Την πολυποίκιλη προσφορά της Ιωάννας Λιακάκου στα λογοτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα της παροικίας μας -και όχι μόνο- τίμησε την περασμένη Κυριακή το εκλεκτό ακροατήριο που ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Συνδέσμου Λογοτεχνών Αυστραλίας και του Ελληνοαυστραλιανού Πολιτιστικού  Συνδέσμου.
Η εκδήλωση έγινε στο κτίριο της Ποντιακής Κοινότητας, όπου η κ. Μαρία Ηροδότου, υπεύθυνη του Προγράμματος Ελληνικών του Πανεπιστημίου La Trobe, έκανε την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της τιμώμενης με τίτλο «Επιστολές στον Κόσμο».

Προσωπικά, σέβομαι και εκτιμώ τη συγγραφέα και επιστολογράφο μας, Ιωάννα Λιακάκου. Το περιεχόμενο του βιβλίου, όπως καταλαβαίνετε, είναι –όντως- οι επιστολές που η συγγραφέας δημοσίευσε στις στήλες της εφημερίδας μας «Γράμματα στο Νέο Κόσμο», είτε ως απάντηση, αντίδραση, προβληματισμό ή ακόμη και κατάθεση των απόψεών της. Καλύπτει, δε, την περίοδο από το 1990 και εντεύθεν.

«Το να εκφράζει κάποιος ελεύθερα, δημόσια και μάλιστα γραπτώς τη γνώμη του δεν είναι εύκολο, αφού πρέπει να κρίνει και συχνά να κατακρίνει ή να έλθει σε αντίθεση ή σύγκρουση με πράγματα και καταστάσεις που διαφωνεί» είπε εισαγωγικά η κ. Ηροδότου, αντιπαραθέτοντας  το ποίημα της συγγραφέα: «Αν φοβάσαι μη μιλήσεις. Κι αν μιλήσεις, μη φοβάσαι. Και φοβάμαι και μιλάω. Αν βλέπεις το άδικο και δεν μιλάς, είσαι συνένοχος».

Και η Ιωάννα Λιακάκου μέσα από τις επιστολές της, φαίνεται ότι δεν φοβάται και, έχει θάρρος και  μιλάει, με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να διορθωθεί.
Στη συνέχεια, η παρουσιάστρια ανέτρεξε στις 228 σελίδες, χωρίζοντας το  περιεχόμενο  σε ενότητες. Έτσι έχουμε τα Φιλοσοφικά, όπου μεταξύ άλλων η συγγραφέας «καυτηριάζει την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι για  να  ευημερήσει, να προοδέψει και να επιτευχθεί για τον πολίτη ένα κράτος Δικαίου, χρειάζεται τάξη και ηθική.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ

Ασχολείται επίσης και φαίνεται ότι την ενοχλεί η απάθεια του σημερινού ανθρώπου, που τίποτε δεν τον ενοχλεί, δεν το προβληματίζει και δεν τον ενδιαφέρει». 
Την πρόκληση και τους πολέμους εν ονόματι τάχατες της Δημοκρατίας, η κ. Ηροδότου τα κατατάσσει στα Πολιτικά. «Αυτό που ζητά η συγγραφέας μέσα από τις επιστολές της, είναι οι δυνατοί να ανατρέξουν στα αίτια της δημιουργίας των ομάδων βίας και τρομοκρατίας και όχι να καταλήγουν εφαρμόζοντας οι ίδιοι την ίδια τακτική, προκαλώντας μεγαλύτερης έκτασης βία, παντελή θάνατο, προσφυγιά, ξεριζωμό», εξήγησε.

Στα κοινωνικά προβλήματα, η πένα της Ιωάννας Λιακάκου, καταπιάνεται με την μάστιγα της εποχής μας, την αυτοκτονία ανάμεσα στα νεαρά στρώματα της κοινωνίας, την έλλειψη στήριξης, την πείνα, την εκμετάλλευση, τα ναρκωτικά, και προτρέπει. «Γιατί να μη ασχοληθούμε με τις τέχνες, τη μουσική τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία που εξευγενίζουν τον άνθρωπο;».

