Πέρα από τη γαργαλιστική σκανδαλολογία –που εξάπτει τη φαντασία πολλών πολιτών– η υπόθεση του ανεξάρτητου βουλευτή Craig Thomson, έχει μία σοβαρή διάσταση, που πρέπει να απασχολήσει αυτούς που την συντηρούν και εκείνους που την παρακολουθούν.
Πότε ένας πολίτης –ανεξαρτήτως ιδιότητας– είναι ένοχος κατηγοριών που τού προσάπτουν τα όργανα του νόμου ή συμπολίτες του;
Οι νόμοι και η παράδοση κάθε ευνομούμενης χώρας υπαγορεύουν, ότι «κάθε πολίτης θεωρείται αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Άρα, κανένας κατηγορούμενος πολίτης δεν πρέπει να θεωρείται ένοχος μέχρι την ημέρα που η Πολιτεία τεκμηριώνει την ενοχή της μέσω των οργάνων της, των δικαστηρίων.
Οι αρχαίοι προγονοί μας συμβούλευαν να μην εκφράζουμε γνώμη για την ενοχή ή την αθωότητα συμπολιτών μας, πριν τους δώσουμε το δικαίωμα να απολογηθούν: «Μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις» έλεγαν οι προγονοί μας.
Η αξιωματική αντιπολίτευση αγνοεί αυτή τη θεμελιακή αρχή απόδοσης δικαιοσύνης και προκρίνει ένοχο τον Craig Thomson, πριν οι κατηγορίες που τον βαρύνουν κριθούν από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, τα δικαστήρια.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Τόνι Άμποτ, και άλλα στελέχη της αντιπολίτευσης, προσπαθούν να πλήξουν το κύρος της πρωθυπουργού και της κυβέρνησης με δηλώσεις που, εμμέσως πλην σαφώς, υπονοούν την ενοχή του Thomson.
«Η ουσία της υπόθεσης Thοmson δεν είναι αν έπραξε όσα τού επισυνάπτουν, είναι η κρίση της πρωθυπουργού, η οποία είχε απλώσει δίχτυ προστασίας του, η κρίση της πρωθυπουργού τίθεται υπό αμφισβήτηση» σχολίασε ο κ. Άμποτ στην προχθεσινή ομιλία του στη Λέσχη Δημοσιογράφων Καμπέρας.
Πώς προστάτευε η πρωθυπουργός τον Τhomson; Επαναλαμβάνοντας ότι ο πρώην βουλευτής του κόμματός της έχει κατηγορηθεί, δεν έχει καταδικαστεί για αξιόποινες πράξεις. Και έτσι είναι. Οι κατηγορίες σε βάρος του πρώην γραμματέα του Συνδικάτου Εργαζομένων στη Δημόσια Υγεία δεν έχουν κριθεί από δικαστήριο, άρα εξακολουθεί να είναι αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του.
Κατά την αντιπολίτευση η πρωθυπουργός και η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος όφειλαν να έχουν εξοστρακίσει τον Craig Thomson αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των πρώτων καταγγελιών για κακή χρήση της υπηρεσιακής πιστωτικής κάρτας του. Απαίτησε και απαιτεί η αντιπολίτευση την ταυτόχρονη προσωπική και επαγγελματική εξόντωση ενός κατηγορουμένου, πριν τού δοθεί η δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Μπορεί οι κατηγορίες σε βάρος του κ. Thomson να ευσταθούν και να τεκμηριωθούν πέραν πάσης αμφιβολίας από τα δικαστήρια που θα τις εξετάσουν. Μέχρι τότε οφείλουμε όλοι να θεωρούμε αθώο τον κ. Thosmson και να σεβόμαστε την προσωπική και την επαγγελματική ζωή του.
Η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι υποκριτική, αμοραλιστική και αντίθετη στις διακηρύξεις της συντηρητικής παράταξης για σεβασμό των νόμων της χώρας, του κύρους και της αξιοπρέπειας του πολίτη.
Να θυμίσω, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση προστάτευε την υπόδικο Φιλελεύθερη γερουσιαστή της Νότιας Αυστραλίας, Mary Jo Fisher, κατηγορουμένη για κλοπή από καταστήματα, πράξη για την οποία καταδικάστηκε. Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση, οι Λίμπεραλς προστάτευαν την ομογάλακτή τους γερουσιαστή και δέχονταν την ψήφο της στη Γερουσία.
Γι’ αυτό λέω, ότι η στάση τους στην υπόθεση Thomson είναι υποκριτική. Θα έλεγα και επικίνδυνη, διότι πρεσβεύει την καταδίκη κάθε κατηγορουμένου οσάκις η καταδίκη του βολεύει πολιτικά.
Προσωπικά με φοβίζει η νοοτροπία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με φοβίζει η εκούσια παραγνώριση βασικών δικαιωμάτων του πολίτη, οσάκις προκύπτει πολιτικό όφελος από τη λασπολογία ή τη σκανδαλολογία σε βάρος οιουδήποτε.
