ΜΕ τους καλύτερους οιωνούς ξεκίνησε στις αρχές της εβδομάδας η… μετανάστευση του Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο στην Αυστραλία…
Η υποδοχή στο αεροδρόμιο και η συνέντευξη Τύπου λίγο αργότερα, απέδειξαν περίτρανα ότι «τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή».
Και ότι για να ανέβεις ψηλά, όσο ψηλά ανέβηκε ο συμπαθέστατος Ιταλός σούπερ σταρ, θα πρέπει να έχεις το «πακέτο»…
Και ο Αλεσσάντρο έδειξε και απέδειξε ότι το έχει και, για μια ακόμη φορά, αξίζουν αμέτρητα μπράβο στην Σίδνεϊ Φ.Κ. που, όπως αρκετές φορές στο παρελθόν, τόλμησε για κάτι μεγάλο και εντυπωσιακό.
ΑΠΕΙΡΕΣ από καρδιάς ευχές να πετύχει πέρα για πέρα…
ΒΕΒΑΙΑ, υπάρχει κάπου… σκορπισμένη μια μειοψηφία που επιμένει ότι η παρουσία του Ντελ Πιέρο στο πρωτάθλημά μας είναι μια χαμένη ιστορία.
Παίρνουν, μάλιστα ,κάποιοι της άδικης αυτής μειοψηφίας, χαρτί και μολύβι και υπολογίζουν, με βάση τις ετήσιες αποδοχές των $2 εκ., το ποσό που αναλογεί σε κάθε μήνα, εβδομάδα, ημέρα…
ΚΑΙ το κάνουν γιατί μια ζωή στείρα αντιπολίτευση είναι…
Αφήστε, που τα 2χ2=4 εκατομμύρια δολάρια, για το συμβόλαιο των δύο χρόνων, θα τα πληρώσουν οι ιδιοκτήτες της Σίδνεϊ Φ.Κ. και όχι εμείς οι φορολογούμενοι…
ΕΧΟΥΝ, όμως, οι γκρινιάρηδες αυτοί μια επιλεκτική ευαισθησία σε θέματα που αφορούν το ποδόσφαιρό μας.
– Όπως στην περίπτωση των $45 εκ. που… πετάχτηκαν στον αέρα στην αποτυχημένη μας προσπάθεια για διοργάνωση Μουντιάλ…
– Ή στην περίπτωση του $1 εκ. το χρόνο, που είναι ο μισθός του νέου γενικού διευθυντή της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.
ΚΑΙ στις δύο περιπτώσεις, εμμέσως ή αμέσως, τα χρήματα τα πληρώνουμε εμείς, οι φορολογούμενοι…
Ούτε «κιχ» διαμαρτυρίας, όμως…
Ίσως αυτές τις οδηγίες να έχει η μειοψηφία, αλλά και οι ρεπόρτερ, που προβάλουν τις θέσεις τους.
ΕΝΑ άλλο που με ενοχλεί αφάνταστα με αφορμή τον ερχομό του Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο, είναι η συνεχής σύγκρισή του από αγγλόφωνους ρεπόρτερ, με τον Χάρι Κιούελ.
Αυτό ο Χάρι, έτσι ο Αλεσσάντρο και πάει λέγοντας…
Μα δεν θα ξεκολλήσουν ποτέ τους από τον Χάρι οι αγγλόφωνοι;
Έλεος πια, έλεος!
ΚΑΙ η σύγκρισή του με τον Ντελ Πιέρο, είναι ιεροσυλία!
Ανόμοια πράγματα συγκρίνεται παιδιά.
Εντελώς, μας εντελώς ανόμοια…
Ο Ιταλός είναι η μεγαλύτερη αθλητική (αθλητική και όχι απλώς ποδοσφαιρική) φυσιογνωμία μιας χώρας με πλούσια παράδοση σε πολλά σπορ.
Ο δικός μας, που ποτέ δεν καταξιώθηκε στην πατρίδα του, ένας πολύ καλός (κάποιες σεζόν) παίκτης.
Ο Ιταλός αγωνίστηκε για 19 ολόκληρα χρόνια, όσο δηλαδή και η ζηλευτή του καριέρα στην «μεγάλη κυρία» του ιταλικού ποδοσφαίρου, τη Γιουβέντους.
Να πω η δημοφιλέστερη ομάδα στον πλανήτη; Είναι, αλλά για να μην αδικώ Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μάντσεστερ Γιουν., Λίβερπουλ, θα περιοριστώ στο «μία από τις κορυφαίες» του πλανήτη.
Ο δικός μας, είχε μια σπουδαία περίοδο στη Λιντς, πήγε στη συνέχεια στη Λίβερπουλ, όπου ποτέ δεν έγινε Νο1 και τα υπόλοιπα τα ξέρετε…
ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ, λοιπόν, η σύγκριση, ιεροσυλία…
ΚΑΙ θα επαναλάβω ότι ο Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο είναι μακράν το μ ε γ α λ ύ τ ε ρ ο όνομα εν ενεργεία ποδοσφαιριστή που επισκέφθηκε ποτέ την Αυστραλία.
«ΕΝ ενεργεία παίκτης» για να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Γιατί ως ποδοσφαιρικό, γενικά, όνομα, μεγαλύτερο είναι και παραμένει αυτό του αείμνηστου Φέρεντς Πούσκας, που στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ανέλαβε τις τύχες της Ελλάς που «ψυχορραγούσε» και την μεταμόρφωσε σε σούπερ ομάδα, που το 1991 έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο που έχει παίξει ποτέ ομάδα στην Αυστραλία, κατακτώντας το δεύτερο εθνικό της πρωτάθλημα.
