ΚΑΛΗΜΕΡΑ συμπατριώτες κάθε οικονομικής επιφάνειας, θρησκευτικών πεποιθήσεων και ιδεολογικών τοποθετήσεων, πλην της… Χρυσής Αυγής.

ΕΙΧΑΝ δεν είχαν οι ελάχιστοι νεοχαζοί της παροικίας κατάφεραν να μας κάνουν ρεζίλι των σκυλιών εντός και εκτός αυστραλιανών συνόρων.

ΠΡΙΝ κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναφορά στην προϊστορία των εδώ νεοχαζών να τονίσουμε ότι η βλακεία δεν είναι μόνο απρόβλεπτη, αλλά ενίοτε και επικίνδυνη.

ΣΑΣ έχω πει πολλές φορές -αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν το έχετε εμπεδώσει- ότι, οι ηλίθιοι είναι πιο επικίνδυνοι και από τους πιο αδίστακτους κακοποιούς.

ΕΠΕΙΔΗ ανήκω σε αυτούς που έχουν εμβαθύνει στο φαντασιακό σύμπαν του νεοελληνικού ψυχισμού, θα σας σύστηνα (με βεβαιότητα!) να μην ανησυχείτε.

ΤΗ βεβαιότητά μου τη στηρίζω στο γεγονός ότι η… ένδοξη φυλή μας πάσχει από μια διαχρονική ανικανότητα να φέρει οτιδήποτε σε πέρας, άσχετο αν πρόκειται για καλό ή για κακό.

ΜΕ όπλο μας το χαβαλέ, που αντλεί την ακμή του από τους ωκεανούς της άγνοιας, έχουμε καταφέρει (αποτελεσματικά) έως σήμερα, να ξευτιλίζουμε παντοδύναμες θεωρίες, ιδεολογίες, συστήματα και συνταγές.

ΑΥΤΟ σημαίνει ότι (πολύ σύντομα) θα ξευτιλίσουμε και τη νεοναζιστική θεωρία του εθνικοσοσιαλισμού.

ΝΑ το πω και αλλιώς: έτσι και ζούσε ο Αδόλφος θα έστελνε τους δικούς μας νεοναζί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης!

ΕΠΕΙΔΗ, όμως, ο δήμιος της Ευρώπης φρόντισε να αυτοκτονήσει όσο ήταν ακόμα καιρός (πριν 67 χρόνια) συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι στους δρόμους ο ζοχαδιακός Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και λέω ότι πρόκειται περί νεοχαζών και όχι νεοναζιστών. Τεράστια η διαφορά και πιστεύω ότι όσοι έχουν τη δυνατότητα «να μοιράσουν άχυρο σε δύο γαϊδάρους» το καταλαβαίνουν.

ΤΩΡΑ θα μου πείτε (και έχετε δίκιο) ότι τον Μιχαλολιάκο που «χρωστά της Μιχαλούς» περισσότερα απ’ όσα η… ισχυρή Ελλάς στους δανειστές της, τον ψήφισε σχεδόν μισό εκατομμύριο Νεοελλήνων.

ΔΕΝ αντιλέγω, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα έλεγα ότι το μισό εκατομμύριο των επίσης ζοχαδιακών και άσχετων πολιτικά Νεοελλήνων είναι νεοναζιστές.

ΓΙΑΤΙ αν ήταν ιδεολογικά συνεπείς (δηλαδή πίστευαν στον εθνικοσοσιαλισμό) η Ελλάδα θα ήταν άλλη χώρα και όχι αυτή που είναι. Τόσο απλά.

ΓΙΑ να εκδικηθούν όλους αυτούς που στήριζαν και έστελναν στο Κοινοβούλιο τόσα χρόνια, ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Για να αποδείξουν πέρα κάθε αμφισβήτησης ότι είναι (γενικά) άσχετοι και δεν ξέρουν ούτε ποιους ψηφίζουν.

ΜΕ αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην πατρίδα μας, την οποία μοιραζόμαστε με τον Μιχαλολιάκο και τους ομοϊδεάτες του. Κάθε άλλο…

ΥΠΑΡΧΕΙ πρόβλημα χοντρό «που βγάζει μάτι», μόνο που όλοι εμείς οι… δημοκρατικά σκεπτόμενοι Νεοέλληνες αρνούμαστε πεισματικά να δούμε.

ΑΠΟ τη στιγμή που δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τη μαύρη παραφιλολογία ότι είμαστε οι πρώτοι μεταξύ των πρώτων και σαν εμάς τους Έλληνες άλλοι δεν υπήρξαν (ούτε υπάρχουν!), η πληγή παραμένει ανοιχτή.

ΣΤΗΝ πατρίδα μας, ακόμα και στα πιο προοδευτικά Μέσα Ενημέρωσης μπορείς χωρίς προσπάθειες να διακρίνεις τον εθνικισμό, τον λαϊκισμό και τον πατριωτισμό να περπατάνε χέρι-χέρι.

