Ο πεντάχρονος Νώντας Κατσαλίδης, μπορεί να μην ήταν σε θέση το 1957 να δώσει την απάντηση που δεν περίμενε, άλλωστε, η μητέρα του, σίγουρα όμως θα πρέπει να έδωσε την υπόσχεση στον εαυτό του, ότι ‘μια μέρα θ’ αλλάξω αυτήν την εικόνα. Μια μέρα θα είσαι περήφανη γι’ αυτήν την πόλη και για μένα’.
«Τα φτωχικά σπιτάκια με τις σκουριασμένες επίπεδες σκεπές του Port Melbourne είχαν σοκάρει τη μητέρα μου. Δεν υπήρχε τίποτε που να έμοιαζε με πόλη», θα πει σήμερα ο βραβευμένος αρχιτέκτονας και δημιουργός των πιο εντυπωσιακών κτιρίων της πόλης μας, Νώντας Κατσαλίδης, αναφερόμενος στις πρώτες εντυπώσεις της μητέρας του από τη Μελβούρνη. Χρόνια αργότερα, το ίδιο τοπίο στο Port Melbourne θα έχει σίγουρα την όψη πόλης με το δικό του δημιούργημα, το εντυπωσιακό συγκρότημα HM@Lonsdale.
Φιλόδοξος, με τα πόδια όμως να πατούν στέρεα στη γη, ξεκίνησε μόλις τελείωσε τη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, να δουλεύει ως μαραγκός.
«Έκανα δουλειές ξυλουργικής μ’ ένα σάκο με καρφιά στο χέρι. Έτσι ξεκίνησα» θα πει σήμερα, εκφράζοντας την άποψη ότι «οι αρχιτέκτονες που έχουν άμεση επαφή με τα υλικά και πώς αυτά χρησιμοποιούνται, δημιουργούν μια σχέση μαζί τους, ενώ εκείνοι που προσηλώνονται μόνο στο σχέδιο και τις μεγάλες ιδέες, φιλτράροντας μέσα από το κομπιούτερ την πραγματικότητα, λειτουργούν κάπως αποκομμένοι από τον περίγυρο».
ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΔΕΕΣ
Ωστόσο, η δική του επαφή με τα γήινα δεν φαίνεται να έχει βάλει φράγματα στην έμπνευσή του και τις μεγάλες ιδέες.
Αντίθετα, τον έχει φέρει στο σημείο σήμερα να συνεργάζεται τόσο στενά μαζί τους που όχι μόνο ν’ ανεβαίνει με πεποίθηση σε πρωτόγνωρα για τα σημερινά δεδομένα ύψη, αλλά να επιχειρεί επαναστατικές τομές και μεθόδους που προδιαγράφουν την αλλαγή του προσώπου των πόλεων, όπως τις ξέραμε μέχρι τώρα.
Ο δημιουργός του Eureka Τower και τόσων άλλων εντυπωσιακών κτιρίων της πόλης μας, έχει προκαλέσει μεγάλο θόρυβο γύρω από το όνομά του τον τελευταίο καιρό με την έγκριση της κατασκευής του ουρανοξύστη Australia 108, στο Southbank ο οποίος όταν θα έχει ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια, θα έχει 108 ορόφους και ύψος 388 μέτρα. Θα είναι ο υψηλότερος ουρανοξύστης της Αυστραλίας και του νοτίου ημισφαιρίου. Ακόμη πιο εντυπωσιακός από το ύψος, ο καινοτόμος τρόπος με τον οποίο θα κατασκευαστεί και ο οποίος θα ανοίγει καινούργιους δρόμους στην κατασκευή πολυώροφων κτιρίων, όχι μόνο στην Αυστραλία, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα. Ήδη οι Ασιάτες και οι Ευρωπαίοι, ζητούν τη συνεργασία του.
ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΤΤΕΙ
Πρόκειται για το χτίσιμο των χώρων, είτε αυτά είναι διαμερίσματα είτε δωμάτια ξενοδοχείου , εκτός. Συγκεκριμένα, σε ένα εργοστάσιο στο Brooklyn, όπου θα μεταφέρονται με πελώρια νταλίκα στο χώρο που θα ανυψωθεί ο ουρανοξύστης.
Η μέθοδος αυτή, θα πει ο Κατσαλίδης, εξοικονομεί χρόνο και χρήμα. Με φανερή διάθεση να γίνει απόλυτα πειστικός, θα πει ότι «με το να ανεβοκατεβαίνουν οι εργάτες στις σκαλωσιές, χάνουν δύο από τις οκτώ εργάσιμες ώρες. Επιπλέον, δεν έχουν πλέον να φοβούνται τον καιρό, αφού οι κατασκευές θα γίνονται σε κλειστό χώρο. Επιπλέον θα είναι πιο ασφαλείς, αφού τον περισσότερο χρόνο τους θα τον ξοδεύουν στη γη και όχι στον… αέρα».
Τέτοιου είδους κατασκευές έχουν γίνει και στο παρελθόν, με τη μόνη –βασική– διαφορά ότι επρόκειτο για στερεότυπα κουτιά, ενώ στην περίπτωση του Κατσαλίδη, δεν θα υπάρχει περιορισμός στο σχέδιο.
Ένας από τους καθηγητές του, ο Leon van Schalk, χαρακτηρίζει μοναδική την ικανότητα του Κατσαλίδη να συνδυάζει την αγάπη του για τα υλικά και τα γήινα με την έμπνευση για μεγάλες, καινοτόμες και τολμηρές ιδέες που περικλείουν μέσα τους και τον οικονομικό παράγοντα, δεδομένου ότι είναι και ο ίδιος επενδυτής και μάλιστα από εκείνους που ποντάρουν επικίνδυνα.
Σ’ αυτό, ο ίδιος θα πει «ποτέ δεν ξέρεις την τύχη σου».
Μέχρι τώρα, σίγουρα του έχει χαμογελάσει!
