«Κάντε τον τουρίστα να ερωτευτεί την Ελλάδα τόσο, που να μη θέλει να περάσει το καλοκαίρι μακριά της». Αυτό προτείνουν τρεις Γερμανοί αξιωματούχοι, που επισκέφθηκαν τη Λέσβο, την Καστοριά και τη Βέροια, με στόχο να διερευνήσουν τις δυνατότητες της κάθε περιοχής τόσο σε επίπεδο αγροτικής παραγωγής όσο και τουριστικής ανάπτυξης και να μεταφέρουν τεχνογνωσία. «Το ευκταίο για τη Μυτιλήνη είναι το πάντρεμα των δύο κλάδων, όπως και η ανάπτυξη του αγροτουρισμού» δηλώνει με πεποίθηση ο εντεταλμένος σύμβουλος της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης, κ. Eckard Engert, που βρέθηκε για λίγες ώρες στην Αθήνα συνοδεύοντας τον βουλευτή των Πρασίνων και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας ελληνογερμανικής φιλίας, κ. Markus Tressel.
«Μας ανέφεραν ότι το 50% των ελαιόδενδρων δεν καλλιεργούνται, καθώς οι χαμηλές τιμές πώλησης ωθούν πολλούς παραγωγούς στην εγκατάλειψη» επισημαίνει ο βουλευτής. Τη συμβολή τους στην καταπολέμηση των εν λόγω φαινομένων ζήτησαν παράγοντες της τοπικής κοινωνίας, με επικεφαλής την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, καθώς η τουριστική κίνηση και η πώληση ελαιόλαδου κλειδωνίζονται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Μεταξύ άλλων, διερευνάται η συνεργασία και η ανταλλαγή φοιτητών μεταξύ του Πανεπιστημίου Αιγαίου και Πανεπιστημίου του Μονάχου. Ήδη στο νησί έχουν πραγματοποιηθεί δύο σεμινάρια για αξιοποίηση της ελαιοπαραγωγής, που έχουν υλοποιηθεί υπό την αιγίδα του γερμανικού ινστιτούτου Friedrich- Ebert.
Το ελαιόλαδο είναι το δώρο της φύσης που μπορεί να οδηγήσει το νησί στην ανάκαμψη. «Στη γερμανική τηλεόραση έχουμε καθημερινά πέντε με έξι ώρες εκπομπές μαγειρικής που εξαίρουν τη θερμιδική αξία του ελαιόλαδου και ωθούν τους τηλεθεατές να το χρησιμοποιούν» παρατηρεί ο καθηγητής τουριστικού μάνατζμεντ στο Πανεπιστήμιο Μονάχου, δρ. Thomas Bausch. «Οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να πληρώσουν αδρά για ποιοτικό λάδι, φτάνουν να δίνουν 25 ευρώ το μισόλιτρο για ιταλικό ελαιόλαδο, είναι επομένως απαραίτητο το ελληνικό λάδι να ανανεώσει την παρουσία του στις διεθνείς αγορές». Αντίστοιχα, στο πλαίσιο της γαστρονομικής «μόδας» πολλαπλασιάζονται τα σεμινάρια γευσιγνωσίας με επίκεντρο το ελαιόλαδο. «Πολλοί συμπατριώτες μας ξοδεύουν 400 ευρώ για να μάθουν να ξεχωρίζουν το καλό λάδι και να γεύονται τα αρώματά του, σε μια κλειστή αίθουσα για ένα διήμερο στο Μόναχο, όπου δεν υπάρχουν ελιές» συμπληρώνει ο ίδιος.
ΑΝΟΙΚΤΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ
«Οι Γερμανοί επισκέπτες θα ενδιαφέρονταν να παρακολουθήσουν την διαδικασία παραγωγής ελαιόλαδου, θα μπορούσαν επομένως να είναι ανοικτά τα ελαιοτριβεία στο κοινό» συμπληρώνει ο κ. Engert. Αντίστοιχα, η αντιπροσωπεία των Γερμανών, που επισκέφθηκε εγκαταστάσεις ελαιοτριβείων μιας εταιρείας και ενός συνεταιρισμού, εκτιμούν ότι η ανάπτυξη των υποπροϊόντων λαδιού, ιδιαίτερα δε των φυσικών καλλυντικών έχει πολλές προοπτικές. «Διηγηθείτε στους τουρίστες πώς η Κίρκη άλειφε τον μυθικό Οδυσσέα με ελαιόλαδο, θα δείτε πώς θα ενθουσιαστούν» σχολιάζει ο βουλευτής υπομειδιώντας. «Μπορεί να μην έχουμε παράδοση ελαιοπαραγωγής στην πατρίδα μας, αλλά ξέρουμε τι ζητούν οι καταναλωτές μας».
