Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, κ. Στυλιανός, πιστεύει πως η Καθολική Eκκλησία θα πρέπει να επιτρέψει τον έγγαμο βίο των κληρικών αν θέλει να ξεπεράσει τα σκάνδαλα παιδεραστίας που την συγκλονίζουν.
Αυτό προκύπτει από συνέντευξη που παραχώρησε στο ελληνικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα της SBS με αφορμή την παραίτηση του Βενέδικτου.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Στυλιανός, που υπήρξε φοιτητής του Γιόζεφ Ράτσινγκερ, είπε ότι ήταν ένας καθολικός ιερωμένος που υποστήριζε με θέρμη τον εκδημοκρατισμό της Καθολικής Εκκλησίας και το διαθρησκευτικό διάλογο και ήταν ο νεότερος θεολογικός σύμβουλος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου του Βατικανού, η οποία είχε οδηγήσει στην πιο ριζοσπαστική αναμόρφωση της Καθολικής Εκκλησίας από την εποχή του Μεσαίωνα.
Τον χαρακτήρισε δε «έναn ταπεινό καθηγητή Θεολογίας στο Τίμπινγκεν».
Ο Αρχιεπίσκοπος, που συνεργάστηκε και αργότερα μαζί του ως επικεφαλής του Οικουμενικού Θρόνου στο διαθρησκευτικό διάλογο, είπε μεταξύ άλλων:
«Με εξέπληξε και με εντυπωσίασε η απόφαση του Πάπα Βενέδικτου.
Είναι κάτι το ασυνήθιστο για ηγέτες αυτού του ύψους και αυτής της ποιότητας. Με εξέπληξε, με αιφνιδίασε, αλλά με συγκίνησε γιατί επικαλέστηκε την κούραση των 85 χρόνων, το ασήκωτο βάρος του υψηλού καθήκοντος και την ανάγκη να αφιερωθεί στην προσευχή στη δύση της ζωής του».
Συνήθως, είπε ο Αρχιεπίσκοπος, οι ηγέτες αποσύρονται για να αναπαυτούν ή για να γράψουν απομνημονεύματα, αλλά ο Βενέδικτος αποσύρεται για να υπηρετήσει την Eκκλησία πιο δυναμικά μέσω της προσευχής. Μου έκανε εντύπωση που παραιτήθηκε μετά από επτά χρόνια. Ο αριθμός επτά έχει μια ιερότητα. Και αυτό δείχνει την uεολογική υπόσταση του ανδρός».
Ο Γιόζεφ Ράτσινγκερ, 265ος προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας, έγινε ένας από τους ελάχιστους ποντίφικες και ο πρώτος από το 1415 και τον Γρηγόριο ΙΒ’ που αποφάσισε να κατεβεί από το θρόνο της Αγίας Έδρας χωρίς να περιμένει το βιολογικό του τέλος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας εντυπωσιάστηκε, επίσης, γιατί ο Πάπας δήλωσε ότι δεν θέλει να έχει ανάμειξη ούτε να δώσει χρίσμα στο διάδοχό του επειδή έχει εμπιστοσύνη στην Εκκλησία και την Παναγία.
Πάντως, ο κ. Στυλιανός σημείωσε πως όντως «τα διάφορα κρούσματα σκανδάλων τον πίεσαν να παραιτηθεί».
Ο Πάπας είχε επιχειρήσει να ξεπλύνει το σκάνδαλο παιδεραστίας με μια επιστολή συγγνώμης προς τους Ιρλανδούς που είχαν πέσει θύματα παιδεραστίας από καθολικούς ιερείς. Τα θύματα από την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία δεν είχαν ανάλογη τύχη. Ο υπέρμαχος του δόγματος της αγνότητας και της καθαρότητας δεν έδειξε ποτέ ότι είχε διάθεση για μια πραγματική κάθαρση.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στη συνέντευξή του στη Βάσω Μόραλη είπε πως κατά τη γνώμη του ο Πάπας δεν έκανε μεγάλες τομές.
