Αν λίγους μήνες πριν πάρει το πτυχίο του δεν έβγαζε το πρώτο του δίσκο, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς σήμερα θα ήταν καθηγητής Φιλοσοφίας. Ήταν ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος «Bijelo Dugme» («Λευκό Κουμπί»), της πιο διάσημης ροκ μπάντας της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας, όπου ο Μπρέγοβιτς έπαιζε κιθάρα.
Διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία, διαλύθηκε και το «Bijelo Dugme».

Ο Μπρέγκοβιτς στράφηκε στη σύνθεση μουσικής για ταινίες, επηρεασμένος από τη μουσική των Τσιγγάνων και γενικά τη βαλκανική φολκ μουσική.
Δημιούργησε την πασίγνωστη σήμερα «Ορχήστρα για Γάμους και Κηδείες», με την οποία εξακολουθεί να κάνει τις ατελείωτες περιοδείες σ’ όλο τον κόσμο και να πουλάει εκατομμύρια δίσκους.

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του 62χρονου μουσικού, συνθέτη και καλλιτέχνη, η οποία ακόμα και μετά από τόσα χρόνια έχει αναδρομική χροιά, ο Μπρέγκοβιτς σημείωσε τεράστιες εμπορικές επιτυχίες και στην Ελλάδα, με καταπληκτικές μουσικές από τις ταινίες «Arizona Dream», «Underground» και «Καιρός των Τσιγγάνων» ειδικά όταν αυτό αξιοποιήθηκε από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη που τραγούδησε το «Βενζινάδικο».
Η συνεργασία του με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, καθώς και με την ηθοποιό Μαρία Ναυπλιώτου, μετέτρεψε τον Μπρέγκοβιτς σε μια προσωπικότητα αναγνωρίσιμη στους απανταχού Έλληνες. Η παρουσία του στην Ελλάδα είναι τόσο συχνή, που, όπως λέει και ο ίδιος στο «Νέο Κόσμο», η μουσική του στην Ελλάδα είναι σαν «στο σπίτι της».

Επιπλέον, στο βιογραφικό του υπήρχαν συνεργασίες με αστέρια όπως ο Ιγκι Ποπ, η Οφρα Χάζα, η Σεζάρια Εβόρα, ενώ ο τελευταίος του δίσκος, που μόλις βγήκε στην Αυστραλία –«Champagne for Gypsies»– φέρνει και δυο γεμάτες με κέφι και χωρό συνεργασίες με το περίφημο ισπανικό συγκρότημα Gypsy Kings.
Μαζί με τους 20 μουσικούς του και την περιβόητη «Ορχήστρα για Γάμους και Κηδείες», ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς βρίσκεται τώρα σε περιοδεία στην Αυστραλία. Παρά το κοινό από την παλαιά Γιουγκοσλαβία, που αναμένεται να πλημμυρίσει το Hammer Hall της Μελβούρνης -καθώς ο Μπρέγκοβιτς είναι από εκείνους που ακόμα ως εθνικότητά τους δηλώνουν «Γιουγκοσλάβοι»- ως έκπληξη ήρθε η πληροφορία που καταχώρησε στον «Νέο Κόσμο» το Arts Centre Μελβούρνης ότι είναι Ελληνοαυστραλοί στην πλειοψηφία τους εκείνοι που θα παραβρεθούν.

Ο λόγος που ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς έχει μια τόσο οικεία σχέση με το ελληνικό κοινό και τους καλλιτέχνες της, που η μουσική του στην Ελλάδα βρίσκεται «στο αυλή της», και που μόνο μια σκέψη για την Ελλάδα φέρνει χαμόγελο στα χείλη του –έχει να κάνει και με το γεγονός ότι μέσα στις μελωδίες που τον επηρέασαν περισσότερο ως συνθέτη και καλλιτέχνη– είναι το ρεμπέτικο.

«Από τις μελωδίες που επηρέασαν περισσότερο την καλλιτεχνική μου προσωπικότητα, είναι η μουσική από την ταινία «Ρεμπέτικο», του Σταύρου Ξαρχάκου (1983). Τα ρεμπέτικα είναι, μάλλον, η καλύτερη μουσική που έχουν τα Βαλκάνια – ένα φυσικό μείγμα οθωμανικής και ορθόδοξης μουσικής. Η σέρβικη μουσική πάντα υπήρξε κάτω από τη μεγάλη επιρροή της ελληνικής μουσικής. Το ρεμπέτικο, το ανακάτεμα της οθωμανικής και της ορθόδοξης μελαγχολίας, είναι ίσως το καλύτερο που έχουμε στα Βαλκάνια» λέει ο Μπρέγκοβιτς στο «Νέο Κόσμο».

