Η «Φροντίδα» φροντίζει για τους ηλικιωμένους

Την Τετάρτη, 27 Ιουνίου, ο μουσικοσυνθέτης, Σπύρος Παπουτσής, και η Ντίνα κι εγώ επισκεφθήκαμε το γηροκομείο της Φροντίδας στο Lower Templestowe, στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης με μουσική, απαγγελίες ποιημάτων και επικοινωνία με τους 60 τροφίμους του ιδρύματος, και γνωριμία με τα μέλη του προσωπικού. Την εκδήλωση είχε διοργανώσει η κ. Τασούλα Κόρδαρη, η οποία επισκέπτεται το ίδρυμα ως εθελόντρια δύο φορές την εβδομάδα.

Ομολογώ πως μεγάλη ήταν η συγκίνησή μας όταν στην μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων είδαμε συγκεντρωμένους τους 60 συμπατριώτες μας –50 γυναίκες και 10 άνδρες– , κάποιοι σε καροτσάκια για άτομα με κινητικές δυσκολίες, και άλλοι σε καθίσματα.

Τους πλησιάσαμε, μιλήσαμε μαζί τους, σφίξαμε τα χέρια τους, και είδαμε στα μάτια τους τη συγκίνηση από τη σκέψη πως η παροικία δεν τους ξεχνά, πως ναι, αποτελούν ένα κομμάτι της. Πως η προσφορά δεκαετιών δεν ξεχάσθηκε, αφού μεταξύ τους ήταν οι μπροστάρηδες στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, οι μάνες που μεγάλωσαν τα παιδιά τους μέσα στην παράδοση και τα έθιμα της φυλής μας.

Τώρα που ο φυσιολογικός κύκλος ολοκληρώνεται, και οι ίδιοι δεν μπορούν να φροντίσουν τους εαυτούς τους, φαίνονται να νιώθουν μια σιγουριά, που σε ένα ελληνικό περιβάλλον, η «Φροντίδα», ένας ελληνικός οργανισμός, άνοιξε την αγκαλιά της και προσφέρει τη θαλπωρή μιας μεγάλης οικογένειας.
Την περίοδο που διανύουμε, και τα επόμενα χρόνια, όλο και περισσότεροι ομογενείς θα έχουμε την ανάγκη για μια τέτοια θαλπωρή, σε ένα οικείο, ελληνικό περιβάλλον. Και η «Φροντίδα» κάνει το παν να ανταποκριθεί σε αυτήν την αυξανόμενη ανάγκη.

Οι τέσσερις μονάδες που ήδη διαθέτει στην Μελβούρνη –στις περιοχές Clayton (Στέγη), Thornbury (Άνεση), Lower Templestowe (Στοργή) και St. Albans(Θαλπωρή)– εξυπηρετούν τις ανάγκες 300 και πάνω ομογενών, με προοπτική ο αριθμός να αυξηθεί κατά 120 μέχρι το 2014.Να αναφέρω εδώ πως η Φροντίδα προσφέρει υπηρεσίες και σε ηλικιωμένους που παραμένουν στα ίδια τους τα σπίτια.

Πριν από ένα χρόνο, ο κ. Γιώργος Λεκάκης, ΑΟ, ανέλαβε τη θέση του Γενικού Διευθυντή της Φροντίδας. Πριν αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, ο κ. Λεκάκης για πολλά χρόνια πρόσφερε τις υπηρεσίες του από υπεύθυνες θέσεις σε διάφορους οργανισμούς και υπηρεσίες της Βικτώριας, και από το 2001 ήταν Διευθυντής του Victorian Multicultural Commission.

Η πείρα και οι γνωριμίες του με ηγετικά στελέχη στις δημόσιες υπηρεσίες της Βικτώριας, σε συνδυασμό με τους δεσμούς που έχει δημιουργήσει στο χώρο της ελληνικής παροικίας της Μελβούρνης, αποτελούν εχέγγυα για την πορεία που θα ακολουθήσει η «Φροντίδα» τα επόμενα χρόνια.