«Ζήτησε συγγνώμη, αλλά αυτά τα γεγονότα δεν θα εκλείψουν και θα επηρεάζουν το Ρωμαιοκαθολικό κόσμο. Θα μπορούσε να έκανε μια τομή, σύμφωνα με όσα και ίδιος είχε υποδείξει, δεν την έκανε Δεν μπορούσε ή δεν ήθελε. Δεν τόνισε την σπουδαιότητα του εγγάμου κλήρου. Πιστεύω πως αν επιτραπεί ο γάμος κληρικών θα μειωθεί το πρόβλημα της παιδεραστίας.
Η Ορθόδοξη εκκλησία μπορεί να είναι ένα παράδειγμα για τους Καθολικούς» είπε ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος
Ο κ. Στυλιανός -ο οποίος πολλές φορές εξέφρασε τον θαυμασμό του για τη Θεολογική υπόσταση του Πάπα- εξέφρασε και την απογοήτευσή του για το ότι δεν προχώρησε ο διάλογος των δυο εκκλησιών.
«Μείναμε εκεί που είχαμε μείνει επί των ημερών μου» είπε και πρόσθεσε: «Είχαμε καταδικάσει την Ουνία αλλά η Ρώμη επέμεινε να ανακαλέσει».
»Ο διάλογος θα συνεχιστεί και πρέπει να συνεχιστεί». Η αλλαγή της στάσης του Βατικανού είχε προκαλέσει τότε την έντονη αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας που, μεταξύ άλλων, είχε γράψει:
«Επειδή μετά την 20ετή επίπονη Προεδρία μου εις τον “Επίσημο Θεολογικό Διάλογο” Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, παραιτήθηκα οικειοθελώς, δια να μη έχω πλέον ουδεμίαν σχέση με ένα “ανούσιο παίγνιο”, θα πρέπει σήμερα συμπληρωματικώς, προς όσα εδημοσιεύθησαν μέχρι και προσφάτως, να δηλώσω επιγραμματικά μόνον τούτο:
»Δεν θα εφανταζόμουν ότι θα εδικαιώνοντο τόσο γρήγορα και τόσο αποκαλυπτικά οι ταπεινές κρίσεις μου, περί του προσώπου και του συνολικού έργου του Καρδιναλίου Joseph Ratzinger, προ της ανυψώσεώς του εις τον Παπικό Θρόνο αφ’ ενός, και τη μετά ταύτα αιφνιδία “μεταμόρφωσή” του εις τον πλέον ανεπιφύλακτον “Κήρυκα” των Μεσαιωνικών “μυθευμάτων” της Παπωσύνης».
Σε ερώτηση τι θυμάται από τον καθηγητή του Ράτζιγκερ ο Αρχιεπίσκοπος είπε:
«Εκείνο που θυμάμαι ήταν η απλότητα του ανδρός, η ταπεινοσύνη του, η επικοινωνία του. Θυμάμαι πως ως διδάσκαλος ήταν ανυπέρβλητος. Πειστικότερος δάσκαλος δεν υπήρξε από τον Παπά. Ήταν ο πλέον επιτυχημένος.
Ο Αρχιεπίσκοπος θυμήθηκε πως οι δυο τους είχαν συνεργαστεί και στον διάλογο των δυο εκκλησιών:
«Ερχόταν και αυτός στις εργασίες του διαλόγου, ήταν φιλοορθόδοξος. Είμασταν ενθουσιασμένη Για αυτό και η απογοήτευσή μου μετά όταν εγκατέλειψε αυτές τις θέσεις που ο ίδιος προωθούσε» είπε ο κ. Στυλιανός.
Η ΕΚΠΛΗΞΗ
Η απόφαση του Βενέδικτου ΙΣΤ’ αιφνιδίασε πολλούς στο Βατικανό – «έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία», δήλωσε ο πρωτοπρεσβύτερος του Κολεγίου των Καρδιναλίων. Ένα από τα λίγα πρόσωπα που είχαν πληροφορηθεί την πρόθεση του Πάπα, προϊόν μακράς περισυλλογής και στοχασμού σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ο αδελφός του. «Ήξερα την απόφασή του, όταν μου τη γνωστοποίησε μου είπε ότι δεν θα μου άρεσε. Αλλά μόνο αυτός μπορεί να κρίνει πόσο δυνατός είναι ψυχικά και σωματικά και εγώ δεν μπορώ παρά να σεβαστώ την επιλογή του» δήλωσε ο αδερφός του Γκέοργκ Ράτσινγκερ, ιερέας και διευθυντής της γερμανικής εκκλησιαστικής χορωδίας.
