Η ΠΙΟ ανατριχιαστική είδηση του περασμένου Σαββατοκύριακου που δημοσιεύτηκε στο «Νέο Κόσμο» της Δευτέρας ήταν χωρίς αμφιβολία η εισβολή μελών της Χρυσής Αυγής στο νοσοκομείο της Τρίπολης με στόχο αποκλειστικές νοσοκόμες που δούλευαν χωρίς άδεια. Η αποπομπή της διοικήτριας ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει. Το ερώτημα είναι γιατί δεν επενέβη ο εισαγγελέας, όχι μόνο για την αντιποίηση αρχής αλλά και για τον κίνδυνο στον οποίο ενδεχομένως εκτέθηκαν ασθενείς – ιδίως όσοι στερήθηκαν τις υπηρεσίες των νοσοκόμων.
Εξίσου ανατριχιαστική, βέβαια, ήταν και η δικαιολογία που επικαλέστηκε εκπρόσωπος της οργάνωσης. Εκεί που δεν υπάρχει το κράτος, το βοηθάμε να κινητοποιηθεί και να κάνει τη δουλειά του, ισχυρίστηκε. Ένα κόμμα που προκαλεί ευθέως με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχει κράτος, για να επιβάλλει το δικό του δήθεν νόμο εμπνευσμένο από τα πογκρόμ.
Επίσης, ανατριχιαστική ήταν η είδηση για το άνοιγμα γραφείων της «Χρυσής Αυγής» στη Μελβούρνη και επίσκεψης βουλευτών του ίδιου κόμματος στην Αυστραλία.
Είδηση που «βγήκε» από συνέντευξη του βουλευτή της «Χρυσής Αυγής», Ηλία Κασιδιάρη στο 3ΧΥ και αναδημοσιεύθηκε στα «Νέα».
Εκεί στηρίχτηκε και το δημοσίευμα της εφημερίδας μας που φιλοξένησε αντιδράσεις γνωστών ομογενών που τάχθηκαν δυναμικά εναντίον της παρουσίας της «Χρυσής Αυγής» στην Αυστραλία.
Πιστεύουμε πως ήταν λάθος του 3ΧΥ η φιλοξενία της «Χρυσής Αυγής». Θα ήταν δε ολέθριο λάθος αν η παράταξη αυτή άνοιγε γραφεία στην Αυστραλία.
Λένε βέβαια ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα και η εικόνα των νεαρών οπαδών της «Χρυσής Αυγής» με τα «εγέρθητος» και τα παραφθαρμένα στρατιωτικά παραγγέλματα έχει κάτι από Χατζηχρήστο σε κωμική επιθεώρηση. Δεν παύει να είναι ανατριχιαστική και εξαιρετικά επικίνδυνη. Τα περιστατικά βίας, οι δολοφονικές ρατσιστικές επιθέσεις, καθώς και οι συλλήψεις οπαδών της που οπλοφορούν δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας.
Και, βέβαια, δεν χρειαζόταν η επίσκεψη των Γερμανών νεοναζί στην ελληνική Βουλή, όπου φωτογραφήθηκαν με τον αρχηγό του κόμματος, για να συνειδητοποιήσουμε όλοι τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης. Τη διαφημίζουν οι ίδιοι καθημερινά, όχι μόνο με τις θέσεις τους αλλά και με τις πράξεις τους. Και ας τα διαψεύδει ο κ. Κασιδιάρης στο 3ΧΥ.
Δυστυχώς, έχει ήδη φανεί πως η καταγγελία δεν επαρκεί. Όσο και αν εξορκίζουμε το κακό, αυτό αποδεικνύεται ανθεκτικό. Κι όσες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και αν γίνουν, λίγο θα επηρεάσουν τα πράγματα, όπως μας έχει δείξει και η Ιστορία. Ενδεχομένως και να τρέφονται από όλα αυτά, καθώς ενισχύουν το αντισυστημικό τους προφίλ και καρπώνονται το θυμό εναντίον των πολιτικών.
Όχι φυσικά ότι θα πρέπει να περιορίσουμε την προσπάθεια ιδεολογικής απομόνωσης των νεοναζί. Είναι και αυτή αναγκαία, όμως ακόμα περισσότερο αναγκαία είναι η εφαρμογή του νόμου, όταν αυτός παραβιάζεται. Κανείς δεν θα πρέπει ατιμώρητος να μπορεί να μπαίνει σε ένα νοσοκομείο και να προκαλεί ή να δημιουργεί επεισόδια σε βάρος μεταναστών ή να καταστρέφει περίπτερα κομμάτων ή βέβαια να κυκλοφορεί με σουγιάδες και ρόπαλα.
Όμως το μείζον είναι να απαντηθούν τα προβλήματα που έθρεψαν το φαινόμενο. Και είναι πολλά. Αν, για παράδειγμα, συμφωνούμε ότι ένα από τα πιο βασικά ήταν η έκρηξη της εγκληματικότητας και της αίσθησης ανομίας κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, τότε η αποκατάσταση της τάξης είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα της αντιμετώπισης του φαινομένου.
Δυστυχώς δεν είναι πια το μόνο. Είναι φανερό ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής έχει άμεση σχέση και με την οικονομική κρίση. Όπως είπε και ο ηγέτης των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών που επισκέφτηκε την Αθήνα, Πέερ Στάινμπρουκ, όταν ένας στους δύο νέους είναι άνεργος, τι να σκέφτεται για τη δημοκρατία, την Ευρώπη ή την αξιοπιστία της πολιτικής; Και βέβαια το ίδιο ισχύει και για το συνταξιούχο που έβαλε τις αποταμιεύσεις του σε ένα ακίνητο και καλείται σήμερα να πληρώσει φόρο από ένα εισόδημα που πλέον δεν έχει.
Εμείς εδώ στην Αυστραλία δεν τα ζούμε αυτά τα φαινόμενα. Ως παροικία παίξαμε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθιέρωση και ανάπτυξη του πολυπολιτισμού.
Θα είναι τραγικό εμείς οι ίδιοι να τινάξουμε αυτόν τον πολυπολιτισμό στον αέρα επιτρέποντας την παρουσία της «Χρυσής Αυγής» στην Αυστραλία.