ΜΙΑ φευγαλέα (διαχρονική) ματιά να ρίξει κανείς στους τίτλους των ελληνικών εφημερίδων θα μείνει με την εντύπωση ότι η Ελλάδα, όχι μόνο είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά και ότι ο κόσμος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή.

Η «Ελλάδα είναι ρυθμιστής των γεωπολιτικών εξελίξεων», «σύντομα θα ελέγχουμε την ενέργεια που θα κινεί την Ευρώπη». «είμαστε το πιο σημαντικό σταυροδρόμι του πλανήτη», «ισχυροποιείται η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη» και πάει λέγοντας…

ΚΑΙ όλα τα πιο πάνω συνοδεύονται με τις γνωστές κορώνες του στιλ «το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής», «το DNA του Έλληνα», «εμείς οι Έλληνες είμαστε διαφορετικοί» και λοιπά.

ΑΣΕ που είμαστε οι καλύτεροι εραστές του κόσμου και παράλληλα ο πιο έξυπνος και… δαιμόνιος λαός.

ΓΙΑ να διαβάσει κανείς δυο κουβέντες που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δηλαδή ότι είμαστε μια μικρή και φτωχή βαλκανική χώρα, με μεγάλα ελλείμματα στην παιδεία και τον πολιτισμό, που η θέση της στην Ευρώπη (και τον κόσμο) είναι ευθέως ανάλογη του μεγέθους της, της οικονομικής της επιφάνειας και του πολιτισμού της, θα πρέπει να ανατρέξει σε βιβλία ή περιθωριακά έντυπα, όπως είναι η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας.

ΓΙΑ όλα αυτά, όμως, έχουμε μιλήσει πολλές φορές σε τούτη τη στήλη, οπότε θα πρέπει να θεωρείτε τους εαυτούς σας τυχερούς, που συγκαταλέγεστε στο πολύ μικρό ποσοστό των καλά πληροφορημένων Ελλήνων.

ΕΔΩ οφείλω να σημειώσω ότι παρά τις προσπάθειες που χρόνια τώρα καταβάλω, οι επιστολογράφοι της εφημερίδας συνεχίζουν να υμνούν εργολαβικά όλα τα εθνικά παραμύθια που μας έφεραν σε αυτή την κατάντια.

ΣΕ αυτόν τον κακοφορμισμένο εθνικισμό και τον κακώς νοούμενο πατριωτισμό οφείλεται (εκτός όλων των άλλων κακών!) και η γέννηση της Χρυσής Αυγής και η εδώ εμφάνιση των νεοχαζών.

ΓΑΛΟΥΧΗΜΕΝΟΙ οι άνθρωποι με τέτοιου είδους «ιδανικά» (δηλαδή σαν αυτά που περιγράψαμε πιο πάνω), έπαθαν στην κυριολεξία τραλαλά όταν μας χτύπησε την πόρτα η κρίση.

ΠΩΣ να δεχτεί ο παραφουσκωμένος από τον λαϊκισμό ψυχισμός τους ότι μια χώρα ισχυρή, ένδοξη, μεγάλη και τρανή έγινε όχι μόνο ρεζίλι στην Ευρώπη, αλλά και στα Βαλκάνια;

ΠΩΣ να δεχτεί ένας χρυσαυγήτης, ή κάποιο νεοχαζό συμπαροικόπουλο, ότι όχι μόνο κανείς δεν μας χρωστά τίποτα, αλλά ότι εμείς χρωστάμε τα μαλλιά της κεφαλής μας.

ΚΑΙ επειδή η πραγματικότητα και οι εξελίξεις δεν συνάδουν με την (παραμορφωμένη) εικόνα που έχουμε για τη χώρα μας και τους εαυτούς μας, μας φταίνε και οι κάλτσες μας και ψάχνουμε να βρούμε τους υπεύθυνους της κατάντιας μας.

ΑΣ πούμε όμως και δύο κουβέντες για τους εδώ οπαδούς της Χρυσής Αυγής, γιατί κακώς πιστεύουν ορισμένοι ότι το φαινόμενο είναι σχετικά νέο. Κάθε άλλο…

ΕΙΝΑΙ τόση παλιά η όλη ιστορία όσο παλιός είναι ο εθνικισμός και το μεγαλείο της αθάνατης ελληνικής ψυχής.

ΟΙ ακροδεξιές εθνικιστικές ιδέες μεταξύ ορισμένων νέων της παροικίας μας έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν φούντωσαν οι διαμαρτυρίες της παροικίας μας κατά των παντελώς αφελών (και ιστορικά άσχετων) γειτόνων μας που βάφτισαν αυθαίρετα τη χώρα τους «Μακεδονία».

