ΗΡΘΕ, είδε και απήλθε….
Και, βέβαια, για τον Ολυμπιακό ο λόγος, που μέσα σε ένα 4ήμερο κατάφερε να κάνει πολλά να δείξει πολλά και να δικαιώσει και επιβεβαιώσει την φήμη του σαν τον κορυφαίο σύλλογο στην Ελλάδα, αλλά και από τους κορυφαίους της γηραιάς ηπείρου.
ΚΑΙ δεν μιλάμε μόνον για την απόλυτα επαγγελματική ποδοσφαιρική του εμφάνιση στο φιλικό με την Βίκτορι, αλλά και για την εκτός γηπέδου πλούσια δραστηριότητα των παικτών του, που πήγαν παντού, γνώρισαν νέους φίλους αποδεικνύοντας περίτρανα ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ όταν μιλάμε για επιτυχίες και πετυχημένους αθλητικούς συλλόγους, όπου η εντός σταδίων επιτυχίες πρέπει να είναι εξίσου καλές όπως και αυτές εκτός των γηπέδων.
Κάτι που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό όπου το αθλητικό του “μέγεθος”, συναγωνίζεται το τεράστιο κοινωνικό του πρόσωπο!
ΕΦΥΓΕ, λοιπόν, ο θρύλος και αμέτρητες οι εμπειρίες που απλόχερα άφησε πίσω του.
– Η σπουδαία βραδιά στην “ΚΙΝΗΣΗ”, με το εκπληκτικό ζεϊμπέκικο του Κέβιν Μιραλά.
– Τον “λουλουδοπόλεμο” που ακολούθησε από συμπαίκτες και Βαλβέρδε…
– Την επίσκεψη στο σχολείο του Alphington, τα στεφάνια για την Γενοκτονία των Ποντίων.
– Την επίσκεψη στο ΟΚΛΙ και το αποχαιρετιστήριο γεύμα στο εστιατόριο του Κώστα Ταγκαλάκη, που είχε αναλάβει κι έφερε σε πέρας με επιτυχία, την εκτός γηπέδου φιλοξενία της “ερυθρόλευκης” αποστολής.
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και κάτι που άφησε μια πικρή γεύση σε όλη αυτή την ποδοσφαιρική ευφορία.
Ο πολύ πολύ μικρός αριθμός φιλάθλων (λιγότεροι από 17.000) που παρακολούθησαν το 4-1 επί της Βίκτορι.
Γιατί πήγαν τόσοι λίγοι;
ΣΗΚΩΝΕΙ μεγάλη συζήτηση το θέμα.
Προσωπικά έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.
– Πιστεύω για παράδειγμα ότι είμαστε πολύ μακριά. Και μάτια που δεν βλέπονται…
– Έχουμε αφομοιωθεί.
– Όσοι έχουν παρακολουθήσει ζωντανά παιχνίδια του Ολυμπιακού είναι της εποχής του… Σιδέρη και σήμερα ή είναι… αλλού, ή προτίμησαν τον καναπέ τους.
ΚΑΙ το οικονομικό υπήρξε ένας από τους ανασταλτικούς παράγοντες που δεν βοήθησαν να γεμίσει το γήπεδο.
Εντάξει υπήρχαν πάμφθηνα εισιτήρια….
Για υπολογίστε όμως παιδιά, χοτ ντονγκς, αναψυκτικά, πάρκινγκ, άντε και καμιά μπυρίτσα…
Κάντε την σούμα και θα δείτε ότι δεν…συμφέρει.
ΑΦΗΣΤΕ που είναι και χειμώνας και τραβιέται και ο καναπές, και η σομπίτσα…
Και ήταν που έπρεπε να κοιμηθούμε και νωρίς γιατί είχε Τσάμπιονς Λιγκ τα ξημερώματα…
ΕΝΑΣ άλλος σοβαρός λόγος που δεν βοήθησε καθόλου, ήταν η προκλητική και πέρα για πέρα απαράδεκτη στάση των αγγλόφωνων ΜΜΕ.