Το επίσημο όργανο του Βατικανού, ο «Οσερβατόρε Ρομάνο», έγραφε στο κύριο άρθρο του ότι η απόφαση είχε ληφθεί μετά τα μακρινά ταξίδια στο Μεξικό και την Κούβα, τον Μάρτιο του 2012.
Γεγονός είναι ότι στις 28 Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία ο παπικός θρόνος θα μείνει κενός, ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ θα έχει συμπληρώσει 7 χρόνια, 10 μήνες και 9 ημέρες στην κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας. Σχεδόν οκτώ χρόνια που σημαδεύτηκαν από ένα τεράστιο σκάνδαλο παιδεραστίας, συνοδεύτηκαν από πολλές σκιές και βάρυναν από μερικές σκληρές συγκρούσεις. Θα μπορούσε πίσω από την παραίτηση να κρύβεται μια από αυτές τις βαριές σκιές; Η χαρακτηριστική μυστικοπάθεια του Βατικανού δύσκολα θα αφήσει χώρο σε άλλες υποθέσεις, πέραν της επίσημης εκδοχής του ίδιου του ποντίφικα.
«Δεν προκύπτει ότι υπάρχει κάποια ασθένεια που να σχετίζεται με την απόφαση. Ο Πάπας λέει πολύ σαφώς, με τη σπάνια εντιμότητά του, ότι τους τελευταίους μήνες μειώθηκε το σθένος του» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο πατέρας Λομπάρντι. Η αλήθεια είναι στην περίπτωση του Βενέδικτου ΙΣΤ’ ο λευκός καπνός από την Καπέλα Σιξτίνα βγήκε όταν ο καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ ήταν 78 ετών. Ήταν ένας από τους γηραιότερους καρδιναλίους που εξελέγησαν ποτέ. Ήταν όμως και το «Ροτβάιλερ του Θεού», που δεν εγκατέλειψε ποτέ τις υπερσυντηρητικές θέσεις του και το δόγμα της αγνότητας και της καθαρότητας στο οποίο πίστευε τυφλά.
Η ΔΙΑΡΡΟΗ
Το τελευταίο πλήγμα στο σχετικά σύντομο διάστημα κατά το οποίο ήταν Πάπας, είναι η υπεξαίρεση και διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων του ποντίφικα από τον οικονόμο του, Πάολο Γκαμπριέλε. Η υπόθεση θρησκευτικής κατασκοπείας ολοκληρώθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο με την απονομή χάριτος από τον Βενέδικτο ΙΣΤ’ στον καταδικασθέντα οικονόμο. Τι περιείχαν εκείνα τα έγγραφα; Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ιστορούσαν τις υπόγειες διαμάχες στο Βατικανό και παρουσίαζαν με λεπτομέρειες τις υποψίες για ενδεχόμενα κρούσματα διαφθοράς. Η υπόθεση άφησε μια γεύση κουκουλώματος. Αυτό που υποτίθεται ότι ήταν το Wikileaks του Βατικανού, ένας όγκος από άπλυτα που θα έβγαιναν στη φόρα, περίπου έσκασε σαν φούσκα.
Αντίθετα, στην υπόθεση της παιδεραστίας το κουκούλωμα ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές. Ο ορυμαγδός των αποκαλύψεων και των καταγγελιών έπεφτε πάνω στην παπική σιωπή. Μόνο την Κυριακή των Βαΐων του 2010 ο Ποντίφικας δήλωσε στο χριστεπώνυμο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στη βασιλική του Αγίου Πέτρου ότι δεν τον τρομάζουν τα «ασήμαντα κουτσομπολιά» του Τύπου.
