Το κερασάκι στην τούρτα φαίνεται να είναι -στο πεσμένο ηθικό των επιχειρηματιών- τα αποτελέσματα έρευνας σε παγκόσμια κλίμακα που τοποθετεί την Αυστραλία προτελευταία στην παραγωγικότητα μεταξύ 51 αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών του κόσμου.
Η Αυστραλία κατέλαβε την 50ή θέση με βαθμολογία 10.3 από 100, ακριβώς πάνω από την αφρικανική χώρα Μποτσουάνα που πήρε μηδέν.
Πρώτη έρχεται η Αργεντινή με 100 βαθμούς. Ακολουθεί η Ιταλία με 41, η Αυστρία με 32.1, ο Καναδάς με 29.6, η Ν. Ζηλανδία με 29.4, η Γερμανία με 28.3, η Ν. Αφρική με 28.2, η Νορβηγία με 27.9, η Σαουδική Αραβία επίσης με 27.9, η Ιαπωνία με 17.9, η Αυστραλία με 10.3 και η Μποτσουάνα με μηδέν.
Η εν λόγω έρευνα διεξήχθη με πρωτοβουλία της Επιτροπής Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού των ΗΠΑ και του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Ανθρωπίνου Δυναμικού.
Σε αναφορά που συνόδευε τη μελέτη, ο πρόεδρος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου, Πίτερ Γουίλσον, θα πει ότι «στην περίπτωση της Αυστραλίας, που συνηθίζει να τοποθετείται μεταξύ των 10 και συχνά των 5 πλέον αναπτυγμένων χωρών του κόσμου, όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο και την οικονομική της θέση, τα πορίσματα της έρευνας είναι ανησυχητικά. Σε ένα παγκοσμίου επιπέδου ανταγωνιστικό κλίμα, η χώρα μας έχει τη δυνατότητα μιας σοβαρής και υπολογίσιμης παραγωγικότητας. Το πλαίσιο, όμως, της γραφειοκρατίας είναι άκρως περιοριστικό, αποτελεί, δε, τροχοπέδη τόσο στην παραγωγικότητα, όσο και στην κοινωνική δικαιοσύνη».
Στην εν λόγω έρευνα, στην οποία η Αυστραλία πήρε την 34η θέση αναφορικά με την οικονομική της ανάπτυξη, τα βασικά κριτήρια, μεταξύ άλλων, ήταν οι ρυθμοί παραγωγικότητας και οικονομικής ανάπτυξης, η πληθυσμιακή πραγματικότητα και η ανεργία.
ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
Να ανοίξουν οι ορίζοντες και να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, προέτρεψε ο διευθυντής της Εθνικής Αυστραλιανής Τράπεζας, Κάμερον Κλάιν, προτρέποντας τους επιχειρηματίες να σταματήσουν να βλέπουν τους εργασιακούς νόμους ως τον κύριο μοχλό κινητοποίησης της παραγωγικότητας.
«Δεν λέω ότι δεν απαιτείται κάποια αναθεώρηση του συστήματος εργασιακών σχέσεων. Δεν πρέπει, όμως, να μας διαφεύγει ότι η παραγωγικότητα έχει σημειώσει σταθερή κάμψη, στο διάστημα τεσσάρων διαφορετικών συστημάτων εργασιακών σχέσεων. Και αν πάρουμε τα δύο τελευταία, το Fair Work της κυβέρνησης Γκίλαρντ και το Work Choices της κυβέρνησης Χάουαρντ, βλέπουμε ότι αν και εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις, δεν έχουν επιτύχει να φέρουν τους επιθυμητούς ρυθμούς ανάπτυξης στην παραγωγικότητα. Που σημαίνει ότι το θέμα της παραγωγικότητας είναι πολύ πιο ευρύ από τα πλαίσια μέσα στα οποία συνήθως τοποθετείται».
