To ότι οι γαμήλιες ανθοδέσμες σήμερα, επαναστάτησαν και ξέφυγαν από τα προκαθορισμένα των τελευταίων ετών που τις ήθελαν να είναι σχεδόν πανομοιότυπες, σημαίνει ότι το κλέψιμο ιδεών έγινε πιο ήπιο και η κάθε μελλόνυμφη, ακολουθεί και ενστερνίζεται το δικό της, ατομικό, γούστο.
Έτσι βλέπουμε ότι η υπερβολή των τεράστιων μπουκέτων που έδωσε, εδώ και αρκετά χρόνια, τη θέση της στα μονόχρωμα μικρά, σχεδόν χωρίς μίσχους τριαντάφυλλα, για να ασφυκτιούν όλα μαζί σ’ ένα μαζεμένο μπουκέτο, δεν ακολουθείται, στις μέρες μας, κατά γράμμα.
Λες και βαρέθηκαν οι νύφες να ακολουθούν η μία την άλλα, να αντιγράφουν όλες ομαδικά τις νύφες των περιοδικών ή τα μπουκέτα των διασημοτήτων και αποφάσισαν να κάνουν τη δική τους, προσωπική επιλογή.
Οι πιο τολμηρές, έκαναν μια συζήτηση με τον εαυτό τους, βρήκαν ποια λουλούδια τις εκφράζουν πληρέστερα και έδωσαν την παραγγελία.
Φυσικά, δεν λείπουν και εκείνες που άλλα είχαν κατά νου και άλλα κατάληξαν να κάνουν, όταν έφτασαν στο ανθοπωλείο και είχαν μια συζήτηση με την ειδική επί του θέματος.
Ρόλο στην ανθοδέσμη, πάντως, ειδικά με το μέγεθος και το χρώμα των λουλουδιών, παίζει η απόχρωση του νυφικού βασικά και το ύψος της νύφης.
Αν το νυφικό είναι παστέλ ροζ, για παράδειγμα, είναι εκτός τόπου, μπουκέτο από κόκκινα ή πορτοκαλί τριαντάφυλλα.
Το εκρού νυφικό, από την πλευρά του, ταιριάζει με όλα τα χρώματα λουλουδιών, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Το γεγονός δε ότι στις μέρες μας, είναι το χρώμα που επικρατεί, κάνει τα πράγματα κατά πολύ πιο εύκολα!
Μετρίου μεγέθους ανθοδέσμες έρχονται δειλά–δειλά στο προσκήνιο, οι μικρές δε, όπου υπάρχουν, δεν είναι από παστέλ μόνο τριαντάφυλλα, όπως πριν, αλλά και από μικτά, πράγμα που παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον.
Φυσικά, το όλο χρωματικό θέμα του γάμου, παίζει εδώ κάποιο ρόλο, συμπεριλαμβανομένης της γραβάτας του γαμπρού και του χρώματος των παρανυφικών…
Τα λουλούδια αποτελούν βέβαια ένα ευρύτερο θέμα στην όλη υπόθεση του γάμου, δεδομένου ότι σε πολλές περιπτώσεις, στολίζουν την εκκλησία, σχεδόν πάντοτε, δε, τα τραπέζια του χολ, όπου γίνεται η γαμήλια δεξίωση.
Προσδίδουν μια χαρούμενη, κυρίως, όμως, ρομαντική νότα που είναι και το ζητούμενο αυτής της τόσο σημαντικής μέρας.
Συνηθίζεται, δε, ο τελευταίος της παρέας στο τραπέζι, να παίρνει φεύγοντας και την ανθοδέσμη. Αξίζει, όπως καταλαβαίνετε, να δώσει κανείς αυτόν τον έξτρα χρόνο στη βραδιά, αφού θα ανταμειφθεί δεόντως.
