ΝΑΜΑΣΤΕ και πάλι λίγες μέρες πριν την σέντρα τους πρωταθλήματος της “στρόγγυλης θεάς”, πανέτοιμοι για ξενύχτια, αμέτρητους καφέδες, αμέτρητα κουτάκια μπύρας και πίτσες με λεπτή βάση, γιατί σε ακατάλληλες για τα στομάχια ώρες, πρέπει να είναι ευκολοχώνευτες.

ΝΑΜΑΣΤΕ και πάλι παρόντες στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της γηραιάς ηπείρου, μαζί με τις υπόλοιπες 15 κορυφαίες ομάδες της.
Με ευρώ ή… δραχμές (για κάθε ενδεχόμενο) στις αποσκευές μας, είμαστε παρόντες και με… πρόσφατες (έστω κι αν έχουν περάσει οκτώ ολόκληρα χρόνια) τις συγκινήσεις του 2004, κάνουμε όνειρα.

ΟΝΕΙΡΑ που δεν κοστίζουν, όνειρα που δεν έχουν σχέση με μνημόνιο και ομόλογα, όνειρα που δεν μπορεί να διαταράξει κανένας.
Ούτε ο Αλέξης ούτε ο Βαγγέλης ή ο Αντώνης…

ΑΥΤΟΙ στον κόσμο τους κι εμείς στον δικό μας… τον «μαγικό κόσμο της στρόγγυλης θεάς».
Και μια θερμή παράκληση:
Να μας αφήσουν ήσυχους να… ταξιδέψουμε όπως θέλουμε εμείς.
Χωρίς παρεμβολές και «παράσιτα».

ΘΕΡΜΗ παράκληση να σεβαστούν τους… πιστούς της πολυπληθέστερης «θρησκείας» του πλανήτη Γη!

ΚΑΛΟ… ταξίδι λοιπόν και ποιος ξέρει, μπορεί στην επιστροφή να ξαναγεμίσουν και πάλι πλατείες, να ξαναφουσκώσουν περήφανα τα στήθη!
Το ξανάγραψα και διεκδικώ την πατρότητα του “Έλληνες είμαστε, ότι θέλουμε κάνουμε”!

ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ θα ήταν αν δεν στέλναμε χιλιάδες ευχές για καλή επιτυχία και στην…”άλλη” εθνική μας.
Αυτή της Αυστραλίας, που από αύριο βράδυ, ξεκινάει για το φινάλε της προσπάθειας της να είναι παρούσα στην τελική φάση του Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Καλή επιτυχία λοιπόν και σ´ αυτήν, αλλά και στην “γαλανόλευκη”.
Την επίσημη αγαπημένη!

ΕΙΝΑΙ σίγουρα από τους κορυφαίους τεχνικούς που ήρθαν, πρόσφεραν πολλά και αγάπησαν την Ελλάδα.
Κάποιοι τον θεωρούν πρίγκιπα και άλλοι του φέρθηκαν σαν απλό παρακατιανό πολίτη.
Είχα τη χαρά και την τύχη να τον γνωρίσω πριν αρκετά χρόνια και είμαι σίγουρος ότι έχει πολλά να προσφέρει ακόμα και στον Ατρόμητο, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

ΑΡΚΕΙ να του φερθούν ανθρώπινα, όπως αξίζει σε έναν αξιόλογο κύριο, που στο “Σέρβος” της καταγωγής του πρόσθεσε και το “Έλληνας”.
Την δικαιούται αυτή τη μεταχείριση ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, γιατί στ´ αλήθεια είναι Κύριος και μέσα, αλλά και έξω από τα γήπεδα και ίσως είναι και δική μας τιμή που στο “Σέρβος” της καταγωγής του πρόσθεσε και το “Έλληνας”…

ΣΤΗΝ 10η αγωνιστική του έφτασε αισίως το Πολιτειακό πρωτάθλημα και αν δεν συμμετείχαν σ´ αυτό πέντε Ελληνικές ομάδες, ούτε που θα… ξέραμε ότι υπάρχει…
Ότι δώδεκα ομάδες, βδομάδα μπαίνει, βδομάδα βγαίνει, αγωνίζονται, αγωνιούν, ταλαιπωρούνται μπροστά σε άδειες τις περισσότερες φορές, κερκίδες, για να κερδίσουν τι;

