ΔΕΝ ισχύει μόνο για την οικονομία, αλλά και, γενικότερα, για πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες: όταν φτερνίζεται η Αμερική κρυολογεί ο κόσμος.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ και προβλήματα που αφορούν πολλές φορές μόνο την Αμερική, γίνονται και δικά μας προβλήματα.
ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΑ παράδειγμα τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 και τις τελευταίες μέρες, ο τυφώνας «Σάντι» που έπληξε τις ανατολικές ακτές της ναυαρχίδας του… δημοκρατικού, ελεύθερου κόσμου.
ΤΑ δελτία ειδήσεων, όχι μόνο των αυστραλιανών Μέσων Ενημέρωσης, αλλά και, γενικότερα, αφιέρωσαν τον περισσότερο ενημερωτικό τους χρόνο το τελευταίο πενταήμερο στον τυφώνα «Σάντι».
ΘΕΛΑΜΕ-δεν θέλαμε, πληροφορηθήκαμε ότι πρόκειται για «τυφώνα-τέρας» που δεν έχει προηγούμενο, αλλά και με κάθε λεπτομέρεια την ταχύτητα του αέρα, το ύψος των κυμάτων, την ένταση των βροχοπτώσεων, τις περιοχές που θα πλήξει και όλα τα σχετικά.
ΑΝ για παράδειγμα ένας παρόμοιος τυφώνας χτυπούσε την Τζαμάικα, το Μπαγκλαντές ή το Βιετνάμ, θα γίνονταν μια-δυο μονόλεπτες αναφορές στα δελτία ειδήσεων και την επόμενη μέρα θα το είχαμε ξεχάσει όλοι.
ΠΡΙΝ αποχωρήσουν οι Αμερικανοί από το Ιράκ, όταν σκοτωνόταν κάποιος Αμερικανός πεζοναύτης, μας παρουσίαζαν επίσης με κάθε λεπτομέρεια το συμβάν. Ακόμα και «ζωντανές» εικόνες από τους συγγενείς του στο Μισούρι που έκλαιγαν βλέπαμε.
ΟΛΟΙ, παράλληλα, γνωρίζουμε, όχι μόνο πόσοι Αμερικανοί σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, αλλά και πόσοι πάσχουν από το τραυματικό ψυχολογικό σύνδρομο στο οποίο τους δημιούργησε η φρίκη του πολέμου.
ΑΠΟ την άλλη πλευρά, κανείς δεν γνωρίζει (ούτε χοντρικά) πόσοι τελικά Ιρακινοί σκοτώθηκαν, μέχρι οι Αμερικανοί να… βρουν τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ και να ξεκάνουν τους τρομοκράτες.
ΚΟΥΒΕΝΤΑ δεν ειπώθηκε (και συνεχίζει να μη λέγεται!) από τα… σοβαρά και «αντικειμενικά» Μέσα Ενημέρωσης της Δύσης για τις εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που δημιούργησε η βάρβαρη εισβολή.
ΣΤΑ ψηλά περνούν επίσης και οι τρομοκρατικές βομβιστικές επιθέσεις που συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και στέλνουν στον άλλο κόσμο εκατοντάδες άτομα κάθε μήνα.
ΚΑΝΕΙΣ πια δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνουν οι τρομοκράτες της αλ Κάιντα στο σημερινό Ιράκ.
ΑΥΤΟΥΣ ρε παιδί μου τους αφάνισαν (υποτίθεται) οι Αμερικανοί πεζοναύτες. Και στο κάτω-κάτω της γραφής, Ιρακινούς… σκοτώνουν! Σιγά μην ενδιαφερθούμε για το πόσοι σκοτώνονται.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ χρόνο και χώρο αφιερώνουν τα αμερικανικά και αμερικανίζοντα μέσα Ενημέρωσης της Αυστραλίας (και της Δυτικής Ευρώπης) για κάποιον που συλλαμβάνεται από το FBI ως ύποπτος για τρομοκρατική ενέργεια, παρά σε 80 νεκρούς στο Ιράκ από παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο.
