ΘΑ ξεκινήσω τη στήλη με μία ρήση του Λένιν, την οποία χρησιμοποίησε και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του πριν από την ψήφιση του Προυπολογισμού την περασμένη Κυριακή.
“Όσα δεν έγιναν μέσα σε πολλά χρόνια, έγιναν ή γίνονται, αν μου επιτραπεί η παράφραση, μέσα σε λίγες ημέρες”.
ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑ την περίφημη ρήση, για την αναφορά μου σε κάποια άκρως ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά πράγματα που έγιναν μέσα στο τριήμερο των αγώνων της 6ης αγωνιστικής του εθνικού μας πρωταθλήματος.
Έγιναν πολλά και σπουδαία πράγματα στην 6η αγωνιστική, κάποια από αυτά πρωτόγνωρα και ίσως ιστορικά!
Η σειρά των σημαντικών γεγονότων άρχισε με τη συντριπτική νίκη της “Χαρτ” επί της πρωταθλήτριας ομάδας του Μπρίσμπαν.
Μία νίκη που απέδειξε ότι κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές των πρωταθλητών, πέρα από το ότι “πάτωσαν” και στέρεψαν από ιδέες, με το που έφυγε ο τεχνικός τους, Άγγελος Ποστέκογλου, αποδεικνύονται και “μικροί” σε προσωπικότητα για την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά τους απέναντι στον πρώην πλέον, τεχνικό τους.
ΚΑΙ το χειρότερο γι’ αυτούς, δεν έχουν το θάρρος να ομολογήσουν δημόσια, όπως έκαναν με τις δηλώσεις αμφισβήτησης, ποιος στ´ αλήθεια ήταν το “μυαλό” πίσω από τα δύο πρωταθλήματα της… “Μπαρτσελόνα” της Αυστραλίας.
ΙΣΩΣ και να μην χρειάζεται να το πουν, όμως, γιατί ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει προς τα πού… “κατηφόρισε” η… “Μπαρτσελόνα μας”.
Καλό, όμως, θα ήταν να ομολογήσουν και οι ίδιοι ότι η αμφισβήτηση του πρώην τεχνικό τους ήταν απλά και μόνο μία “άτυχη στιγμή”.
Μόνο έτσι θα τους συγχωρήσουμε…
Η απόδειξη ότι η Σίδνει Φ.Κ. είναι και φέτος μία τεράστια “φούσκα” επιβεβαιώθηκε το περασμένο Σάββατο με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και ότι έγινε στο στάδιο “Αλλιάνζ” είναι από τα σημαντικότερα πράγματα του αγωνιστικού τριημέρου και από τα κορυφαία στην ιστορία του νέου λιγκ.
Μέτριοι στην πλειοψηφία τους παίκτες, μέτριος στο “σύνολό” του τεχνικός και στην κερκίδα των επισήμων μία παρέα εκατομμυριούχων ιδιοκτητών να αναρωτιέται “γιατί στο ποδόσφαιρο τα εκατομμύρια δεν φέρνουν πάντα ευτυχία…”.
ΔΕΝ θα αναλύσω το γιατί το χρήμα δεν είναι πάντα ευτυχία και επιτυχίες.
Απλώς θα θυμίσω ότι σ´ αυτή εδώ τη στήλη που διαβάζετε, έγραψα την περασμένη στήλη ότι ο Ιάν Κρουκ θα φύγει και έφυγε.
Και θα ξαναγράψω ότι αυτοί που σχεδίασαν τη φετινή ομάδα των “ουρανί”, δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο…
ΕΠΕΙΔΗ θα μου θυμίσει κάποιος ότι μάνατζερ του ποδοσφαιρικού τμήματος της Σίδνει Φ.Κ. είναι ο Γκάρι Κολ, κορυφαίος σκόρερ και βετεράνος Σοκκερού, θα ανασκευάσω το “δεν έχουν ιδέα” και θα πω ότι “δεν έχουν ιδέα από σχεδιασμό και στήσιμο μιας ομάδας που στόxo έχει να κάνει πρωταθλητισμό”.
ΔΕΝ μπορείς να επιλέγεις για τεχνικό τον πρώην προπονητή της β´ ομάδας και την ίδια στιγμή να πληρώνεις $2 εκ. το χρόνο για έναν σούπερ σταρ που επί 19 χρόνια φορούσε τη φανέλα της ιταλικής Γιουβέντους.
ΔΕΝ μπορείς να μονιμοποιείς στον πάγκο τον αρχηγό της ομάδας και από τους κορυφαίους στην ιστορία της ομάδας, χωρίς να υπολογίζεις τις συνέπειες…
Αυτά συμβαίνουν στην ομάδα των εκατομμυριούχων, ο Κρουκ είναι παρελθόν (από την πρώτη ομάδα, μία και παραμένει και επιστρέφει στη β´ ομάδα) και η αναζήτηση αντικαταστάτη άρχισε από το Σαββατοκύριακο που πέρασε με γνωστούς και άγνωστους υποψήφιους να παρελαύνουν στα έντυπα, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά ρεπορτάζ.
-ΦΑΡΙΝΑ, Μπλέϊμπεργκ, Μέρρικ, Στάνμπινγκς, Χέρμπερτ, Άρνολντ…, κάποια από τα γνωστά ονόματα, αλλά χλωμό το βλέπω να προτιμηθεί κάποιος από αυτούς.
(Γιατί έγραψα με κεφαλαία το όνομα του Φρανκ Φαρίνα; Ε, κάποιος λόγος θα υπάρχει…).
