ΕΤΣΙ και συνεχιστούν οι κακές επιδώσεις των… αθλητών μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, δεν τη γλυτώνουμε την κατάθλιψη.
ΟΙ κολυμβητές και κολυμβήτριές μας, που επωμίστηκαν τις προσδοκίες του Έθνους για περισσότερες χρυσές διακρίσεις, τα έκαναν… θάλασσα.
ΑΠ’ Ο,ΤΙ λένε αυτοί που παρακολουθούν και γνωρίζουν λεπτομέρειες, κανείς δεν περίμενε ότι θα έχαναν την κούρσα των 400 μέτρων οι… τορπίλες μας.
ΕΠΕΣΕ τόσο κλάμα μπρος στις τηλεοπτικές κάμερες που ξεχείλισαν οι πισίνες της γηραιάς Αλβιόνας.
ΚΛΑΜΑ μετά λυγμών, σας λέω, οι κολυμβήτριές μας και από κοντά γονείς και συγγενείς, που είχαν πάει να τις χειροκροτήσουν.
ΟΙ «αναλυτές» των Μέσων Ενημέρωσης δεν βρίσκουν λόγια να δικαιολογήσουν το… κακό που μας βρήκε.
Η αυστραλιανή κοινή γνώμη βρέθηκε απροετοίμαστη ψυχολογικά για να αντέξει τέτοια χτυπήματα.
ΠΩΣ να δεχτεί ο περήφανος (αθλητικά) αυστραλιανός λαός τέτοια ταπείνωση και, μάλιστα, από τις μικρόσωμες Κινεζούλες που γυαλίζει το μάτι τους;
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ντοπαρισμένοι από τους αθλητές είναι οι… αγνοί φίλαθλοι που έχουν πειστεί ότι δεν υπάρχουν άλλοι αθλητές σαν τους δικούς μας.
ΚΑΤΙ παρόμοιο είχαν πάθει και οι Έλληνες φίλαθλοι πριν χρόνια, όταν η ομάδα της άρσης βαρών, με σημαιοφόρο των Πύρρο Δήμα, σάρωνε τα μετάλλια.
ΚΡΑΤΗΣΕ πολλά χρόνια των χρυσών μας μεταλλίων η κολόνια, μέχρι να αποκαλυφθεί ότι ήταν τίγκα στη ντόπα ορισμένοι από τους χρυσούς ολυμπιονίκες μας.
ΣΤΟ μεταξύ, εμείς είχαμε προλάβει να τους τιμήσουμε, δίνοντας τα ονόματά τους σε δρόμους, πλατείες και φεριμπότ.
ΟΙ «ειδικοί» -μεταξύ των οποίων και αρκετοί πρώην ολυμπιονίκες και παλαίμαχοι προπονητές- πιστεύουν ότι πολλοί αθλητές είναι ντοπαρισμένοι και σε αυτούς τους αγώνες.
ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ, μάλιστα, ότι οι «καθαροί» αγώνες είναι ένα παραμύθι και ότι η τεχνολογία σήμερα έχει τη δυνατότητα να ανακαλύπτει καινούργια «φάρμακα» που είναι εντελώς άγνωστα και, ως εκ τούτου, εκτός της λίστας των απαγορευμένων ουσιών.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι οι έλεγχοι που γίνονται το μόνο που καταφέρνουν είναι να πιάνουν τους αφελείς που χρησιμοποιούν ακόμα ξεπερασμένες ουσίες.
ΥΠΟΨΙΑΖΟΝΤΑΙ, μάλιστα, ότι οι Κινέζοι σήμερα κάνουν ό,τι έκαναν οι αθλητές των… σοσιαλιστικών Δημοκρατιών τις δεκαετίες του 1960 και 1970, που καταβρόχθιζαν τα αναβολικά με τη σέσουλα.
ΑΥΤΟΣ ήταν και ο λόγος που αρκετές αθλήτριες της τότε Ανατολικής Γερμανίας έβγαζαν σε λίγα χρόνια… μουστάκια.
ΤΩΡΑ, τι παρενέργειες θα έχουν τα σημερινά προχωρημένα φάρμακα θα το μάθουμε σε λίγα χρόνια.
ΤΟ γεγονός ότι η 16χρονη Κινεζούλα κολυμβήτρια κολύμπησε τα τελευταία 100 μέτρα πιο γρήγορα και από τους άνδρες παγκόσμιους πρωταθλητές, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου.
