Aπό τον Τζακ Νίκολσον και τον JFK µέχρι τον Τζέραρντ Μπάτλερ, τον Τζάστιν Τίµπερλεϊκ και τον Μάκη από το Οικονοµικό του Πειραιά, το αρχέτυπο του άντρα γυναικοκατακτητή αντέχει, αναπαράγεται, γοητεύει. Οι άντρες που σαγηνεύουν µε την προσωπικότητά τους κι όχι µε τα λεφτά τους όπως λανθασµένα πιστεύεται είναι ένα ξεχωριστό αντρικό avatar. Κι ενώ οι κατακτήσεις τους προκαλούν ζήλια και θαυµασµό, η ερώτηση παραµένει: είναι οι γυναικοκατακτητές καλοί εραστές; Ο ιταλός συγγραφέας Πιτιγκρίλι στο βιβλίο του «Κοκαΐνη» (εκδόσεις Κάκτος) το είχε θέσει απλά: «Ας µη νοµίσει κανείς ότι αυτός που έχει κατακτήσει πολλές γυναίκες έχει εµβαθύνει και στην ψυχολογία τους. Είναι τραγικό λάθος. Είναι σαν να πιστεύει ένας φύλακας µουσείου ότι µπορεί να γίνει κριτικός τέχνης».
Η Αλίν Χέινλι, life coacher (πείτε την και σύµβουλο ζωής) περιγράφει µε ελάχιστα κολακευτικούς όρους το πρότυπο του γυναικοκατακτητή: νάρκισσος, αλαζόνας, ανασφαλής, που διαρκώς χρειάζεται επιβεβαίωση και συνήθως τη βρίσκει σε µικρότερες ηλικιακά γυναίκες ή γυναίκες που διανύουν µια ταραχώδη περίοδο στη ζωή τους. Και όσον αφορά το σεξ καταλήγει: «Πώς να είναι καλός εραστής ένας άντρας αλεξιπτωτιστής; Πώς να ικανοποιήσει µια γυναίκα κάποιος που το επόµενο λεπτό θα χαθεί; Πώς να φέρει σε οργασµό µια γυναίκα ένας άντρας που ένιωσε τον δικό του την ώρα που µπήκε στην κρεβατοκάµαρά της και την αντίκρισε γυµνή, άρα παραδοµένη;».
Ο άντρας Καζανόβας έχει τη φήµη, στην πράξη όµως αµφισβητείται. Οι καλοί εραστές γίνονται, δεν γεννιούνται. Και ο άντρας που δεν έχει µαθητεύσει για µήνες (και χρόνια) στο κρεβάτι µιας και µόνο γυναίκας ικανοποιώντας την προτροπή «πιο δυνατά», δεν έχει αφουγκραστεί το κορµί της ή δεν έχει παρατηρήσει πώς αναψοκοκκινίζουν τα µάγουλά της όταν την φιλάει πίσω από το αφτί, δεν έχει µεγάλη διαφορά από έναν ενθουσιασµένο έφηβο.
Ο Φιντέλ Κάστρο, σύµφωνα µε ένα ντοκυµαντέρ του Ιαν Χάλπεριν του 2008, υπολογίζεται πως έχει κοιµηθεί µε 35.000 γυναίκες. Συνήθιζε να κάνει σεξ δύο φορές την ηµέρα, πάντα µε διαφορετική. Ανέθετε στη φρουρά του να βρίσκει τις συντρόφους τους από τις παραλίες της Αβάνας. Η φήµη που λέει πως αυτό ήταν ένα µέσο αυτοπροστασίας από επίδοξες κατασκόπους των Αµερικανών δεν επιβεβαιώνεται από καµία µαρτυρία. Απλώς ο Φιντέλ δεν έδινε δεκάρα. Και εκείνες ήταν ευχαριστηµένες να επαίρονται πως είχαν ξαπλώσει µαζί του.
Σύµφωνα και πάλι µε τη σύµβουλο Αλίν Χέινλι ο Καζανόβας δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φοβισµένο αγόρι. Ενα αγόρι που αρνείται να δεσµευτεί, όχι επειδή τα σεξουαλικά του ένστικτα είναι ανυπότακτα, αλλά επειδή ο φοβάται. Φοβάται ότι δεν µπορεί να ικανοποιήσει µια µόνιµη σύντροφο, φοβάται ότι ο καιρός θα αποκαλύψει πως στην πραγµατικότητα δεν είναι κάτι σπουδαίο. Φοβάται ότι είναι λίγος. Αλλωστε, ένας άντρας που µετράει τις ερωτικές του παρτενέρ όπως κάνουν τα παιδιά µε τα παγωτά που τρώνε το καλοκαίρι, πόσο καλός µπορεί να είναι στο κρεβάτι;