Γνωστή ως Helen Kostandinos, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια έχει σπάσει στα 68 της χρόνια 60 παγκόσμια ρεκόρ και συνεχίζει ακάθεκτη.
Μόλις επέστρεψε από τη Γαλλία όπου πήρε μέρος σε αγώνες τριών διαφορετικών κατηγοριών άρσης βαρών και έσπασε και τα τρία ρεκόρ που, ούτως ή άλλως, κρατούσε η ίδια.
«Όταν μπαίνω στο στάδιο», θα πει η ίδια, «αισθάνομαι να με κυριεύει μια φοβερή δύναμη. Αισθάνομαι ότι μπορώ να επιτύχω τα πάντα. Οι άλλοι εκπλήσσονται με μένα κι εγώ με τον εαυτό μου. Είναι μια εσωτερική δύναμη, του μυαλού περισσότερο, που ξέρω ότι δεν πρόκειται να μ’ εγκαταλείψει όσο ζω. Σε δυο χρόνια γίνομαι εβδομήντα και μπαίνω σε μια νέα κατηγορία. Εκεί καταγράφονται απλά οι επιδόσεις, αλλά εγώ σκοπεύω ν’ αλλάξω τα πράγματα. Θα πρέπει να αναβαθμιστεί το παιχνίδι και σ’ αυτή την ηλικιακή μονάδα, γιατί οι άνθρωποι σήμερα είναι τόσο νέοι, όσο νοιώθουν. Η ηλικία δεν θα πρέπει να είναι ούτε ταμπέλα, ούτε πρόσκομμα σ’ αυτά που επιθυμούμε να κάνουμε.
Προσωπικά τίποτε δεν έχει αλλάξει στο σώμα και τη ψυχική μου δύναμη, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Ούτε και σκοπεύω ν’ αφήσω κάτι να ανακόψει την πορεία μου. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τα πάντα, φτάνει να το λέει η ψυχή του».
Και η δική της, σίγουρα το λέει.
Την Έλεν τη γνώρισα πριν μερικά χρόνια, όταν είχε κερδίσει δύο βραβεία στη Σκωτία και είχε σπάσει 52 ρεκόρ.
Από τις μεγάλες στιγμές της ζωής της θεωρεί η ίδια τη συμμετοχή της στη λαμπαδηδρομία των Ολυμπιακών Αγώνων Σίδνεϊ 2000.
Ήταν μια αναγνώριση που σήμαινε πολλά για ένα κορίτσι που είχε φύγει πριν μερικές δεκαετίες από τα Καλύβια Φενεού Κορινθίας και ήθελε να γυρίσει με το ίδιο καράβι πίσω, αλλά δε γινόταν», θα πει και τα γαλάζια της μάτια θα λάμψουν, χωρίς να μπορείς να δεις αν είναι το τότε ή το σήμερα που τη συγκινεί.
Επιτυχημένη επιχειρηματίας με δυο μαγαζιά στο Bendigo –παιδικών επίπλων και παιδικών ρούχων– ακίνητη περιουσία και στις δυο πατρίδες, θα πει ότι ‘τη ζωή την παίρνει όπως έρχεται και ποτέ δε χάνει τη ψυχραιμία της’: «Έχω μάθει να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες με το κεφάλι ψηλά. Να επιστρατεύω όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σ’ ό,τιδήποτε κάνω, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.
Βλέπω τα προβλήματα ως προκλήσεις για να δείξει ο καθένας τη δύναμή του, τις ικανότητές του, τη θέλησή του να αλλάξει τα πράγματα. Από μας εξαρτάται, μου έχει διδάξει η ζωή, να κάνουμε το λεμόνι πορτοκάλι. Να πούμε στον εαυτό μας εδώ σε θέλω τώρα να κάνεις τα καλά σου’. Βρίσκω ότι δουλεύει».
Απόδειξη ότι ένα σοβαρό ατύχημα που είχε πριν χρόνια και είχε τραυματιστεί σοβαρά στη μέση, αντί να τη γονατίσει, όπως θα πει, της έδωσε δύναμη όχι μόνο να το ξεπεράσει, αλλά να σηκώνει σήμερα βάρη τρεις φορές μεγαλύτερα από το σωματικό της βάρος.
Ενδεικτικά να πούμε ότι στο τρίτο ρεκόρ που έσπασε στη Γαλλία πρόσφατα, σήκωσε 132 κιλά, ενώ η ίδια ζυγίζει 61 κιλά!
Για όσους θέλουν να μάθουν ποια είναι τα μικρά πρακτικά μυστικά που την κρατούν δυνατή θα πει ότι γυμνάζεται τρεις φορές τη βδομάδα, περπατάει γρήγορα για μισή ώρα τη μέρα –εκτός Σαββατοκύριακου– τρώει προσεκτικά και λιτά, αλλά όχι… Σπαρτιάτικα. Αποφεύγω τα ζωικά λίπη και γενικά τα βαριά φαγητά. Άσπρο κρέας, δηλαδή κοτόπουλο και ψάρι, λαχανικά, κυρίως ωμά, φρούτα, ξηρούς καρπούς και ελαιόλαδο. Τίποτε το δραστικό όμως. Τα πάντα είναι στο μυαλό. Όταν ο άνθρωπος θέλει πραγματικά να επιτύχει κάτι και βάλει τη ψυχή του σ’ αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα το κατορθώσει».
Και δεν αναφέρεται φυσικά μόνο στην άρση βαρών, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι εκτός από πρωταθλήτρια η Έλεν είναι και μια επιτυχημένη επιχειρηματίας που εργάζεται έξι μέρες τη βδομάδα.
