ΠΡΙΝ αναφερθούμε στην τελική ευθεία της τιτανομαχίας μεταξύ της Ελλάδας και των «Αγορών», να ρίξουμε μια ματιά και στα δικά μας.
ΚΟΥΙΖ: πόσοι δημοσιογράφοι ή υπάλληλοι, γενικότερα, του Greek Media Group διαβάζουν την εφημερίδα του συγκροτήματος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: κα-νέ-νας! Ναι, κανένας!! Και αν αφορέσεις και την Ελισάβετ, δεν νομίζω ότι μπορείς να βρεις άνθρωπο στη Μελβούρνη που διαβάζει «Τα Νέα».
ΚΑΙ για όσους αναρωτιούνται ποια είναι η Ελισάβετ, τους πληροφορώ ότι είναι το άτομο που με πληροφόρησε ότι στα Μετέωρα υπάρχει πια και… θάλασσα!
ΜΑ είναι δυνατόν, θα με ρωτήσετε, να βγάζουν κάθε βδομάδα ολόκληρη εφημερίδα για χάρη της Ελισάβετ;
ΑΠ’ Ο,ΤΙ φαίνεται, είναι γιατί, διαπιστωμένα πλέον, ουδείς άλλος σε τούτη την παροικία διαβάζει τη συγκεκριμένη εφημερίδα.
ΕΔΩ σταμάτησα να τη διαβάζω εγώ που υποτίθεται ότι πληρώνομαι για να το κάνω προκειμένου να ενημερώνομαι και ενίοτε να σχολιάζω.
ΚΑΠΟΤΕ το έκανα, αλλά από τότε που διαπίστωσα, ότι διαβάζοντας τη συγκεκριμένη εφημερίδα κινδυνεύω να ξεχάσω και αυτά που ήξερα, σταμάτησα.
ΝΑ προσθέσω ότι η συγκεκριμένη είδηση, που άλλαξε και εκ θεμελίων τη μορφολογία του θεσσαλικού τοπίου, πέρασε απαρατήρητη και απ’ όλους τους συναδέλφους του «Νέου Κόσμου» και αν δεν βρισκόταν η Ελισάβετ θα έμενε ολόκληρη η παροικία απληροφόρητη.
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ στο κουίζ. Λοιπόν, όπως με πληροφόρησε άτομο που εργάζεται στο συγκρότημα, η διεύθυνση του σταθμού, ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας και οι υπόλοιποι… δημοσιογράφοι που συμβάλουν στην έκδοσή της, πληροφορήθηκαν (μετά 10 μέρες!) από τούτη τη στήλη ότι η εφημερίδα τους είχε ρεπορτάζ για τη… θάλασσα των Μετεώρων!
ΚΛΕΙΝΩ το θέμα, προσθέτοντας ότι, στο ηλεκτρονικό μήνυμα που μου έστειλε η Ελισάβετ, προτείνει, μεταξύ άλλων, ότι, αντί να φέρουμε 1000 ταξιτζήδες από την Ελλάδα, να φέρουμε 999 και έναν… αρχισυντάκτη για τα έρμα «ΤΑ ΝΕΑ». Συμφωνώ…
ΧΑΜΟΣ έγινε στο κέντρο «Κίνηση» του φίλου μου Κώστα Ταγκαλάκη, στην εκδήλωση που οργάνωσαν οι εδώ «γαύροι» για να υποδεχτούν το «θρύλο».
ΤΟ τι λουλούδι και ζεμπέκικο έπεσε στην πίστα του μαγαζιού, είναι άλλο πράγμα. Θύμιζε τις καλές μέρες της δεκαετίας του 1980, τότε που ο ελληνικός λαός διασκέδαζε ακόμα χωρίς να σκέφτεται ότι υπάρχει και αύριο.
ΗΤΑΝ η εποχή που το σπάσιμο των πιάτων, οι γαρδένιες, τα γαρίφαλα και το ουίσκι, είχαν ταυτιστεί με τη διασκέδαση στη σοσιαλιστική Ελλάδα.
ΑΥΤΑ θυμήθηκα, που λέτε, προχθές το βράδυ στο μαγαζί του Ταγκαλάκη και με έπιασε τέτοια μελαγχολία που για να συνέλθω ήπια απανωτά 8 ποτήρια ουίσκι.
ΠΑΝΩ, όμως, που συνήλθα είχα ήδη μεθύσει, που σημαίνει ότι αν απουσίαζε από την εκδήλωση ο παρουσιαστής της βραδιάς (ο συνάδελφος, Ηλίας Ντωνούδης), να κρατά σημειώσεις και να φρεσκάρει την επόμενη μέρα τη μνήμη μου, δεν θα θυμόμουν τίποτα.
ΤΟ τελευταίο επεισόδιο που θυμάμαι ήταν όταν σηκώθηκε και χόρεψε ζεϊμπέκικο ο Κέβιν Μιραλάς, ο οποίος και αποθεώθηκε από τους ταραγμένους «γαύρους», που λίγο έλειψε να κάψουν και το μαγαζί.
ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι εκτός από τον Κώστα Ταγκαλάκη, τους παίκτες και τους συνοδούς τους, ρέστα έδωσε και ο Ηλίας Ντωνούδης, ο οποίος, για πρώτη φορά στα 40 χρόνια που είμαστε συνάδελφοι, δεν χρειάστηκε την… προστασία μου, ανάμεσα σε τόσους φιλάθλους.
ΛΟΓΩ της παροιμιώδους αντικειμενικότητάς του σε θέματα που αγγίζουν τον Ολυμπιακό, ο Ηλίας αντιμετώπιζε συχνά προβλήματα «επικοινωνίας» όταν βρισκόταν ανάμερα σε φιλάθλους και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχα παρέμβει για να τον «σώσω» από τη μήνη τους.