ΣΕ ΚΑΛΑ ΧΕΡΙΑ Η «ΦΡΟΝΤΙΔΑ»

Σε πρόσφατη αναφορά του, ο κ. Λεκάκης αναφέρει, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:
«Από την ημέρα που ανέλαβα καθήκοντα, τον Αύγουστο του 2011, με υπευθυνότητα ταπεινά υπηρετώ τους ηλικιωμένους που έχουμε αναλάβει να φροντίζουμε. Παρατηρώ την αφοσίωση και τη δέσμευση του προσωπικού μας σε όλα τα επίπεδα, να επιβεβαιώνουν ότι η ‘Φροντίδα’ συνεχίζει να παρέχει κατάλληλη πολιτισμική και ποιοτική φροντίδα, που εναρμονίζεται με τις ανάγκες των τροφίμων και των φροντιστών τους.

{…} Η αποστολή και οι αξίες μας, μας καθοδηγούν να φροντίζουμε τους ηλικιωμένους μας με σεβάσμιο, ξεκάθαρο, συμπονετικό και συνεργάσιμο τρόπο, που πάντα είναι επικεντρωμένος στη συνεχή ποιοτική βελτίωση. Οι υπευθυνότητές μας να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες τους είναι κυρίαρχης σημασίας.
{…} Είναι τελικά προνόμιο να υπηρετεί κανείς την ‘Φροντίδα’ και θα ήθελα να επεκτείνω τις ευχαριστίες μου σε όλα τα εκτελεστικά στελέχη μου και στο προσωπικό των γηροκομείων και των κοινωνικών υπηρεσιών. Η αφοσίωση και η φροντίδα τους για τους ηλικιωμένους είναι εξέχουσα. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους τροφίμους και τις οικογένειές τους για το θερμό καλωσόρισμα που μου επεφύλαξαν.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Διοικητικό Συμβούλιο για τη μακρόχρονη δέσμευση, επαγρύπνηση και αφοσίωσή τους να υπηρετούν την Φροντίδα».
Ακριβοδίκαιη η αναγνώριση εκ μέρους του κ. Γιώργου Λεκάκη του έργου που επιτελεί το Διοικητικό Συμβούλιο της «Φροντίδας», υπό την προεδρία του κ. Σάκη Ζαφειρόπουλου, AM, JP, ο οποίος, όπως και ο κ. Λεκάκης, υπήρξε διευθυντικό στέλεχος σε διάφορες ομοσπονδιακές και πολιτειακές υπηρεσίες. Σε δική του πρόσφατη αναφορά, ο κ. Ζαφειρόπουλος κάνει τις ακόλουθες, μεταξύ άλλων, επισημάνσεις:
«Τα 35 χρόνια του Οργανισμού ήταν μια σημαντική χρονιά, γεμάτη από προκλήσεις, νέες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες. Προσφέρθηκαν σαν μια ευκαιρία να αντικατοπτρίσουμε τα κατορθώματα του παρελθόντος, αλλά εξίσου να θέσουμε τις προτεραιότητές μας σε μελλοντική τροχιά.

{…} Μέρος των 35 χρόνων υπηρεσιών ήταν επίσης να επιτύχουμε τη βελτίωση των σχέσεών μας με την ελληνική παροικία και είμαι ικανοποιημένος, που ήμουν επικεφαλής πέντε κοινοτικών διαβουλεύσεων, που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες περιοχές της Μελβούρνης… Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που έλαβαν μέρος και γνωρίζω ότι οι απόψεις τους θα συνεισφέρουν στα μελλοντικά μας σχέδια.

{…} Θα ήθελα να ευχαριστήσω για τη γενναιοδωρία τους όλους τους δωρητές μας. Χωρίς την υποστήριξή τους οι ηλικιωμένοι μας δεν θα ήταν σε θέση να λαμβάνουν την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουμε».

ΤΟ ’ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ’ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Θα ήθελα να σταθώ λίγο στην τελευταία παράγραφο από την αναφορά του κ. Ζαφειρόπουλου, στην οποία ευχαριστεί όλους τους δωρητές της «Φροντίδας» για τη γενναιοδωρία τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουν γίνει δωρεές στην «Φροντίδα», αλλά είμαι της γνώμης ότι η παροικία μας είναι σε θέση, και επιβάλλεται να στηρίξει, σε μεγαλύτερο βαθμό οικονομικά το έργο που επιτελεί η Φροντίδα, ούτως ώστε να επεκταθεί σε περισσότερους ομογενείς που έχουν τώρα, ή θα έχουν στο μέλλον, την ανάγκη της. Το έργο της «Φροντίδας» μπορούμε να το στηρίξουμε οικονομικά ως ιδιώτες, ως επιχειρήσεις και ως συλλογικοί φορείς.
Θα σταθώ στους συλλογικούς φορείς, γιατί από αυτούς μπορεί, και επιβάλλεται, να προέλθει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής βοήθειας.
Σε εκατοντάδες ανέρχεται ο αριθμός των ομογενειακών συλλογικών φορέων. Οι περισσότεροι από αυτούς διαθέτουν σημαντική περιουσία, είτε σε ακίνητα, είτε σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Επιπλέον, στα Καταστατικά των συλλογικών φορέων υπάρχουν Άρθρα που κάνουν λόγο για συμπαράσταση σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, και σε όλα τα Καταστατικά υπάρχει Άρθρο που προβλέπει πού θα δοθεί η περιουσία του φορέα, σε περίπτωση διάλυσής του. Σε πολλές περιπτώσεις ως μελλοντικοί αποδέκτες της περιουσίας των συλλογικών φορέων αναφέρονται δημόσια ιδρύματα, όπως το Νοσοκομείο Παίδων.