Η Τεχνολογία και το Περιβάλλον, ιδιαίτερα η άρνηση ή αδιαφορία των αρχηγών κρατών να λάβουν μέτρα για το περιβάλλον είναι κατά την Ιωάννα Λιακάκου σοβαρά προβλήματα, ενώ στέκεται με σεβασμό στο θέμα της Παιδείας. «Μορφωμένο θεωρεί εκτός από τα διπλώματα, την ευγένεια και το σεβασμό» είπε η κ. Ηροδότου.
Στο βιβλίο ο αναγνώστης θα βρει και άλλες επιστολές  με θέματα από τη ζωή της  συγγραφέα, τον ξενιτεμό, τα πρώτα βήματα στη δεύτερη πατρίδα και άλλα.
Τελειώνοντας, η κ. Ηροδότου ανέφερε ότι η Ιωάννα Λιακάκου, χρησιμοποιεί τις επιστολές της, ως μέσο και όπλο για να απαντήσει ή να αντικρούσει επιθέσεις που έγιναν εναντίον της προσωπικά, είτε εναντίον άλλων γνωστών προσώπων, όταν μάλιστα θεωρεί ότι αδίκως γράφτηκαν. «Το να εκφράζει κανείς μέσα από τη δημιουργική γραφή τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τα βάσανα και τις εμπειρίες του, δεν βάζει σε κανένα κίνδυνο τη «σημαντική λογοτεχνία».

ΕΙΚΟΝΕΣ–ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Η φωνή του λαού πρέπει να ακούγεται. Αν μη τι άλλο, μπορεί να αποτελέσει μια μαρτυρία για μια εποχή, για κάποιους ανθρώπους και στην περίπτωση μας ανθρώπους με την τραγική εμπειρία της μετανάστευσης», εξήγησε.

Ήταν μια εμπεριστατωμένη, ενδιαφέρουσα και σύντομη παρουσίαση από την ακαδημαϊκό με εικόνες, μαρτυρίες, αυτοκριτική της συγγραφέα και παράθεση γεγονότων που καλύπτουν μια εικοσαετία, και, που βοηθούν να σχηματίσουμε μια εικόνα για τη συγγραφέα. Το σίγουρο είναι  ότι μας έφτιαξε τη διάθεση, δίνοντας συνάμα την ευκαιρία μαζί με το καφεδάκι και τα εκλεκτά εδέσματα να συγχαρούμε την αγαπητή μας κ. Ιωάννα Λιακάκου.

 Ένα άνθρωπο ευαίσθητο, συνειδητοποιημένο, που αμφισβητεί με σκοπό να διορθωθούν καταστάσεις, που αγωνιά για τον άνθρωπο και την πορεία του στην κοινωνία, που μιλά με παρρησία γιατί το θεωρεί έντιμο, ελπίζοντας έστω και σε μικρή αλλαγή χωρίς να περιμένει κάποιο υλικό κέρδος.

Η συγγραφέας με τη σειρά της, ευχαρίστησε το Νέο Κόσμο για το βήμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις της, σημειώνοντας ότι λειτούργησε αμφίδρομα, τον κ. Νίκο  Νομικό για τον πίνακά του που κοσμεί το εξώφυλλο – μια γειτονιά,  τη δική σας ή τη δική μου, όπου φαίνονται σύγχρονοι  άνθρωποι, εσείς, εγώ, σε  διαφορετικές στάσεις ζωής.
Διαπίστωσή της είναι αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, οι περισσότερες επιστολές είναι σαν να γράφτηκαν χθες. Ωστόσο είναι αισιόδοξη. «Μάλλον πάμε προς το καλύτερο…», είπε.

Χαιρετισμούς απηύθυναν η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συνδέσμου, κ. Καίτη Αλεξοπούλου, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Λογ0τεχνών και Συγγραφέων, κ. Θύμιος Χαραλαμπόπουλος, και ο πρόεδρος της Ποντιακής Κοινότητας, κ. Σπύρος Κοροσίδης.

Μελοποιημένο ποίημα της συγγραφέα ακούσαμε από τον Παύλο Ανδρόνικο και την Κρυστέλλα Δημητρίου.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε η κ. Διονυσία Τσουκαλά.