Την Παρασκευή, 1η Ιουνίου, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσε το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματός του.
Αν και η ανακοίνωση του προγράμματος έγινε το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, πρώτης ημέρας του καλοκαιριού, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «όνειρο θερινής νυκτός». Όνειρο για τον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του, εφιάλτης όμως για τους υπόλοιπους Έλληνες, και πρόκληση για τους Ευρωπαίους εταίρους.
Επηρμένος από τη ανάδειξη του κόμματός του σε δεύτερο, με βάση το ποσοστό ψήφων στις εκλογές της 6ης Μαΐου, ο Αλέξης Τσίπρας στοχεύει τώρα στην κατάληψη της πρώτης θέσης στις επόμενες εκλογές, ακόμη και στο σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης. Εξ ου και η αλαζονεία του ανδρός, και τα σκωπτικά σχόλια εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων.
Όλα αυτά θα ήταν κατανοητά αν προβάλλονταν πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλώς ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Τώρα όμως που έχει αναδειχθεί σε δεύτερο κόμμα, και που διεκδικεί την πρωτιά, και την εξουσία, στις επόμενες εκλογές, θα πρέπει να αφήσει κατά μέρος τα λαϊκίστικα συνθήματα, και να συμπεριφέρεται και με την ανάλογη υπευθυνότητα. Αυτό όμως δεν φαίνεται από το δίλημμα που ο κ. Τσίπρας έθεσε προ του ελληνικού λαού: «Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ».
Ο κομπασμός του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει όρια. Ενώ από τη μια δηλώνει κατηγορηματικά ότι θα ξεριζώσει σύρριζα το Μνημόνιο, τα παράρριζά του οποίου δηλώνει πως απειλούν το υπόβαθρο της ελληνικής οικονομίας, από την άλλη αφήνει να υπονοηθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα τον σφιχταγκαλιάσει, και θα συνεχίσει να δίνει στην κυβέρνησή του τα δισεκατομμύρια ευρώ, απαραίτητα για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους.
Αν είναι να δίνοται στην Ελλάδα δάνεια από την τρόικα με επιτόκιο 3% χωρίς όρους, τότε γιατί η Ιταλία και η Ισπανία, με την κρίση που διέρχονται, να δανείζονται από την ελεύθερη χρηματαγορά με επιτόκια 6% και 7%, και να μην έχουν την ίδια απαίτηση με τον κ. Τσίπρα;
Μα οι Ιταλοί και οι Ισπανοί ηγέτες, θα απαντήσει ο Α. Τσίπρας, δεν έχουν τα νιάτα και τη μαγκιά του…
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τα ακόλουθα είναι τα κύρια σημεία του εκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, που ανακοινώθηκε την περασμένη Παρασκευή:
* Πρώτη πράξη της κυβέρνησης, ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων.
* Αντικατάσταση του μνημονίου με ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
* Καταγγελία των επαχθών όρων και επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.
* Νέα επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη δραστική μείωσή του ή καθυστέρηση για την αποπληρωμή του χρέους και αναστολή πληρωμών των τόκων.
* Aμεση κατάργηση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία μειώθηκε ο κατώτερος μισθός.
* Aμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
* Aμεση επαναφορά του επιδόματος ανεργίας στα προηγούμενα επίπεδα, και σταδιακή αποκατάσταση των συντάξεων.
* Κατάργηση των φόρων για τα μικρομεσαία εισοδήματα και όσους ζουν στα όρια της φτώχειας.
* Ολική ή μερική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.
* Ρύθμιση των αγροτικών χρεών στις τράπεζες.
* Πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.
* Εθνικοποίηση και δημόσιος έλεγχος των τραπεζών.
* Φορολόγηση πλούτου με στόχο να αυξηθούν τα έσοδα του ΑΕΠ κατά 4% από φόρους των εχόντων.
* Δέσμευση της περιουσίας σε όσους καταθέτουν ψευδείς δηλώσεις.
* Αλλαγή των φορολογικών συντελεστών και της κλίμακας των εισοδημάτων φυσικών και νομικών προσώπων.
* Επανεξέταση όλων των ειδικών φορολογικών καθεστώτων.
* Σταδιακή μείωση συντελεστών ΦΠΑ και η ελαχιστοποίησή τους στα διατιμημένα τρόφιμα (ψωμί, γάλα κ.λπ.).
* Εθνική Προγραμματική Συμφωνία με τη ναυτιλία και τον εφοπλιστικό κόσμο, που θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα.
* Φόρος εξόδου κεφαλαίων από τη χώρα.
ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Θαυμάσια, και αναγκαία για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, και τον εξορθολογισμό του κρατικού μηχανισμού, είναι κάποια από τα μέτρα που εξήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό του πρόγραμμα. Αυτά όμως αν η πραγματοποίησή του προγράμματος στην ολότητά του δεν προϋπέθετε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ποσά που δυστυχώς η Ελλάδα δεν διαθέτει, και που δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθούν από τη χρηματαγορά, λόγω των απογορευτικών επιτοκίων.
