Στην αρχαία μας γλώσσα o μυς είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε ποντίκι. Τα αρχαία ελληνικά πλοία ταξίδευαν σε όλη τη Μεσόγειο, αλλά και μέσα από τα Δαρδανέλλια πήγαιναν και στον Εύξεινο Πόντο μέσω του Ελλησπόντου. Τα πλοία αυτά πήγαιναν και έφερναν σιτάρι και πολλά άλλα φαγώσιμα υλικά.
Στα πλοία αυτά –και κοντά στα φαγώσιμα– έμπαιναν και πολλοί μύες, δηλ. ό,τι λέμε σήμερα «ποντίκια». Οι μύες αυτοί όταν έρχονταν στην Ελλάδα λέγονταν ποντικοί μύες = μύες του πόντου, της θάλασσας. Το ουσιαστικό πόντος παράγει το επίθετο ποντικός, όπως αθλητής = αθλητικός και πόλη = πολιτικός.
Μετά από πολλή χρήση ο ποντικός μυς απέβαλε το μυς και έμεινε μόνο μυς και καταλήξαμε να ονομάζουμε ποντικό το «ποντίκι», όπως το Δημοτικό σχολείο σήμερα το λέμε μόνο Δημοτικό. Έτσι και ο μυς των αγρών ονομάζεται αρουραίος μυς και κατέληξε να λέγεται μόνο αρουραίος.
Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι πόντος είναι η ανοιχτή θάλασσα ή πέλαγος, αλλά πόντος είναι και το εκατοστόμετρο: ένας πόντος. Επίσης, ο πόντος μάς έδωσε και ένα δεύτερο επίθετο τον πόντιο, μια και ο ποντικός είχε ήδη οικειοποιηθεί από τους ανωτέρω μύες. Έτσι Πόντιος –με κεφαλαίο Π– ονομάζεται ο Έλληνας που κατάγεται από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου ή Μαύρη Θάλασσα, της Μικράς Ασίας, αλλά και από κοντινά κράτη της πρώην Ε.Σ.Σ.Α. Ο Πόντιος έχει θηλυκό το επίθετο Πόντια και το νέο επίθετο ποντιακός. Φυσικά, ο Πόντιος Πιλάτος δεν καταγόταν από τον Πόντο για να είναι Πόντιος.
ΤΟ ΜΥΪΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ
Όλες οι κινήσεις του ανθρώπινου σώματος γίνονται με τους μύες. Η βασική ιδιότητα των μυών για να λειτουργούν οφείλεται στη συστολή. Οι μύες συστέλλονται (μαζεύονται) όταν δεν λειτουργούν, αλλά διαστέλλονται (απλώνονται) όταν βαδίζουμε, πηδάμε ή αναπνέουμε. Οι σκελετικοί μύες που είναι προσκολλημένοι στα οστά (τα κόκκαλα), υπακούν στη θέλησή μας.
Σηκώνουμε το χέρι επειδή το θέλουμε ή απλώνουμε το πόδι. Άλλοι μύες πάλι δεν υπακούουν στη θέλησή μας, όπως οι μύες της καρδιάς. Συστέλλονται και διαστέλλονται όταν τους χρειάζεται η ίδια η καρδιά, αλλά μοιάζουν με τους σκελετικούς. Οι μύες της καρδιάς λέγονται λείοι και αυτοί βρίσκονται στα σπλάχνα και τα αγγεία.
Οι μύες του βραχίονά μας έχουν στο μέσον τη γαστέρα, δηλ. το εξόγκωμα. Τα δύο άκρα που είναι «φυτεμένα» στα οστά είναι οι προσφύσεις.
Αυτές δεν είναι ελαστικές, ούτε συσταλτικές όπως η γαστέρα. Τα μυϊκά κύτταρα λέγονται και μυϊκές ίνες που αποτελούνται από τα μυϊκά ινίδια. Όλα αυτά διεγείρονται και αντιδρούν στα ερεθίσματα που φτάνουν εκεί από τα νεύρα και τότε συστέλλονται και έτσι δημιουργείται η ομαλή και υπολογισμένη κίνηση.
Εάν ένας μυς δεν εργαστεί τότε ατροφεί. Άρα οι ασκήσεις των μυών είναι απαραίτητες για την υγιεινή του μυϊκού μας συστήματος. Η αδράνεια των μυών επιφέρει την αχρήστευσή τους. Είναι απαραίτητο κάθε μέρα να κάνουμε διάφορες ασκήσεις για όλους τους μύες. Η καρδιά μας κατά τη διάρκεια των ασκήσεων δουλεύει πάρα πάνω, γίνεται πιο μεγάλη σε μέγεθος και με αυτόν τον τρόπο στέλνει περισσότερο αίμα στους μυς, αναπτύσσονται και οι μύες του θώρακα, επηρεάζεται και η αναπνοή μας και εισέρχεται περισσότερο οξυγόνο στους πνεύμονες. Με τις ασκήσεις όλο το μυϊκό σύστημα εργάζεται για την καλή του λειτουργία.
Ο ΜΥΣ – ΟΙ ΜΥΕΣ
Η αρχική σημασία «ο μυς του σώματος» οφείλεται στη μορφή που παίρνει ο βραχίονάς μας (οι Λατίνοι το έκαναν brachium και οι βενετσιάνοι brazzo και εμείς σήμερα το λέμε μπράτσο) και αυτή η μορφή του βραχίονα με τις συσπάσεις των μυών, φέρνει στο νου το ποντίκι και για αυτό ονομάστηκε μυς. Η κλίση του ονόματος ακολουθεί και στη σημερινή μας ελληνική γλώσσα τη λόγιά μας παράδοση. Έτσι λέμε: Ο μυς, του μυός, τον μυν, μυ και πληθυντικός: οι μύες, των μυών, τους μυς, μύες. Παρατηρούμε εδώ πως έχουμε μία διπλή χρήση του ονόματος: ο μυς = ποντίκι και μύες του μυϊκού μας συστήματος.
Ο ΜΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Ο μυς στα Αγγλικά ονομάστηκε mouse (προφ. μάους)= το ποντίκι. Λέγεται επίσης και rat. Στα Λατινικά ο μυς έγινε mus. Υποκοριστικά κατέληξε ως musculus (=μικρός μυς). Στα Γαλλικά ορθογραφήθηκε ως muscle και στα Αγγλικά κατέληξε επίσης ως muscle με προφορά μασλ, να σημαίνει τον μυν. Λένε τα λεξικά: muscle= the fleshy part of the body= το σαρκώδες μέρος του σώματος. Είναι χαρακτηριστικό εδώ να σημειώσουμε πως η ανωτέρω διπλή χρήση της λέξης (ο μυς και το ποντίκι) να παρατηρείται σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ
Ο εγκέφαλος είναι όπως ένας μυς. Εάν δεν τον χρησιμοποιούμε, ατροφεί και τέλος αχρηστεύεται. Η καλύτερη διέγερσή του είναι το γέλιο και αυτό είναι που τον θεραπεύει. Άλλοι πάλι το λένε πιο έξυπνα, πως το γέλιο είναι υγεία. Και άλλοι προσθέτουν ότι όταν γελούμε ΠΑΝΤΟΤΕ αισθανόμαστε καλύτερα. Βλέπετε έτσι καθαρά το τι μας χαρίζουν οι σπουδαίοι μας μύες!