«Στο σπίτι μου έχω μια μεγάλη συλλογή από παλιά ρεμπέτικα τραγούδια και δίσκους, στην οποία επανέρχομαι συχνά».
Τη σέρβικη και την ελληνική μουσική ακόμα και σήμερα, θα πει ο Μπρέγκοβιτς, δένει το γεγονός ότι στα καλύτερά τους χρόνια, τόσο η ελληνική όσο και η σέρβικη μουσική, ήταν γραμμένες για να συνοδεύσουν το ποτό.
«Από την πρώτη μου συνάντηση με τους Έλληνες μουσικούς, την περίοδο που έκανα το πρώτο μου τραγούδι με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, ένιωσα πως η μουσική μου στην Ελλάδα βρίσκεται στο σπίτι της».

Για τον εαυτό του λέει ότι είναι συνθέτης ο οποίος προσπαθεί να γράφει σύγχρονη μουσική, κάτι που δεν είναι και εύκολη υπόθεση όταν προέρχεστε από μια χώρα όπου το σύγχρονο είναι διαφορετικό από το «κανονικό σύγχρονο» σ’όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Χάρη στον ίδιο, η παραδοσιακή και η μουσική των Ρομά από τα Βαλκάνια έγινε διάσημη σ’ όλο τον κόσμο.
«Ήμουν τυχερός» θα πει ο ίδιος.

«Αν είχα γεννηθεί πριν από εκατό χρόνια, θα ήμουν απλώς ο τοπικός  Βαλκάνιος συνθέτης. Τώρα, όμως, με την ανάπτυξη των μέσων επικοινωνίας και τεχνολογιών, οι άνθρωποι ανοίγουν τη καρδιά τους σε διάφορα μουσικά στυλ καθώς και στις διαφορετικές παραδόσεις. Χαίρομαι όταν βλέπω τους ανθρώπους από όλες τις μεριές του πλανήτη να είναι περίεργοι, να ανακαλύπτουν πράγματα, να αξιοποιούν την μουσική που δεν είναι η καθημερινή, «mainstream» μουσική».
Εξακολουθεί να πιστεύει ότι η κουλτούρα ενός Βαλκάνιου επιτρέπει στον ίδιο να αισθάνεται τη μουσική του πιο οικεία σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Ταυτοχρόνως, επισημάνει ότι δεν ακούμε τη μουσική με γνώμωνα την εθνικότητά μας – την καλή μουσική την καταλαβαίνουν όλοι.

«Είναι αλήθεια ότι είμαστε ένας μικρός καλλιτεχνικός λαός, αλλά μπορούμε να κάνουμε πολλά θαύματα. Η μουσική μας βρήκε το δρόμο να φτάσει στους λάτρεις της. Υπάρχει το ώριμο κοινό, στο οποίο κανείς δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να πει τι να ακούει. Αν είσαι αφελής, νομίζεις πως ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην τηλεόραση. Ο κόσμος δεν είναι όπως μας το δείχνει η τηλεόραση – είναι πιο όμορφος και πολύχρωμος απ’ ό,τι φαίνεται στην οθόνη. Και δεν παρουσιάζεται όλη η μουσική του κόσμου στο MTV κανάλι. Τα τελευταία 7 χρόνια πούλησα εκατομμύρια δίσκους σ’ όλο το κόσμο, χωρίς να εμφανιστώ ποτέ μου στην τηλεόραση. Από την Ισλανδία μέχρι την Αυστραλία. Ποτέ δεν ήμουν στην τηλεόραση. Κάθε φορά όταν έχω συναυλία, πρέπει να δείξω την άδεια εισόδου στον πορτιέρη γιατί ο άνθρωπος δεν ξέρει πως φαίνομαι,» χαρακτηριστικά λέει ο Σέρβος συνθέτης.