ΝΕΑΡΟΣ αμυντικός της ομάδας εκείνης ήταν τότε και ο Άγγελος Ποστέκογλου, δημιουργός της «Μπαρτσελόνα» του Μπρίσμπαν, που όταν του ζήτησα πριν καιρό να βαθμολογήσει την Ελλάς του ’91 και το Μπρίσμπαν της προπερασμένης σεζόν, παραδέχτηκε…ιπποτικά και με… αριθμούς ότι η Ελλάς του Πούσκας ήταν η καλύτερη ομάδα.
ΝΑ… κατέβουμε ένα σκαλί και να πάμε στο Πολιτειακό μας πρωτάθλημα.
Συγχαρητήρια σε ΟΚΛΙ, Παγκύπριο και Ηρακλή που από αύριο Παρασκευή μπαίνουν στη δοκιμασία της φάσης των τελικών και καλή τους επιτυχία.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για άλλη μία χρονιά, εκτός τελικών μένει η Ελλάς, ενώ χειρότερα είναι τα νέα για τον Μέγα που υποβιβάζεται!
Δύο ομάδες με μεγάλη ιστορία, δύο ομάδες που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για την δημιουργία του πρώτου εθνικού πρωταθλήματος το 1977, στις χειρότερες περιόδους τους.
ΑΛΗΘΕΙΑ, τι φταίει για το κατάντημα, γιατί περί αυτού πρόκειται;
Πολλοί, πάμπολλοι οι λόγοι…
Στην Ελλάς πίστεψαν -και κάποιοι εξακολουθούν να το πιστεύουν- ότι ο σημερινός σύλλογος είναι συνέχεια της Ελλάς των τεσσάρων εθνικών πρωταθλημάτων.
Λάθος, μέγα λάθος!
Το ξανάγραψα και έγινε χαμός…
Θα πρέπει όμως κάποτε να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε κατάματα την σκληρή πραγματικότητα, να προσαρμοζόμαστε σ’ αυτή και να προχωράμε.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έγινε αυτό και, για μια ακόμη φορά, η κυανόλευκη ομάδα θα βλέπει τη φάση των τελικών από την… κερκίδα.
ΤΙ πρέπει να γίνει για να αλλάξει η τύχη, η πορεία και η μοίρα της;
Πολλά, πάρα πολλά…
Όχι δεν θα τα γράψω, (εκφράζοντας πάντα προσωπική γνώμη) γιατί δεν έχω καμία όρεξη για «καυγάδες».
ΑΠΛΩΣ αυτοί οι λίγοι που έμειναν μέσα και έξω από την ομάδα με το πλουσιότερο cv στην ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου, θα πρέπει να καθίσουν σε ένα στρόγγυλο τραπέζι και να αποφασίσουν «ποιοι είναι σαν ομάδα, σαν Ελλάς» και το βασικότερο «που πάνε, ή που θέλουν να πάνε»…
ΓΙΑ το Μέγα που στη νέα πολιτειακή σεζόν θα αγωνίζεται στη Β’ Κατηγορία, τι να πει κανείς, ή τι να πρωτοπεί;
«Όπου φτωχός και η μοίρα του» λέει ο σοφός λαός μας και η ρήση ισχύει απόλυτα στην περίπτωση της «κιτρινόμαυρης» ομάδας.
Μιας ομάδας που πάει από το κακό στο χειρότερο, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η χρονιά που πέρασε, αλλά και η προηγούμενη, οδηγούσαν την ομάδα με μαθηματική ακρίβεια στον υποβιβασμό.
ΠΑΡΕΕΣ, παρεούλες, σωτήρες, ενίοτε και… γροθιές, έφεραν τον Μέγα στο σημείο «0» και αν δεν προκύψει μια… ομοψυχία και μια σύγκλιση απόψεων, δεν αποκλείεται η συνέχεια της κατρακύλας…
Δεν το ευχόμαστε, αλλά κάποιοι «επί μονίμου βάσεως» παράγοντες και σωτήρες (;;) της ομάδας, θα πρέπει να αποχωρήσουν και να δώσουν την ευκαιρία σε νέα άτομα να αναλάβουν τα ηνία.
ΑΠΟ ό,τι μαθαίνω, πέρα από τα μύρια τόσα προβλήματα, υπάρχει στο Μέγα και το μεγαλύτερο, το οικονομικό.
Κάποιοι θέλουν να αναλάβουν το έργο της «κάθαρσης», αλλά δεν τους αφήνουν κάποιοι άλλοι που δεν είναι αμέτοχοι της σημερινής κατάντιας.
Υπάρχει άλλη λύση από αυτή της «παράδοσης» της ομάδας σε κάποιους που θέλουν να δημιουργήσουν τη νέα τάξη πραγμάτων στη «Τούμπα»;
Προσωπικά πιστεύω ότι όχι…
ΤΟΠΟ στα νιάτα λοιπόν και ό,τι προκύψει…
Όταν ο «ασθενής» είναι βαριά άρρωστος, το πολύ μπλα-μπλα, λειτουργεί σε βάρος του.
Τολμηρές και γενναίες αποφάσεις λοιπόν και στο Μέγα, για να αναστραφεί η προς τα κάτω πορεία του…
ΑΝ κάποιοι διαφωνούν μαζί μου για όσα έγραψα για την Ελλάς και τον Μέγα και θέλουν να εκφράσουν δικές τους γνώμες, η εφημερίδα μας είναι «ανοιχτή» σε όλους.
Κόσμια όμως και επώνυμα.
Οι εποχές των ανώνυμων ύβρεων και των «στημένων» και «μαγνητοφωνημένων» εποχών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…
