Μέρικ!
Ο Τόμσον, όμως, είχε άποψη και για την απόφαση του Ποστέκογλου να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του πορτιέρο, Άντε Κόβιτς, την οποία «έξω-έξω», χαρακτήρισε άστοχη!
ΕΠΕΙΔΗ και παλαιότερα είχε δημιουργηθεί δυσάρεστο κλίμα με κάποιες «υπερβολικές» δηλώσεις του Άντριαν Λέιτζερ για τον Κάρλος Χερνάντεζ, μήπως θα πρέπει οι ποδοσφαιριστές της Βίκτορι να ξέρουν πότε μιλούν, γιατί μιλούν και -το σπουδαιότερο- τι ακριβώς λένε;
ΘΥΜΑΣΤΕ τον νεαρό τερματοφύλακα της Βίκτορι, Μιτς Λάνγκερακ;
Εδώ και καιρό ανήκει στην γερμανική ομάδα Μπορούσια Ντόρτμουντ είναι ο Νο2 πορτιέρο και φέτος, έστω και από τον πάγκο, πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ο τελικός του κυπέλλου Γερμανίας, όμως, ήταν που «έκρυβε» τις ευχάριστες εκπλήξεις για τον 23χρονο τερματοφύλακα.
ΣΤΟ 33′ του τελικού με την Μπάγερν Μονάχου το περασμένο Σάββατο, τραυματίζεται ο βασικός πορτιέρο της Ντόρτμουντ και τη θέση του παίρνει ο Μιτς Λάνγκερακ.
Η ομάδα του θα κερδίσει με 5-2 και μετά το πρωτάθλημα θα κατακτήσει και το κύπελλο.
ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ στιγμές για τον νεαρό πορτιέρο από την Κουινσλάνδη, που με την φανέλα Νο 20, γράφει ιστορία επί ευρωπαϊκού εδάφους, κάνοντας και τον τεχνικό των Σοκκερούς, Χόλγκιερ Όσιεκ, να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση.
ΒΛΕΠΕΤΕ, πλησιάζει και τα 40 του ο Μαρκ Σουότσερ….
ΔΕΝ ξέρω αν φταίει η οικονομική κρίση, αλλά είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι οι ομάδες του εθνικού λιγκ άρχισαν να εμπιστεύονται νέους, ντόπιους τεχνικούς.
Η Χαρτ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα το όνομα του Τζον Αλοΐσι, η Σίδνεϊ Φ.Κ. και η νέα ομάδα των Δυτικών προαστίων της πρωτεύουσας της Ν.Ν.Ουαλίας, «μαλώνουν» για τις υπηρεσίες του βετεράνου διεθνή αμυντικού, Τόνι Πόποβιτς, ο Μιχάλης Βαλκάνης «προβιβάστηκε» σε βοηθό του Τζον Κοσμίνα και κάθεται δίπλα του στον πάγκο στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ…
(Τελικά οι «ουρανί»… κατέληξαν στον Ίαν Κρουκ, μέλος του τιμ τεχνικών της ομάδας για χρόνια τώρα, για την «χηρεύουσα» θέση του προπονητή)
ΚΑΙ έχουμε και… συνέχεια:
Μίλισιτς, Όκον, είναι ονόματα που συζητιούνται για το μέλλον….
Πολύ ωραία όλα αυτά και αισιόδοξα.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να κλείσουμε τις πόρτες σε καλούς ξένους τεχνικούς.
Και δεν πρέπει να το κάνουμε, γιατί έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη…
ΑΠΟ ξένους όπως ο Βίτεσλαβ Λαβίκα, που πέρα από αγωνιστικές επιτυχίες, δίδαξε ήθος.
ΣΤΟΙΧΕΙΟ που κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό το ποδόσφαιρο…
ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ για γερά νεύρα αυτό που πέρασε.
Λίγο η Μάντσεστερ Σίτι που μας έκανε κρόσσια τα νεύρα μας κατακτώντας το πρωτάθλημα στις καθυστερήσεις και άλλο τόσο η ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ του μπάσκετ που κι αυτή στα τελευταία δέκατα του δευτερολέπτου, έστειλε τους Ρώσους στην… εντατική, μας «ξύπνησαν» από έναν λήθαργο μετριότητας που είχαμε –γενικώς– βυθιστεί τελευταία.
ΑΣ είναι καλά όλοι τους…
Όσοι, δηλαδή, φρόντισαν μέσα στο Σαββατοκύριακο που πέρασε να μας … σπάσουν τα νεύρα, από την αγωνία και το καρδιοχτύπι!
ΚΑΙ, βέβαια, ένα μεγάλο ΕΥΓΕ στα πιτσιρίκια του πρωταθλητή Ευρώπης ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, αλλά και στον τεχνικό τους Ντούσαν Ίβκοβιτς, που έστειλαν, πέρα από την κατάκτηση του βαρύτιμου τρόπαιου και ένα μήνυμα σε κάθε γωνιά του πλανήτη:
– Όταν η Ελλάδα θέλει, μπορεί!