ΕΚΤΟΣ και αν καταφέρει ο Γκάρι Κολ να πείσει τους Ρώσους ιδιοκτήτες ότι ο Έρνι Μέρικ, με τον οποίο συνεργάστηκε στη Βίκτορι είναι η ενδεδειγμένη λύση…
Μέρικ και Ντελ Πιέρο. Ο δάσκαλος και ο μαθητής ένα πράγμα…
Ελπίζω να βασιλεύσει η λογική και να το αποφύγουμε το…έγκλημα.
ΤΟ καλό στην προπονητολογία είναι ότι “παίζει” και το όνομα του Ιταλού βετεράνου, Τζιανφράνκο Βιάλι.
Δεν είναι ο μεγάλος προπονητής, σίγουρα…
Υπήρξε, όμως, μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα και αυτό είναι που μετράει..
Για εμάς εδώ…
ΠΑΜΕ τώρα και στον απίστευτο θρίαμβο της Βίκτορι με την επική ανατροπή και τη νίκη του 2-3, από το εις βάρος της 2-0!
Μία νίκη που είχε πρωταγωνιστή έναν άγνωστο στο ευρύ κοινό, πιτσιρικά, που στα μικρότερα του ποδοσφαιρικά χρόνια δεν τον έπαιρναν και πολύ στα σοβαρά…
Τον πήρε όμως στα σοβαρά ο τεχνικός του ο οποίος ρισκάρισε και του βγήκε το ρίσκο.
ΓΙΑΤΙ περί ρίσκου πρόκειται όταν αντικαθιστάς έναν αμυντικό με έναν άπειρο και άγνωστο μεσο-επιθετικό σε εκτός έδρας παιχνίδι στο οποίο χάνεις ως το 79′ με 2-0…
Το ότι σου βγαίνει το ρίσκο είναι η “μαγκιά” του προπονητή για την οποία έγραφα και στο ρεπορτάζ του αγώνα τη Δευτέρα…
ΑΥΤΑ περί ρίσκων και προπονητών και πάμε στην Ελλάδα.
Όχι, όχι, δεν θα πω για το 0-4 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, το οποίο –ομολογώ- δεν με ενθουσίασε και πολύ.
Όχι για το μικρό σκορ, αλλά για το γεγονός ότι μία από τις πιο ιστορικές ομάδες μας “ψυχορραγεί” και είναι εξαφανισμένοι όλοι οι σωτήρες που φτιάχτηκαν φορώντας τη φανέλα της.
Κρίμα…
ΝΑ πάμε στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό όπου Αλαφούζος και Φερέιρα, εξακολουθούν να…ταλαιπωρούν έναν άλλο ιστορικό μας σύλλογο.
Διαβάστε δήλωση του Πορτογάλου τεχνικού των “πρασίνων”, μετά το 3-0 από τη Λάτσιο και θα καταλάβετε τι εννοώ:
“Μετά το 3-0 το παιχνίδι ήταν ισορροπημένο”.
Για γέλια ή για κλάματα;
ΑΠΟ την περασμένη Δευτέρα, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αυστραλίας έχει νέο γενικό διευθυντή.
Είναι ο πρώην γενικός του ράγκμπι, Ντέιβιντ Γκάλοπ, που πήρε τη θέση του Μπεν Μπάκλεϊ, που αποχώρησε (ή τον αποχώρησαν).
ΚΑΙ επειδή ο κ. Γκάλοπ θα αμείβεται με περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια το χρόνο, θεώρησε σωστό να πει και κάτι καλό για το ποδόσφαιρο στην παρθενική του συνέντευξη ως παράγοντας του ποδοσφαίρου πλέον.
– Τι είπε;
Ότι τα αντίπαλα σπορ (φούτι, ράγμπι) θα πρέπει να ανησυχούν με την άνοδο του ποδοσφαίρου!…
Σοβαρά κ. Γκάλοπ;
ΕΥΧΟΜΑΙ να μην αργήσει να πάρει σάρκα και οστά η… «απειλή» γιατί 42 χρόνια στην Αυστραλία το ίδιο πράγμα ακούω.
Η μόνη διάφορα είναι ότι όταν το άκουγα από ανθρώπους του ποδοσφαίρου δεν με ενοχλούσε και απλώς… ήλπιζα στο θαύμα.
ΤΩΡΑ, όμως, που το ακούω από αλεξιπτωτιστές και “αλλόθρησκους” παράγοντες θυμώνω.
Θυμώνω πολύ γιατί κανείς δεν λέει τη μεγάλη και πικρή αλήθεια.
Ότι το ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ το Νο1 σπορ στην Αυστραλία.
Ή, πιο σωστά, θα γίνει αν όπως έχω ξαναπεί, ξυπνήσουμε ένα πρωί και έχει εξαφανιστεί το φούτι.
Και έχει μεταναστεύσει στην Κύπρο ο Άντριου Δημητρίου…
ΧΑΡΗΚΑ, πάντως, που χαρούμενος και αισιόδοξος με την παρουσία του Ντέιβιντ Γκάλοπ, στο κορυφαίο πόστο της ομοσπονδίας είναι ο φίλος, Γιώργος Ντονίκιαν.
Ναι, ο πολύ γνωστός σε όλους, που έγραψε θετικά πράγματα στη σελίδα του στο facebook.
Και απάντησε και σε μία δική μου απορία για το “αν θα πρέπει να εξηγήσουμε στον νέο γενικό διευθυντή τι είναι το 4-4-2 και αν καταλαβαίνει τι σημαίνει οφσάιντ”.
“Όχι”, ήταν η απάντηση του Γιώργου, και εννοούσε ότι, προφανώς, τα ξέρει όλα αυτά και δεν χρειάζονται εξηγήσεις.
Ίδωμεν Τζορτζ, ίδωμεν…