ΤΟΤΕ άρχισαν να εμφανίζονται οι λάτρεις της ομάδας «ΔΕΛΤΑ», που υπήρξε ο εδώ πρόδρομος της Χρυσής Αυγής.

Η ομάδα «ΔΕΛΤΑ» ήταν ένα φανταστικό υβρίδιο ακροδεξιών περιθωριακών περιοδικών, («Τρίτο Μάτι», «Δαυλός» και λοιπά που ασχολούνται με τις εβραϊκές συνωμοσίες) κομμένο και ραμμένο στις φαντασιώσεις τους.

Η πιο πάνω «φοβερή» ομάδα που αποτελούνταν από… επίλεκτους κομάντος, δρούσε σε όλο τον κόσμο μυστικά, προκειμένου να προετοιμάσει την επιστροφή της πατρίδας μας στο… ένδοξο μεγαλείο της.

ΟΙ τύποι που πίστευαν στις πιο πάνω μαλακίες ήταν και η πιο δραστήρια ομάδα που λάμβανε τότε μέρος στα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

ΟΣΟΙ σύχναζαν την εποχή εκείνη στο «Μεντάλιον» ενδεχομένως να θυμούνται τα παλληκάρια αυτά ορισμένοι μάλιστα εκ των οποίων φορούσαν και στρατιωτικά ρούχα παραλλαγής.

ΟΡΙΣΜΕΝΑ άτομα της πιο πάνω ομάδας έφυγαν αργότερα για την Ελλάδα, το «Μεντάλιον» άρχισε να παρακμάζει, οπότε έχασε και εγώ επαφή με τους υπερευαίσθητους πατριώτες.

ΑΞΙΖΕΙ να σημειώσουμε ότι ένα μέρος της ευθύνης για την εμφάνιση ακροδεξιών εθνικιστών στην Μελβούρνη (μια πόλη μεταναστών όσο καμία άλλη στην Αυστραλία) φέρουμε και εμείς.

ΚΑΙ λέω ότι φταίμε γιατί τον τόνο στην οργανωμένη παροικία, για περισσότερο από μισό αιώνα τον δίνουν εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν με τους ηρωισμούς του έθνους, το μεγαλείο του, τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες και λοιπά.

ΚΑΜΙΑ άλλη παροικία -απ’ ό,τι είμαι σε θέση να ξέρω- δεν κάνει τόσο μεγαλοπρεπή παρέλαση όπως η δική μας κάθε χρόνο στο Shrine.

ΟΠΟΤΕ «τραβάτε χειρόφρενο» για ένα λεπτό και σκεφτείτε το εξής απλό και πέρα για πέρα φυσιολογικό.

ΑΡΚΕΤΕΣ χιλιάδες νέων μας μεγάλωσαν και εδώ όπως οι νέοι της Ελλάδας. Δηλαδή, με παρελάσεις, εθνικές γιορτές και άλλες εκδηλώσεις, που είχαν να κάνουν με την μεγαλείο του Έθνους.

ΕΝΑΣ αριθμός από αυτούς τους νέους (έστω και αρκετά μικρός) ενδέχεται να είχε γονείς ψωνισμένους με το μεγαλείο της φυλής μας και τη μοναδικότητα της Ελλάδας.

ΩΣ εκ τούτου, δεν είναι και δύσκολο να βρεθούν και 10 ή 20 συμπαροικόπουλα, που να την έχουν «κάνει λαχείο» με το ελληνικό μεγαλείο και να έλκονται από τον παραμορφωμένο εθνικισμό της Χρυσής Αυγής.

ΟΧΙ, δεν συμμερίζομαι τους φόβους ορισμένων ότι μπορεί να πάρει διαστάσεις το φαινόμενο.

ΜΙΑ μικρή ομάδα είναι και δεν πρόκειται να πάει μακριά, όπως δεν πήγε και η ομάδα «ΔΕΛΤΑ».

ΑΥΤΟ, βέβαια, δεν θα πρέπει να μας καθησυχάζει, γιατί η εδώ παρουσία χρυσαυγητών έχει αντίκτυπο σε ολόκληρη την παροικία.

ΕΙΝΑΙ εντελώς απαράδεκτο (και δεόντως παράδοξο) σε μια πόλη όπως στη Μελβούρνη που η πλειοψηφία των κατοίκων της είναι μετανάστες, να υπάρχει μια ομάδα (παιδικά μεταναστών!) με αντιμεταναστευτικές και ξενοφοβικές απόψεις.

ΠΡΕΠΕΙ να πούμε σε αυτά τα παιδιά ότι η αγάπη που έχουν για την Ελλάδα είναι μια αγάπη άρρωστη που της κάνει περισσότερη ζημιά παρά καλό.

ΜΕ την ελπίδα ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια στην πιο πάνω θλιβερή (και ζημιογόνα) ιστορία σας αφήνω. Γεια χαρά.