Συνήθως όταν αναφερόμαστε στα ταξίδια μας, θέλουμε να μιλάμε για μακρινά και μαγικά μέρη. Πόσο όμως γνωρίζουμε την κοντινή μας γειτονιά; Σήμερα –με την άδειά σας φυσικά– θα ήθελα να μιλήσω για έναν κύκλο γύρω στα 250 χλμ. στα βορεινά μας μέρη από τη Μελβούρνη και αυτό ήδη ονόμασα περιφερειακό οδοιπορικό. Οδοιπορικά είναι μία περιγραφική οδοιπορία με συγκεκριμένο αντικείμενο έρευνας και συγκέντρωσης υλικού για τα μέρη που επισκεπτεται κανείς. Στο στρατό οδοιπορία είναι όταν μία φάλαγγα βαδίζει με χαλαρό βηματισμό. Οδοιπόρος φυσικά είναι αυτός που διανύει μεγάλες αποστάσεις χωρίς αυτοκίνητο και με τα πόδια. Σήμερα όμως όλοι μας προσκοληθήκαμε με το αυτοκίνητο και γίναμε «σάρκα μία» και «ους η ζωή συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω». Έτσι το σημερινό μου οδοιπορικό είναι …αυτοκινητιστικό !
Σα βγεις στον πηγαιμό για το…Tullamarine, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, όπως μάς το τονίζει και ο Καβάφης, παραφράζοντάς τον …λίγο, φέτος στο έτος του που τον τιμούμε, το σωτήριο του 2013. Και νά σου έφτασες στο σχετικά νέο προάστιο της Μελβούρνης το Greenvale, το οποίο διασχίζεται από το Mickleham Road και συνέχεια μεγαλώνει μιας και τον τελευταίο χρόνο προστέθηκε πολύ σύντομα και η νέα του συνοικία Providence, δυτικά από τον ταμιευτήρα ύδατος το γνωστό Greenvale Reservoir. Πολύ σύντομα φτάνεις στο Yuroke, όπου σήμερα έχει την έδρα της η βουλευτής της πολιτειακής έδρας της Βικτώριας. Ο δρόμος σε οδηγεί στο λίγο πιο βόρεια στο Mickleham με το εντυπωσιακό μικρό τους Δημοτικό Σχολείο. Οι φάρμες εκτείνονται μεγαλύτερες, αλλά ο δρόμος στενεύει μέχρι που φτάνεις σε χαλικόδρομο και λες όχι παρέκει. Στη σύντομη επιστροφή στο Mickleham διαπιστώνεις πόσο ελκυστικό είναι το τοπίο που σου προσφέρει μια αποκαλυπτική αισθητική απόλαυση.
Από το Mickleham παίρνοντας το δρόμο βορειοδυτικά μέσα από τα Konagaderra Springs και την Bolinda φτάνεις στο Romsey , στο οποίο παρατηρείται μία μεγάλη κίνηση οικοδομών. Το άλλο γενικό χαρακτηριστικό που βλέπει κανείς εδώ, αλλά και σε όλη τη διαδρομή, είναι πως ο τόπος είναι ξερός και το καστανοκίτρινο χρώμα της υπαίθρου φοβερό για μία παρατεταμένη πυρκαγιά. Μία μόνο σπίθα μπορεί να καταστρέψει τα πάντα. Προχωρώντας τώρα βόρεια φαίνεται μπροστά σου μία καταπράσινη οροσειρά που είναι το περίφημο Mount Macedon με τον επιβλητικό του σταυρό στην κορυφή για να τιμηθούν οι ήρωες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Έτσι φτάνεις στο ευρύχωρο Lancefield. Ωραία μικρή πόλη ή ένα πολύ μεγάλο χωριό που έχει τα πάντα: Σχολεία, Ταχυδρομείο, Αστυνομία και άλλα. ΄Ολα τους σε εντυπωσιακές κτιριακές εγκαταστάσεις και μαγαζιά όλων των ειδών. Στα ελληνικά θα το λέγαμε Λογχοχώραφο, μια και Lance προήλθε από την ελληνική λόγχη.
