Πήγατε στους «Αντίποδες» το Σάββατο; Την Κυριακή; Μπράβο. Τι θα πει βραχήκατε; Και στη γιορτή του εξαδέλφου σας αν πηγαίνατε και είχε πολλούς καλεσμένους, οι μισοί θα έπρεπε να βγείτε στην πίσω αυλή, πάλι θα βρεχόσαστε.
– Σωστό.
Και δεν θα είχε Χατζηγιάννη, Γκίλαρντ, Άμποτ, δήμαρχο και άλλους είκοσι επισήμους.
– Σωστό.
– Σου άρεσε ο Χατζηγιάννης;
– Πολύ. Ιδίως εκεί που είπε… ψηλά τα χέρια, είπα… για την πατρίδα ρε γαμώτο, έκλεισα την ομπρέλα και… παραδόθηκα. Και η Ανθή μου άρεσε και είναι και ντόπια η κοπέλα.
– Γύρισες καθόλου τα περίπτερα; Έκανες καμιά βόλτα να χαζέψεις;
– Βεβαίως. Μπερδεύτηκα λιγάκι στα φαγώσιμα, αλλά το ξεπέρασα. Και να σου πω την καθαρή μου αλήθεια αισθάνθηκα και μια ξεχωριστή υπερηφάνεια.
– Για εξήγησέ μου.
– Είδα Κινέζους, Ασιάτες τέλος πάντων, να πουλάνε σουβλάκια και λουκουμάδες. Το χάρηκα. Το ευχαριστήθηκα και… μέσα μου αναφώνησα: Μπράβο ‘Έλληνα της διασποράς, απλώνεις τον πολιτισμό σου στις άλλες μειονότητες. Δεν τον κρατάς μόνο για σένα. Μπράβο Έλληνα της Μελβούρνης που έγινες παράδειγμα αδελφοσύνης. Εύχομαι ν’ αξιωθώ να δω έλληνα στο Κινέζικο φεστιβάλ να πουλάει «Σούσι» ή πασαλειμμένη πάπια και μετά ας κλείσω τα μάτια μου για πάντα ή έστω για λίγο. Σου έλεγα ότι μπερδεύτηκα λίγο γιατί το παλικάρι, ο Ασιάτης, με ρώταγε αν θέλω τζατζίκι στο σουβλάκι και από τρισύλλαβο, μου το είχε κάνει μονοσύλλαβο…τζικ. Κατά τα άλλα το ευχαριστήθηκα. Συνάντησα πολλούς γνωστούς με τα παιδιά και τα εγγόνια, βρεμένους, πλαστικοδιπλωμένους, αλλά πιστούς. Και από το περίπτερό σας πέρασα και μου έδωσαν εφημερίδα, τα κορίτσια σας, ας είναι καλά.
Του χρόνου, αν κάνει πάλι τέτοιο καιρό, να προσφέρετε ένα ζεστό τσαγάκι και κανένα κουλουράκι και θα δεις πόσους συνδρομητές θα γράψετε. Να το πεις του Γκόγκου ότι είναι ιδέα δική μου.
– Να είσαι σίγουρος. Θα το πω.
– Ακόμη ο Δημήτρης ο Γκόγκος διευθύνει το… μαγαζί;
– Όχι. Ο γιος του. Ο Δημήτρης είναι καλά και έρχεται κάπου-κάπου και μας βλέπει.
– Μπράβο. Ο γιος του ξέρει από… τσάι;
– Ξέρει και από τσάι και είμαι σίγουρος πως θα υιοθετήσει την πρότασή σου, για προσφορά τσαγιού του χρόνου, αν κάνει κρύο, ή γκαζόζας παγωμένης. αν σκάει ο τζίτζικας.
– Θέλω μια μεγάλη χάρη να μου κάνεις κ. Κώστα.
– Αν μπορώ.
– Ξέρω πως θα δεις τον Παπαστεργιάδη. Για σένα είναι πιο εύκολο.
– Κάποια στιγμή θα τον δω. Θα τον συγχαρώ και ίσως μπορέσω και του πω δύο λόγια. Τι θέλεις.
– Άκου. Εγώ όπως ξέρεις είμαι πρόεδρος. Έχουμε το κτίριο μας στα βόρεια προάστια που είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το εμβαδόν του κτιρίου της Κεντρικής Κοινότητας. Είμαστε διατεθειμένοι να το γκρεμίσουμε και να το μεταβιβάσουμε στην κοινότητα να το κάνει παρκινγκ. Θα μας δώσει ένα- δύο ορόφους από το καινούργιο να μαζεύονται τα μέλη μας και θα βρεθεί με ένα τεράστιο και σύγχρονο παρκινγκ.
– Αν κατάλαβα καλά το κτίριο της Κοινότητας, στην πόλη, που προβλέπεται να έχει παρκινγκ, θα έχει και άλλο..πολυτελή χώρο στάθμευσης, το οικόπεδο του κτιρίου σας, στα βόρεια προάστια.
– Ναι. Αλλά θα ολοκληρώσω λέγοντας πως έξω από το κτίριο μας περνάει το τραμ το οποίο έρχεται στην πόλη και σταθμεύει δέκα μέτρα από το κτίριο της κεντρικής κοινότητας. Θα σταθμεύεις το αυτοκίνητό σου στα βόρεια προάστια, θα παίρνεις το τραμ έξω από το παρκινγκ και σε είκοσι λεπτά, το αργότερο, θα είσαι στην πόρτα του καινούργιου κτιρίου του Πολιτιστικού μας Κέντρου. Μου λες για παρκινγκ στο νέο κτίριο. Αν έχτιζε διαμερίσματα κάθε όροφος θα ήταν …τρία δωμάτια, χολ και… κουζίνα γι αυτό, εδώ που τα λέμε, θα προσπαθήσω, θ’ αγωνιστώ να πείσω τα μέλη μας να δεχτούμε, λίαν επιεικώς, τρεις ορόφους.
– Θα μιλήσω με τον πρόεδρο. Πιστεύω πως θα βρει ενδιαφέρουσα την πρότασή σας. Κατά τα άλλα πως είσαι;
– Καλά. Γενικά πολύ καλά. Πήγα στο γιατρό για κοίλη και μου βρήκε χολή. Βρήκαν κάτι μικρές πετρούλες, αλλά οι ακτινογραφίες έδειξαν μια σκιά στα νεφρά. Κατά τα άλλα καλά. Μιλάνε και για σκιά στους πνεύμονες, λένε και για καρκίνο, αλλά για την ώρα θα περιοριστούμε στη χολή. Γενικώς πολύ καλά.
– Χάρηκα που σε είδα, πρόεδρε και του χρόνου. Εύχομαι να δούμε το Πολιτιστικό μας Κέντρο στην πόλη τελειωμένο και με δικό του άνετο παρκινγκ στα… Βόρεια προάστια.
