Στο βιβλίο του «Πολιτική και Πολιτισμός» ο διακεκριμένος Γερμανός συγγραφέας, ποιητής και μεταφραστής, Hans Magnus Enzensberger, διατυπώνει την άποψη, ότι δεν πρέπει να υβρίζουμε τους πολιτικούς, πρέπει να τους λυπόμαστε διότι πάσχουν από μόνιμη αλλοτρίωση από την πραγματικότητα και τις κοινωνίες που, θεωρητικά, υπηρετούν.
Είναι, πραγματικά, αξιολύπητα όντα οι πολιτικοί. Ζουν στον κόσμο τους, αποκομμένοι εντελώς από τον κόσμο που τους εκλέγει να τον υπηρετήσουν. Εξ ου και η παντελής αδιαφορία για τα υπαρξιακά και άλλα προβλήματα του λαού.
Αποκομμένοι από το λαό, οι Αυστραλοί πολιτικοί έχουν εμπλακεί σε ένα ατέρμονα πόλεμο λάσπης, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να πλήξουν οι μεν την αξιοπιστία των δε. Ο γκαιμπελισμός τους έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο προκαλώντας βαθύτατη απογοήτευση στους νοήμονες ψηφοφόρους.
Ο πολιτικός πολιτισμός, που ευαγγελίζονται, έχει πέσει στο Ναδίρ. Έχει αντικατασταθεί από πολιτικό κανιβαλισμό, που εξόντωσε πολιτικά και προσωπικά τον πρώην πρόεδρο του εθνικού κοινοβουλίου, Peter Slipper.
Η επιδίωξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τόνι Άμποτ, να ανατρέψει, με κάθε μέσο, την κυβέρνηση Γκίλαρντ –η οποία παραμένει στην εξουσία με οριακή πλειοψηφία– έχει μεταλλάξει τον ίδιο και τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του σε αμετροεπείς λασπολόγους.
Η πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες της «αμύνονται» επιστρέφοντας τη λάσπη.
Ο πόλεμος λάσπης μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης άρχισε αμέσως μετά την επιτυχημένη μετεκλογική διαπραγμάτευση της κ. Γκίλαρντ με τους ανεξάρτητους βουλευτές και τους Πρασίνους για το σχηματισμό κυβέρνησης. Οργισμένοι οι Λίμπεραλς και οι Εθνικοί από τη σύμπραξη της πρωθυπουργού με ετερόκλητα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου αποδύθηκαν σε ένα σκληρό αγώνα μείωσης της αξιοπιστίας της και της αξιοπιστίας όσων αποφάσισαν να στηρίξουν το Εργατικό Κόμμα.
Ο πολιτικός πολιτισμός, που απαιτεί αλληλοσεβασμό μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, αποφυγή εντάσεων και αποφυγή χυδαίων ύβρεων και χαρακτηρισμών παραχώρησε τη θέση του στην ένταση, στις ύβρεις και στους απρεπείς χαρακτηρισμούς.
Η λασπολογία κορυφώθηκε το Νοέμβριο του 2011, που η πρωθυπουργός κατάφερε να πείσει τον πρώην δεξιό βουλευτή, Peter Slipper, να αναλάβει την προεδρία της βουλής.
Μετά από ένα σκληρό παζάρι με την πρωθυπουργό, ο κ. Slipper ανεξαρτητοποιείται και αναλαμβάνει καθήκοντα προέδρου της βουλής, πράξη που τον κατέστησε κεντρικό στόχο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι η άτυπη προσχώρησή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο ενίσχυσε, κατά μία ψήφο, στην ισχνή πλειοψηφία της κυβέρνησης.
Ο Συνασπισμός των συντηρητικών κομμάτων σχεδίασε μεθοδικά την εξόντωσή του και την πέτυχε. Στις 9 Οκτωβρίου ο Peter Slipper παραιτήθηκε από το αξίωμα του προέδρου της κοινοπολιτειακής βουλής, μετά τις καταγγελίες σε βάρος του για σεξουαλική παρενόχληση πρώην συνεργάτη του.
Το Μάρτιο του 2012 ο Τόνυ Άμποτ εμφανίζεται σε διαδήλωση κατά του φόρου ρύπανσης του περιβάλλοντος (carbon tax) μπροστά σε πανώ με το σύνθημα «Juliar… Bob Brown’s bitch” (Η Τζούλια (η πρωθυπουργός) είναι σκυλίτσα του Bob Brown (τότε αρχηγού των Πρασίνων»). Δίπλα του η βετεράνος βουλευτής του Λίμπεραλ Πάρτι, Bronwyn Bishop, και η «δική μας» Sophie Mirabella (πρώην Πανοπούλου).
Μάταια προσπάθησε ο κ. Άμποτ να πείσει, ότι το σύνθημα δεν τον εξέφραζε. Ο γυναικείος πληθυσμός της χώρας υπερασπίστηκε την πρωθυπουργό και κατήγγειλε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «προσβολή των γυναικών».
Πριν δύο εβδομάδες η πρωθυπουργός –στην ιστορική ομιλία της στη βουλή– κατηγόρησε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης για «μισογυνισμό», διότι μίλησε στους διαδηλωτές μπροστά από το πανώ που την περιέγραφε «σκυλίστα ενός άνδρα» (του πρώην γερουσιαστή Bob Brown).
Τελευταία παρακολουθούμε με αηδία, οι περισσότεροι, το σίριαλ «γνώριζε ή δεν γνώριζε η πρωθυπουργός τα καμώματα του συνδικαλιστή, πρώην συντρόφου της Bruce Wilson;»
Το ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών πρώην στελεχών του συνδικάτου Εργατών Αυστραλίας (Australian Workers Union) –μετά από 19 χρόνια– έχει εμπλέξει την πρωθυπουργό σε ένα κυκεώνα καταγγελιών και αναιρέσεών τους, που η αντιπολίτευση προσπαθεί να εκμεταλλευθεί πολιτικά.
Η αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Julie Bishop, έχει αναλάβει εργολαβικά –εκ μέρους του Συνασπισμού– τη συντονισμένη προσπάθεια του Συνασπισμού να πλήξει το κύρος και την αξιοπιστία της πρωθυπουργού ζητώντας από την κ. Γκίλαρντ να δηλώσει «αν γνώριζε και τις γνώριζε για τις κομπίνες του πρώην συντρόφου της».
Η ετοιμοπόλεμη κυβέρνηση ανταποδίδει τα πυρά της κ. Bishop, καλώντας την να δηλώσει «τι ρόλο έπαιξε στην περιλάλητη δίκη CSR” τη δίκη των θυμάτων του αμιάντου στη Δυτική Αυστραλία.
Πολιτική american style. Πολιτική κατάδυσης στη βρωμιά για πολιτικό όφελος. Συμπεριφορές που προκαλούν αηδία στο λαό και οδηγούν στην καθολική απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών.
Είναι, πραγματικά, να λυπάσαι τους πολιτικούς, όχι να τους υβρίζεις για την αποξένωσή τους από την πραγματικότητα και τον αυστραλιανό λαό