ΕΚΤΟΣ εμβέλειας των Μέσων Ενημέρωσης του… πολιτισμένου κόσμου βρίσκονται συνήθως και αρκετά γεγονότα που συμβαίνουν στον μη… δημοκρατικό κόσμο.
ΕΤΣΙ και δεν είναι αβανταδόρικα για την τηλεθέαση, περνούν (εντελώς) απαρατήρητα ακόμα και αν αφορούν τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.
ΔΕΚΑΡΑ δεν δίνουν για το τι ουσιαστικά λαμβάνει χώρα σε πολλές χώρες της Ασίας, της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.
ΣΙΓΑ μην ενδιαφερθούν για το Λάος, τη Ρουμανία, το Κονγκό, τη Γουατεμάλα και το Περού.
ΖΟΥΓΚΛΑ πραγματική είναι η Κεντρική Αμερική και κόλαση η ζωή των ανθρώπων. Η εγκληματικότητα έχει… χτυπήσει κόκκινο και οι φόνοι και οι βιασμοί αποτελούν, δεκαετίες τώρα, μέρος της καθημερινότητάς τους.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ είναι η κατάσταση και πολλές χώρες της Αφρικής, αλλά εμείς και οι υπόλοιποι συνάνθρωποί μας που ζουν στον οικονομικά ευημερούντα πολιτισμένο κόσμο δεν έχουμε ιδέα.
ΤΟ ελάχιστο ενδιαφέρον μας περιορίζεται στο έργο των φιλανθρωπικών οργανώσεων και το πολύ-πολύ να προσφέρουμε κανένα δεκαδόλαρο για τα δεκάδες εκατομμύρια των πεινασμένων που το εισόδημά τους δεν ξεπερνά το ένα δολάριο την ημέρα.
ΜΕ λίγες κουβέντες το τι θα δούμε, τι θα ακούσουμε ή το τι θα διαβάσουμε, απ’ όσα (κυρίως) συμβαίνουν στον πλανήτη μας τα αμερικάνικα Μέσα Ενημέρωσης αποφασίζουν.
ΑΥΤΑ δίνουν τον τόνο και το ρυθμό της παγκόσμιας ενημέρωσης και τη δική του συνταγή ακολουθούν και τα υπόλοιπα.
ΕΤΣΙ, το αμερικανικό ενδιαφέρον για τον τυφώνα «Σάντι», την εξέλιξη και διαδρομή του οποίου παρακολουθούσαν λεπτό προς λεπτό εκατοντάδες δημοσιογράφοι και κάμερες, παρακολουθήσαμε και εμείς, λες και θα χτυπούσε τη Μελβούρνη.
ΜΕΧΡΙ και δικούς τους ανταποκριτές έστειλαν τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης (συμπεριλαμβανομένων και των αυστραλιανών) που σέβονται –υποτίθεται- την εαυτό τους και, κατ’ επέκταση, την… ενημέρωση.
ΟΙ Αμερικανοί έχουν αντιληφθεί, εδώ και δεκαετίες, ότι από μόνες τους, η στρατιωτική ισχύ και οικονομική δύναμη, δεν επαρκούν για να ηγεμονεύσουν τον πλανήτη.
ΑΚΟΜΑ πιο ισχυρό όπλο είναι η κουλτούρα. Αν δεν καταφέρεις να επιβάλεις των πολιτισμό σου, τη γλώσσα σου, τις ιδέες σου, την ηθική και την ιδεολογία σου, τελικά, δεν θα καταφέρεις να κάνεις τίποτα.
ΤΟΝ καπιταλισμό (για παράδειγμα) μπορείς να τον επιβάλεις πολύ ευκολότερα διαδίδοντας και κάνοντας παγκόσμιο ιδανικό τον τρόπο ζωής σου.
ΚΑΙ για να πετύχει κάτι τέτοιο επιβάλλεται να μονοπωλείς όσο μπορείς το παγκόσμιο ενδιαφέρον.
ΝΑ δείχνεις προς πάσα κατεύθυνση ότι, όντως, είσαι το κέντρο του κόσμου και ό,τι σου συμβαίνει να το πληροφορούνται και να το συμμερίζονται όλοι.
ΝΑ συμπάσχουν με τον πόνο σου και να χαίρονται με τη χαρά σου.
