Από θρησκευτική, πολιτισμική και γλωσσολογική άποψη, η Αυστραλία είναι μια από τις πλέον ποικιλόμορφες χώρες του κόσμου. Γενικά, οι Αυστραλοί είναι ανεκτικοί, δεκτικοί και φιλόξενοι, και υπέρ της πολιτισμικής μας ποικιλομορφίας.

Υπάρχουν κάποιοι που στρέφουν την προσοχή σε διαμάχες στο εξωτερικό, απομονωμένα συμβάντα βίας στους δρόμους μας καθώς και σε μεμονωμένα άτομα που ζητούν ειδικά προνόμια για το θρήσκευμά τους ως απόδειξη ότι ο πολυπολιτισμός δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Διαφωνώ με την ανωτέρω εκτίμηση.

Ακραίες απόψεις υπάρχουν, ως ένα βαθμό, σε κάθε κουλτούρα και κοινωνία και πηγάζουν από ένα φάσμα επιδράσεων, μεταξύ των οποίων τα προκατειλημμένα πιστεύω, ο φόβος της αλλαγής, το προσωπικό κέρδος, ή ως απόρροια άγνοιας.
Οι ακραίες απόψεις δεν προκύπτουν απλώς γιατί η Αυστραλία ενστερνίστηκε τον πολυπολιτισμό και είναι μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Τέτοιες απόψεις μπορεί να υπάρχουν και σε χώρες που επιχείρησαν να καταστείλουν την ποικιλομορφία και να μην υλοποιήσουν πολιτικές αποδοχής.
Σε αυτόν τον τομέα, σημειώσαμε μεγάλη επιτυχία στη Βικτώρια, όπου η απαράμιλλη πολυπολιτισμική μας πολιτική, η οποία ενσωματώνει και την ιθαγένεια, διαχειρίζεται και αξιοποιεί την πολιτισμική μας ποικιλομορφία και αρνείται να αποδεχθεί τέτοιες απόψεις.

Ήταν λυπηρό που σταθήκαμε μάρτυρες των πρόσφατων ταραχών στο Σύδνεϋ, όπου συγκεκριμένα άτομα αποφάσισαν να προωθήσουν τους δικούς τους στόχους υποκρυπτόμενοι πίσω από τη θρησκεία τους.

Τα άτομα αυτά έχουν βλάψει την κοινότητα και τη θρησκεία τους.
Όποιο άτομο ή ομάδα ατόμων χρησιμοποιεί λάθος τη θρησκεία για βίαιους σκοπούς θα πρέπει να κατακρίνεται.
Τα θρησκευτικά πιστεύω δεν έχουν άσχημη πλευρά, οι άνθρωποι όμως έχουν.

Είναι ευθύνη μας να μην επιτρέψουμε οι ενέργειες ορισμένων να αμαυρώνουν ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο.
Κατά τη γνώμη μου, δύο είναι οι τρόποι με τους οποίους τα άτομα αντιλαμβάνονται την κουλτούρα τους.
Όλοι μας έχουμε τη δική μας ‘άκαμπτη’ κουλτούρα, ανάλογα με τη γενέτειρά μας, την οικογένειά μας και την κληρονομιά μας. Είναι τα ήθη και έθιμα που έχουμε κληρονομήσει και τα οποία προσπαθούμε, στις περισσότερες περιπτώσεις, να κρατήσουμε ή να τα περάσουμε στην επόμενη γενιά.
Τα ήθη και έθιμα αυτά τα θεωρούμε πολύτιμα και άξια διατήρησης. Μας έχουν πει, μερικές φορές για ιδιοτελείς σκοπούς, ότι δεν πρέπει να αλλοιώσουμε ή να μεταβάλουμε τα ήθη και έθιμα αυτά γιατί απεικονίζουν το ποιοι είμαστε. Αυτό ενδέχεται να οδηγήσει σε ακραίες μορφές εθνικισμού και αποσχιστικές τάσεις οι οποίες δεν αποδέχονται τις κοινές, βασικές μας αξίες.

Η ‘εύκαμπτη’ κουλτούρα είναι αυτή που ανελίσσεται ως αποτέλεσμα του φυσικού, κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος. Είναι δυναμική, μεταβάλλεται διαρκώς και εκπορεύεται από ανθρώπους που ασκούν αμοιβαίες επιδράσεις.

Όταν οι άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες συνυπάρχουν στο ίδιο περιβάλλον για αρκετό διάστημα η κουλτούρα τους ανελίσσεται, πράγμα που εγγυάται ότι οι άνθρωποι αυτοί θα μπορέσουν να συμβιώσουν με άλλους, με ειρηνικό και αρμονικό τρόπο.

Στο αυστραλιανό περιβάλλον, οι άνθρωποι και οι κοινότητες προσαρμόζουν την κουλτούρα τους στα πλαίσια μιας ευρύτερης κουλτούρας που είναι για όλους, μιας κουλτούρας η οποία μας ενώνει με την αφοσίωσή μας προς τη χώρα αυτή και τους δημοκρατικούς της θεσμούς, νόμους, αξίες και μια ‘δίκαιη μεταχείριση’ για όλους.
Η αυστραλιανή ιθαγένεια αποτελεί, συνεπώς, τη βάση για την οικοδόμηση μιας ισχυρής και ενιαίας κοινωνίας, όπου τα άτομα διδάσκονται ο ένας απ’ τον άλλο και, μαζί, σφυρηλατούν μια αρμονικότερη κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.

Η ιθαγένεια ενώνει όλους τους πολίτες της Βικτώριας στην κοινή δέσμευση που έχουμε αναλάβει ο ένας προς τον άλλο, ως μέρος της ευρύτερης κοινότητας. Η ιθαγένεια και οι συνεπαγόμενες αμοιβαίες δεσμεύσεις, όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, στηρίζει την πολιτισμική και γλωσσολογική ποικιλομορφία της Βικτώριας.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που πρόσφατα παρουσίασα το «Όραμα της Βικτωριανής Κυβέρνησης για τους Πολίτες σε μια πολιτισμική Βικτώρια», που τονίζει το ρόλο της ιθαγένειας ως έναν από τους πυλώνες για μια αποτελεσματική πολυπολιτισμική κοινωνία.

Μια ισχυρή πολυπολιτισμική πολιτική, που είναι κατανοητή και αποδεκτή, μπορεί να παράσχει τα μέσα για την ελαχιστοποίηση ανεπίτρεπτων αιτημάτων και αποσχιστικών τάσεων. Μπορεί να αποτελέσει τον οδικό χάρτη για το πως μπορούμε να οικοδομήσουμε πάνω στα δυνατά σημεία της πολυπολιτισμικής μας κοινωνίας.
Η πραγματική απειλή για την κοινωνία μας δεν είναι η ποικιλομορφία μας, αλλά τα αυστηρά και δύσκαμπτα γνωρίσματα των ολίγων που χρησιμοποιούν αδίκως τη φυλή και τη θρησκεία ως όπλο για προσωπική εξέλιξη ή φυλετικό διχασμό.

* O ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ είναι Μέλος του Κοινοβουλίουκαι Υπουργός Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων & Ιθαγένειας της Βικτώριας