Ο ίδιος προτρέπει συναδέλφους του μεγαλοεπιχειρηματίες να σταματήσουν να υποβαθμίζουν την οικονομία και να κινηθούν προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέων ευκαιριών, θέσεων εργασίας και πλούτου.
Η συνεχής αρνητικότητα αναφορικά με την κατάσταση των επιχειρήσεων, η συνεχής ενασχόληση με το πολιτικό περιβάλλον της χώρας, όχι μόνο δεν φέρνουν θετικά αποτελέσματα, θα πει, αλλά απορροφούν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην οικονομία».
Ο Κάμερον Κλάιν προτρέπει τους Αυστραλούς μεγαλοβιομηχάνους «να αναλάβουν την ευθύνη αναθεώρησης του νομικού πλαισίου που βάζει φραγμούς στην παραγωγικότητα, αντί να χάνουν χρόνο στο να το κριτικάρουν συνέχεια και να βλέπουν ως υπεύθυνους του κακού την υψηλή τιμή του αυστραλιανού δολαρίου και την οικονομική κρίση στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ».
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΕΚΑ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ
Για την «οικονομία δύο ταχυτήτων», ο κ. Κλάιν θα πει ότι «ποτέ δεν υπήρξε οικονομία δύο ταχυτήτων. Οι ταχύτητες ήταν πάντα δέκα και τόσες θα μείνουν. Απλώς, πάντα υπάρχουν επιχειρήσεις που αναπτύσσονται σε ταχύτερους ρυθμούς από άλλες.
«Δεν μπορείτε να σταματήσετε το ρολόι. Τα πάντα εξελίσσονται γύρω μας και η επιλογή που έχει κάποιος είναι αν θα είναι οδηγός ή απλός επιβάτης».
Ο ίδιος θα πει ότι «η Αυστραλία έχει απίστευτες ευκαιρίες και θα πρέπει να ξεφύγει από το πλέγμα της μεμψιμοιρίας που βρίσκεται σήμερα.
Θα προσθέσει ακόμη ότι ο ίδιος και συνάδελφοί του, στο ίδιο επίπεδο, δεν έχουν απολύτως καμία δυσκολία να επιτύχουν πρόσβαση στους υπουργούς της κυβέρνησης και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπενθυμίζοντας προφανώς τη δύναμη του ηγετικού κεφαλαίου των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών.
Στο ίδιο πνεύμα προέτρεψε τους ηγέτες του επιχειρηματικού κόσμου να επιδιώκουν να βρίσκουν λύση στα προβλήματά τους σε απευθείας επικοινωνία με τους κυβερνητικούς παράγοντες, αποφεύγοντας τα φώτα της δημοσιότητας και την αρνητική κριτική σε συγκεκριμένες πολιτικές, τονίζοντας ότι «δεν βοηθά την ευρύτερη κοινωνία να σηκώνονται οι παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου, να αναλύουν και να κριτικάρουν την πολιτική της κυβέρνησης. Ας επικεντρώσουν την ενέργειά τους στην αναθεώρηση και μεταρρύθμιση του τομέα που εμποδίζει την ανάπτυξη του χώρου τους».
ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εν τω μεταξύ, το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Διευθυντών Επιχειρήσεων, έχει διεξάγει έρευνα στην οποία αποκαλύπτεται πώς το τέρας της γραφειοκρατίας εμποδίζει την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.
Στην έρευνα εκφράζονται ανησυχίες αναφορικά με τους ταχείς ρυθμούς που αυξάνεται η γραφειοκρατία, βάζοντας φρένο στην οικονομική ανάπτυξη και αυξάνοντας κάθετα το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Αυστραλία.
Το ηθικό των επιχειρηματιών, κατά την έρευνα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και αυτό έρχεται να πιστοποιήσει και η μελέτη της Εθνικής Τράπεζας Αυστραλίας, σύμφωνα με την οποία η εμπιστοσύνη 300 εταιριών στην οικονομία έχει μειωθεί δραστικά.