ΠΕΝΤΕ ολόκληρα δευτερόλεπτα κατέβασε το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ η Κινεζούλα στην κούρσα που κέρδισε το χρυσό.
Η πιο πάνω εξωπραγματική επίδοση, σε ένα αγώνισμα που μετρούν τα χιλιοστά του δευτερολέπτου, είναι τουλάχιστον «ύποπτη», ισχυρίζονται οι επαΐοντες.
ΟΙ Κινέζοι -οι οποίοι είναι εξίσου υπερήφανοι για τους αθλητές τους- «τα έχουν πάρει στο κρανίο» και διαλαλούν προς πάσα κατεύθυνση πως ό,τι κατάφερε η δική τους το κατάφερε χάρη στην «επιστημονική» της προετοιμασία!
ΚΑΠΩΣ έτσι έχουν τα πράγματα και, απ’ ό,τι φαίνεται, όσοι δεν παίρνουν τα καινούργια φάρμακα δεν πρόκειται να δουν μετάλλια και ρεκόρ.
ΟΠΩΣ δεν έβλεπαν όταν έπεφταν στην πισίνα οι τετράγωνες (σαν ψυγεία) Ανατολικογερμανίδες.
ΚΑΙ το Ολυμπιακό Ιδεώδες, η ευγενική άμυλα και όλα τα φαιδρά που κατά κόρο παπαγαλίζουν;
ΣΑΣ παρακαλώ, αφήστε στην άκρη τα ανέκδοτα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια πολύ «σοβαρή» ιστορία για να αφήσουν την τύχη της στο Ολυμπιακό Ιδεώδες.
ΤΑ λεφτά είναι πλέον πάρα πολλά και για να γεννήσουν περισσότερα πρέπει να συνεχιστεί η «παραγωγή» ρεκόρ με κάθε τρόπο.
ΓΙΑΤΙ έτσι και αρχίσουν να εκλείπουν τα ρεκόρ θα μειωθεί αυτόματα και το ενδιαφέρον των αγνών φιλάθλων «που πίνουν νερό» στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων.
ΣΥΝΕΠΩΣ, τα καινούργια φάρμακα είναι απαραίτητα για να συνεχίσει ο θίασος να περιφέρεται ανά τετραετία στου κόσμου τις αρένες.
ΕΔΩ και δεκαετίες οι Αγώνες είναι μια από τις λαμπρότερες καταναλωτικές γιορτές. Η χαρά των απανταχού καπιταλιστών.
ΤΑ χοντρά λεφτά που οικονομούσαν μέχρι και πριν δέκα χρόνια οι «χορηγοί» των Ολυμπιακών είναι ψίχουλα μπρος στους ποταμούς των χρημάτων που κερδίζουν σήμερα από την παγκόσμια βιομηχανία του τζόγου.
Η βιομηχανία των στοιχημάτων για όλα τα αθλητικά γεγονότα έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας.
ΑΚΟΜΑ και μέσα από το γήπεδο μπορούν να ποντάρουν (μέσω των κινητών τους τηλεφώνων) οι… αγνοί φίλαθλοι.
ΕΤΣΙ και πετύχεις μάλιστα και το λεπτό που θα βάλει το γκολ ο παίκτης που θα επιλέξεις, μπορείς να κερδίσεις χιλιάδες δολάρια.
ΜΕ την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα σου έχουν μείνει χρήματα από τα στοιχήματα που θα έχεις ήδη χάσει.
ΤΕΛΙΚΑ, ή στο καζίνο Crown πας, για να παίξεις μηχανές, ή στο MCG να παρακολουθήσεις έναν αγώνα φούτι, το ίδιο πράγμα είναι.
ΤΑ αθλητικά στοιχήματα, μάλιστα, έχουν έως ένα βαθμό απενοχοποιηθεί, γιατί υποτίθεται ότι αυτοί που παίζουν το κάνουν από αγάπη για το σπορ που λατρεύουν.
ΚΑΙ αυτή είναι η μια όψη του Αγώνων και όχι –απαραίτητα– η χειρότερη.
ΤΟ χειρότερο είναι ότι τη μεγαλύτερη και λαμπρότερη καπιταλιστική γιορτή τη χρηματοδοτούμε εμείς οι φορολογούμενοι.