Επιπλέον, η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα πρώτα να καταγγείλει το Μνημόνιο, και μετά να αναδιαπραγματευθεί τους όρους της δανειοδότησης, αποτελεί σχήμα πρωθύστερο, ή όπως λέει μια αγγλική ρήση, «βάζεις το αμάξι μπροστά από το άλογο».
Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ: «Μένουμε στο ευρώ, σχίζουμε το Μνημόνιο» είναι κενό νοήματος, χωρίς να επεξηγεί πώς θα βρεθούν τα ευρώ που απαιτούνται για την υλοποίηση όλων των υποσχέσεων, παράλληλα με την εξυπηρέτηση του χρέους.
Επίσης, ο κ. Τσίπρας εισηγείται τη μείωση του χρέους ή τη μη πληρωμή τόκων για κάποιο διάστημα, χωρίς κανένα αντάλλαγμα εκ μέρους της Ελλάδας. Ξαφνικά, οι κεφαλαιοκράτες θα μετατραπούν σε ευεργέτες της Ελλάδας, για να βοηθήσουν ένα κόμμα που τους λοιδωρεί…
Ένα άλλο γκρίζο σημείο του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η έλλειψη κοστολόγησης των προτεινόμενων μέτρων. Το να προτείνεις μια σειρά μεταρρυθμίσεων, χωρίς να υπολογίζεις το κόστος τους, ιδιαίτερα στην περίπτωση μιας χώρας με χρόνιο δημοσιονομικό έλλειμμα, και έλλειμμα συναλλαγών, αποτελεί το άκρον άωτον της ανευθυνότητας, αν όχι ένδειξη ανωριμότητας.
Ενόψει αυτών των παραλείψεων από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σχόλια της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία ας μη λησμονούμε ότι επέμενε στη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης μετά από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Δίνω μέρος από τη δήλωση της ΔΗΜΑΡ:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε ότι πρώτα θα καταγγείλει μονομερώς το μνημόνιο και μετά θα προτείνει διάλογο με την ΕΕ. Δηλαδή προτείνει πρώτα ρήξη και μετά διαπραγμάτευση.
{…} Και η μεγάλη αντίφαση: Ενώ οδηγεί με την πρότασή του στο κενό, παράλληλα θέλει τα κονδύλια της σύμβασης για να υποσχεθεί παροχές.
Ο λαός μας δεν αντέχει νέες αυταπάτες που οδηγούν σε ήττες. Πρέπει με την ψήφο του να πει ένα δυνατό όχι στον απομονωτισμό και το λαϊκισμό . Ένα δυνατό ναι και εντολή για λύση στην υπεύθυνη Αριστερά». Αθηναϊκή εφημερίδα Το Βήμα, 1/6/2012.
Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τα σχόλια μιας ομάδας 24 νέων επιστημόνων και επαγγελματιών, που δημοσιεύθηκαν σε αθηναϊκές εφημερίδες στις 2 Ιουνίου. Ακολουθούν ενδεικτικά αποσπάσματα:
«Η παροχολογία, ο λαϊκισμός, ο καταγγελτικός λόγος, η εμμονή στον κρατισμό και οι τυχοδιωκτικές κινήσεις είναι άκρως επικίνδυνα παιχνίδια. Ας μην αντιμετωπίζεται η ευρωπαϊκή προοπτική της πατρίδας ως παρτίδα πόκερ.
Τώρα όσο ποτέ άλλοτε χρειαζόμαστε μία ισχυρή κυβέρνηση με ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα βάλει το εθνικό συμφέρον πάνω από οποιουδήποτε τύπου μπλόφα και θα εξασφαλίσει την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Χρειαζόμαστε μία κυβέρνηση που θα πιστεύει στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και θα διαπραγματευτεί μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα σε μία ρεαλιστική βάση.
{…} Η γενιά μας κλήθηκε να πληρώσει το λογαριασμό των παρελθόντων ετών. Η γενιά μας θα παλέψει και θα δώσει τη λύση εντός της Ε.Ε. τόσο για εμάς όσο, κυρίως, και για τις επόμενες γενιές. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να το παίξει στα ζάρια!».
Αρχίζω να συμφωνώ με κάποιους σχολιαστές που λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα δεν θέλει να αναλάβει την εξουσία, γιατί αντιλαμβάνεται πως δεν θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές του εξαγγελίες, και θα βγει εκτεθειμένος, όπως το ΠΑΣΟΚ κατά τη διετία 2009 – 2011.
Απλώς, στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί μεν πρώτο κόμμα, αλλά επειδή δεν θα έχει αυτοδυναμία να σχηματίσει κυβέρνηση, να έχει τη δυνατότητα ως αξιωματική αντιπολίτευση να δυσχεραίνει το έργο των κομμάτων που θα αναλάβουν την εξουσία μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Τότε θα μπορεί, εκ του ασφαλούς, να καυχησιολογεί πως αν ήταν κυβέρνηση θα έσωζε τη χώρα…