Ο Μπρέγκοβιτς είναι καλλιτέχνης που έχει παίξει παντού –από τις αίθουσες αναγνωρισμένου κύρους– όπως το Carnegie Hall και την Sydney Opera, μέχρι και τα μπουζούκια της Ελλάδας.
«Μέσα στα 17 χρόνια της διεθνούς σταδιοδρομίας μου έχω περάσει όλο τον κόσμο. Έδωσα συναυλίες μπροστά σε 150.000 κοινό στο Montreal Jazz Festival, και στο Notte della Taranta στο Melpignanο, στην Ιταλία. Έχω παίξει στις καλύτερες αίθουσες του κόσμου, αλλά και στα μπουζούκια στην Ελλάδα. Δεν πιστεύω να υπάρχει σήμερα μουσική που παίζεται σε τόσο φαρδύ και διάφορο κοινό.

«Δεν υπάρχει συνθέτης που περνάει καλύτερα από μένα – και όπως μου φαίνεται, ούτε το κοινό περνάει άσχημα. Ανεξαρτήτως τόπου, εθνικότητας, παράδοσης, ηλικίας, η αντίδραση είναι πάντα ίδια – όπως περνάει η ώρα, ο εξωτερική μάσκα λιώνει, πέφτει, και μένει αυτό το πιο βασικό, ανθρώπινο, στο οποίο πλησιάζεται η μουσική» εξηγεί ο Μπρέγκοβιτς.

«ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ»

Στην Μελβούρνη, ο Γκόραν θα παρουσιάσει τραγούδια από το διπλό δίσκο του «Champagne for Gypsies», που μόλις κυκλοφόρησε στην Αυστραλία – το πρώτο μέρος «Alcohol», και το δεύτερο «Slivovitsa».

«Θα ακούσετε και το μέρος της λειτουργίας «Η καρδιά μου έχει γίνει ανεκτική», αποσπάσματα από την όπερα «Carmen with the happy end», και κάτι παλιά κομμάτια που είχα γράψει για τις ταινίες. Μαζί μου έχω την ορχήστρα των 20μουσικών – αυτό μου δίνει την ελευθερία να παίξω ένα ευρύ ρεπερτόριο και να το αλλάξω πάνω στη σκηνή, αν τυχόν και παρασυρθώ από την μουσική. Ο σόλο τραγουδιστής μαζί μου τώρα είναι νεαρός Τσιγγάνος από το Κοσσυφοπέδιο, ο Muharem Redzepi».
Από την αυστραλιανή περιοδεία του, περιμένει απλώς να μείνει μια ωραία ανάμνηση.

«Η ζωή φέρνει στιγμές που θέλετε να ξεχάσετε και εκείνες που θέλετε να κρατήσετε στην μνήμη σας. Η ευχή μου είναι οι συναυλίες μου να μείνουν ως ωραίες αναμνήσεις από την ζωή – και για μένα και για το κοινό που θα έρθει να μας δει» δηλώνει.
Μόλις τελειώσει η περιοδεία στην Αυστραλία, ξεκινάει κάποια άλλη. Στην ουσία, όπως λέει, η περιοδεία τους δεν τελειώνει ποτέ. Το καλοκαίρι είναι πάντα γεμάτο συναυλίες – λόγω των πολλών φεστιβάλ.

«Αν στην Ευρώπη ο Ιούλιος και ο Αύγουστος μετρούσαν 60 μέρες, θα παίζαμε κάθε μέρα. Στο μεταξύ, θα δουλέψω επίσης και στην προσαρμογή της όπεράς μου Κάρμεν για ταινία. Θα ξεκινήσω την επόμενη όπερα, Ορφέως…»
Και πριν να βάλουμε τελεία στη κουβέντα μας, θέλει να προσθέσει κάτι. Τυχεροί είναι εκείνοι που γεννήθηκαν στην Αυστραλία – γεννήθηκαν σε μια από τις καλύτερες χώρες του κόσμου, μου λέει.

«Αλλά και εμείς οι άτυχοι Βαλκάνιοι έχουμε τις ευτυχίες μας. Η πατρίδα είναι σαν την μάνα – δεν μπορείς να την αλλάξεις. Η ζωή είναι οργανωμένη με έναν τέτοιον τρόπο, που εμείς που έχουμε γεννηθεί σ’ εκείνες τις άτυχες χώρες του κόσμου, τις αγαπάμε με την ίδια αγάπη που οι τυχεροί εδώ στην Αυστραλία αγαπάνε την έξυπνη και όμορφη πατρίδα τους.»

Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς θα δώσει συναυλίες στο Hammer Hall, στη Μελβούρνη, την Τρίτη, 19 Μαρτίου, και Τετάρτη, 20 Μαρτίου.