Ο δρόμος δυτικά πάει προς το Woodend, αλλά εμείς προτιμήσαμε την ανατολή και σε περίπου ένα τέταρτο βρεθήκαμε στο πολύ γνωστό μας Kilmore 62 χλμ. από τη Μελβούρνη. Το Kilmore είναι η πιο παλιά πόλη στο εσωτερικό της Βικτώριας με πολύ εντυπωσιακά κτίρια και ωραία αγορά. Δεν της λείπει τίποτε: Βιβλιοθήκη, Δικαστικό μέγαρο, έχει τον ξακουστό ιππόδρομο του Kilmore, όλα τα είδη μαγαζιών. Κάνοντας μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο, είναι σαν να βρίσκεσαι σε κάποιο προάστιο μιας μεγάλης πόλης. Πρώτοι ιρλανδοί έποικοι ήρθαν εδώ και έστησαν το Kilmore. Δεν βρήκα κανέναν να μου εξηγήσει το τι σημαίνει το όνομά του. Η ελληνική του μετάφραση το κάνει αινιγματικό: Σκότωσε περισσότερους! γιατί όμως με ένα μόνο λάμδα; Κρατάει το μυστήριο μαζί του μέχρι που κάποιος θα το βρει.
Περίπου είκοσι χιλιόμετρα βορειοανατολικά βρίσκεται το Broadford το οποίο είχα επισκεφτεί το 2001, σε κάποιο συνέδριο Φιλοσοφίας προτού να μπει το μάθημα στα Γυμνάσια της Βικτώριας. Σε δώδεκα χρόνια είδα αρκετές αλλαγές. Εδώ σήμερα είναι η έδρα του Δήμου Mitchell που καταλαμβάνει μία πολύ μεγάλη περιοχή της κεντρικής Βικτώριας και περιβάλλεται από την οροσειρά Tallarook. Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα και φημίζεται για τα πιο παλιά τυπογραφεία σε όλη την Αυστραλία και από εδώ παρατηρεί κανείς την «Κοιλάδα των χιλίων λόφων».
Η ώρα έδειχνε 3.00μμ και μιας το καλοκαίρι μάς το επιτρέπει ας επισκεφτούμε -για φαγητό- το περίφημο Seymour. Στα ελληνικά θα το πούμε Σύμορ και οσοι από εμάς διάλεξαν να το κατοικήσουν θα πρέπει να ονομάζονται… συμμορίτες! Τι σου είναι και αυτή η γλώσσα μας! ΄Ολοι τους όμως είναι πολύ καλοί Συμμορίτες. ΄Εχετε γνωρίσει κάποιον; Ας μάς γράψουν κάτι για να τους γνωρίσουμε και αυτούς τους συμπατριώτες μας. Μετά το Broadford πολύ κοντά μπαίνεις στον Ελεύθερο Δρόμο Μ31 το Freeway και μετά από περίπου 25 χλμ. αφήνεις δυτικά το Puckapunyal και η έξοδος από το Freeway σε βγάζει στο ιστορικό Σύμορ, μια μεγάλη πόλη χτισμένη σε μία γαλήνια τοποθεσία. Δεν λείπει τίποτε από το Σύμορ. ΄Οτι έχουμε στη Μελβούρνη θα τα βρείτε όλα σε τούτη την ήρεμη αγροτική πόλη: ξενοδοχεία, εστιατόρια, δημόσια κτίρια, βιβλιοθήκη και όλα τα γνωστά μαγαζιά. Μετά το μεσημεριανό μας, μια και η μέρα ήταν πολύ ζεστή απολαύσαμε και από ένα παγωτό που είχαμε να φάμε από το περσινό καλοκαίρι.
Η επιστροφή στη βάση μας έγινε σε περίπου μία ώρα. Μπαίνεις στο freeway και με 110 χλμ. την ώρα, η Μελβούρνη σχεδόν …φαίνεται. Ωραίο οδήγημα! Τέλος να ξαναθυμηθούμε τον Καβάφη και πάλι να τον παραφράσουμε:
Έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα
Ήδη θα το κατάλαβες …το οδοιπορικό τι σημαίνει.