Στο “πρόσωπο” του Ολυμπιακού σνομπάρισαν ολόκληρη την ελληνική παροικία της Αυστραλίας.
Σνομπάρισαν τους πέντε διεθνείς μας που σε λίγο θα πάρουν μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Σνομπάρισαν διεθνείς σταρ άλλων χωρών.
Τον Βέλγο σούπερ σταρ Κέβιν Μιραλάς, τον Σουηδό σταρ Μέλμπεργκ, τον Αλγερινό Τζεμπούρ…
ΣΝΟΜΠΑΡΙΣΑΝ τον… συμπατριώτη τους Ρόι Κάρολ…
Και γενικά γύρισαν την πλάτη σε μια ομάδα με παγκόσμια ποδοσφαιρική ακτινοβολία.
Λέτε να ήταν αυτό που τους ενόχλησε και περιορίστηκαν στα τυπικά;
Και προτίμησαν την ημέρα του αγώνα να αφιερώσουν τεράστια ρεπορτάζ και πρωτοσέλιδες φωτογραφίες για τον επικείμενο γάμο γνωστού κρίκετερ!
ΔΕΝ κανένας, όμως, ο Βασίλης Τοροσίδης φταίει που τους έκανε την τιμή να πάει την περασμένη Παρασκευή στον αγώνα φούτι Κόλλινγουντ-Τζιλόγκ.
Τι γύρευες ρε Βασιλάκη σε ξένα και…εχθρικά χωράφια;
ΕΛΠΙΖΩ, πάντως να του εξήγησε κάποιος γιατί…έτρεχαν πάνω κάτω οι 36 «πεπονιστές» κυνηγώντας το τόπι με το παράξενο σχήμα…
«ΔΕΝ είμαι Ολυμπιακός, θέλω να τους νικήσω»!
Ποιος το είπε;
Ο τεχνικός της Βίκτορι, Άγγελος Ποστέκογλου, λίγο πριν το φιλικό με τον θρύλο το περασμένο Σάββατο.
Τι το ήθελε;
Το διάβασαν Βαλβέρδε, και παίκτες της Πειραϊκής ομάδας και το αποτέλεσμα γνωστό…
ΤΙ είναι όμως ο Άγγελος και δεν είναι – όπως έπρεπε να είναι – γαύρος;
Το αποκαλύπτει ο ίδιος στη στήλη:
«Ηλία, όπως γνωρίζεις γεννήθηκα κοντά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο μπαμπάς μια ζωή ΑΕΚ/τσης, ε λογικό δεν είναι να είμαι και εγώ οπαδός (με την καλή έννοια) του δικέφαλου;».
ΕΝΤΑΞΕΙ Άγγελε συγχωρεμένος…
Στο κάτω-κάτω κανείς δεν είναι τέλειος!
ΜΠΟΡΕΙ τα μυαλά (αν υπάρχουν) κάποιων ανεγκέφαλων οπαδών να είναι κολλημένα στα κάγκελα, όπως λέει και το γνωστό σλόγκαν, αλλά και τα μυαλά κάποιων επώνυμων πολιτικών (αν υπάρχουν) δεν πάνε παρακάτω.
ΤΟ περασμένο Σάββατο και στο «Καμπ Ντέηβιντ» των ΗΠΑ, όπου συναντήθηκαν οι οκτώ ισχυροί ηγέτες του πλανήτη για να συζητήσουν και να λύσουν (;) τα προβλήματα του κόσμου και της Ελλάδας μας, υπήρξε μια υποχρεωτική διακοπή για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ.
ΤΑ δυο τους (Αγγέλα και Δαυϊδ) κάθισαν δίπλα-δίπλα, έζησαν λεπτό προς λεπτό τον συναρπαστικό τελικό και στο τέλος η ευγενέστατη καγκελάριος ασπάσθηκε τον νικητή συνάδελφο της.