ΑΚΟΜΑ πιο κοντά σου θα έλθουν μόνο αν μιλούν τη γλώσσα σου, τραγουδούν τα τραγούδια σου, βλέπουν τις ταινίες σου, φορούν τα ρούχα σου και πίνουν την Coca Cola σου, τρώγοντας το χάμπουργκερ McDonald.
ΜΕ άλλα λόγια, δεν μπορείς να κυριαρχήσεις αν δεν τους κάνεις σαν τα μούτρα σου. Αν δεν τους πείσεις να σε μιμούνται.
ΚΑΙ αυτό, ως ένα μεγάλο βαθμό έχουν καταφέρει να το πετύχουν. Μας έχουν σχεδόν πείσει ότι αν δεν οδηγούμε four wheel drive δεν είμαστε ασφαλείς.
Ή αν δεν έχουμε ασφάλεια να καλύψει τα έξοδα της… κηδείας μας θέτουμε σε θανάσιμο οικονομικό κίνδυνο τους δικούς μας που μένουν πίσω!
ΜΟΥ έρχεται να σπάσω την τηλεόραση κάθε φορά που πέφτω πάνω σε διαφημίσεις του είδους.
ΑΣΦΑΛΕΙΑ για τη ζωή σου, ασφάλεια για την υγεία σου, ασφάλεια για το σπίτι σου, τα έπιπλά σου, τον κήπο σου, το ταξίδι σου και, βεβαίως, τη κηδεία σου.
ΤΟ σύνδρομο των ασφαλειών έχει πλέον καταλάβει τους πάντες. Ακόμα και για τα κατοικίδια ζώα μας υπάρχουν πλέον ασφάλειες.
ΔΕΝ μπορείς τούτη την εποχή να είσαι ασφαλείς αν δεν είσαι (για όλα) ασφαλισμένος!
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ επινόηση είναι και ο οικονομισμός. Να σκεφτόμαστε, δηλαδή, για όλα με οικονομικούς όρους!
ΔΕΝ υπάρχει τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό ενημερωτικό δελτίο, χωρίς ειδική αναφορά στην οικονομία.
ΓΙΑ την πορεία των μετοχών, τις ισοτιμίες των νομισμάτων, τις τιμές των πρώτων υλών και την οικονομική κατάσταση των μεγάλων εταιριών.
ΑΚΟΜΑ δεν έχω καταλάβει γιατί πρέπει να είμαι ενήμερος, σε ημίωρη βάση, για την πορεία των χρηματιστηρίων και την ισοτιμία του δολαρίου και του ευρώ.
ΜΑΣ έχουν σχεδόν πείσει ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι θα πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί για να πηγαίνει καλά η οικονομία και να υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης.
ΑΝ όλα τα πιο πάνω πηγαίνουν καλά και, παράλληλα, επενδύουμε σε μετοχές ή ακίνητα, θα πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι. Λεφτά = ευτυχία! Τελεία και παύλα.
ΚΑΝΕΙΣ πια δεν ρωτάει, και κανείς δεν συζητάει για το πώς αισθανόμαστε, τι βλέπουμε, τι διαβάζουμε, τι ακούμε, ποιος συναντάμε ή για το πόσο δημιουργικά περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας.
ΚΑΝΕΝΑ δεν απασχολούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν πειράζει αν οι ψυχασθένειες κάνουν θραύση και η κατανάλωση των ψυχοφαρμάκων έχει πάρει στον… πολιτισμένο (και οικονομικά υγιή) κόσμο, διαστάσεις επιδημίας.
ΚΑΝΕΝΑΝ δεν ενδιαφέρει για το πώς περνάμε στο σπίτι μας και τι είδους σχέσεις έχουμε με τα παιδιά μας.
ΟΣΟ πάει καλά η οικονομία και υπάρχει ανάπτυξη, όλα θα πάνε καλά. Μην ανησυχείτε…
ΑΥΤΑ για σήμερα, να είστε όλοι καλά και αν δεν είστε, μη ξεχνάτε να συμβουλευτείτε το λογιστή σας. Γεια χαρά.
