Δεν γνωρίζω τι είχαν κατά νου ο μεγάλος πρόγονος Αριστοτέλης και ο κορυφαίος φιλόσοφος του εικοστού αιώνα, Αλμπέρ Καμύ, όταν συνέδεαν την πολιτική με την ηθική.
Ο Αριστοτέλης πίστευε, ότι πολιτική είναι «η κυριωτάτη των επιστημών τα καλά και τα δίκαια σκοπουμένη». Κορυφαία επιστήμη η πολιτική, έλεγε ο Αριστοτέλης, η οποία στοχεύει τα καλά και τα δίκαια.
Ο Αλμπέρ Καμύ διακήρυττε, ότι πολιτική και ηθική είναι ή πρέπει να είναι δεμένες τόσο στενά μεταξύ τους, που να μην μπορεί να υπάρχει η μία χωρίς την άλλη.
Θεμέλιο, ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής, η ηθική, για τους δύο σοφούς ανθρώπους διαφορετικών εποχών. Μόνο που το κληροδότημά τους χάθηκε στο διάβα του χρόνου. Δεν έφθασε στους παραλήπτες του, τους σύγχρονους πολιτικούς.
Δεν το παρέλαβαν ο Peter Slipper, πρώην πρόεδρος της κοινοπολιτειακής βουλής της Αυστραλίας, ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και αναρίθμητοι άλλοι πολιτικοί ηγέτες του σύγχρονου κόσμου.
Επισκέψεις σε φημισμένα οινοποιεία της Καμπέρας έκανε ο κ. Slipper, με λιμουζίνες που χρέωνε στους Αυστραλούς βιοπαλαιστές. Ναι, ο πρώην πρόεδρος του εθνικού κοινοβουλίου απολάμβανε τα αγαπημένα του κρασιά σε ιδανικούς χώρους κάνοντας «τσάρκες» με πολυτελείς λιμουζίνες, που πληρώναμε εσείς και εγώ με τους φόρους μας, χωρίς να το γνωρίζουμε.
Διότι ο κ. Slippers ικανοποιούσε το βίτσιο του αποκρύβοντας από τον αρμόδιο ελεγκτικό όργανο της βουλής το λόγο για τον οποίον ενοικίαζε τις λιμουζίνες και τις αποστάσεις που ταξίδευε εποχούμενος σε πολυτελή αυτοκίνητα με ευγενέστατους πιλοφόρους οδηγούς.
Κατά την Κοινοπολιτειακή Αστυνομία, η οποία τον παραπέμπει σε δίκη, ο κ. Slipper είχε βρει τον τρόπο να καλύπτει τις παράνομες δαπάνες του, μέχρι να τον προδώσουν οι γνωστοί-άγνωστοι που αποφάσισαν να τον ισοπεδώσουν πολιτικά και ατομικά, μετά την απόφασή του να δεχθεί το αξίωμα του προέδρου της κοινοπολιτειακής βουλής.
Αν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες, θα επιβεβαιωθεί και η κρατούσα αντίληψη, ότι πολιτική και ηθική δεν έχουν καμία σχέση στη σύγχρονη εποχή. Η πολιτική αναιρεί την ηθική, διότι αποτελεί εμπόδιο στην πραγματοποίηση θεμιτών και αθέμιτων στόχων της, νόμιμων ή παράνομων στόχων.
Να θυμίσω τι είχε δηλώσει ο πρώην Έλληνας υπουργός, Γεώργιος Βουλγαράκης, όταν τον εγκάλεσαν για κάποιες οικονομικές συναλλαγές του. «Το νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό» είχε δηλώσει θριαμβευτικά. Σαφώς. Διότι οι πολιτικοί νομοθετούν και αφού οι πολιτικοί είναι ανερμάτιστοι, ηθικά, οι νόμιμοι που διαμορφώνουν και ψηφίζουν δεν μπορεί να είναι ηθικοί.
Οι πατέρες του αυστραλιανού έθνους για να προστατεύουν εαυτούς, νομοθέτησαν κατά της κατάχρησης οδοιπορικών από τα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου αλλά άφησαν και το «παραθυράκι», για να διαφεύγουν κάθε φορά που συλλαμβάνονται να παρανομούν.
Πολύ πιθανόν, λοιπόν, ο κ. Slipper να χρησιμοποιήσει το «παραθυράκι» του σχετικού νόμου, να επικαλεσθεί αμέλεια, να επιστρέψει τα χρήματα των φορολογουμένων που χρησιμοποίησε παράνομα για τις αυτοκρατορικές επισκέψεις του στα οινοποιεία και να μπει η υπόθεση στο αρχείο. Ή στη χειρότερη των περιπτώσεων κάποιο δικαστήριο να του επιβάλει κάποια ποινή με αναστολή.
Τέτοια καλά και δίκαια σκοπούνται οι πολιτικοί, αναγκάζοντας τον λαό να τους απαξιώνει καθημερινά.