Συγκινητικό έτσι;
ΝΑ πούμε ότι στην παρέα τους ήταν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, που κράτησε… αυστηρή ουδετερότητα σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
ΤΙ καλά που θα ήταν αν έδειχναν τις ίδιες ευαισθησίες που έδειξαν για την στρόγγυλη θεά και τον… Ντρογμπά και για τα προβλήματα του πλανήτη.
ΜΑΣ απορρόφησε ο Ολυμπιακός και ξεχαστήκαμε λίγο με τα τοπικά μας δρώμενα.
Εντάξει, δεν χάσατε και πολλά…
ΝΑ πούμε όμως ότι η Αδελαΐδα, συνεχίζοντας την λαμπρή της παράδοση στο Ασιατικό Τσάμπιονς Λιγκ, τερμάτισε πρώτη στον προκριματικό της όμιλο και θα δώσει το επόμενο παιχνίδι της νοκ-άουτ φάσης στην έδρα της.
Συγχαρητήρια!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ με τους «κόκκινους» της Νότιας Αυστραλίας, εκτός της επόμενης φάσης, έμειναν τόσο η πρωταθλήτρια Μπρίσμπαν, όσο και οι Μάρινερς.
Ίσως του χρόνου παιδιά…
ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ πυρετωδώς η νέα ομάδα του εθνικού λιγκ, του Δυτικού Σίδνεϊ (δεν έχει… βαπτιστεί ακόμη).
Και επειδή (προ)ετοιμασία χωρίς προπονητή δεν νοείται, ανακοινώθηκε από την Ομοσπονδία το όνομα του τεχνικού της, που δεν είναι άλλος από τον Τόνι Πόποβιτς, από τους κορυφαίους βετεράνους αμυντικούς, με δίχρονη περίπου θητεία σαν βοηθός προπονητή, στον πάγκο της αγγλικής Κρίσταλ Πάλας.
*(Για όσους αναρωτηθούν γιατί ανακοινώθηκε από την Ομοσπονδία η πρόσληψη του Τόνι Πόποβιτς, θα θυμίσω ότι η νέα ομάδα του Δυτικού Σίδνεϊ, ανήκει στην Ομοσπονδία (FFA) και στήνεται εκ θεμελίων με χρήματα που «δώρισε» η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ).
ΒΟΗΘΟΣ του Πόποβιτς θα είναι ο Άντε Μίλισιτς, πρώην βοηθός στην Χαρτ.
Ο Μίλισιτς θεωρείτο σίγουρος αντικαταστάτης του Ολλανδού Τζον βαντ Σιπ, δεν πήρε την θέση και έτσι αποφάσισε να επιστρέψει στο Σίδνεϊ, από όπου αν δεν κάνω λάθος «κατάγεται».
ΣΕ εισαγωγικά το κατάγεται, γιατί, όπως και ο Πόποβιτς, ο Μίλισιτς είναι Κροατικής καταγωγής και υπήρξε από τους καλούς παίκτες του ποδοσφαίρου μας και από τα καλά παιδιά.
Καλή τύχη λοιπόν στους «Κροάτες» γιατί αποτελούν μαζί με κάποιους άλλους (Όκον, Βαλκάνης κ.α.) το προπονητικό μέλλον της Αυστραλίας
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ με τα «τοπικά» μας νέα, να πω ότι παρελθόν αποτελεί για την Βίκτορι ο Κάρλος Χερνάντεζ, από τους κορυφαίους και μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού, παίκτες του εθνικού μας λιγκ.
Οι λόγοι για το «διαζύγιο» είναι οικονομικοί και η πλάκα θα είναι να δούμε τον Κοσταρικανό μέσο ντυμένο στα «ερυθρόλευκα» της Χαρτ, όπως έγινε και με τον Φρεντ.
Λέτε;
