«Ήταν μόλις 56 χρονών. Κανένας μας δεν φανταζόταν ότι εκείνος ο μικρός όγκος θα την σκότωνε μέσα σε λίγους μήνες. Σπάνια μορφή καρκίνου, μας είπαν οι γιατροί. Δύσκολο να διαγνωσθεί εγκαίρως. Και, όντως, σπάνια και δολοφονική. Μέσα σε λίγους μήνες χτύπησε τους πνεύμονές της και την χάσαμε. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, ούτε χημειοθεραπεία, ούτε τίποτα» λέει σήμερα η ομογενής δημοσιογράφος, Ελένη Κάπαλος.
Η μητέρα της δεν είχε περιθώρια να πολεμήσει, η Ελένη όμως έχει. Και αποφάσισε να το κάνει με τον δικό της τρόπο. Σε λίγες μέρες η Ελένη, μαζί με μία στρατιά καθημερινών ανθρώπων που είτε χτυπήθηκαν οι ίδιοι είτε έχασαν κάποιο αγαπημένο πρόσωπο από την αρρώστια που θερίζει αδιάκριτα στο διάβα της, θα «χρησιμοποιήσουν» τα ποδήλατά τους ως όπλα για να σταματήσουν την θανατηφόρα νόσο.
Είναι η πρώτη ποδηλατοδρομία μεγάλης απόστασης που οργανώνεται στη Βικτώρια και πάνω από 100 ποδηλάτες που έχουν μέχρι στιγμής δηλώσει συμμετοχή θα ταξιδέψουν από την Μελβούρνη, στο Healesville και πίσω (200 χιλιόμετρα περίπου) με στόχο να μαζέψουν χρήματα για την έρευνα κατά του καρκίνου.
Το Peter Mac της Μελβούρνης θα ωφεληθεί από την ποδηλατοδρομία που θα λάβει χώρα στις 27 και 28 Οκτώβρη, αλλά, πάνω απ’ όλα, ωφελημένοι θα βγούμε όλοι μας γιατί είναι σίγουρο ότι όλοι έχουμε χάσει κάποιο δικό μας άνθρωπο από καρκίνο.
Πριν από λίγες μέρες, η Ελένη έχασε το ποδήλατό της. Της το έκλεψαν. Προχθές αναγκάστηκε να βρεθεί στα έκτατα ιατρεία του νοσοκομείου της περιοχής της λόγω ενός κοψίματος μέχρι το κόκαλο, στο χέρι της. «Δεν θέλω ράμματα τους είπα, έστω και αν οι γιατροί επέμεναν. Η μόνη μου σκέψη αυτή τη στιγμή είναι η ποδηλατοδρομία. Τίποτα δεν πρόκειται να με σταματήσει. Είναι στη μνήμη της μανούλας μου» λέει.
Ο δικός της αγώνας, όμως, δεν πρέπει να θεωρηθεί προσωπικός γιατί όλοι μας μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελένη να βάλει μερικούς ακόμα επιστήμονες στο ερευνητικό εργαστήριο, να τους οπλίσει με χρόνο και χρήμα που εμείς και οι δικοί μας άνθρωποι θα επενδύσουμε με τη σειρά μας σε… ζωή.
Ο κάθε ποδηλάτης πρέπει να καταφέρει να μαζέψει $2,500 για να λάβει μέρος στην ποδηλατοδρομία. Η Ελένη, που κάθε βράδυ μπαίνει στο σπίτι σας, με κακές ειδήσεις πολλές φορές, αλλά πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, έχει μέχρι στιγμής συγκεντρώσει περίπου $2,000. Το σίγουρο είναι ότι όλοι μπορούν να βοηθήσουν, όχι την Ελένη, αλλά τον συνάνθρωπό τους που σήμερα φαίνεται υγιής, αλλά αύριο θα πάρει τα κακά μαντάτα από τους γιατρούς. Και ποιος ξέρει αλήθεια, αν τελικά ο καρκίνος δεν χτυπήσει την πόρτα του διπλανού αλλά τη δική μας; Κανένας.
Κάθε χρόνο 43,000 άνθρωποι στην Αυστραλία δεν έχουν επιλογή να πολεμήσουν τον καρκίνο, 115,000 θα διαγνωστούν με την επάρατο νόσο.
Η ποδηλατοδρομία αυτή έχει καταφέρει να αποφέρει περίπου $10 εκατ. στη Νέα Νότια Ουαλία και την Κουινσλάνδη που λαμβάνει χώρα τα δύο τελευταία χρόνια και η Βικτώρια μπορεί να το κάνει.
Όλοι μπορούμε να το κάνουμε αν επισκεφθούμε την ιστοσελίδα www.conquercancer.org.au και κάνουμε την προσφορά μας. Όχι για την Ελένη, αυτή θα βάλει τον κόπο, αλλά για κάθε Ελένη που θρηνεί μία μάνα, έναν πατέρα, ένα παιδί μία σύζυγο.