ΤΗΝ ποδοσφαιρική καταξίωση μήπως;
Θα αστειεύεστε αν πιστεύετε κάτι τέτοιο…

ΜΕ το συμπάθιο που γίνουμε κακός ίσως, ή κυνικός, αλλά μιλάμε για ταλαιπωρία χωρίς λόγο.
Ταλαιπωρία των πάντων (ποδοσφαιριστές, παράγοντες, προπονητές, φίλαθλοι), χωρίς αρχή ή τέλος…

ΠΑΡΤΕ την Ελλάς για παράδειγμα.
Η μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου της ηπείρου της Ωκεανίας, φθείρεται από βδομάδα σε βδομάδα σε μια διοργάνωση που δεν έχει πέρα από το μετριότητα παρόν, κανένα, μα κανένα μέλλον.

ΒΕΒΑΙΑ, δεν φταίει γι αυτό η Ελλάς, ούτε οι άλλες ομάδες του κορυφαίου (;) πρωταθλήματος της Πολιτείας μας.
Η δομή του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος της χώρας, όπως το κατάντησαν οι “αλεξιπτωτιστές” φταίει.

ΟΣΟ είναι νωρίς (ακόμη) λοιπόν, θα πρέπει να γίνει κάτι δραστικό.
Να γίνει κάτι που θα “συνδέσει” το εθνικό πρωτάθλημα με τα πολιτειακά πρωταθλήματα.
Να γίνει όσο… αδύνατο και αν ακούγεται η περίφημη Β´ Εθνική.

ΝΑ πέφτουν και να ανεβαίνουν ομάδες, όποιες κι αν είναι αυτές.
Διαφορετικά ο κίνδυνος της “εξαφάνισης” παραμονεύει”.
Ο ιστορικός Μέγας βρίσκεται ήδη σε απόσταση… αναπνοής από τον υποβιβασμό…
Και στην Ελλάς ως πότε θα αντέξουν αυτοί οι λίγοι που έμειναν, να βλέπουν την ομάδα να… μικραίνει και να χάνει αγώνες μαζί με την λάμψη της;

ΚΑΤΙ να γίνει κατεπειγόντως πριν είναι πολύ αργά…

ΝΑ και κάτι επίκαιρο και καθόλου κολακευτικό για τον σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης και της Πορτογαλίας Κριστιάνο Ρονάλντο, αν βέβαια όσα περιγράφονται είναι αληθή.
Διαβάστε και θα καταλάβετε…
 «Θα ήθελα να μπορούσα να κοιτάξω τον Κριστιάνο Ρονάλντο στα μάτια και να του πω: Έχασες μία θαυμάστρια, όσο ασήμαντη κι αν είναι». Με αυτά τα λόγια ξεκινά η επιστολή ενός πατέρα που δημοσιεύεται στην πορτογαλική εφημερίδα «Record».
Όπως εξηγεί ο Ρόμπερτ Φιλίπε, πήγε να πάρει την κόρη του που βρισκόταν στο γήπεδο που έκανε προπόνηση η Εθνική Πορτογαλίας ενόψει Euro.
Αντί όμως να την δει χαμογελαστή που έβλεπε από κοντά μερικούς από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές, την βρήκε θλιμμένη και απογοητευμένη.
Όπως του είπε το κοριτσάκι «Ο Κριστιάνο δεν ήθελε να μου δώσει αυτόγραφο επειδή φορούσα τη φανέλα της Μπάρτσα».
Ο πατέρας έγραψε στην εφημερίδα ότι η κόρη του φορούσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα επειδή πρόσφατα είχαν πάει στη Βαρκελώνη και της την είχαν αγοράσει. «Αν είχαμε πάει στη Μαδρίτη, σίγουρα θα αγοράζαμε άλλη φανέλα», εξήγησε.
Αυτόν που τον πείραξε, όπως τονίζει, είναι «η απογοήτευση στα μάτια της κόρης μου όταν προσπαθούσα να εξηγήσω σε ένα 10χρονο κοριτσάκι γιατί ένα μέλος της Εθνικής Ομάδας, τον οποίο υποστηρίζει για δύο εβδομάδες τώρα παρακολουθώντας από κοντά τις προπονήσεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, της γύρισε την πλάτη».

ΚΑΛΑΜΙΑ κυκλοφορούν και θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν στους αιώνες τους άπαντες.
Ε, αποκλείεται να έχει καβαλήσει ένα από αυτά και ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Κριστιάνο;

SAY IT LOUD, I AM GREEK AND I AM PROUD!