Βουρκωμένος έφθασε στα γραφεία του «Νέου Κόσμου» ο συμπάροικος Νικήτας Παπαδημητρίου και επέμεινε «να γράψουμε δυο λόγια για τον αδελφό μου και τον ανιψιό του» που έφυγαν πρόσφατα από τη ζωή, σε διάστημα, 15 ημερών «για να μάθει η παροικία για μια μεγάλη αδικία που έγινε».
«Εξάλλου», μας είπε, «ο αδελφός μου ο Σωτήρης Παπαδημητρίου σας ήταν γνωστός».
Και πράγματι μας ήταν. Ο Σωτήρης Παπαδημητρίου ερχόταν συχνά στο γραφείο μας και ζητούσε τη βοήθεια μας για να αναλάβει την κηδεμονία του γιου του. Τελικά δεν τα κατάφερε. Πέθανε στις 14 Ιανουαρίου και δυο εβδομάδες αργότερα, στις 29 Ιανουαρίου, πέθανε και ο μοναχογιός του Νικόλαος, σε ηλικία 32 ετών.
Η μητέρα του -και σύζυγός του Σωτήρη- Μαρία, νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Μελβούρνης μετά από εγκεφαλικό.
Η ιστορία πολύ περιληπτικά όπως μας την έλεγε ο Σωτήρης Παπαδημητρίου και μας την επιβεβαίωσε ο αδελφός του Νικήτας έχει ως εξής:
Σε ηλικία 18 ετών ο Νίκος Παπαδημητρίου έμεινε ανάπηρος σε όλη του την ζωή μετά από τροχαίο. Ήταν συνεπιβάτης.
Του χορηγήθηκε αποζημίωση 300.000 δολαρίων την οποία οι γονείς δεν δέχθηκαν γιατί την θεώρησαν «ανεπαρκή για να ζήσει αξιοπρεπώς την υπόλοιπη ζωή του» με τη φροντίδα των γονιών του.
Αντί να επιτευχθεί, όμως, αύξηση της αποζημίωσης οι αρχές αφαίρεσαν από τους δυο γονείς την κηδεμονία του παιδιού την οποία ανέλαβε η Πολιτεία και έβαλε το Νίκο σε ίδρυμα.
Οι διαμαρτυρίες του ζεύγους, αλλά και οι προσφυγές τους σε αρμόδιες υπηρεσίες, όχι μόνο δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, αλλά τους στράγγιξαν οικονομικά και είχαν ως αποτέλεσμα να πάει και σε κρατητήριο για μερικές μέρες ο άτυχος πατέρας.
Με αυτή την πίκρα έφυγε τον περασμένο μήνα και λίγο αργότερα τον ακολούθησε και ο γιόκας του Νικόλας σε ηλικία 32 ετών, ζώντας για πολλά χρόνια μακριά από τη γονική στοργή «υπό την φροντίδα της Πολιτείας». Μιας «φροντίδας» που τον είχε αφήσει με ένα κορμί γεμάτο πληγές στο ίδρυμα, το οποίο φωτογράφισε ο πατέρας του, μας έφερε τις φωτογραφίες και αυτό ήταν ένα στοιχείο που «εξόργισε» τους αρμόδιους.
