Η είδηση έφτασε -στις αρχές Φεβρουαρίου 2013- σαν μετεωρίτης από τη Μόσχα και έλεγε τα εξής:
«Μία μπάλα φωτιάς εθεάθη στον ουρανό πάνω από την πόλη του Γεκατερίνμπουργκ, και στη συνέχεια ακούστηκαν δυνατοί κρότοι. Τις μεγαλύτερες επιπτώσεις δέχτηκε η πόλη του Τσελγιαμπίνσκ, 200 χιλιόμετρα νοτιότερα.
Σύμφωνα με τις Αρχές, επρόκειτο για ένα μεγάλο μετεωρίτη, ο οποίος κάηκε στα κατώτερα τμήματα της ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα την πτώση των θραυσμάτων του στη Γη. Σωστικά συνεργεία έχουν σταλεί στην περιοχή για να βοηθήσουν τους τραυματίες.
Στην περιοχή του Τσελγιαμπίνσκ, 1.500 χιλιόμετρα ανατολικά της Μόσχας, βρίσκονται πολλά εργοστάσια, ένας σταθμός πυρηνικής ενέργειας και μία εγκατάσταση αποθήκευσης και επεξεργασίας ατομικών αποβλήτων».
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ;
Οι μετεωρίτες είναι στερεά σώματα από πέτρωμα ή από μέταλλο, γι’ αυτό λέγονται και εαρόλιθοι ή σιδερίτες. Οι μετεωρίτες περιφέρονται γύρω από τον ΄Ηλιο και γίνονται ορατοί όταν μπουν στην ατμόσφαιρα της Γης. Τότε αναφλέγονται και είναι πολύ λαμπεροί, σαν κάτι μετέωρο. Μετέωρος είναι αυτός που αιωρείται –πετάει– πάνω από το έδαφος, και βρίσκεται στον αέρα χωρίς να κινείται προς κάποια κατεύθυνση. Είναι αιωρούμενος δηλ., αβέβαιος ή ασταθής και από εδώ βγήκε το όνομα της επιστήμης της Μετεωρολογίας, η οποία ασχολείται και μελετά τα φαινόμενα της ατμόσφαιρας, την πίεση, τη θερμοκρασία, την υγρασία των ανέμων, τα σύννεφα και βάσει αυτών γίνεται η πρόγνωση του καιρού.
Οι μετεωρίτες είναι συνήθως πολύ μικροί και όταν μπουν στην ατμόσφαιρα σχηματίζουν πολύ φωτεινή ουρά. Υπολογίζεται πως κάθε ώρα καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης ένα εκατομμύριο μετεωρίτες. Οι μεγάλοι μετεωρίτες είναι σπάνιοι και όταν πέσουν στη Γη με μεγάλη δύναμη, μπορούν να χωθούν βαθιά στο έδαφος και κατόπιν να εκραγούν σχηματίζοντας μεγάλους κρατήρες. Στην Αριζόνα των ΗΠΑ, ένας τέτοιος κρατήρας έχει βάθος 170 μέτρα και η διάμετρός του είναι 1.250 μέτρα. Τον 20ό αιώνα μόνο δύο τέτοιοι μετεωρίτες έπεσαν στη Γη και οι δύο στη Σιβηρία το 1908 και το 1947. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν σε αυτούς οργανικές ουσίες.
ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ο μετέωρος –αυτός που αιωρείται στον αέρα– μάς έδωσε πολλές και διακριτικές λέξεις μας. Ας θυμηθούμε εδώ και το Δία που μια μέρα, οργισμένος με τη ζήλεια της γυναίκας του ΄Ηρας, την τιμώρησε με απομόνωση και την κρέμασε με χρυσή αλυσίδα στο κενό να αιωρείται -μετέωρη- μεταξύ Ουρανού και Γης – ΜΟΝΗ. Οι άνθρωποι την λάτρεψαν ως ΜΟΝΙΑ. Οι Ρωμαίοι την ονόμασαν ΜΟΝΕΤΑ και της έκτισαν και ιερό. Δίπλα εδώ χτίστηκε το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα ονομάστηκαν ΜΟΝΕΤΑ. Από εδώ έγινε και η αγγλική λέξη ΜΟΝΕΥ και αυτά κυβερνούν το κόσμο σήμερα.
Ο μετέωρος όμως μάς εδωσε το μετεωρήτη, τη μετεωρογραφία, τη μετεωρολογία, το μετεωροσκοπείο, τη μετερεωσκόπηση, το μετεωρικό και το άλλο ρήμα μας μετεωρίζω και άλλες. Επίσης, όλες τις παράγωγες λέξεις από αυτές που δεν είναι και λίγες. Δηλ. ένα τετράβαθο πηγάδι.
ΚΑΙ ΣΤΗ ΑΓΓΛΙΚΗ;
Όλες οι ανωτέρω λέξεις μπήκαν και στην αγγλική γλώσσα αυτούσιες. Ας δούμε μερικές: meteor, meteoric, meteoroid, meteorite, meteoritic, meteorograph, meteorology, meteorological, meteorologist, meteorologically και άλλες παράγωγές τους. Έκαναν πολύ όμορφες και μεταφορικές εκφράσεις όπως: The Beatles have enjoyed a meteoric rise to success! Όλες τους όμως φαίνονται δυσκολοπρόφερτες στα Αγγλικά.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ
Ο Δίας άφησε ΜΟΝΗ και μετέωρη τη γυναίκα του μεταξύ Ουρανού και Γης, αλλά οι μοναχοί σήμερα μόνοι τους αιωρούνται υψωμένοι στους απόκρημνους βράχους της Θεσσαλίας τους οποίους ονόμασαν Μετέωρα και από το 14ο αιώνα συγκροτούν μία ιδαίτερη μοναστική πολιτεία. Μακάρι εδώ να δημιουργηθεί ένα νέο ελληνικό νομισματοκοπείο –που το χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα– και τα νομίσματα ας λέγονται και… Μετεωρίτες!