ΔΕΚΑΔΕΣ δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύουν οι κυβερνήσεις των χωρών που αναλαμβάνουν τους Αγώνες για να κάνουν τα καινούργια στάδια και τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις που μας τις σερβίρουν και ως έργα «υποδομής».
ΣΤΙΣ τελευταίες Ολυμπιάδες, μάλιστα, περισσότερα και από τα έργα «υποδομής» ξοδεύονται για την… ασφάλεια των Αγώνων.
ΟΙ βρετανικές Αρχές εκτός από τις στρατιές των αστυνομικών και σεκιουρητάδων χρησιμοποιούν και περισσότερους από 20.000 στρατιώτες για την ασφάλεια των Αγώνων.
ΑΣΕ που σε πολλές στέγες σπιτιών γύρω από το στάδιο έχουν εγκαταστήσει και πυραύλους εδάφους αέρος και έξω από το στάδιο υπάρχει και ένα τεράστιο πολεμικό σκάφος κατάφορτο από ελικόπτερα και βαρύ οπλισμό.
Η όλη προετοιμασία και τα μέτρα ασφαλείας σου έδιναν την εντύπωση ότι δεν περίμεναν να φιλοξενήσουν ένα ειρηνικό αθλητικό γεγονός, αλλά μια εχθρική αεροπορική επίθεση.
ΤΕΤΟΙΑ πολεμική κινητοποίηση είχαν να δουν οι κάτοικοι του Λονδίνου από τις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου!
ΕΤΣΙ όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε καμιά δεκαριά χρόνια θα χτίζουν τις εγκαταστάσεις των Αγώνων σε καμιά έρημο ή μέσα σε στρατόπεδα.
ΚΑΙ όσο αυξάνεται (για άλλους, βέβαια, χρήσιμους λόγους) η αντιτρομοκρατική υστερία τόσο θα διογκώνονται τα έξοδα ασφαλείας των Αγώνων.
ΟΡΙΣΜΕΝΑ από τα μέτρα ασφαλείας είναι τόσο κραυγαλέα γελοία που έχουν γίνει ήδη ανέκδοτο.
ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ, μάλιστα, έμεινε ένας Βραζιλιάνος αθλητής όταν πληροφορήθηκε ότι μπορεί να μιλήσει ελεύθερα χωρίς να τον… συλλάβουν.
ΜΕΤΑ, όμως, από το χαμό που έγινε από τα σχόλια ορισμένων αθλητών στα… μέσα κοινωνικής δικτύωσης (έτσι αποκαλείται πια η γενικευμένη αρλουμπολογία) στους επόμενους Ολυμπιακούς δεν αποκλείεται να απαγορεύσουν στους αθλητές και να μιλάνε.
ΣΤΟ μεταξύ, την ώρα που η ευαισθητοποιημένη παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί αποβλακωμένη τα ρεκόρ και τα μετάλλια (τα οποία και συνοδεύουν οι εθνικοί ύμνοι των χωρών καταγωγής των νικητών) στη Συρία εντείνονται οι σφαγές.
ΕΚΕΙ τα διεθνή συμφέροντα είναι διαφορετικά και οι επιδιώξεις άλλες.
Η επόμενη μέρα ενδιαφέρει τους ισχυρούς του πλανήτη και όχι, βέβαια, το λουτρό αίματος και οι σφαγές των γυναικόπαιδων.
ΚΑΙ σκεφτείτε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες επινοήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες για να σταματούν (έστω για λίγες εβδομάδες) οι μεταξύ τους σφαγές.
ΟΙ μοντέρνοι Ολυμπιακοί ούτε αυτό δεν επιδιώκουν πια. Οι καιροί σήμερα είναι διαφορετικοί και ο χρόνος χρήμα.
ΕΤΣΙ έχουμε και εμείς την επιλογή είτε να παρακολουθούμε τις επιδόσεις και τα ρεκόρ των αθλητών στο Λονδίνο είτε να αλλάζουμε κανάλι και να παρακωλυθούμε «ζωντανά» τις επιδόσεις του συριακού στρατού και των ελεύθερων μαχητών μα σκοτώνουν γυναικόπαιδα και να κατεδαφίζουν με βόμβες τη Δαμασκό και το Χαλέπι.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Αυτά για σήμερα και γεια χαρά σε όλους.