Ο Οκτώβριος είναι γεμάτος εορτασμούς και μνήμες, που κάνουν υπερήφανους τους απανταχού Έλληνες, καθώς υπενθυμίζουν σε όλους, τους αγώνες των προγόνων μας για την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας. Μπορεί οι δύσκολες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες στις μέρες μας να έχουν απαξιώσει σχεδόν όλες τις αξίες των Ελλήνων, μπορεί για αρκετούς να έχει χαθεί η ελπίδα για μια αξιοπρεπή διαβίωση, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε το παρελθόν μας, γιατί από εκείνο θα παραδειγματιστούμε για το μέλλον μας. Το άρθρο, λοιπόν, αυτό, σκοπεύει να θυμίσει στους αναγνώστες μας τους λόγους που οι σημερινοί νεοέλληνες οφείλουν να είναι αισιόδοξοι και να πιστέψουν πως έχουν τη δυνατότητα, ακριβώς όπως και στο παρελθόν να ξεπερνούν τις αντιξοότητες της εποχής. Θα ξεκινήσουμε παραθέτοντας τα γεγονότα που είναι συνυφασμένα με την 26η Οκτωβρίου.

Μια ημέρα πολύ σημαντική για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, καθώς μαζί με τον εορτασμό του πολιούχου της, Αγίου Δημητρίου, γιορτάζουμε και την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, το 1912. Τον Οκτώβριο του 1912, μετά την κήρυξη του Α’ Βαλκανικού Pολέμου με συμμάχους της Ελλάδας την Σερβία και την Βουλγαρία, εναντίον της καταρρέουσας Οθωμανικής Aυτοκρατορίας, ο Ελληνικός στρατός με αρχηγό τον διάδοχο Κωνσταντίνο προχώρησε στην απελευθέρωση της Κεντρικής Μακεδονίας και αφού προηγήθηκαν διαφωνίες μεταξύ του διαδόχου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Βενιζέλου για την πορεία του στρατού. Τελικώς, αποφασίζετε να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη. Έτσι, το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ημέρα της γιορτής του Άγιου Δημητρίου, απελευθερώθηκε η Πόλη της Θεσσαλονίκης. Ένας ακόμη σταθμός στην ιστορία της πατρίδας μας, είναι η Εθνική Επέτειος του ΟΧΙ.

Το περίφημο «ΟΧΙ» του Έλληνα pρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά, στον πρέσβη της Ιταλίας, Γκράτσι, που οδήγησε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 και διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Μετά το ΟΧΙ της Ελλάδος οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση εισβολής στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και έτσι μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Το Μάρτιο του 1941, η αντεπίθεση των ιταλών υπό την ηγεσία του Μουσολίνι, απέτυχε πλήρως. Προ αυτής της καταστάσεως στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί αποφασίζουν να επιτεθούν κατά της Ελλάδος, για να υποβοηθήσουν τους Ιταλούς να βγουν από την δύσκολη θέση που είχαν περιέλθει. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα.

Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής, αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων ήταν καταλυτική, αφού επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, και υποχρέωσε τους Γερμανούς, να επιβραδύνουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας. Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου. Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στα ελληνικά εδάφη και η χώρα μας, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι βιώνει και πάλι μια «κατοχή» με διαφορετικό αυτήν τη φορά αντίπαλο. Είναι μια «πολιτισμένη κατοχή» στην οποία έχουμε απλήρωτους συμβασιούχους και ανέργους, κατασχέσεις περιουσιών από τις τράπεζες για λίγα Ευρώ, και επιβολή δυσβάσταχτων προστίμων.

Για μια ακόμη φορά, οι Έλληνες πολίτες καλούνται να αντισταθούν. Με αφορμή αυτές τις μέρες, οφείλουμε όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας για ότι συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας. Δεν πρέπει να σταθούμε απλώς στο τυπικό και τη λαμπρότητα των εορτασμών, αλλά να διδαχθούμε από τις ενέργειες του παρελθόντος και να αποκτήσουμε δυνάμεις ώστε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Η μνήμη ήταν και είναι σημαντικός καταλύτης για την επιβίωση του Ελληνικού λαού. Η υπενθύμιση του ελληνικού θάρρους του παρελθόντος θα μας βοηθήσει ξανά, να ξεπεράσουμε και τους σημερινούς σκοπέλους και να δημιουργήσουμε και πάλι μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη Ελλάδα με δύναμη και αισιοδοξία για το αύριο. Η φετινή επέτειος δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να θυμηθούμε την αξία της δημοκρατίας, της αξιοπρεπείας και της ελευθερίας, καθώς, μόνο αν τιμούμε την ιστορία μας θα έχουμε μέλλον ως έθνος.

*Ο Χρήστος Κ. Χολέβας είναι χειρούργος οδοντίατρος, υποψήφιος διδάκτορας Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.