Γνωστό είναι το μεγάλο έργο που επιτελεί το Νοσοκομείο αυτό. Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει το γεγονός ότι για τη χρηματοδότησή του είναι υπεύθυνες οι κυβερνήσεις – Πολιτειακή και Ομοσπονδιακή. Επίσης, κάθε χρόνο, την Μεγάλη Παρασκευή, διενεργείται δημόσιος έρανος για την ενίσχυση του Νοσοκομείου. Ο έρανος του 2012 απέφερε το σημαντικό ποσό των 16 εκατομμυρίων δολαρίων.

Σκεφθείτε τι ποσά θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν, και κατά πόσο θα διευρυνθούν οι υπηρεσίες της Φροντίδας προς τους ηλικιωμένους, αν κάθε συλλογικός φορέας αποφάσιζε να κάνει ετησίως μια δωρεά, και αν σε περίπτωση διάλυσής του ένα μέρος από τα περιουσιακά του στοιχεία μεταφέρονταν στην «Φροντίδα». Εξάλλου, κάποια από τα μέλη των συλλογικών φορέων θα είναι αποδέκτες των διευρυμένων υπηρεσιών της Φροντίδας.

Και κάτι άλλο. Θα ήταν ευχής έργο αν κάθε μονάδα της «Φροντίδας» διέθετε και μια ελληνική Βιβλιοθήκη. Δεν είναι λίγοι οι τρόφιμοι των γηροκομείων που είναι σε θέση να διαβάζουν, πράγμα που θα τους δίνει την ευκαιρία να ασχοληθούν με μια πνευματική δραστηριότητα.
Για άτομα που έχουν δυσκολία με την ανάγνωση, οι εθελοντές θα μπορούν να σχηματίζουν ομάδες, στις οποίες θα διαβάζουν κάποια κείμενα, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να γίνονται και αντικείμενο για συζήτηση.

Είμαι βέβαιος πως θα υπάρξουν δωρεές για την αγορά των απαραίτητων επίπλων για τις Βιβλιοθήκες, καθώς και δωρεές βιβλίων τους από ομογενείς συγγραφείς, αλλά και βιβλίων από προσωπικές μας βιβλιοθήκες, τα οποία έχουμε ήδη διαβάσει.

Στην Μελβούρνη δύο συλλογικοί φορείς, ο Ελληνο-Αυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης, και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας, εκδίδουν ετησίως τα περιοδικά «Αντίποδες» και «Ο Λόγος», αντίστοιχα, αλλά διαθέτουν και τεύχη περασμένων ετών. Δεν έχω αμφιβολία πως θα τα προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση για τις Βιβλιοθήκες των γηροκομείων μας.

Το παίρνω ως δεδομένο πως και οι εκδότες ελληνικών εφημερίδων στην Αυστραλία θα κάνουν το ίδιο, αν δεν το κάνουν ήδη. Μια και ο λόγος για εφημερίδες, γνωρίζουμε ότι πολλοί συλλογικοί φορείς κατά καιρούς κυκλοφορούν δικά τους φυλλάδια, με δραστηριότητες των οργανισμών τους.

Αν αντίτυπα αυτών των φυλλαδίων αποστέλλονται στα γηροκομεία, οι τρόφιμοι θα έχουν την ευκαιρία να ενημερώνονται για τις δραστηριότητες των συλλογικών φορέων, μέλη των οποίων, και σε πολλές περιπτώσεις διοικητικά στελέχη, υπήρξαν στο παρελθόν.
Αμ’ έπος αμ’ έργον, λοιπόν…