Επιπλέον, προτείνει την ουσιαστική παράταση της τουριστικής περιόδου. «Από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο υπάρχει μια πολυπληθής μάζα Γερμανών, ανθρώπων της δικής μου γενιάς, που είναι πλέον συνταξιούχοι, έχουν χρόνο, χρήμα και καμία οικογενειακή υποχρέωση. Για εκείνους το Φθινόπωρο, που δεν επικρατεί ο καύσωνας του καλοκαιριού, είναι η ιδανική εποχή για διακοπές» υπογραμμίζει ο κ. Engert. «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν χορτάσει από την Ισπανία, την Ιταλία, την Τουρκία και την Ινδονησία, αλλά ακόμα έχουν αφήσει ανεξερεύνητα πολλά σημεία της Ελλάδας». Η περιορισμένη αεροπορική σύνδεση του ακριτικού νησιού με την Ευρώπη δεν προβληματίζει τους ειδικούς, καθώς κρίνουν ότι «μόλις οι εταιρείες διαπιστώσουν αξιόλογα τουριστικά πακέτα θα διαθέσουν αεροπλάνα σε αυτή την γραμμή».
Ωστόσο, καθώς τα ενδιαφέροντα των Γερμανών ποικίλλουν, το τουριστικό προϊόν οφείλει να συνδυάζει κάτι παραπάνω από «βουνό και θάλασσα». «Έχω τρία παιδιά, η επιλογή ταξιδιωτικού προορισμού κάθε καλοκαίρι είναι μια σπαζοκεφαλιά» αναφέρει ο Γερμανός καθηγητής «ο γιος μου αγαπά την πεζοπορία, η κόρη μου το κολύμπι και το τρίτο παιδί μου αγαπά τις περιηγήσεις σε αρχαιολογικά μνημεία. Πού να πάμε, λοιπόν;». Οι τρεις Γερμανοί πιστεύουν ότι το νησί της Λέσβου, με την παραγωγή ελαιόλαδου και ούζου, το απολιθωμένο δάσος, τα μονοπάτια, την πολιτιστική κληρονομιά της Σαπφούς και του Μυριβήλη, αλλά και το δραστήριο πανεπιστήμιο, μπορεί να προσφέρει μια ολοκληρωμένη ταξιδιωτική εμπειρία.
Στον επόμενο σταθμό, την Βέροια, οι τρεις αξιωματούχοι εκτιμούν ότι το κρασί μπορεί να συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη. «Το wine testing σε οινοποιεία, που είναι εξαιρετικά αγαπητό σε Ευρώπη και Αμερική, μπορεί να καθιερωθεί στην εν λόγω πόλη» σημειώνει ο κ. Tressel. Τα σχέδια, από την άλλη, για την Καστοριά διαφέρουν. «Αρχικά έχει αδελφοποιηθεί με την πόλη της Κοστάντιας, η οποία πριν από σαράντα χρόνια είχε επιτυχώς απορρυπάνει τη δική της λίμνη και μπορεί να βοηθήσει τις ελληνικές αρχές να πράξουν το ίδιο με την λίμνη της Καστοριάς».
ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ
Ωστόσο, επιτακτική θεωρούν την αξιοποίηση και των μονοπατιών της Ελλάδας, η οποία διαπερνάται από δύο διεθνείς περιπατητικούς άξονες, τον Ε4 και Ε6. «Χρειάζεται καθαρισμός, σήμανση, δημιουργία καταφυγίων και έκδοση εξειδικευμένων οδηγών, έργο που θα μπορούσε να γίνει σε συνεργασία εθελοντών από τις δύο χώρες» τονίζει ο κ. Engert.
«Σκεφτείτε ότι στη Γερμανία υπάρχουν χιλιάδες άτομα που κάνουν πεζοπορία και αναρρίχηση και αναζητούν νέα απάτητα μονοπάτια». Όπως καταλήγουν «εμείς σας υποδεικνύουμε τις «αδυναμίες» των συμπατριωτών μας, για να τους προσελκύσετε προβάλλοντας τις διαφορετικές πλευρές της Ελλάδας».