Τα «κουτσομπολιά» ήταν ένα τσουνάμι αποκαλύψεων που άγγιζε ακόμη και τον ίδιο προσωπικά. Ως καρδινάλιος, ο Γιόζεφ Ράτσινγκερ ήξερε αλλά δεν μιλούσε. Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πέρυσι, ήθελαν και τον αδελφό του να ξέρει. Την ίδια χρονιά ο Πάπας είχε επιχειρήσει να ξεπλύνει το σκάνδαλο με μια επιστολή συγγνώμης προς τους Ιρλανδούς που είχαν πέσει θύματα παιδεραστίας από καθολικούς ιερείς. Τα θύματα από την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία δεν είχαν ανάλογη τύχη. Ο υπέρμαχος του δόγματος της αγνότητας και της καθαρότητας δεν έδειξε ποτέ ότι είχε διάθεση για μια πραγματική κάθαρση.
ΚΑΝΤ ΚΑΙ ΓΑΤΕΣ
Η παραίτηση του Πάπα πιθανότατα θα βρει μια θέση στα μυστήρια του Βατικανού. Οι πιστοί δεν θα μάθουν ποτέ όσα γνωρίζουν οι τοίχοι των κτιρίων της Αγίας Έδρας. Από σχετικό μυστήριο καλύπτεται και η μάλλον αντιφατική προσωπικότητά του. Υπήρξε κάποτε ένας Γιόζεφ Ράτσινγκερ που αγαπούσε την κλασική μουσική, λάτρευε τις γάτες και τσίταρε Καντ. Ήταν ένας καθολικός ιερέας που υποστήριζε με θέρμη τον εκδημοκρατισμό της Καθολικής Εκκλησίας και τον διαθρησκευτικό διάλογο, ο νεότερος θεολογικός σύμβουλος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου του Βατικανού, η οποία είχε οδηγήσει στην πιο ριζοσπαστική αναμόρφωση της Καθολικής Εκκλησίας από την εποχή του Μεσαίωνα. Ένας ταπεινός καθηγητής Δογματικής Θεολογίας στο Τίμπινγκεν που πήγαινε στο πανεπιστήμιο με ποδήλατο καλύπτοντας με μπερέ το κεφάλι του.
Τι απέμεινε από εκείνον τον Ράτσινγκερ; Μάλλον λίγα πράγματα. Ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ πάτωσε στο θέμα της συμφιλίωσης των θρησκειών. Τον Σεπτέμβριο του 2006 εξόργισε τους μουσουλμάνους μνημονεύοντας τη φράση του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Εμμανουήλ Β’ Παλαιολόγου ότι «ο Μωάμεθ έφερε στον κόσμο μόνο διαβολικά και πράγματα όπως η επιβολή της θρησκείας του με το σπαθί». Οι προτεστάντες ενοχλήθηκαν από ένα έγγραφο που υποβάθμιζε την Εκκλησία τους σε απλές εκκλησιαστικές κοινότητες, οι ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής από τη δήλωσή του ότι οι ιεραποστολές στον Νέο Κόσμο «δεν αντιπροσώπευαν την επιβολή μιας ξένης κουλτούρας», οι Εβραίοι με την απόφασή του να προτείνει την οσιοποίηση του Πίου ΙΒ’, του αμφιλεγόμενου ποντίφικα που στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φέρεται να είχε αγαστή συνεργασία με τους Ναζί. Έπειτα είναι οι απόψεις για τις γυναίκες που πρέπει να στέκονται υποτακτικά δίπλα στους συντρόφους τους, η απόλυτη διαφωνία του στη χειροτονία των γυναικών, ο αποκλεισμός οποιασδήποτε σκέψης περί άρσης της αγαμίας των καθολικών ιερέων.
Αυτό που ενδεχομένως θα βαρύνει τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’, εξίσου με τη συγκάλυψη του σκανδάλου παιδεραστίας, είναι η ανεξήγητη επιμονή του να εξορίσει στην κόλαση τη χρήση προφυλακτικών αφήνοντας την Μαύρη Ήπειρο στο έλεος του AIDS. Ως συνταξιούχος πάπας θα έχει τον χρόνο να σκεφτεί πολλά, κυρίως ότι δεν ήταν αλάθητος.