ΠΡΟΧΘΕΣ, όμως βρέθηκε για άλλη μια φορά ανάμεσα στο λαό του, δικαιωμένος από την ιστορία για όσα έγραφε τόσα χρόνια υπέρ του Θρύλου.
ΕΒΛΕΠΕ μακριά, ρε παιδί μου, ο Ηλίας. Είχε πριν το 1970 αντιληφθεί ότι ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει κατά κράτος και είχε βαλθεί να μας πείσει όλους, αλλά πού εμείς.
ΕΠΕΙΔΗ δεν μπορώ να προβλέψω τι θα γίνει στο σημερινό παιχνίδι κατά της Βίκτορι, θα αρκεστώ στη διαβεβαίωση του Ηλία ότι θα κερδίσει ο Θρύλος.
ΤΗΝ αντίθετη άποψη εξέφρασε ο προπονητής της Βίκτορι, Άγγελος Ποστέκογλου, αλλά εγώ πιστεύω τον Ηλία. Πάμε πιο κάτω.
ΓΙΑ να μην αιφνιδιαστείτε, αισθάνομαι την ανάγκη να σας προετοιμάσω ψυχολογικά για την επικείμενη κατεδάφιση του ιστορικού κτιρίου της Κοινότητας Μελβούρνης που για μισό και πλέον αιώνα ήταν το ορμητήριο της παροικίας μας.
ΣΥΜΦΩΝΑ με (αποκλειστικές) πληροφορίες μου, το κτίριο μετρά βδομάδες και ήδη είναι έτοιμες οι μπουλντόζες που θα το κάνουν (μακρινή) ανάμνηση.
ΩΣ εκ τούτου, όποιος θέλει να βγάλει αναμνηστικές φωτογραφίες από το κτίριο (και το θρυλικό πλέον ασανσέρ) να το κάνει σύντομα, πριν το καμάρι του εδώ ελληνισμού μετατραπεί σε μπάζα.
ΤΟ Διοικητικό Συμβούλιο, βέβαια, που γνωρίζει την ψυχική σύνδεση της παροικίας μας με το συγκεκριμένο κτίριο, σχεδιάζει να κάνει ό,τι έκαναν και οι Γερμανοί με το Τείχος του Βερολίνου.
Η εταιρία που έχει αναλάβει τη κατεδάφιση έχει πάρει αυστηρή εντολή να συγκεντρώσει και παραδώσει στη Κοινότητα όλα τα τούβλα προκειμένου να πωληθούν ως αναμνηστικά, σε μελλοντικές δημοπρασίες.
ΚΑΙ τώρα δυο κουβέντες για την πατρίδα, που ολομόναχη συνεχίζει να δίνει αγώνα κατά των «αγορών» και του εαυτού της.
ΜΠΟΡΕΙ να μην έχουμε λεφτά και να μη μας λογαριάζει (λόγω χρεών) κανείς στην Ευρώπη, αλλά έχουμε χιούμορ, ρε παιδί μου.
ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος λαός δεν θα μπορούσε να διαλέξει για πρωθυπουργό (κάτω από τις σημερινές συνθήκες) ένα άτομο που ακούει στο όνομα Πικραμμένος.
ΕΜΕΙΣ, όμως, ένας λαός με ισχυρούς δεσμούς στους συμβολισμούς, δεν θα μπορούσαμε να διαλέξουμε κανέναν άλλο, παρά έναν άνθρωπο που να εκφράζει την εθνική μας πίκρα για ό,τι συμβαίνει.
ΑΝ, μάλιστα, καταφέρουμε στις επόμενες εκλογές (που θα γίνουν σε ένα μήνα) να εκλέξουμε πρωθυπουργό τον Καμμένο, τότε είναι που το συμβολικό μας χιούμορ θα γράψει ιστορία.
ΚΑΙ από τον Πικραμμένο στον Καμμένο η απόσταση είναι πολύ μικρή, αφού έχουμε πλέον δώσει δείγματα γραφής ότι είμαστε απρόβλεπτοι και ικανοί για όλα.
ΣΤΙΣ εκλογές της 17ης Ιουνίου ο λαός θα έχει την ευκαιρία (μέσα σε 42 μέρες!) να γράψει ένα πιο λαμπρό κεφάλαιο στην ελληνική (και παγκόσμια) ιστορία.
ΣΕ περίπτωση που ψηφίσει τους φουσκωτούς της «Χρυσής Αυγής» η χώρα θα αποχωρήσει από την Ορθοδοξία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο και θα προχωρήσει στο… Δωδεκάθεο!
Η «Χρυσή Αυγή» έκανε γνωστό στους ψηφοφόρους, ότι αφού απαλλάξει τη χώρα από τα δύο εκατομμύρια των παράνομων μεταναστών και ξεκαθαρίσει τους εκκρεμείς (εθνικούς) λογαριασμούς με τους ακατονόμαστους και τους Τούρκους, θα επαναφέρει τους Θεούς του Ολύμπου!
ΤΑ πιο πάνω νέα χαροποίησαν τους απανταχού πατριώτες, μεταξύ αυτών και αρκετούς συμπαροίκους, που χρόνια τώρα αγωνίζονται για την αποκατάσταση του αρχαίου μας μεγαλείου και του Δωδεκάθεου.
ΑΥΤΑ για σήμερα και ας ευχηθούμε ότι ο παντοδύναμος Ζευς θα βάλει το χέρι του να βρει και ο Μιχαλολιάκος το δρόμο του. Γεια χαρά.